Al-Muddathth

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Mohammad Mahdi Fooladvand
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohammad Mahdi Fooladvand

 Play All
# Translation Ayah
1 ای کشیده ردای شب بر سر، يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ
2 برخیز و بترسان. قُمْ فَأَنذِرْ
3 و پروردگار خود را بزرگ دار. وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ
4 و لباس خویشتن را پاک کن. وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ
5 و از پلیدی دور شو. وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ
6 و منّت مگذار و فزونی مطلب. وَلَا تَمْنُن تَسْتَكْثِرُ
7 و برای پروردگارت شکیبایی کن. وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ
8 پس چون در صور دمیده شود، فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ
9 آن روز [چه‌] روز ناگواری است! فَذَلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ
10 بر کافران آسان نیست. عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ
11 مرا با آنکه [او را] تنها آفریدم واگذار. ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا
12 و دارایی بسیار به او بخشیدم، وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُودًا
13 و پسرانی آماده [به خدمت، دادم‌]، وَبَنِينَ شُهُودًا
14 و برایش [عیش خوش‌] آماده کردم. وَمَهَّدتُّ لَهُ تَمْهِيدًا
15 باز [هم‌] طمع دارد که بیفزایم. ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ
16 ولی نه، زیرا او دشمن آیات ما بود. كَلَّا إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا
17 به زودی او را به بالارفتن از گردنه [عذاب‌] وادار می‌کنم. سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا
18 آری، [آن دشمن حق‌] اندیشید و سنجید. إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ
19 کشته بادا، چگونه [او] سنجید؟ فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ
20 [آری،] کشته بادا، چگونه [او] سنجید. ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ
21 آنگاه نظر انداخت. ثُمَّ نَظَرَ
22 سپس رو ترش نمود و چهره در هم کشید. ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ
23 آنگاه پشت گردانید و تکبّر ورزید، ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ
24 و گفت: «این [قرآن‌] جز سحری که [به برخی‌] آموخته‌اند نیست. فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ
25 این غیر از سخن بشر نیست.» إِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ
26 زودا که او را به سَقَر در آورم. سَأُصْلِيهِ سَقَرَ
27 و تو چه دانی که آن سَقَر چیست؟ وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ
28 نه باقی می‌گذارد و نه رها می‌کند. لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ
29 پوستها را سیاه می‌گرداند. لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ
30 [و] بر آن [دوزخ‌]، نوزده [نگهبان‌] است. عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ
31 و ما موکّلان آتش را جز فرشتگان نگردانیدیم، و شماره آنها را جز آزمایشی برای کسانی که کافر شده‌اند قرار ندادیم، تا آنان که اهل کتابند یقین به هم رسانند، و ایمان کسانی که ایمان آورده‌اند افزون گردد، و آنان که کتاب به ایشان داده شده و [نیز] مؤمنان به شک نیفتند، و تا کسانی که در دلهایشان بیماری است و کافران بگویند: «خدا از این وصف‌کردن، چه چیزی را اراده کرده است؟» این گونه، خدا هر که را بخواهد بیراه می‌گذارد و هر که را بخواهد هدایت می کند، و [شماره‌] سپاهیان پروردگارت را جز او نمی‌داند، و این [آیات‌] جز تذکاری برای بشر نیست. وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاء وَيَهْدِي مَن يَشَاء وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْبَشَرِ
32 نه چنین است [که می‌پندارند!] سوگند به ماه، كَلَّا وَالْقَمَرِ
33 و سوگند به شامگاه چون پشت کند، وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ
34 و سوگند به بامداد چون آشکار شود، وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ
35 که آیات [قرآن‌] از پدیده‌های بزرگ است. إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ
36 بشر را هشداردهنده است. نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ
37 هر که از شما را که بخواهد پیشی جوید یا بازایستد. لِمَن شَاء مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ
38 هر کسی در گرو دستاورد خویش است، كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ
39 بجز یاران دست راست: إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ
40 در میان باغها. از یکدیگر می‌پرسند، فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءلُونَ
41 درباره مجرمان: عَنِ الْمُجْرِمِينَ
42 «چه چیز شما را در آتش [سَقَر] درآورد؟» مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ
43 گویند: «از نمازگزاران نبودیم، قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ
44 و بینوایان را غذا نمی‌دادیم، وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ
45 با هرزه‌درایان هرزه‌درایی می‌کردیم، وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ
46 و روز جزا را دروغ می‌شمردیم، وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ
47 تا مرگ ما در رسید.» حَتَّى أَتَانَا الْيَقِينُ
48 از این رو شفاعت شفاعت‌کنندگان به حال آنها سودی نمی‌بخشد. فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ
49 چرا آنها از تذکر روی گردانند؟! فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ
50 گویی گورخرانی رمیده‌اند، كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنفِرَةٌ
51 که از (مقابل) شیری فرار کرده‌اند! فَرَّتْ مِن قَسْوَرَةٍ
52 بلکه هر کدام از آنها انتظار دارد نامه جداگانه‌ای (از سوی خدا) برای او فرستاده شود! بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُؤْتَى صُحُفًا مُّنَشَّرَةً
53 چنین نیست که آنان می‌گویند، بلکه آنها از آخرت نمی‌ترسند! كَلَّا بَل لَا يَخَافُونَ الْآخِرَةَ
54 چنین نیست که آنها می‌گویند، آن (قرآن) یک تذکر و یادآوری است! كَلَّا إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ
55 هر کس بخواهد از آن پند می‌گیرد؛ فَمَن شَاء ذَكَرَهُ
56 و هیچ کس پند نمی‌گیرد مگر اینکه خدا بخواهد؛ او اهل تقوا و اهل آمرزش است! وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَن يَشَاء اللَّهُ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ
Next Surah Al-Qiyamat
;