Az-Zariyat

Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Sayyed Mohammad Reza Safavi

Play All
# Translation Ayah
1 سوگند به آن بادهایی که [ابرها و [خاک‌ها را به شدّت می‌پراکنند، وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا
2 پس به آن ابرهایی که باری گران از آب را با خود حمل می‌کنند، فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا
3 پس به آن کشتی‌هایی که در دریاها به آسانی روانند، فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا
4 پس به آن فرشتگانی که فرمان خدا را در امور جهان میان خود تقسیم می‌کنند، فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا
5 سوگند به همه اینها که آنچه به شما وعده داده می‌شود راست است. إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ
6 و قطعاً جزا و پاداش تحقق خواهد یافت. وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ
7 سوگند به آسمانِ دارای راه‌ها، وَالسَّمَاء ذَاتِ الْحُبُكِ
8 که شما کفرپیشگان درباره قرآن سخنان گوناگون و ضدّ و نقیض می‌گویید. إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ
9 از قرآن گردانیده می‌شود آن کس که گردانیده شده است. يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ
10 مرگ بر آنان که بی هیچ دلیلی، تنها از روی حدس و گمان درباره قیامت سخن می‌گویند. قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ
11 کسانی که در نادانی فرو رفته و از حقیقت آنچه به آنان خبر می‌دهند ناآگاهند. الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ
12 همواره می‌پرسند: روز جزا کی خواهد بود؟ يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ
13 روز جزا روزی است که آنان بر آتش سوخته می‌شوند. يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ
14 به آنان گفته می‌شود: عذاب خود را بچشید; این است همان عذابی که شتاب در آمدنِ آن را می‌خواستید. ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ
15 همانا تقواپیشگان در بوستان‌ها و در کنار چشمه سارانی وصف ناپذیر خواهند بود. إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
16 آنچه را پروردگارشان به آنان عطا فرموده است با خرسندی می‌گیرند، زیرا آنان پیش از این در دنیا نیکوکار بودند، آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِينَ
17 اندکی از شب را می‌خوابیدند و در بیشتر ساعات آن به نماز می‌پرداختند. كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ
18 و در سحرگاه‌ها آمرزش گناهانشان را از خدا می‌خواستند. وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ
19 و می‌دانستند که در اموالشان برای نیازمندِ سائل و بینوایی که از درخواست اِبا دارد، حقّی هست. وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
20 و در زمین برای اهل یقین نشانه‌هایی بر یگانگی خدا در تدبیر جهان است. وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ
21 و در خود شما نیز نشانه‌های روشنی بر یکتایی خدا هست; پس چرا آنها را نمی‌بینید و درنمی یابید؟ وَفِي أَنفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ
22 و باران که منشأ رزق شماست و خدا آن را فرو می‌ریزد و بهشت و نعمت‌های آن که به شما وعده داده می‌شود در آسمان است. وَفِي السَّمَاء رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ
23 پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین که رزق شما و بهشت و نعمت‌های آن امری ثابت و حتمی است; همان گونه که شما سخن می‌گویید و در سخن گفتن خود تردید ندارید. فَوَرَبِّ السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ
24 آیا داستان میهمانان گرامی ابراهیم، آن فرشتگان ارجمند، به تو رسیده است؟ هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ
25 آن گاه که بر او وارد شدند و سلام گفتند. ابراهیم نیز به آنان سلام داد و پیش خود گفت: اینان مردمی ناآشنا و بیگانه‌اند. إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ
26 پس بی درنگ و به طور پنهانی نزد خانواده اش رفت و طولی نکشید که گوساله‌ای فربه و بریان شده آورد. فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاء بِعِجْلٍ سَمِينٍ
27 و آن را نزدیکشان برد و به گمان این که آنها بشرند، گفت: چرا نمی‌خورید؟ فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ
28 پس وقتی دید دست به سوی آن نمی‌برند، در دل خود از آنان احساس ترسی کرد. فرشتگان که چنین دیدند، گفتند: مترس. و او را به پسری نوجوان و دانا مژده دادند. فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ
29 همسرش چون این نوید را شنید، فریادکنان پیش آمد و سخت بر چهره خود زد و گفت: من پیرزنی نازا هستم، چگونه می‌توانم فرزندی بیاورم؟ فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ
30 فرشتگان به وی گفتند: پروردگار تو همان گونه فرموده است که ما به تو مژده داده‌ایم. به یقین او کارهایش از روی حکمت است و به حال تو و همسرت داناست. قَالُوا كَذَلِكَ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ
31 ابراهیم گفت: ای فرستادگان، معلوم است شما برای امری مهم آمده‌اید، کارتان چیست؟ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ
32 گفتند: ما به سوی قوم لوط که مردمی تبهکارند فرستاده شده‌ایم. قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ
33 تا بر آنان سنگ‌هایی از گِل فرستیم; لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ
