An-Najm

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Mohammad Sadeqi Tehrani
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohammad Sadeqi Tehrani

 Play All
# Translation Ayah
1 سوگند به اختر فروزان‌[:قرآن و آورنده‌اش] آن هنگام که فرود آمد؛ وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى
2 (که) همنشین شما نه گمراه شده و نه در نادانی بر عقیده‌ی فاسدی است؛ مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَى
3 و از سر هوا(ی نفس، یا هوای عقل یا هوای مشورت) هرگز سخنی نمی‌گوید. وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَى
4 گفتارش (و کردار و رفتارش) بجز وحی‌ای که (به او) وحی می‌شود نیست. إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى
5 آن را (خدای) شدیدالقُوا به او آموخت. عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى
6 او خود مرور کرده‌ای مستحکم (و) نیرومند است‌. پس (مسلّط بر جهان) ایستاد. ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى
7 حال آنکه او در افق اعلی است. وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى
8 سپس به خدا نزدیک شد؛ پس به او درآویخت و نزدیکتر شد. ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى
9 پس (فاصله‌اش) به قدر (اتصال) دو (انتهای) کمان یا نزدیکتر از آن بود. فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى
10 پس (همان خدای شدیدالقوا) به بنده‌اش آنچه را باید وحی فرماید وحی فرمود. فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى
11 آنچه را دل لبریز از شعله‌ی نور(ش) دید انکار(ش) نکرد. مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى
12 آیا پس در آنچه می‌بیند با او جدال می‌کنید؟ أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا يَرَى
13 و همواره در حال فرود آمدنی دیگر هم، او را (با دل فروزانش) دید. وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى
14 نزد سدرةالمنتهی [:آخرین مکان و مکانت عالم امکان]. عِندَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى
15 (که) بهشت جاودان نزد آن است. عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى
16 چون «سدره» را آنچه می‌پوشد، می‌پوشدش. إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَى
17 دیده(اش) منحرف نگشت و از حدّ در نگذشت. مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى
18 بی‌گمان (برخی) از آیات بزرگ پروردگار خود را همچنان بدید. لَقَدْ رَأَى مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَى
19 پس آیا شما (هم) لات و عزّی را دیدید؟ أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى
20 و (هم) منات‌، (آن) سومین دیگر را. وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى
21 آیا (به خیالتان) برای شما پسر است و برای او دختر؟ أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنثَى
22 این قسمت و بخشی است بسی ستم‌کارانه (و نابرابر). تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَى
23 (این بتان) جز نام‌هایی (تهی) بیش نیستند که شما و پدرانتان برایشان (این گونه) نامگذاری کرده‌اید (و) خدا بر (حقّانیت) آنها هیچ دلیل چیره‌گری نفرستاده است‌. (آنان) جز گمان و آنچه را که دلخواهشان است پیروی نمی‌کنند، به‌راستی (و) درستی از جانب پرودگارشان برایشان هدایت آمده‌. إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاء سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ وَلَقَدْ جَاءهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَى
24 برای انسان است آنچه را آرزو کرد؟ أَمْ لِلْإِنسَانِ مَا تَمَنَّى
25 پس آن سرا و این سرا تنها از آنِ خداست. فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى
26 و چه بسیار فرشتگانی که در آسمان‌هایند حال آنکه شفاعتشان به کاری نیاید، مگر پس از آنکه خدا برای هر که خواهد و خشنود باشد اجازه دهد. وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاء وَيَرْضَى
27 کسانی که به آخرت ایمان نمی‌آورند، بی‌گمان، هم‌آنان، فرشتگان را در نامگذاری به نام مؤنث نام می‌نهند. إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنثَى
28 و ایشان را به این (کار) هیچ (بینش و) دانشی نیست. جز گمان را پیروی نمی‌کنند، و گمان از حقیقت سود و بهره‌ای ندهد. وَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا
29 پس، از هر کس که از یاد ما روی برتافته و جز زندگی دنیا را نخواسته، روی برتاب. فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّى عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا
