Al-Qiyamat

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Sayyed Jalaloddin Mojtabavi
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Sayyed Jalaloddin Mojtabavi

 Play All
# Translation Ayah
1 سوگند مى‌خورم به روز رستاخيز. لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ
2 و سوگند مى‌خورم به نفس سرزنشگر [كه هر آينه آدمى را به روز رستاخيز برخواهم انگيخت‌]. وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ
3 آيا آدمى پندارد كه استخوانهايش را فراهم نخواهيم آورد؟ أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَجْمَعَ عِظَامَهُ
4 چرا، ما قادريم بر اينكه سرانگشتان او را هم راست و درست كنيم. بَلَى قَادِرِينَ عَلَى أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ
5 بلكه آدمى مى‌خواهد فراپيش خود- يعنى در آينده- نيز بدكارى كند. بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ
6 مى‌پرسد: روز رستاخيز كى خواهد بود؟ يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ
7 پس آنگاه كه چشم [از ترس‌] خيره شود فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ
8 و ماه تيره گردد وَخَسَفَ الْقَمَرُ
9 و خورشيد و ماه جمع شوند- به گونه‌اى كه نورشان برود و هر دو تيره گردند-. وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ
10 آن روز آدمى گويد: گريزگاه كجاست؟ يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ
11 هرگز پناهگاهى نيست. كَلَّا لَا وَزَرَ
12 آن روز [بازگشت و] قرارگاه به سوى پروردگار توست. إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ
13 آن روز آدمى را بدانچه پيش فرستاده و واپس نهاده آگاه كنند. يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ
14 بلكه آدمى بر نفس خويش بيناست- كه چه كرده و چه مى‌كند- بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ
15 هر چند كه عذرهاى خود را [بر گناه‌] در ميان آرد. وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ
16 زبان خود را به اين [قرآن‌] مجنبان تا بدان- خواندن و حفظ آن- شتاب كنى لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ
17 همانا فراهم آوردن و خواندن آن بر ماست. إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ
18 پس چون آن را بخوانيم- به زبان جبرئيل- خواندنش را پيروى كن. فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ
19 آنگاه بيان آن بر ماست. ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ
20 [كافران را بگو:] نه چنان است [كه مى‌گوييد،] بلكه شما اين جهان شتابان و زودگذر را دوست مى‌داريد كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ
21 و آن جهان را فرو مى‌گذاريد. وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ
22 آن روز چهره‌هايى تازه و خرم است، وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ
23 كه [پاداش‌] پروردگار خويش را چشم مى‌دارند إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ
24 و چهره‌هايى تيره و ترش است وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ
25 گمان دارند كه با آنها رفتارى كمرشكن مى‌كنند. تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ
26 آرى، آنگاه كه جان به چنبر گردن- گلوگاه- رسد، كَلَّا إِذَا بَلَغَتْ التَّرَاقِيَ
27 گفته شود- فرشتگان يا كسان محتضر گويند-: كيست افسون‌كننده- شفا دهنده؟! وَقِيلَ مَنْ رَاقٍ
28 و بداند كه گاه جدايى- از دنيا- است، وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ
29 و ساقهاى پا به هم پيچد. وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ
30 آن روز، روانه شدن به سوى پروردگار توست. إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ
31 نه باور داشت و نه نماز گزارد فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى
32 و ليكن دروغ انگاشت و روى گرداند وَلَكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّى
33 سپس خرامان به سوى كسانش رفت ثُمَّ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِهِ يَتَمَطَّى
34 واى بر تو پس واى بر تو أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى
35 باز هم واى بر تو پس واى بر تو. ثُمَّ أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى
36 آيا آدمى مى‌پندارد كه او را بيهوده و رها فرو گذارند- كه در دنيا مكلّف نباشد و در آخرت برانگيخته و حسابرسى نشود و پاداش و كيفر نبيند-؟! أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى
37 آيا او نطفه‌اى از منى كه [در رحم‌] ريخته مى‌شد، نبود؟ أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَى
38 سپس خون بسته بود، پس [خدايش‌] بيافريد و درست اندام كرد؟ ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى
39 پس، از آن دو گونه: مرد و زن، ساخت. فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى
40 آيا آن [خداى‌] قادرى نيست كه مردگان را زنده كند؟ أَلَيْسَ ذَلِكَ بِقَادِرٍ عَلَى أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَى
Next Surah Ad-Dahr
;