Nuh

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Sayyed Mohammad Reza Safavi
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Sayyed Mohammad Reza Safavi

 Play All
# Translation Ayah
1 همانا ما نوح را به رسالت به سوی قومش فرستادیم، به او وحی کردیم که قوم خود را پیش از آن که عذابی دردناک به سراغشان آید از فرجام گناه و شرک هشدار ده. إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ أَنْ أَنذِرْ قَوْمَكَ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
2 نوح گفت: ای قومِ من، من پیامبری هستم که شما را از عذاب الهی هشدار می‌دهم و آنچه را که در این زمینه مورد نیاز است برای شما به روشنی بیان می‌کنم. قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُّبِينٌ
3 پیام این است که خدا را بپرستید و از پرستش غیر او بر حذر باشید و از گناهان بپرهیزید و رسالت مرا بپذیرید و از من پیروی کنید. أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ وَأَطِيعُونِ
4 در این صورت خداوند گناهانتان را که پیش‌تر مرتکب شده اید می‌آمرزد و مرگ شما را تا سرآمدی معیّن به تأخیر می‌افکند، و گرنه سرآمدِ دیگری مقرّر می‌دارد و شما را پیش از آن سرآمدِ معیّن به هلاکت می‌رساند; و هر سرآمدی که خدا مقدر نموده است چون فرا رسد، واپس افکنده نخواهد شد. اگر آنچه را به شما یادآوری کردم می‌دانستید، پیام مرا می‌پذیرفتید. يَغْفِرْ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرْكُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذَا جَاء لَا يُؤَخَّرُ لَوْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ
5 سرانجام نوح [از قوم خود به خدا شکایت برد و] گفت: پروردگارا، من قوم خود را شب و روز به پرستش تو و رعایت تقوا فراخواندم، قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوْتُ قَوْمِي لَيْلًا وَنَهَارًا
6 ولی دعوت من جز بر گریزشان نیفزود، فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعَائِي إِلَّا فِرَارًا
7 و من هرگاه آنان را فراخواندم که ایمان بیاورند تا گناهانشان را بیامرزی، انگشتان خود را در گوش هایشان کردند و جامه هایشان را بر سر و روی خویش کشیدند تا مرا نبینند و سخنم را نشنوند، و بر حق ناپذیری پافشاری کردند و سخت تکبّر ورزیدند. وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِيَابَهُمْ وَأَصَرُّوا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًا
8 من هم با فریادی رسا آنان را دعوت کردم، ثُمَّ إِنِّي دَعَوْتُهُمْ جِهَارًا
9 و فراتر این که پیام خود را، هم آشکارا و هم در نهان به آنان ابلاغ نمودم. ثُمَّ إِنِّي أَعْلَنتُ لَهُمْ وَأَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرَارًا
10 و گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او بسیار آمرزنده است. فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا
11 اگر از خدا آمرزش بخواهید، ابرهای پر باران برای شما می‌فرستد تا باران‌های سودمند بر شما فرو ریزند. يُرْسِلِ السَّمَاء عَلَيْكُم مِّدْرَارًا
12 و شما را با اموال و پسرانی یاری می‌کند و بوستان‌هایی انبوه از درختان برای شما پدید می‌آورد و جویبارهایی برایتان قرار می‌دهد. وَيُمْدِدْكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَل لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَل لَّكُمْ أَنْهَارًا
13 شما را چه شده است که مأیوس شده‌اید از این که خدا بر جایگاه و مرتبت ربوبیت باشد و عبادت ویژه او گردد؟ مَّا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا
14 در حالی که (تدبیر امور شما در اختیار اوست، زیرا) اوست که شما را مرحله به مرحله خلق کرده است. وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارًا
15 آیا ندیده‌اید که خدا چگونه هفت آسمان را که بر فراز یکدیگرند پدید آورده است؟ أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا
16 و ماه را در آنها تابان ساخته و خورشید را چون چراغی درخشان قرار داده است؟ وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا
17 و خدا شما را از زمین همچون رویاندن گیاه رویانده است. وَاللَّهُ أَنبَتَكُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا
18 سپس شما را بعد از مرگ به آن باز می‌گرداند و روز قیامت شما را از آن زنده بیرون می‌آورد. ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجًا
19 و خدا زمین را برای شما چون بستری گسترده قرار داده است، وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِسَاطًا
20 تا راه‌هایی فراخ از آن برگیرید و در آنها گام بسپرید. لِتَسْلُكُوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا
21 نوح [در ادامه شکایت از قومش] گفت: پروردگارا، آنان مرا نافرمانی کردند و از کسانی پیروی نمودند که مال و فرزندشان جز زیان بر آنان نیفزودند. قَالَ نُوحٌ رَّبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِي وَاتَّبَعُوا مَن لَّمْ يَزِدْهُ مَالُهُ وَوَلَدُهُ إِلَّا خَسَارًا
22 و دست به نیرنگی بس بزرگ زدند. وَمَكَرُوا مَكْرًا كُبَّارًا
23 و گفتند: ای مردم، مبادا معبودانتان را واگذارید; به ویژه (ودّ) و (سواع) و (یغوث) و (یعوق) و (نسر) را هرگز رها نکنید و از پرستش آنها دست برندارید. وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْرًا
24 و [بدین گونه] بسیاری از مردم را گمراه کردند. خداوندا، این ستمکاران را جز گمراهی میفزای. وَقَدْ أَضَلُّوا كَثِيراً وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا ضَلَالًا
25 سرانجام آنان به سبب گناهانشان در طوفان آب فرو برده شدند و بی درنگ به آتشی سوزان درآورده شدند، و جز خدا یاورانی برای خود نیافتند که آنان را از عذاب برهانند [و خدا هم مقرر داشته بود که آنان را یاری نکند]. مِمَّا خَطِيئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا فَلَمْ يَجِدُوا لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَنصَارًا
26 و نوح گفت: پروردگارا، از کافران هیچ کس را بر روی زمین باقی مگذار، وَقَالَ نُوحٌ رَّبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارًا
27 زیرا اگر آنان را باقی گذاری، بندگان با ایمان تو را گمراه می‌کنند و خود نیز جز نسلی گنهکارِ زشت کردار و کفرپیشه به بار نمی‌آورند. إِنَّكَ إِن تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَكَ وَلَا يَلِدُوا إِلَّا فَاجِرًا كَفَّارًا
28 پروردگارا، مرا و پدر و مادرم و از مردم این عصر هر کسی را که به خانه‌ام درآمده و با ایمان باشد بیامرز، و همه مردان و زنان با ایمان را در هر عصری که باشند ببخشای، و این ستمکاران را در دنیا و آخرت جز تباهی و هلاکت میفزای. رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِمَن دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَبَارًا
Next Surah Al-Jinn
;