Al-Qalam

Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Sayyed Mohammad Reza Safavi

Play All
# Translation Ayah
1 نون. سوگند به قلم و آنچه با قلم می‌نویسند، ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ
2 که تو در پرتو نعمتِ رسالتی که پروردگارت به تو عطا کرده است، به جنون مبتلا نیستی و نخواهی شد. مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ
3 و قطعاً برای تو پاداشی پایان ناپذیر خواهد بود. وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ
4 و راستی تو خلق و خویی نیکو و والا داری. وَإِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ
5 به زودی تو می‌بینی و آنان نیز خواهند دید، فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ
6 که کدام یک از شما بی خرد و گرفتار جنونند. بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ
7 همانا پروردگارت به کسی که از راه او منحرف شده داناتر است، و همو به کسانی که ره یافته‌اند آگاه‌تر است. إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ
8 پس ای پیامبر، از آنان که تو را دروغ پرداز شمردند پیروی مکن. فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ
9 آنان دوست دارند که تو در کارِ دین خود کوتاهی کنی و اندک گرایشی به آیینشان نشان دهی در این صورت آنان هم در دین خود مسامحه می‌کنند و به دین تو اندک گرایشی نشان می‌دهند. وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ
10 تو نباید پیروی کنی از هر کسی که بسیار قسم می‌خورد، کم خرد و کوته اندیش است، وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ
11 بسیار عیبجو و سخن چین است و حرفِ این و آن را برای فسادگری به دیگران می‌رساند; هَمَّازٍ مَّشَّاء بِنَمِيمٍ
12 بازدارنده مردم از کار خیر است و تجاوزکار و گناه پیشه است; مَنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ
13 علاوه بر این صفات زشت، درشت خوی و بی ریشه است. عُتُلٍّ بَعْدَ ذَلِكَ زَنِيمٍ
14 او به سبب این که مال دارد و از پسرانی چند برخوردار است، گرفتار این صفات زشت شده است. أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ
15 هنگامی که آیات ما بر او تلاوت شود می‌گوید: اینها افسانه‌هایی است که مردم نخستین بافته‌اند. إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ
16 به زودی در آخرت بر بینیِ چنین کسی نشانه آشکار ذلّت و حقارت می‌نهیم. سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ
17 ما تکذیب کنندگان رسالت را گرفتار عذاب کردیم; چنان که صاحبان آن بوستان را دچار بلا ساختیم، آن گاه که سوگند یاد کردند که بامدادان میوه‌های باغشان را برای خود بچینند، إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ
18 و سهمی برای تهیدستان استثنا نکنند. وَلَا يَسْتَثْنُونَ
19 پس همان شب، در حالی که خفته بودند، بلایی از جانب پروردگارت بر گرد آن بوستان به گردش درآمد. فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ
20 و آن باغ بسوخت و چون شبِ تار، سیاه گشت. فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ
21 و صبحگاهان بی خبر از آنچه روی داده، یکدیگر را ندا دردادند، فَتَنَادَوا مُصْبِحِينَ
22 که اگر قصد چیدن میوه‌ها را دارید، در این پگاه به مزرعه خود درآیید. أَنِ اغْدُوا عَلَى حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ
23 پس به راه افتادند در حالی که آهسته باهم می‌گفتند، فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ
24 که امروز نباید هیچ بینوایی در بوستانتان بر شما در آید. أَن لَّا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُم مِّسْكِينٌ
25 پس صبحگاهان با این تصمیم که بینوایان را باز دارند، به باغ خود روی آوردند. وَغَدَوْا عَلَى حَرْدٍ قَادِرِينَ
26 وقتی دیدند باغشان سوخته است، گفتند: قطعاً ما از راه صواب منحرف شده‌ایم; فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ
27 بلکه از مزرعه خود نیز محروم گشته‌ایم. بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ
28 بهترینشان گفت: آیا به شما نگفتم: چرا خدا را به پاکی یاد نمی‌کنید و از این تصمیمِ نادرست به درگاه او توبه نمی‌کنید؟ قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ
29 گفتند: پروردگارِ ما از هر عیب و نقصی پیراسته است، به یقین ما ستمکار بودیم. قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ
30 پس روی به یکدیگر آوردند و زبان به ملامتِ هم گشودند. فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ
31 گفتند: ای وای بر ما که سرکشی کردیم، ما از مرز بندگی خدا خارج شدیم، قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ
32 امید است پروردگارمان بهتر از این باغ را به ما عوض دهد، زیرا که ما از غیر او روی برتافته و با رغبت به پروردگار خویش گرویده‌ایم. عَسَى رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَى رَبِّنَا رَاغِبُونَ
33 عذاب این گونه است و عذاب آخرت قطعاً بزرگ‌تر است. ای کاش می‌دانستند. كَذَلِكَ الْعَذَابُ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ
34 همانا برای تقواپیشگان نزد پروردگارشان بوستان‌هایی بهشتی سرشار از نعمت است که به هیچ رنج و محنتی آمیخته نیست. إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ
35 با این وصف آیا شما مشرکان می‌پندارید که ما فرمانبرداران را همچون گناهکاران قرار می‌دهیم و به هر دو گروه در آخرت ناز و نعمت می‌بخشیم؟ أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ
36 شما را چه شده است؟ چگونه داوری می‌کنید؟ مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ
37 یا مگر شما کتابی آسمانی دارید که در آن چنین می‌خوانید، أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ
38 که برای شما در آخرت همان چیزی خواهد بود که آن را برمی گزینید و آن چیز بهشت است؟ إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ
39 یا مگر شما تا روز قیامت پیمان‌هایی بی نهایت استوار برعهده ما دارید که هر چه شما حکم می‌کنید همان حقِ شما باشد؟ أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ
40 ای پیامبر، از مشرکان بپرس کدام یک از آنان بر عهده می‌گیرد که روز قیامت میان فرمانبرداران و گناهکاران برابری برقرار کند؟ سَلْهُم أَيُّهُم بِذَلِكَ زَعِيمٌ
41 یا مگر مجرمان را خدایانی است شریک خداوند که به شفاعتشان خداوند آنان را با فرمانبرداران برابر می‌کند؟ اگر راست می‌گویند، شریکانی را که برای خدا پنداشته‌اند بیاورند و معرفی کنند. أَمْ لَهُمْ شُرَكَاء فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ
42 ای پیامبر، یاد کن روزی را که کار به شدت دشوار می‌شود، آن روز چیزی جز سجده و بندگی خدا کارساز نیست و مشرکان به سجده در برابر خدا فراخوانده می‌شوند ولی نمی‌توانند سجده کنند. يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ
43 این در حالی است که دیدگانشان فرو افتاده و خفّت و خواری بر تمام وجودشان چیره شده است. آنان در آن روز توانِ سجده کردن ندارند، زیرا در دنیا به سجده برای خدا فراخوانده می‌شدند و تندرست هم بودند ولی از سر تکبّر امتناع میورزیدند. خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ
44 پس مرا با کسانی که این سخن (قرآن) را دروغ می‌انگارند واگذار که به تدریج آنان را از جایی که درنمی یابند، به ورطه هلاکت فرو خواهیم افکند. فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِيثِ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ
45 و به آنان مهلت می‌دهم تا هر چه بخواهند نافرمانی کنند، و این تدبیر من درباره آنهاست، قطعاً تدبیر من استوار است. وَأُمْلِي لَهُمْ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ
46 یا مگر از آنان برای تبلیغ رسالتت مزدی می‌طلبی که در نتیجه زیان می‌بینند و بر اثر آن گرانبار می‌شوند و برای رهایی از آن، حقیقت را نمی‌پذیرند و می‌گویند: فرمانبرداران و مجرمان در روز رستاخیز باهم برابرند؟ أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ
47 یا مگر جهان غیب که خاستگاه پدیده‌ها و مقدرات است در اختیار آنان است تا آنچه را می‌پسندند تثبیت کنند و مقدر سازند؟ أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ
48 پس در برابر حکم پروردگارت که به آنان مهلت می‌دهد و به تدریج آنان را به سقوط می‌کشاند، شکیبا باش و در عذابشان شتاب مخواه و مانند یونس آن همدم ماهی مباش، آن گاه که در شکم ماهی خدا را ندا داد و به تقصیر خود اعتراف کرد در حالی که آکنده از غم و اندوه بود. فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَى وَهُوَ مَكْظُومٌ
49 اگر لطفی از جانب پروردگارش شامل حال او نمی‌شد و توبه اش پذیرفته نمی‌گشت، از شکم ماهی، نکوهش شده به زمینی بی گیاه افکنده می‌شد. لَوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاء وَهُوَ مَذْمُومٌ
50 ولی با پذیرفته شدن توبه اش، دیگر درخور نکوهش نبود، بلکه پروردگارش او را برگزید و از شایستگانش گردانید. فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ
51 و آنان که کافر شده‌اند، هنگامی که آیات قرآن را که کتابی یادآور است شنیدند، نزدیک بود تو را چشم بزنند، با این حال می‌گویند: قطعاً او گرفتار جنون، و قرآنش الهام شیاطین است; وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ
52 در صورتی که آن جز تذکاری برای جهانیان نیست. وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ
;