30 این همان رسایی (نارسای) دانش آنان است. همواره پروردگار تو، خود به (حال) کسی که از راه او منحرف شده داناتر و او به کسی که راه یافته (نیز) آگاه‌تر است. ذَلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَى
31 و هر چه در آسمان‌ها و هر چه در زمین است تنها از خداست، تا کسانی را که بد کرده‌اند، به آنچه انجام داده‌اند کیفر دهد و آنان را که نیکی کرده‌اند، به نیک‌تر (از آن) پاداش دهد. وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاؤُوا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى
32 آنان که از گناهان بزرگ و بزرگتر [:تجاوزگر] - جز لغزش‌های کوچک - خودداری می‌ورزند، پروردگارت (نسبت به آنها) پوششی فزاینده دارد. چون شما را از زمین پدید آورد، و چون در شکم‌های مادرانتان (در زهدان‌هاشان) نهفته بودید، به (حال) شما داناتر است، پس خودهاتان را پاک مشمارید. او به (حال) کسی که پرهیزگاری کرده داناتر است. الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى
33 آیا پس آن کس را که (از حق) روی برتافته دیدی‌؟ أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّى
34 اندکی بخشید و (از مابقی) بخل ورزید. وَأَعْطَى قَلِيلًا وَأَكْدَى
35 آیا نزدش علم غیب است؛ پس (هم)او (آن را) می‌بیند؟ أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَى
36 یا بدانچه در صحیفه‌های موسی است خبر نیافته است‌؟ أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَى
37 و (نیز در صحیفه‌های) ابراهیم که به خوبی (در انجام رسالتش) وفا کرد. وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّى
38 که هیچ بردارنده‌ی باری، بار (گناه) دیگری را بر نمی‌دارد. أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى
39 و اینکه برای انسان جز حاصل تلاش خودش نیست. وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى
40 و همواره (نتیجه‌ی) کوشش او به زودی (در برزخ) دیده خواهد شد. وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى
41 سپس - هر چه تمام‌تر- بدان (در قیامت) پاداش داده شود. ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاء الْأَوْفَى
42 و اینکه به‌راستی فرجام (کار) سوی پروردگار تو است. وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنتَهَى
43 و اینکه به‌راستی اوست که خنداند و گریاند. وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَى
44 و اینکه به‌راستی (هم)او میرانْد و زنده کرد. وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا
45 و هم اوست که به درستی دو نوع آفرید: نر و ماده. وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى
46 از نطفه‌ای آن هنگام که (ضمن منی) می‌جهد. مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى
47 و هم پدید آوردن (عالم) دیگر به‌راستی تنها بر (عهده‌ی) اوست. وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى
48 و هم اوست که (شما را) بی‌نیاز کرد و کفایت بخشید. وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَى وَأَقْنَى
49 و هم اوست که پروردگار (ستاره‌ی) «شعری‌» است. وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَى
50 و هم اوست که عادیان نخستین را هلاک کرد. وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَى
51 و ثمودیان را (نیز هلاک کرد،) پس (کسی از آنان را) باقی نگذاشت. وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَى
52 و پیشتر (از همه‌ی آنان) قوم نوح را، (که) بی‌گمان آنان ستمگرترین (ستمگران) و سرکش‌ترین (سرکشان) بودند وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَى
53 و دروغ‌پردازان را فرو افکند. وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَى
54 پس پوشاند بر آنان (از باران گوگردی) آنچه پوشاند. فَغَشَّاهَا مَا غَشَّى
55 پس به کدام یک از نعمت‌های پروردگارت تردید داری‌؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكَ تَتَمَارَى
56 این (پیامبر نیز) بیم‌دهنده‌ای از (جمله‌ی) بیم‌‌دهندگان نخستین است. هَذَا نَذِيرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْأُولَى
57 نزدیک‌شونده [:رستاخیز] نزدیک شد. أَزِفَتْ الْآزِفَةُ
58 جز خدا کسی آشکارکننده‌ی آن (از نهان) نیست. لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ
59 آیا پس از این سخن عجب دارید؟ أَفَمِنْ هَذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ
60 و می‌خندید و نمی‌گریید؟ وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ
61 و شما در لهو، متکبر و سر به هوایید. وَأَنتُمْ سَامِدُونَ
62 پس برای خدا سجده کنید و هم‌او را بپرستید. فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا
Next Surah Al-Qamar
;