Ad-Dahr

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Sayyed Jalaloddin Mojtabavi
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Sayyed Jalaloddin Mojtabavi

 Play All
# Translation Ayah
1 آيا بر آدمى روزگارى بر آمد كه چيزى يادكردنى نبود؟ هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنسَانِ حِينٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُن شَيْئًا مَّذْكُورًا
2 ما آدمى را از نطفه‌اى آميخته- نطفه مرد و زن- بيافريديم، او را مى‌آزماييم و از اين رو شنوا و بينايش ساختيم إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا
3 ما راه را به او بنموديم، يا سپاسگزار باشد و يا ناسپاس. إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا
4 ما براى كافران زنجيرها و بندها و آتش سوزان آماده ساخته‌ايم. إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَلَاسِلَا وَأَغْلَالًا وَسَعِيرًا
5 همانا نيكوكاران از جامى مى‌نوشند كه آميزه آن كافور است- سرد و خوشبوست-. إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا
6 چشمه‌اى كه بندگان خدا از آن مى‌آشامند هر گونه و به هر جا كه بخواهند روانش مى‌سازند. عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا
7 به نذر [خود] وفا مى‌كنند و از روزى كه بدى و سختى آن فراگير است مى‌ترسند. يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا
8 و طعام را با دوستى آن- با آنكه خود به آن مايل‌تر و نيازمندترند- به بينوا و يتيم و اسير مى‌خورانند وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا
9 [زبان حالشان اين است كه‌] همانا شما را براى خشنودى خداى مى‌خورانيم از شما پاداش و سپاسى نمى‌خواهيم إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَاء وَلَا شُكُورًا
10 ما از پروردگارمان در روزى كه گرفته و دژم و سخت و سهمگين است مى‌ترسيم. إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا
11 پس خداى ايشان را از بدى و سختى آن روز نگاه دارد و ايشان را تازگى و شادمانى پيش آرد. فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِكَ الْيَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا
12 و ايشان را به سبب آنكه شكيبايى كردند بهشت و پرنيان پاداش دهد. وَجَزَاهُم بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا
13 در آنجا بر تختها [ى آراسته‌] تكيه زنند، در آنجا نه [گرمى‌] آفتابى بينند و نه سرمايى. مُتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِيرًا
14 و سايه‌هاى [درختان‌] آن بر آنان نزديك باشد و ميوه‌هايش به آسانى رام گشته- در دسترس- است. وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا
15 و جامهايى از نقره و سبوهايى از آبگينه بر ايشان مى‌گردانند وَيُطَافُ عَلَيْهِم بِآنِيَةٍ مِّن فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا
16 آبگينه‌هايى از سيم- سفيد و شفاف به صفاى آبگينه- كه [فراخور نوشندگان‌] به اندازه كرده باشند. قَوَارِيرَ مِن فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا
17 و در آنجا جامى بنوشانندشان كه آميزه آن زنجبيل است. وَيُسْقَوْنَ فِيهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِيلًا
18 [از] چشمه‌اى در آنجا كه سلسبيل- روان و گوارا- نامند. عَيْنًا فِيهَا تُسَمَّى سَلْسَبِيلًا
19 و پسرانى جاودانى و پاينده بر گردشان مى‌گردند- به خدمت- كه چون آنان را ببينى پندارى كه مرواريد پراكنده‌اند. وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا
20 و چون به آنجا بنگرى نعمتها بينى- كه در وصف نگنجد- و پادشاهيى بزرگ. وَإِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا
21 بر بالايشان جامه‌هاى سبز از ديباى نازك و ستبر است، و با دستواره‌هاى سيمين زيور شده‌اند، و پروردگارشان شرابى پاكيزه بنوشاندشان. عَالِيَهُمْ ثِيَابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا
22 همانا اين براى شما پاداشى است و كوشش شما پذيرفته و سپاس داشته است. إِنَّ هَذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاء وَكَانَ سَعْيُكُم مَّشْكُورًا
23 همانا ما قرآن را بر تو فرو فرستاديم، فرستادنى- به تدريج، سوره سوره و آيه آيه-. إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ تَنزِيلًا
24 پس بر فرمان پروردگارت شكيبايى كن و از آنان هيچ گنه‌پيشه يا ناسپاسى را فرمان مبر. فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا
25 و نام پروردگارت را بامداد و شبانگاه ياد كن- در نماز و بيرون نماز-. وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِيلًا
26 و در پاسى از شب او را سجده آر- نماز بگزار- و شبى دراز او را به پاكى بستاى. وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا
27 همانا اينان اين [دنياى‌] شتابان و زودگذر را دوست مى‌دارند و روزى گران- يعنى رستاخيز- را پشت سرشان مى‌افكنند- فراموش مى‌كنند-. إِنَّ هَؤُلَاء يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا
28 ما ايشان را آفريديم و آفرينش- يا بندهاى اندامهاى- آنان را استوار ساختيم، و هر گاه بخواهيم به جاى آنها مانندشان را بياوريم آوردنى- كه از آن ناتوان نيستيم-. نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا
29 همانا اين- آيات قرآن يا اين سوره- يادآورى و پند است، پس هر كه خواهد به سوى پروردگار خويش راهى فرا گيرد. إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا
30 و شما نمى‌خواهيد مگر آنكه خداى بخواهد. همانا خداوند دانا و با حكمت است. وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن يَشَاء اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا
31 هر كه را خواهد در مهر و بخشايش خويش درآرد و ستمكاران را عذابى دردناك آماده ساخته است. يُدْخِلُ مَن يَشَاء فِي رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِينَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا
Next Surah Al-Mursalat
;