At-Tur

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Sayyed Mohammad Reza Safavi
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Sayyed Mohammad Reza Safavi

 Play All
# Translation Ayah
1 سوگند به کوه طور که خدا در آن با موسی سخن گفت، وَالطُّورِ
2 و سوگند به تورات، آن کتابی که نگاشته شد، وَكِتَابٍ مَّسْطُورٍ
3 که در صفحه‌ای برای تلاوت منتشر شد، فِي رَقٍّ مَّنشُورٍ
4 و سوگند به آن خانه آباد، وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ
5 و به آسمان، آن بامِ برافراشته، وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ
6 و به آن دریای شعلهور، وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ
7 سوگند به همه اینها که عذاب روز قیامت که پروردگارت مقرّر کرده است تحقّق خواهد یافت. إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ
8 هیچ بازدارنده‌ای برای آن نیست. مَا لَهُ مِن دَافِعٍ
9 آن عذاب روزی پدید می‌آید که آسمان با جنبشی سخت، نابود می‌شود، يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاء مَوْرًا
10 و کوه‌ها با لرزش زمین به شدّت حرکت می‌کنند. وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا
11 وای بر تکذیب کنندگانِ قیامت در آن روز که این پدیده‌ها رخ دهد. فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
12 همانان که در باطل فرو رفته‌اند و با بحث و جدال در آیات خدا به بازی می‌پردازند. الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ
13 روزی که به سوی آتش دوزخ سخت رانده می‌شوند. يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا
14 به آنان می‌گویند: این همان آتشی است که آن را دروغ می‌انگاشتید. هَذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ
15 آیا این آتش که پیش روی شماست افسون است، یا هنوز هم آن را توهّم و خیال می‌انگارید و آن را نمی‌بینید؟ أَفَسِحْرٌ هَذَا أَمْ أَنتُمْ لَا تُبْصِرُونَ
16 در آن بسوزید! اینک چه بر آن شکیبایی کنید و چه شکیبایی نکنید برای شما یکسان است; نه شکیبایی شما آن را از شما دور می‌کند و نه زاری و بی تابی شما از شدّت آن می‌کاهد، زیرا به آنچه انجام داده‌اید مجازات می‌شوید. اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاء عَلَيْكُمْ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
17 این است فرجام کسانی که رستاخیز و رسالت پیامبران را دروغ می‌انگارند; امّا تقوا پیشگان قطعاً در بوستان‌های بهشتی سکونت خواهند یافت و در ناز و نعمت فراوان خواهند بود. إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ
18 میوه‌هایی را که پروردگارشان به آنان ارزانی می‌دارد دریافت می‌کنند [در حالی که [پروردگارشان آنان را از عذاب دوزخ نگاه داشته است. فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ
19 به آنان می‌گویند: به پاداش کارهای پسندیده‌ای که انجام می‌دادید، گوارا بخورید و بیاشامید و از هر نعمتی در کمال عافیت بهره برید. كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
20 این در حالی است که آنان بر تخت‌های ردیف شده‌ای، نشسته و بر بالش‌ها تکیه زده‌اند، و حوریانی را که چشمانی سیاه و درشت دارند، قرین آنان ساخته‌ایم. مُتَّكِئِينَ عَلَى سُرُرٍ مَّصْفُوفَةٍ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ
21 و کسانی که ایمان آورده و فرزندانشان در ایمان از آنان پیروی کرده‌اند، فرزندانشان را هر چند ایمانشان کمتر باشد، در درجات بهشت به آنان ملحق می‌کنیم تا مایه سرورشان گردد، و هرگز از پاداش پدران نمی‌کاهیم، زیرا هر کسی در گروِ کاری است که انجام داده است; پس باید پاداش آن را دریافت کند و چیزی از آن کاسته نشود. وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَيْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ
22 و پیوسته به بهشتیان هر نوع میوه و گوشتی که بخواهند و بدان تمایل داشته باشند ارزانی می‌داریم. وَأَمْدَدْنَاهُم بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ
23 در آن جا برای نوشیدن شراب گرد می‌آیند و جام شراب را از یکدیگر می‌ستانند; شرابی که در نوشیدنش نه یاوه گویی است و نه ارتکاب گناه. يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَّا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ
24 و نوجوانانی ویژه بهشتیان که همچون مرواریدهای نهفته در صدف، زیبا و شادابند، برای خدمت بر گردشان می‌گردند. وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّكْنُونٌ
25 بهشتیان برخی روی به برخی دیگر کرده و از کار و بار یکدیگر در دنیا و از آنچه آنان را به بهشت رهنمون شده است می‌پرسند.‌ وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ
26 می‌گویند: ما پیش از این به خانواده خود علاقه مند بودیم و به سعادت آنها می‌اندیشیدیم و همواره آنان را به حق فرا می‌خواندیم. قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ
27 پس خدا بر ما منّت نهاده و ما را به رحمت خود به بهشت درآورد و از عذاب سوزان نگاهمان داشت; فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ
28 چرا که ما پیش از این او را به یکتایی می‌خواندیم و اوست احسان کننده و مهربان. إِنَّا كُنَّا مِن قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ
