Al-Ma'arij

Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Sayyed Jalaloddin Mojtabavi

Play All
# Translation Ayah
1 پُرسنده‌اى عذابى را كه بودنى- واقع شدنى- است درخواست نمود سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ
2 كه كافران را هيچ بازدارنده‌اى از آن نيست، لِّلْكَافِرينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ
3 از سوى خداى كه خداوند پايه‌هاى بلند است. مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ
4 فرشتگان و روح- فرشته همراه وحى- در روزى كه درازى آن پنجاه هزار سال است- از سالهاى دنيا- به سوى او بالا مى‌روند. تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ
5 پس شكيبايى كن شكيبايى نيكو. فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا
6 آنها آن- عذاب يا روز قيامت- را دور مى‌بينند، إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا
7 و ما نزديكش مى‌بينيم. وَنَرَاهُ قَرِيبًا
8 روزى كه آسمان چون مس گداخته شود يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاء كَالْمُهْلِ
9 و كوه‌ها مانند پشم رنگين [زده‌شده‌] گردد وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ
10 و هيچ خويشاوندى- يا دوستى- از [حال‌] خويشاوندى- يا دوستى- نپرسد. وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا
11 آنان- يعنى خويشانشان- را بديشان بنمايند- ولى كارى از آنها ساخته نيست-. بزهكار آرزو كند كه كاش مى‌توانست [براى فرار] از عذاب آن روز فرزندان خود را عوض دهد، يُبَصَّرُونَهُمْ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ
12 و زن و برادر خود را، وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ
13 و خويشانى را كه او را جاى مى‌دادند- و به خود نزديك مى‌ساختند-، وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْويهِ
14 و هر كه را در زمين است، همه را يكجا، تا او را [از عذاب‌] برهاند، وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ
15 هرگز، كه آن آتشى است زبانه‌كشنده، كَلَّا إِنَّهَا لَظَى
16 بركننده پوست سر- يا همه تن-، نَزَّاعَةً لِّلشَّوَى
17 مى خواند هر كه را [به ايمان و طاعت‌] پشت كرد و روى بگردانيد. تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى
18 و [مال را] گرد كرد و بيندوخت. وَجَمَعَ فَأَوْعَى
19 همانا آدمى ناشكيبا- يا حريص- آفريده شده إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا
20 چون بدى [و رنجى‌] بدو رسد بيتاب است إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا
21 و چون نعمتى [و رفاهى‌] بدو رسد بازدارنده است- بخل ورزد- وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا
22 مگر نمازگزاران إِلَّا الْمُصَلِّينَ
23 آنان كه بر نماز خويش پيوسته و پاينده‌اند الَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ
24 و آنان كه در مالهاشان حقى است معلوم- مانند زكات و صدقات-، وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ
25 براى نيازمند خواهنده و بينواى درمانده لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
26 و آنان كه روز پاداش را باور دارند وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ
27 و آنان كه از عذاب پروردگار خود ترسانند وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ
28 همانا از عذاب پروردگارشان ايمنى نيست إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ
29 و آنان كه شرمگاه خويش نگاه مى‌دارند، وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ
30 مگر از همسران خود يا كنيزانى كه آنها را مالكند، كه [در باره آنها] سرزنش نشوند. إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ
31 پس هر كه فراتر از اين جويد اينانند از حدگذشتگان فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاء ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ
32 و آنان كه امانتها و پيمانهاى خود را رعايت مى‌كنند وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ
33 و آنان كه به گواهيهاى خويش ايستاده‌اند- متعهد و پايدارند- وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ
34 و آنان كه بر نماز خود نگاهدار و پاسدارند- به نيكوترين و كاملترين وجه نماز مى‌گزارند-. وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ
35 ايشانند كه در بهشتها گرامى داشتگانند. أُوْلَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ
36 پس كافران را چيست كه به تو چشم دوخته و به سويت شتابانند، فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ
37 از راست و از چپ گروه گروه عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ
38 آيا هر مردى از آنها طمع دارد كه به بهشت پر نعمت در آيد؟! أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ
39 هرگز، همانا ما آنان را از آنچه مى‌دانند- نطفه- آفريده‌ايم كَلَّا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ
40 پس سوگند به خداوند خاورها و باخترها كه هر آينه ما تواناييم، فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ
41 بر آنكه بهتر از ايشان را به جايشان آريم، و ما واپس مانده- ناتوان و درمانده- نيستيم. عَلَى أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ
42 پس واگذارشان تا بيهوده گفت‌وگو و بازى كنند تا آن روزشان را كه وعده داده مى‌شوند ببينند. فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ
43 روزى كه از گورها شتابان بيرون آيند گويى كه به سوى نشانه‌اى [كه برپا شده‌] مى‌شتابند يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ يُوفِضُونَ
44 در حالى كه ديدگانشان از ترس فروشده، خوارى و زبونى آنها را فروگرفته است اين است آن روزى كه وعده داده مى‌شدند. خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذَلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ
;