Al-Jinn

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Sayyed Jalaloddin Mojtabavi
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Sayyed Jalaloddin Mojtabavi

 Play All
# Translation Ayah
1 بگو: به من وحى شده است كه گروهى از پريان [به اين قرآن‌] گوش فرا داشتند، پس گفتند كه ما قرآنى شگفت- بسيار فصيح كه مانند سخن بشر نيست- شنيديم قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِّنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا
2 كه به راه راست [و كمال‌] راه مى‌نمايد، پس به آن ايمان آورديم و هرگز كسى را به پروردگارمان انباز نگيريم يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَلَن نُّشْرِكَ بِرَبِّنَا أَحَدًا
3 و همانا برتر است بزرگى و شكوه پروردگارمان كه نه همسرى گرفته و نه فرزندى وَأَنَّهُ تَعَالَى جَدُّ رَبِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَلَا وَلَدًا
4 و همانا نابخرد از ما بر خدا دروغ و ناروا گفت- نسبت زن و فرزند به او داد- وَأَنَّهُ كَانَ يَقُولُ سَفِيهُنَا عَلَى اللَّهِ شَطَطًا
5 و ما مى‌پنداشتيم كه هرگز آدمى و پرى بر خدا سخن دروغ نگويند وَأَنَّا ظَنَنَّا أَن لَّن تَقُولَ الْإِنسُ وَالْجِنُّ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا
6 و همانا مردانى از آدميان به مردانى از پريان پناه مى‌بردند پس بر سركشى و گناهكارى آنان وَأَنَّهُ كَانَ رِجَالٌ مِّنَ الْإِنسِ يَعُوذُونَ بِرِجَالٍ مِّنَ الْجِنِّ فَزَادُوهُمْ رَهَقًا
7 و چنانكه شما پنداشتيد آنها نيز پنداشتند كه خداوند هرگز كسى را برنينگيزد- به پيامبرى يا به زندگى ديگر- وَأَنَّهُمْ ظَنُّوا كَمَا ظَنَنتُمْ أَن لَّن يَبْعَثَ اللَّهُ أَحَدًا
8 و ما آسمان را بسوديم- كنايه از اينكه به آسمان بالا رفتيم- پس آن را پر از نگهبانان نيرومند- يعنى فرشتگان- و شهابها- درخشها يا تيرهاى آتشين- يافتيم وَأَنَّا لَمَسْنَا السَّمَاء فَوَجَدْنَاهَا مُلِئَتْ حَرَسًا شَدِيدًا وَشُهُبًا
9 و ما در آنجا وَأَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ فَمَن يَسْتَمِعِ الْآنَ يَجِدْ لَهُ شِهَابًا رَّصَدًا
10 و ما نمى‌دانيم كه آيا در باره كسانى كه در زمين‌اند- آدميان- بدى خواسته شده، يا پروردگارشان براى آنها رهيابى [به نيكى و راه راست‌] خواسته است وَأَنَّا لَا نَدْرِي أَشَرٌّ أُرِيدَ بِمَن فِي الْأَرْضِ أَمْ أَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَدًا
11 و همانا از ما برخى نيك و شايسته‌اند و برخى جز اين. ما گروه‌هايى به راه‌هاى گوناگون بوديم وَأَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَمِنَّا دُونَ ذَلِكَ كُنَّا طَرَائِقَ قِدَدًا
12 و ما مى‌دانستيم كه هرگز خداى را در زمين ناتوان نتوانيم ساخت و با گريختن- از عذاب او- ناتوانش نتوانيم كرد وَأَنَّا ظَنَنَّا أَن لَّن نُّعجِزَ اللَّهَ فِي الْأَرْضِ وَلَن نُّعْجِزَهُ هَرَبًا
13 و چون رهنمونى [به راه راست‌]- قرآن- را شنيديم به آن ايمان آورديم، كه هر كه به پروردگار خويش ايمان آورد نه از كاستى- در پاداش- ترسد و نه از ستم- در كيفر- وَأَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدَى آمَنَّا بِهِ فَمَن يُؤْمِن بِرَبِّهِ فَلَا يَخَافُ بَخْسًا وَلَا رَهَقًا
