Al-Ma'arij

Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Sayyed Mohammad Reza Safavi

Play All
# Translation Ayah
1 درخواست کننده‌ای از کافران، عذابی را درخواست کرد که فرودش بر آنان حتمی است. سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ
2 عذابی که ویژه کافران است و هیچ چیز آن را باز نخواهد داشت. لِّلْكَافِرينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ
3 و از جانب خداوندی است که دارای درجات است و هر فرشته‌ای به تناسب مقام قربش به سوی آن درجات عروج می‌کند. مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ
4 فرشتگان و روح در روز قیامت، روزی که مقدار آن پنجاه هزار سال از سال‌های دنیاست به سوی او بالا می‌روند. تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ
5 پس صبری نیکو پیشه کن که در آن هیچ بی تابی نباشد. فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا
6 کافران برپایی رستاخیز را بعید می‌شمرند، إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا
7 و ما به آن علم داریم و آن را نزدیک می‌بینیم. وَنَرَاهُ قَرِيبًا
8 آری، آن عذاب در روزی واقع خواهد شد که آسمان همچون فلزِّ مذاب می‌شود، يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاء كَالْمُهْلِ
9 و کوه‌ها مانند پشم می‌گردند، وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ
10 و هیچ خویشاوند دلسوزی از حال خویشاوند خود نمی‌پرسد. وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا
11 خویشاوندان را روز قیامت به یکدیگر نشان می‌دهند، ولی از حال دیگری جویا نمی‌شوند، گناهکار دوست دارد و آرزو می‌کند که در برابر عذاب آن روز پسرانش را فدیه دهد، يُبَصَّرُونَهُمْ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ
12 و نیز همسر و برادرش را، وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ
13 و خویشاوندان نزدیکش را همانان که امروز او را در کنار خود می‌گیرند و پناه می‌دهند، وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْويهِ
14 و همه کسانی را که در روی زمینند، سپس این فدیه او را از عذاب برهاند. وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ
15 نه! هرگز فدیه اثری نمی‌بخشد، چرا که آن آتش آتشی شعلهور است و خاموش نمی‌گردد; كَلَّا إِنَّهَا لَظَى
16 دست‌ها و پاها را می‌سوزاند و از جای برمی کَند. نَزَّاعَةً لِّلشَّوَى
17 و به سوی خود فرا می‌خواند آن کسی را که به ایمان پشت کرده و از پرستش خدا روی برتافته، تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى
18 و ثروتی گرد آورده و آن را در جایی نگه داشته و به مستمندان کمک نکرده است. وَجَمَعَ فَأَوْعَى
19 به راستی انسان آزمند و حریص آفریده شده است. إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا
20 چون گزندی به او برسد بی تابی می‌کند و ناله و اندوه سر می‌دهد. إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا
21 و چون خیری به او روی بیاورد، آن را به شدت از دیگران باز می‌دارد. وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا
22 مگر نمازگزاران، إِلَّا الْمُصَلِّينَ
23 همانان که بر نماز خود مداومت می‌کنند، الَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ
24 و آنان که می‌دانند در اموالشان حقی است معلوم و معین، وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ
25 برای نیازمندی که سؤال می‌کند و بینوایی که از درخواست کردن اِبا دارد; لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
26 و آنان که روز جزا را تصدیق کرده و تصدیق خود را در عمل نشان می‌دهند. وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ
27 و آنان که از عذاب پروردگارشان بیمناکند. وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ
28 چرا که [می دانند] کسی را از عذاب پروردگارشان ایمنی نداده‌اند. إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ
29 و آنان که دامن خود را حفظ می‌کنند، وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ
30 مگر از همسرانشان یا کنیزانی که مالک آنها شده‌اند که اینان نکوهش نمی‌شوند. إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ
31 پس کسانی که راهی جز آنچه مقرر شده است طلب کنند، قطعاً از مرز الهی گذشته‌اند. فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاء ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ
32 و آنان که امانت‌های یکدیگر را پاس می‌دارند و بر پیمان خود، وفادارند. وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ
33 و آنان که شهادت‌های خود را برپا می‌دارند (در تحمل و ادای آن هیچ گونه کوتاهی نمی‌کنند و در آن تغییری نمی‌دهند). وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ
34 و آنان که بر نماز خود مراقبت دارند و آداب کمال آن را رعایت می‌کنند. وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ
35 اینان در بوستان‌های بهشتی خواهند بود و [در آن جا] مورد احترام قرار خواهند گرفت. أُوْلَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ
36 با این وصف که کفر موجب ورود به دوزخ، و ایمان موجب ورود به بهشت است، کسانی که اظهار ایمان کرده و در حقیقت کافرند، چه مقصدی دارند که در کنار تو قرار می‌گیرند و دیده از تو باز نمی‌گیرند (همواره ملازم تو هستند)؟ فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ
37 از جانب راست و چپ و گروه گروه؟ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ
38 آیا هر یک از آنان طمع دارد که با این حضورش، به بهشتِ سرشار از نعمت درآورده شود؟ أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ
39 چنین نیست! ما آنان را از چیزی (نطفه) که خود می‌دانند آفریده‌ایم. كَلَّا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ
40 سوگند یاد می‌کنم به پروردگار مشرق‌ها و مغرب‌های خورشید که قطعاً ما تواناییم، فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ
41 که این نفاق پیشگان را از بین ببریم و کسانی را که بهتر از آنانند و به خدا ایمان دارند و منکر حقایق نیستند جایگزین آنان کنیم و هیچ کس و هیچ چیزی بر ما سبقت نخواهد گرفت و ما مغلوب نخواهیم شد. عَلَى أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ
42 پس آنان را واگذار تا در بیهودگی‌هایی که بدانها پرداخته‌اند، فرو روند و به کارهایشان که بازیچه و بی هدف است سرگرم باشند تا آن روزشان را که به آنان وعده داده می‌شود، دیدار کنند. فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ
43 روزی که از گورهایشان شتابان برمی آیند; گویی آنان [گم گشتگانی هستند که] به سوی نشانه‌ای که برای راهیابی نهاده شده است، می‌شتابند. يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ يُوفِضُونَ
44 این در حالی است که چشمانشان فرو افتاده و خفّت و خواری بر آنان چیره شده است. این است همان روزی که به آنان وعده داده می‌شد. خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذَلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ
;