Al-Ma'arij

Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohammad Mahdi Fooladvand

Play All
# Translation Ayah
1 پرسنده‌ای از عذاب واقع‌شونده‌ای پرسید، سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ
2 که اختصاص به کافران دارد [و] آن را بازدارنده‌ای نیست. لِّلْكَافِرينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ
3 [و] از جانب خداوند صاحب درجات [و مراتب‌] است. مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ
4 فرشتگان و روح، در روزی که مقدارش پنجاه هزار سال است به سوی «او» بالا می‌روند. تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ
5 پس صبر کن، صبری نیکو. فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا
6 زیرا آنان [عذاب‌] را دور می‌بینند، إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا
7 و [ما] نزدیکش می‌بینیم. وَنَرَاهُ قَرِيبًا
8 روزی که آسمانها چون فلز گداخته شود، يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاء كَالْمُهْلِ
9 و کوهها چون پشم زده گردد، وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ
10 و هیچ دوست صمیمی از دوست صمیمی [حال‌] نپرسد، وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا
11 آنان را به ایشان نشان می‌دهند. گناهکار آرزو می‌کند که کاش برای رهایی از عذاب آن روز، می توانست پسران خود را عوض دهد، يُبَصَّرُونَهُمْ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ
12 و [نیز] همسرش و برادرش را، وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ
13 و قبیله‌اش را که به او پناه می‌دهد، وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْويهِ
14 و هر که را که در روی زمین است همه را [عوض می‌داد] و آنگاه خود را رها می‌کرد. وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ
15 نه چنین است. [آتش‌] زبانه می‌کشد، كَلَّا إِنَّهَا لَظَى
16 پوست سر و اندام را برکننده است. نَزَّاعَةً لِّلشَّوَى
17 هر که را پشت کرده و روی برتافته، تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى
18 و گرد آورده و انباشته [و حسابش را نگاه داشته‌] فرا می‌خواند. وَجَمَعَ فَأَوْعَى
19 به راستی که انسان سخت آزمند [و بی‌تاب‌] خلق شده است. إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا
20 چون صدمه‌ای به او رسد عجز و لابه کند. إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا
21 و چون خیری به او رسد بخل ورزد. وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا
22 غیر از نمازگزاران: إِلَّا الْمُصَلِّينَ
23 همان کسانی که بر نمازشان پایداری می‌کنند. الَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ
24 و همانان که در اموالشان حقی معلوم است، وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ
25 برای سائل و محروم. لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
26 و کسانی که روز جزا را باور دارند. وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ
27 و آنان که از عذاب پروردگارشان بیمناکند. وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ
28 چرا که از عذاب پروردگارشان ایمن نمی‌توانند بود. إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ
29 و کسانی که دامن خود را حفظ می‌کنند، وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ
30 مگر بر همسران خود یا کنیزانشان که [در این صورت‌] مورد نکوهش نیستند. إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ
31 و هر کس پا از این [حد] فراتر نهد، آنان همان از حد درگذرندگانند. فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاء ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ
32 و کسانی که امانتها و پیمان خود را مراعات می‌کنند. وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ
33 و آنان که بر شهادتهای خود ایستاده‌اند. وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ
34 و کسانی که بر نمازشان مداومت می‌ورزند. وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ
35 آنها هستند که در باغهایی [از بهشت‌]، گرامی خواهند بود. أُوْلَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ
36 چه شده است که آنان که کفر ورزیده‌اند، به سوی تو شتابان، فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ
37 گروه گروه، از راست و از چپ [هجوم می‌آورند]؟ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ
38 آیا هر یک از آنان طمع می‌بندد که در بهشت پر نعمت درآورده شود؟ أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ
39 نه چنین است. ما آنان را از آنچه [خود] می‌دانند آفریدیم. كَلَّا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ
40 [هرگز،] به پروردگار خاوران و باختران سوگند یاد می‌کنم که ما تواناییم، فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ
41 که به جای آنان بهتر از ایشان را بیاوریم؛ و بر ما پیشی نتوانند جست. عَلَى أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ
42 پس بگذارشان یاوه گویند و بازی کنند تا روزی را که وعده داده شده‌اند ملاقات نمایند. فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ
43 روزی که از گورها[ی خود] شتابان برآیند، گویی که آنان به سوی پرچمهای افراشته می دوند. يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ يُوفِضُونَ
44 دیدگانشان فرو افتاده، [غبار] مذلّت آنان را فرو گرفته است. این است همان روزی که به ایشان وعده داده می‌شد. خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذَلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ
;