34 سنگ‌هایی که نزد پروردگارت برای آن تجاوزکاران علامت گذاری شده است. مُسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ
35 سپس فرشتگان را به سوی قوم لوط روانه ساختیم و هر کس از مؤمنان را که در آن شهر بود از آن جا بیرون کردیم. فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
36 ولی در آن جا جز یک خانه که افرادش تسلیم حق بودند. و آن هم خانواده لوط بود، نیافتیم. فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ
37 سپس آن دیار را زیر و زبر کردیم و در آن جا برای کسانی که از عذاب دردناک می‌ترسند، نشانه‌ای از یگانگی در ربوبیت خود برجای نهادیم. وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ
38 و در داستان موسی نیز نشانه‌ای بر ربوبیتِ بی همتای ماست، آن گاه که او را با دلایلی روشن به سوی فرعون فرستادیم. وَفِي مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ
39 ولی او با سپاهیانش روی برتافت و گفت: موسی جادوگر است و بار دیگر گفت: او دیوانه است. فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ
40 پس او و سپاهیانش را گرفتیم و آنان را به دریا افکندیم در حالی که او در اثر این کفر و سرکشی درخور سرزنش بود. فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ
41 و در قوم عاد نیز نشانه‌ای بر ربوبیت بی همتای ماست، آن گاه که آن بادِ بی ثمر و تباه کننده را بر آنان فرستادیم. وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ
42 بر هرچه میوزید آن را وانمی گذاشت مگر این که آن را همچون چیزی می‌ساخت که پوسیده و خرد شده است. مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ
43 و در ماجرای قوم ثمود نیز نشانه‌ای بر ربوبیت بی همتای ماست، آن گاه که [آن شتر را پی کردند پس [به آنان گفته شد تا چندی از نعمت‌های دنیا بهره ببرید و در این مهلتِ چند روزه به خود آیید و به فرمان خدا گردن نهید. وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِينٍ
44 ولی آنان از فرمان پروردگارشان سرکشی کردند، پس در حالی که می‌نگریستند، صاعقه آنان را فرا گرفت. فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ
45 صاعقه چنان سرعت داشت که آنان نه توانستند برخیزند و از عذاب خدا بگریزند و نه از کسی طلب یاری کنند. فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ
46 و قوم نوح را نیز پیش از قوم عاد و ثمود و فرعونیان نابود کردیم، زیرا آنان مردمی بودند که از فرمان ما سرپیچی می‌کردند. وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ
47 و ما آسمان را با قدرتی وصف ناپذیر بنا کردیم و قطعاً ما را قدرتی گسترده است. وَالسَّمَاء بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ
48 و زمین را گستراندیم و ما خوب گستراننده‌ای هستیم. وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ
49 و از هر چیزی دو صنف، آفریدیم، باشد که شما دریابید که آفریدگار آنها از داشتنِ همتا منزّه است. وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ
50 پس ای مردم، با این همه دلایل روشن که حکایت از یگانگی خدا دارد، با شتاب به سوی خدا حرکت کنید و تنها او را بپرستید، همانا من از جانب او پیامبری هشداردهنده‌ام و شما را از عذاب وی برحذر می‌دارم و آنچه را که بدان نیاز دارید به روشنی بیان می‌کنم. فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ
51 و با وجود خدا معبود دیگری قرار ندهید که من از جانب او پیامبری هشداردهنده‌ام و شما را از عذاب وی برحذر می‌دارم و آنچه را که بدان نیاز دارید به روشنی بیان می‌کنم. وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ
52 بدین سان هیچ فرستاده‌ای از جانب خدا به سوی کسانی که پیش از اینان بودند نیامد، مگر این که گاه گفتند: او جادوگر است و گاه گفتند: او دیوانه است. كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ
53 آیا یکدیگر را به گفتن این سخن سفارش می‌کردند؟ نه! چنین نبوده است، بلکه همه کفرپیشگان مردمی سرکش بودند و مخالفت با پیامبران پیامد سرکشی است. أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ
54 ای پیامبر، حال که این کافران بر کفر و سرکشی خود پای می‌فشارند از آنان روی برتاب و با آنان درباره حق بحث و جدال مکن که بر تو ملامتی نیست، زیرا تو حجّت را بر آنان تمام کرده‌ای. فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ
55 ولی یادآوری کن و پند ده و آن را پی گیر باش، چرا که تذکر و اندرز برای مؤمنان سودمند است. وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ
56 من جنیّان و آدمیان را جز برای این که مرا بپرستند نیافریدم. وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ
57 نه از آنان رزقی می‌طلبم و نه می‌خواهم مرا غذا دهند. مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ
58 چرا که خدا خود بسیار روزی دهنده و مقتدر و نیرومند است. إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ
59 آری، آنان را آفریدم تا مرا عبادت کنند، ولی گروهی از آنان کفر ورزیدند و ستمکار شدند، و قطعاً برای کسانی که ستم کرده‌اند بهره‌ای از عذاب، مانند بهره هم مسلکانشان از امّت‌های گذشته خواهد بود; پس شتاب در آمدنِ عذاب را از من نخواهند. فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ
60 پس وای بر کسانی که کافر شده‌اند از روزشان همان روزی که به آنان وعده داده می‌شود. فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ
;