An-Nabaa

Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Sayyed Jalaloddin Mojtabavi

Play All
# Translation Ayah
1 [كافران‌] از چه مى‌پرسند- از تو يا از يكديگر-؟ عَمَّ يَتَسَاءلُونَ
2 از آن خبر بزرگ- رستاخيز-. عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ
3 همان كه در باره آن اختلاف دارند. الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ
4 نه چنان است [كه مى‌پندارند]، بزودى بدانند. كَلَّا سَيَعْلَمُونَ
5 باز هم نه چنان است [كه مى‌پندارند]، بزودى بدانند. ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ
6 آيا زمين را بستر و قرارگاه [شما] نگردانيديم؟ أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا
7 و كوه‌ها را ميخهايى- تا زمين بدان استوار باشد و نجنبد-؟ وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا
8 و شما را جفت جفت- نر و ماده- آفريديم. وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا
9 و خوابتان را مايه آسايش و را حتى ساختيم. وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا
10 و شب را پوششى قرار داديم. وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا
11 و روز را هنگام جستن مايه و اسباب زندگانى- وقت كار و كوشش شما- كرديم. وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا
12 و بر فرازتان هفت آسمان استوار بساختيم. وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا
13 و چراغى درخشان- خورشيد- پديد كرديم. وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا
14 و از ابرهاى باردار آبى سخت روان و ريزان فرو فرستاديم، وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاء ثَجَّاجًا
15 تا بدان دانه و گياه بيرون آريم. لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا
16 و بوستانهايى از درختان انبوه. وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا
17 همانا روز جدايى- يادآورى- وعده‌گاه است إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا
18 روزى كه در صور دميده شود، پس شما گروه گروه بياييد يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا
19 و آسمان شكافته و گشوده شود پس درهايى گردد- براى نزول فرشتگان يا براى راه‌يافتن انسان به عالم فرشتگان-. وَفُتِحَتِ السَّمَاء فَكَانَتْ أَبْوَابًا
20 و كوه‌ها به گردش آيد پس سرابى شود- يعنى حقيقت خود را از دست بدهد و ريگى روان گردد-. وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا
21 همانا دوزخ كمينگاه است، إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا
22 سركشان- كافران لجوج و معاند- را بازگشتگاه است. لِلْطَّاغِينَ مَآبًا
23 روزگارى دراز- يعنى هميشه- در آن درنگ كنند. لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا
24 در آنجا نه هيچ خنكى- نسيمى- چشند و نه هيچ آشاميدنيى، لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا
25 مگر آب جوشان و خونابه دوزخيان، إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا
26 پاداشى فراخور [كارهاى آنان‌]. جَزَاء وِفَاقًا
27 همانا آنان حساب [قيامت‌] را اميد- باور- نمى‌داشتند، إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا
28 و آيات ما را همى‌دروغ انگاشتند. وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا
29 و ما همه چيز را در نوشته‌اى به شمار آورده‌ايم- و مطابق همان پاداش و كيفر مى‌دهيم-. وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا
30 پس بچشيد كه نيفزاييم شما را مگر عذاب. فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا
31 همانا پرهيزگاران را رستگارى است إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا
32 باغها و تاكها حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا
33 و زنانى نار پستان همسال. وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا
34 و جامهاى لبريز از شراب، وَكَأْسًا دِهَاقًا
35 در آنجا سخن بيهوده و دروغ نشنوند- بر خلاف شرابخواران دنيا كه هذيان و دروغ گويند و شنوند- لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا
36 پاداشى است از پروردگارت، بخششى حساب شده. جَزَاء مِّن رَّبِّكَ عَطَاء حِسَابًا
37 پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست، خداى رحمان، كه كسى را ياراى گفتگو با او نيست، رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرحْمَنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا
38 در روزى كه روح- فرشته همراه وحى- و فرشتگان به صف ايستند سخن نگويند مگر كسى كه خداى رحمان او را اجازه دهد و سخن درست گويد. يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا
39 اين است آن روز حق- متحقق و بودنى- پس هر كه خواهد به سوى پروردگار خويش راه بازگشتى پيش گيرد. ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا
40 همانا ما شما را از عذابى نزديك بيم داديم، روزى كه آدمى آنچه را دستهايش پيش فرستاده است مى‌نگرد، و كافر گويد: اى كاش خاك بودمى- تا برانگيخته و حسابرسى نمى‌شدم-. إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا
;