14 و همانا از ما برخى مسلمانند و برخى بيدادگر. پس هر كه [فرمان خداى را] گردن نهاد اينانند كه راه راست را جسته و يافته‌اند. وَأَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَمِنَّا الْقَاسِطُونَ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُوْلَئِكَ تَحَرَّوْا رَشَدًا
15 و اما بيدادگران، پس دوزخ را هيمه باشند. وَأَمَّا الْقَاسِطُونَ فَكَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا
16 و [به من وحى شده كه‌] اگر [آدميان و پريان‌] بر راه راست پايدارى كنند، هر آينه از آبى فراوان- كنايه از روزى فراوان- سيرابشان كنيم، وَأَلَّوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْنَاهُم مَّاء غَدَقًا
17 تا در باره آن بيازماييمشان، و هر كه از ياد و پند پروردگارش روى بگرداند او را به عذابى سخت درآرد. لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَمَن يُعْرِضْ عَن ذِكْرِ رَبِّهِ يَسْلُكْهُ عَذَابًا صَعَدًا
18 و همانا مسجدها- يا اندامهاى سجده- براى خداست، پس با خداى يكتا كسى را مخوانيد- نپرستيد-. وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا
19 و چون بنده خدا- پيامبر وَأَنَّهُ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللَّهِ يَدْعُوهُ كَادُوا يَكُونُونَ عَلَيْهِ لِبَدًا
20 بگو: همانا من تنها پروردگارم را مى‌خوانم- مى‌پرستم- و هيچ كس را با وى انباز نمى‌گيرم. قُلْ إِنَّمَا أَدْعُو رَبِّي وَلَا أُشْرِكُ بِهِ أَحَدًا
21 بگو: من براى شما نه هيچ زيانى را در توان دارم و نه هيچ رهنمونى به خير و صلاح و كمالى را [بى‌هدايت خدا]. قُلْ إِنِّي لَا أَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَلَا رَشَدًا
22 بگو: همانا مرا هيچ كس از [عذاب‌] خداى پناه و زنهار ندهد- اگر در باره من عذابى خواسته باشد- و هرگز جز او پناهگاهى نيابم، قُلْ إِنِّي لَن يُجِيرَنِي مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَلَنْ أَجِدَ مِن دُونِهِ مُلْتَحَدًا
23 جز تبليغى از جانب خداى و رساندن پيامهاى او- كه تنها پناه من است-. و آنان كه خداى و پيامبرش را نافرمانى كنند، ايشان راست آتش دوزخ كه براى هميشه در آن جاويدان باشند. إِلَّا بَلَاغًا مِّنَ اللَّهِ وَرِسَالَاتِهِ وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا
24 تا آنگاه كه آنچه به آنها وعده داده شده ببينند خواهند دانست كه چه كسى را يارانى ناتوان‌تر و به شمار كمتر است. حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ نَاصِرًا وَأَقَلُّ عَدَدًا
25 بگو: نمى‌دانم كه آيا آنچه وعده داده مى‌شويد- عذاب- نزديك است يا پروردگارم براى آن مدتى مى‌نهد قُلْ إِنْ أَدْرِي أَقَرِيبٌ مَّا تُوعَدُونَ أَمْ يَجْعَلُ لَهُ رَبِّي أَمَدًا
26 داناى نهان و ناپيداست، پس كسى را بر غيب خود آگاه نسازد، عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا
27 مگر آن را كه به پيامبرى پسندد و برگزيند، زيرا كه از پيش روى و از پشت سرش نگهبانانى گسيل مى‌دارد إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِن رَّسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا
28 تا معلوم كند كه پيامهاى پروردگارشان را رسانده‌اند، و [خداى‌] آنچه را نزد ايشان لِيَعْلَمَ أَن قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالَاتِ رَبِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيْهِمْ وَأَحْصَى كُلَّ شَيْءٍ عَدَدًا
Next Surah Al-Muzzammil
;