An-Najm

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Sayyed Mohammad Reza Safavi
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Sayyed Mohammad Reza Safavi

 Play All
# Translation Ayah
1 سوگند به ستاره آن گاه که در افق فرو شود، وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى
2 که همنشین شما محمّد نه از راه راست منحرف شده و نه در تشخیص حقیقت دچار خطا گردیده است. مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَى
3 او به رأی خویش چیزی به نام قرآن برای شما نمی‌خواند. وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَى
4 آن نیست مگر وحیی که از جانب خدا به او می‌رسد. إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى
5 جبریل، آن فرشته برخوردار از نیروهای سخت و پایدار، قرآن را به او آموخت. عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى
6 همو که از خرد و اندیشه‌ای استوار برخوردار است، او در چهره واقعی خود بر پیامبر ظاهر شد و ایستاد. ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى
7 آنگاه که در بالاترین کناره آسمان بود. وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى
8 سپس به پیامبر نزدیک شد، پس خود را به او رسانید تا او را بگیرد و به آسمان‌ها ببرد. ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى
9 چنان نزدیک شد که فاصله آن دو به اندازه دو کمان یا نزدیک‌تر بود. فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى
10 پس به پیامبر که بنده خدا بود، وحی کرد آنچه را وحی کرد. فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى
11 پیامبر آن را در دل دید و دریافت و دلش آنچه را دید به خطا ندید. مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى
12 آیا با او درباره آنچه می‌بیند مجادله می‌کنید، و اصرار دارید او خلاف آنچه را به عیان می‌بیند ادعا کند؟ أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا يَرَى
13 او جبرئیل را در فرودی دیگر نیز در چهره واقعی اش مشاهده کرد. وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى
14 نزدیک آن درخت کُنار که در انتهای آسمان هاست; عِندَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى
15 که بهشت، جایگاه همیشگی مؤمنان نزدیک آن درخت است; عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى
16 آن گاه که درخت کُنار را فراگرفت آنچه آن را فراگرفت. إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَى
17 دیده پیامبر نه منحرف شد که حقیقت را دگرگون بیند و نه از حد گذشت تا سراب را حقیقت انگارد. مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى
18 سوگند یاد می‌کنم که او بخشی از بزرگ‌ترین نشانه‌های پروردگارش را مشاهده کرد. لَقَدْ رَأَى مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَى
19 ای مشرکان، اینک با روشن شدن حقّانیت پیامبر، از بُتان خود، لات و عزّی به من خبر دهید; أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى
20 و از مَنات، آن دیگری که سوّمین آنهاست، وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى
21 آیا اینها را تندیس دختران خدا می‌پندارید؟ آیا پسر از آنِ شما و دختر از آنِ اوست؟ أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنثَى
22 این تقسیم، بدین صورت، تقسیمی ستمکارانه و نابرابر است. تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَى
23 اینها جز نام‌هایی بی اساس نیستند که شما و پدرانتان بر آنها نهاده‌اید (یکی را خدای آسمان‌ها و دیگری را خدای زمین و آن دیگری را خدای باران نامیده‌اید.) خداوند برهانی که بتوان با آن بر ربوبیّت و الوهیّت آنها استدلال کرد، فرو نفرستاده است. مشرکان در مورد معبودانشان جز از پندار خود و آنچه هوای نفسشان بدان تمایل دارد، پیروی نمی‌کنند، در صورتی که قرآن که به حق راهنمای خلق است، از سوی پروردگارشان برای آنان آمده است. إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاء سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ وَلَقَدْ جَاءهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَى
24 مگر آدمی هر چه را آرزو کند ـ به صِرف آرزو کردن ـ به دست خواهد آورد که اینان با آرزوی شفاعت فرشتگان یا خدا بودن معبودانشان، به شفاعت آنها دل بسته و خدایی آنها را باور کرده‌اند؟ أَمْ لِلْإِنسَانِ مَا تَمَنَّى
25 جهان آخرت و سرای دنیا تنها از آنِ خداست و او را در مُلکش شریکی نیست، پس چگونه ممکن است آرزوی مشرکان تحقق یابد؟ فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى
26 و چه بسیار فرشتگانی که در آسمان‌ها [و درمقام قرب الهی] هستند و شفاعتشان هیچ سودی ندارد، و هیچ کاری از آنان ساخته نیست، مگر پس از آن که خدا به کسی از آنان که بخواهد و بپسندد رخصت دهد. وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاء وَيَرْضَى
27 این مشرکان که سرای آخرت را باور ندارند، فرشتگان را دختران خدا می‌شمرند و آنها را با نام‌هایی که ویژه زنان است، نامگذاری می‌کنند. إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنثَى
28 آنان به این اعتقادشان هیچ دانشی ندارند و تنها از وهم و خیال خود پیروی می‌کنند، و قطعاً گمان ـ تا چه رسد به وهم و خیال ـ برای دستیابی به حق هرگز بسنده نیست. وَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا
29 اینک، چون از یاد ما روی برتافتند و جز زندگی دنیا را نخواستند از آنان روی بگردان و کارشان را به خدا واگذار. فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّى عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا
