Al-Qiyamat

Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohammad Kazem Moezzi

Play All
# Translation Ayah
1 سوگند یاد نکنم به روز رستاخیز لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ
2 و نه سوگند آرم به نهاد (به روان) سرزنشگر وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ
3 آیا پندارد انسان که هرگز گرد نیاریم استخوانهایش را أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَجْمَعَ عِظَامَهُ
4 بلی توانائیم بر آنکه راست کنیم سرانگشتانش را بَلَى قَادِرِينَ عَلَى أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ
5 بلکه خواهد انسان که باز کند پیش رویش را بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ
6 پرسد کی است روز قیامت‌ يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ
7 تا گاهی که بدرخشد دیده‌ فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ
8 و بگیرد ماه‌ وَخَسَفَ الْقَمَرُ
9 و گردآورده شوند مهر و ماه‌ وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ
10 گوید انسان در آن روز کجا است گریزگاه‌ يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ
11 نه چنین است نیست گریزگاه‌ كَلَّا لَا وَزَرَ
12 بسوی پروردگار تو است در آنروز آرامشگاه‌ إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ
13 آگاه شود انسان در آن روز بدانچه پیش فرستاد و پس انداخت‌ يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ
14 بلکه انسان است بر جان خویشتن بینا بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ
15 و هر چند بیفکند بهانه‌های خویش را وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ
16 نجنبان بدان زبانت را تا بشتابی بدان‌ لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ
17 که همانا بر ما است گردآوردنش و خواندنش‌ إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ
18 تا گاهی که خوانیمش پس پیروی کن از خواندنش‌ فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ
19 سپس همانا بر ما است بیانش‌ ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ
20 نه چنین است بلکه دوست دارید شتابان را كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ
21 و رها کنید پایان را وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ
22 چهره‌هائی است در آن روز خرم‌ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ
23 بسوی پروردگار خویش نگران‌ إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ
24 و چهره‌هائی است در آن روز دژم‌ وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ
25 پندارند که کرده نشود با ایشان کاری کمرشکن‌ تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ
26 نه چنین است بلکه گاهی که برسد گلوگاه‌ها را كَلَّا إِذَا بَلَغَتْ التَّرَاقِيَ
27 و گفته شود کیست درمان‌بخش (فسونگر) وَقِيلَ مَنْ رَاقٍ
28 پندارد که آن است جدائی‌ وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ
29 و بپیچد ساق به ساق‌ وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ
30 بسوی پروردگار تو است در آن روز شدنگاه‌ إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ
31 پس نه تصدیق کرد و نه نماز گزارد فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى
32 و لیکن تکذیب کرد و روی برتافت‌ وَلَكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّى
33 پس روان شد بسوی خاندان خویش خرامان (خمیازه‌کشان) ثُمَّ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِهِ يَتَمَطَّى
34 تو را سزد پس تو را سزد أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى
35 سپس تو را سزد پس تو را سزد ثُمَّ أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى
36 آیا پندارد انسان که گذارده شود رها أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى
37 آیا نبود چکّه‌ای از منی که ریخته شود أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَى
38 پس گردید خونی بسته پس بیافرید پس بیاراست‌ ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى
39 پس گردانید از او دو جفت را نر و ماده‌ فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى
40 آیا نیست آن توانا بر آنکه زنده سازد مرده‌گان را أَلَيْسَ ذَلِكَ بِقَادِرٍ عَلَى أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَى
;