At-Tur

Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohammad Sadeqi Tehrani

Play All
# Translation Ayah
1 سوگند به (کوه) طور. وَالطُّورِ
2 و به کتابی نگاشته شده وَكِتَابٍ مَّسْطُورٍ
3 در طوماری گسترده. فِي رَقٍّ مَّنشُورٍ
4 سوگند به آن خانه‌ی آباد [:کعبه و قلب حضرت محمدص] وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ
5 سوگند به بام بلند [:آسمان و آسمان قلب محمدص] وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ
6 و به دریای افروخته [:دریای دل فروزان محمدص ]؛ وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ
7 (که) همواره عذاب پروردگارت همانا واقعی و شدنی است. إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ
8 برایش هیچ بازدارنده‌ای نیست. مَا لَهُ مِن دَافِعٍ
9 روزی که آسمان روان گردد، چه روان‌شدنی! يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاء مَوْرًا
10 و کوه‌ها (جمله) به حرکتی سریع درآیند، چه سرعتی! وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا
11 پس در آن هنگامه وای بر تکذیب‌کنندگان. فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
12 کسانی که در فرو رفتنی (در باطل) بازی می‌کنند. الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ
13 روزی که با پرتابی سوی آتش جهنم به شدت کشیده می‌شوند، چه کشیدنی! يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا
14 (و به آنان گویند:) «این همان آتشی است که به آن (همان را) تکذیب می‌کردید.» هَذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ
15 «آیا پس این افسونی است‌؟ یا شما (درست‌) نمی‌نگرید؟» أَفَسِحْرٌ هَذَا أَمْ أَنتُمْ لَا تُبْصِرُونَ
16 «آن را بیفروزید. پس خواه شکیبایی کنید و خواه شکیبایی نکنید بر زیانتان یکسان است. تنها جزای شما کارهایی است که می‌کرده‌اید.» اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاء عَلَيْكُمْ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
17 پرهیزگاران بی‌گمان در باغ‌هایی و (در) ناز و نعمتی می‌باشند. إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ
18 به آنچه پروردگارشان به آنان داده سرگرم و دلشادند و پروردگارشان آنها را از عذاب بس زبانه‌دار دوزخ مصون داشته است. فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ
19 (به آنان گویند:) «به (پاداش) آنچه به جای می‌آورید به گوارایی بخورید و بنوشید.» كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
20 در حالی‌که بر تخت‌هایی ردیف (یکدیگر) تکیه زده‌اند اینان را همسران و حوران درشت‌چشم گردانده‌ایم. مُتَّكِئِينَ عَلَى سُرُرٍ مَّصْفُوفَةٍ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ
21 و کسانی که ایمان آوردند و فرزندان و پیروانشان در ایمان از آنان پیروی کردند، ایشان را به آنان ملحق کردیم و چیزی از کار ایشان نکاستیم. هر کسی در گرو دستاورد خویش است. وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَيْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ
22 در حالی‌که با (هر نوع) میوه‌ای و گوشتی که دلخواه آنهاست آنان را مدد (و تقویت) کردیم. وَأَمْدَدْنَاهُم بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ
23 در آنجا جامی از دست هم می‌ربایند که در آن (ربودن جام) نه یاوه‌ای است و نه بازدارندگی از خیری. يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَّا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ
24 و برای (خدمت) آنان پسرانی است که بر گردشان همی‌گردند، انگار بی‌گمان (آنان‌) مرواریدی‌اند که (در صدف) نهفته است. وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّكْنُونٌ
25 و برخیشان رو به برخی کردند، حال آنکه از هم می‌پرسند. وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ
26 گفتند: «ما پیشتر در میان خانواده‌ی خود با مهربانی (از عذاب) بیمناک بودیم.» قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ
27 «پس خدا بر ما منّت گذاشت و ما را از عذاب سمّی نگه داشت.» فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ
28 «ما بی‌گمان از دیرباز او را می‌خواندیم، که او، (هم)او بس نیکویِ رحمتگر بر ویژگان است.» إِنَّا كُنَّا مِن قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ
29 پس یادآوری(شان) کن که تو به نعمت پروردگارت نه کاهنی و نه دیوانه‌ای. فَذَكِّرْ فَمَا أَنتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ
30 یا می‌گویند: «شاعری است (که) بسی انتظار مرگش را می‌بریم (و چشم به راهِ بَدِ زمانه بر اوییم).» أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ
31 بگو: « منتظر باشید، پس من (نیز) با شما از منتظرانم.» قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُتَرَبِّصِينَ
32 یا پندارهای خواب‌آلودشان، آنان را به این (موضعگیری) وا می‌دارد یا آنان گروهی سرکشند؟ أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُم بِهَذَا أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ
33 یا می‌گویند: «آن را بربافته.» بلکه ایمان نمی‌آورند. أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَل لَّا يُؤْمِنُونَ
34 پس اگر (از) راستان بوده‌اند، سخنی همانند آن بیاورند. فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِّثْلِهِ إِن كَانُوا صَادِقِينَ
35 یا از هیچ خلق شده‌اند یا آنکه خودشان آفریدگار (خود)ند؟ أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ
36 یا آسمان‌ها و زمین را (هم) خلق کرده‌اند؟ (نه)، بلکه یقین ندارند. أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بَل لَّا يُوقِنُونَ
37 یا ذخایر پروردگار تو نزد آنهاست‌؟ یا (هم)ایشان تسلّط (تامّ بر آنها) دارند؟ أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ
38 یا نردبانی دارند که در آن می‌شنوند؟ پس باید شنونده‌ی آنان برهانی آشکارگر بیاورد. أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ
39 یا خدا را دختران است و شما را پسران؟ أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ
40 یا از آنها مزدی مطالبه می‌کنی، پس آنان از (تعهّد ادای) تاوانی گرانبارند؟ أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ
41 یا (علم) غیب نزد آنهاست‌، پس آنان (آن را) می‌نویسند؟ أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ
42 یا می‌خواهند نیرنگی بزنند؟پس آنان که کافر شده‌اند، خودشان دچار نیرنگند. أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ
43 یا ایشان را جز خدا معبودی است‌؟ منزّه است خدا از آنچه (با او) شریک می‌گیرند. أَمْ لَهُمْ إِلَهٌ غَيْرُ اللَّهِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ
44 و اگر پاره‌هایی از ابر سیاه را در حال سقوط از آسمان ببینند گویند: «ابری متراکم است.» وَإِن يَرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَاء سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْكُومٌ
45 پس بگذارشان تا به آن روزشان که در آن بیهوش می‌افتند برسند. فَذَرْهُمْ حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ
46 روزی که نیرنگشان به هیچ وجه به کارشان نیاید و نه آنان حمایت می‌شوند. يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ
47 و بی‌گمان، برای کسانی که ظلم کرده‌اند غیر از این (عذاب) ، عذابی (دیگر) است ولی بیشترشان نمی‌دانند. وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَلِكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
48 و برای حکم پروردگارت شکیبایی کن‌. پس تو خود در دیدگاه‌های مایی، و هنگامی که به پا خیزی با نیایش پروردگارت (همو را) تسبیح گوی. وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ
49 و (پس از آن) پاره‌ای از شب و در فروشدن ستارگان، تسبیح‌گوی او باش. وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ
;