30 این منتهای دانش آنان است که تنها درباره دنیا می‌اندیشند. قطعاً پروردگار تو به کسی که از راه او دور گشته و به بیراهه افتاده داناتر است، و او به آن که هدایت یافته و راه او را پیموده نیز آگاه‌تر است. ذَلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَى
31 و هر چه در آسمان‌ها و هر چه در زمین است از آنِ خداست; پس او را سزد که بشر را بیافریند و امرشان را تدبیر کند، تا کسانی را که بد کرده‌اند به آنچه کرده‌اند کیفر کند و کسانی را که نیکی نموده‌اند به نیکوترین پاداش سزا دهد. وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاؤُوا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى
32 نیکوکاران کسانی اند که از گناهان بزرگ و از کارهای قبیح خودداری می‌کنند، مگر گناهی که هر از گاهی بدان مبتلا شوند. قطعاً پروردگار را آمرزشی گسترده است و سزد که گنهکاران به درگاه او توبه کنند. او آن گاه که شما را از عناصر زمینی پدید آورد و پرورش داد تا به صورت نطفه در رحم‌ها قرار گرفتید، و نیز آن گاه که شما به صورت جنین در شکم مادرانتان بودید، از هر کس به شما آگاه‌تر بود. پس خویشتن را به پاکی و پیراستگی نستایید. او به آن کسی که تقوا پیشه نموده است داناتر است. الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى
33 اینک به من خبر ده، از آن کس که از انفاق روی گردانید، أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّى
34 و اندکی از مال خود را در راه خدا داد و سپس از آن هم دریغ ورزید، وَأَعْطَى قَلِيلًا وَأَكْدَى
35 آیا علم غیب نزد اوست و آینده خود را می‌بیند که اگر انفاق کند تهیدست می‌شود؟ أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَى
36 مگر او را به آن پندها و حکمت‌ها که در نوشته‌های نازل شده بر موسی (تورات) است، آگاه نکرده‌اند؟ أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَى
37 آیا او را به آنچه در کتاب‌های نازل شده بر ابراهیم است، آگاه نکرده‌اند؟ همان که به وظیفه اش به خوبی وفا کرد. وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّى
38 آیا در آنها این حقیقت نیامده است که هیچ گنهکاری بار گناه دیگری را بر دوش نمی‌گیرد؟ پس چگونه سخن آن کس را که گفت: تو انفاق مکن، من گناهانت را برعهده می‌گیرم باور کرده است؟ أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى
39 مگر در کتاب‌های ابراهیم و موسی این حقیقت بیان نشده است که برای انسان جز آنچه برای به دست آوردنش تلاش کرده است چیزی نیست؟ وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى
40 و این که تلاشش در قیامت ـ که دیری نمی‌گذرد ـ مشاهده خواهد شد. وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى
41 سپس در برابر عملش کاملترین سزا را به او خواهند داد. ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاء الْأَوْفَى
42 و این که همه چیز به پروردگارت منتهی می‌شود. وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنتَهَى
43 و این که تنها اوست که خندیدن و گریستن را در آدمیان پدید آورده است. وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَى
44 و این که تنها اوست که میرانده و حیات بخشیده است. وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا
45 و این که خداست که دو گونه نر و ماده را آفریده است، وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى
46 از نطفه، آن گاه که در رحم ریخته می‌شود. مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى
47 و این که آفرینشِ دیگر (پدید آوردن سرای آخرت) برعهده اوست. وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى
48 و این که اوست که توانگری داده و دولت و مکنت بخشیده است. وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَى وَأَقْنَى
49 و این که اوست پروردگار ستاره (شِعری). وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَى
50 و این که اوست که قوم هود، عادِ نخستین را به عذاب هلاک ساخت. وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَى
51 و نیز قوم ثمود را، و هیچ یک از کافرانِ آن قوم را باقی نگذاشت. وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَى
52 و قوم نوح را نیز پیش از عادیان و ثمودیان نابود کرد. آنان از قوم عاد و ثمود ستمکارتر و سرکش‌تر بودند. وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَى
53 و شهرهای زیر و زبر شده قوم لوط را در هم فرو ریخت. وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَى
54 و بر آنها پوشانید عذابی را که پوشانید. فَغَشَّاهَا مَا غَشَّى
55 پس ای انسان، در کدام یک از نعمت‌های پروردگارت تردید روا می‌داری؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكَ تَتَمَارَى
56 این قرآن هشداری است از جمله هشدارهای نخستین. هَذَا نَذِيرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْأُولَى
57 [هشدار می‌دهد که [رستاخیز نزدیک شده است. أَزِفَتْ الْآزِفَةُ
58 و جز خدا هیچ کس قادر نیست عذاب آن را برطرف کند. لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ
59 پس چرا از این سخن که شما را به نجات از عذاب رستاخیز فرا می‌خواند در شگفت شده‌اید و آن را انکار می‌کنید؟ أَفَمِنْ هَذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ
60 چرا آن را به استهزا گرفته‌اید و به آن می‌خندید و به حال خود نمی‌گریید؟ وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ
61 و به بیهودگی روزگار می‌گذرانید؟ وَأَنتُمْ سَامِدُونَ
62 آری، از آن روی که خدا پروردگار شماست و رستاخیز در انتظارتان، پس خدا را سجده کنید و او را بپرستید تا عذاب آن روز را از شما بگرداند. فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا
Next Surah Al-Qamar
;