29 ای پیامبر، اکنون که این حقایق را برای تو یادآوری کردیم، مردم را به فرجام کارشان تذکّر ده که تو به برکت نعمتی که پروردگارت به تو ارزانی داشته است کاهن و مجنون نیستی و نخواهی شد. فَذَكِّرْ فَمَا أَنتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ
30 بلکه می‌گویند: محمّد شاعر است، ما اضطراب مرگ را بر او انتظار می‌بریم. أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ
31 بگو: منتظر باشید که رویدادی درخور خویش در پیش خواهید داشت; من نیز مانند شما در انتظار آنم که عذابی از جانب خدا شما را فرا گیرد. قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُتَرَبِّصِينَ
32 آیا خِردهایشان آنان را به اظهار این گونه سخنان فرمان می‌دهد؟ نه، هرگز خردها چنین فرمان نمی‌دهند، بلکه آنان مردمی طغیانگرند و این پندارها و گفتارها پیامد طغیانگری و سرکشی است. أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُم بِهَذَا أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ
33 بلکه می‌گویند: قرآن را محمّد خود بافته است. نه، او چنین قدرتی ندارد; بلکه آنان ایمان نمی‌آورند; از این رو به چنین تهمتی روی می‌آورند. أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَل لَّا يُؤْمِنُونَ
34 اگر راست می‌گویند که او قرآن را ساخته است باید سخنی مانند آن بیاورند، زیرا آنان هم مثل او بشرند و اهل سخن. فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِّثْلِهِ إِن كَانُوا صَادِقِينَ
35 مگر آنان از چیزی جز آنچه دیگران از آن پدید آمده‌اند، آفریده شده‌اند که نباید پیامبری به سویشان گسیل شود و پاداش و کیفری داشته باشند، یا این که خود آفریننده خویشند و خدا حق تدبیر و تربیت آنان را به وسیله پیامبران ندارد؟ أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ
36 یا این که آسمان‌ها و زمین را آفریده‌اند و بالاتر از آنند که به بندگی فراخوانده شوند؟ نه، آنان مردمی هستند که حق را باور ندارند. أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بَل لَّا يُوقِنُونَ
37 یا مگر گنجینه‌های پروردگار تو نزد آنان است تا نبوّت را به هر که بخواهند عطا کنند و از هر که بخواهند بازدارند؟ یا این که آنان بر خدا چیره‌اند و می‌توانند آنچه را خدا به تو داده است از تو سلب کنند؟ أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ
38 یا مگر آنان را نردبانی است که به وسیله آن بر آسمان برآیند و سخنان خدا را بشنوند و آنچه را خود دریافت می‌کنند، بپذیرند و جز آن را دروغ شمرند؟ اگر این گونه است باید از آنان کسی که مدّعی شنیدن وحی است، حجّتی روشن بر ادّعای خویش بیاورد. أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ
39 یا مگر دختران از آنِ خدایند و پسران از آنِ شما؟ أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ
40 یا مگر از آنان برای ابلاغ رسالت مزدی می‌طلبی و در نتیجه از زیانی که می‌بینند گرانبار می‌شوند و به رنج می‌افتند؟ [که رسالت تو را نمی‌پذیرند [. أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ
41 بلکه آیا لوح محفوظ که نهان است و حقایق در آن ثبت است در اختیار آنان است و از آن نسخه برداری می‌کنند تا آنچه درباره تو می‌گویند حقایقی انکارناپذیر باشد؟! أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ
42 بلکه آیا آنان می‌خواهند با طرح این گفتارها و پندارهای باطل بر ضدّ تو مکر کنند تا دعوت تو را خاموش کنند؟ ولی آنان که کافر شده‌اند خود گرفتار نیرنگ خویش شده‌اند چرا که خویشتن را از سعادت محروم می‌کنند. أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ
43 آیا آنان جز خدا معبودی دارند که سزاوار پرستش باشد؟ منزّه است خدا از این که برای او شریکی قرار دهند. أَمْ لَهُمْ إِلَهٌ غَيْرُ اللَّهِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ
44 آنان در انکار رسالت تو بدان جا رسیده‌اند که اگر به عیان ببینند از آسمان پاره‌ای از عذاب بر آنان فرو می‌افتد، می‌گویند: این ابری متراکم است. وَإِن يَرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَاء سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْكُومٌ
45 ای پیامبر، اینک که بهانه‌های انکار رسالت تو را با حجّت زدودیم و دریافتی که آنان هر چند آیتی روشن بر حقانیت تو ببینند، نمی‌پذیرند، آنان را واگذار تا آن روزشان را که در آن با نفخه صور جانشان را می‌ستانند، دیدار کنند. فَذَرْهُمْ حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ
46 روزی که چاره اندیشی آنان سودی به حالشان ندارد و از سوی هیچ کس یاری نمی‌شوند [تا از عذاب قیامت رهایی یابند [. يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ
47 و به یقین برای کسانی که ستم کرده‌اند، پیش از آن عذابی خواهد بود که در عالم برزخ دامنگیرشان می‌شود، ولی بیشترشان از آن بی خبرند. وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَلِكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
48 بر حکمی که پروردگارت مقرّر داشته است شکیبا باش; تو قطعاً زیر نظر مایی و کارت بر ما پوشیده نیست; پس مبادا از فرمان ما روی برتابی; و آن گاه که به پا می‌خیزی همراه با ستایش پروردگارت او را تسبیح گوی. وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ
49 و در پاره‌ای از شب با خواندن نماز شب و نیز آن هنگام که ستارگان در صبحدم پنهان شدند با خواندن نافله صبح، خدا را تسبیح گوی. وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ
Next Surah An-Najm
;