An-Najm

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Mohammad Mahdi Fooladvand
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohammad Mahdi Fooladvand

 Play All
# Translation Ayah
1 سوگند به اختر [= قرآن‌] چون فرود می‌آید، وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى
2 [که‌] یار شما نه گمراه شده و نه در نادانی مانده؛ مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَى
3 و از سر هوس سخن نمی‌گوید. وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَى
4 این سخن بجز وحیی که وحی می‌شود نیست. إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى
5 آن را [فرشته‌] شدیدالقوی به او فرا آموخت، عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى
6 [سروش‌] نیرومندی که [مسلّط] درایستاد. ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى
7 در حالی که او در افق اعلی بود؛ وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى
8 سپس نزدیک آمد و نزدیکتر شد، ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى
9 تا [فاصله‌اش‌] به قدر [طول‌] دو [انتهای‌] کمان یا نزدیکتر شد؛ فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى
10 آنگاه به بنده‌اش آنچه را باید وحی کند، وحی فرمود. فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى
11 آنچه را دل دید انکار[ش‌] نکرد. مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى
12 آیا در آنچه دیده است با او جدال می‌کنید؟ أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا يَرَى
13 و قطعاً بار دیگری هم او را دیده است، وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى
14 نزدیک سدرالمنتهی، عِندَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى
15 در همان جا که جنةالمأوی است. عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى
16 آنگاه که درخت سدر را آنچه پوشیده بود، پوشیده بود. إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَى
17 دیده [اش‌] منحرف نگشت و [از حدّ] در نگذشت. مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى
18 به راستی که [برخی‌] از آیات بزرگ پروردگار خود را بدید. لَقَدْ رَأَى مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَى
19 به من خبر دهید از لات و عزّی، أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى
20 و منات آن سومین دیگر، وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى
21 آیا [به خیالتان‌] برای شما پسر است و برای او دختر؟ أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنثَى
22 در این صورت، این تقسیم نادرستی است. تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَى
23 [این بتان‌] جز نامهایی بیش نیستند که شما و پدرانتان نامگذاری کرده‌اید [و] خدا بر [حقّانیّت‌] آنها هیچ دلیلی نفرستاده است. [آنان‌] جز گمان و آنچه را که دلخواهشان است پیروی نمی‌کنند، با آنکه قطعاً از جانب پروردگارشان هدایت برایشان آمده است. إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاء سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ وَلَقَدْ جَاءهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَى
24 مگر انسان آنچه را آرزو کند دارد؟ أَمْ لِلْإِنسَانِ مَا تَمَنَّى
25 آن سرا و این سرا از آن خداست. فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى
26 و بسا فرشتگانی که در آسمانهایند [و] شفاعتشان به کاری نیاید، مگر پس از آنکه خدا به هر که خواهد و خشنود باشد اذن دهد. وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاء وَيَرْضَى
27 در حقیقت، کسانی که آخرت را باور ندارند، فرشتگان را در نامگذاری به صورت مؤنّث نام می‌نهند. إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنثَى
28 و ایشان را به این [کار] معرفتی نیست. جز گمان [خود] را پیروی نمی‌کنند، و در واقع، گمان در [وصول به‌] حقیقت هیچ سودی نمی‌رساند. وَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا
29 پس، از هر کس که از یاد ما روی برتافته و جز زندگی دنیا را خواستار نبوده است، روی برتاب. فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّى عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا
30 این منتهای دانش آنان است. پروردگار تو، خود به [حال‌] کسی که از راه او منحرف شده داناتر، و او به کسی که راه یافته [نیز] آگاه‌تر است. ذَلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَى
31 و هر چه در آسمانها و هر چه در زمین است از آن خداست، تا کسانی را که بد کرده‌اند، به [سزای‌] آنچه انجام داده‌اند کیفر دهد، و آنان را که نیکی کرده‌اند، به نیکی پاداش دهد. وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاؤُوا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى
32 آنان که از گناهان بزرگ و زشتکاریها -جز لغزشهای کوچک- خودداری می‌ورزند، پروردگارت [نسبت به آنها] فراخ‌آمرزش است. وی از آن دم که شما را از زمین پدید آورد و از همان‌گاه که در شکمهای مادرانتان [در زهدان‌] نهفته بودید به [حال ]شما داناتر است، پس خودتان را پاک مشمارید. او به [حال‌] کسی که پرهیزگاری نموده داناتر است. الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى
33 پس آیا آن کسی را که [از جهاد] روی برتافت دیدی؟ أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّى
34 و اندکی بخشید و [از باقی‌] امتناع ورزید. وَأَعْطَى قَلِيلًا وَأَكْدَى
35 آیا علم غیب پیش اوست و او می‌بیند؟ أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَى
36 یا بدانچه در صحیفه‌های موسی [آمده‌] خبر نیافته است؟ أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَى
37 و [نیز در نوشته‌های‌] همان ابراهیمی که وفا کرد: وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّى
38 که هیچ بردارنده‌ای بار گناه دیگری را بر نمی‌دارد. أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى
39 و اینکه برای انسان جز حاصل تلاش او نیست. وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى
40 و [نتیجه‌] کوشش او به زودی دیده خواهد شد. وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى
41 سپس هر چه تمامتر وی را پاداش دهند. ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاء الْأَوْفَى
42 و اینکه پایان [کار] به سوی پروردگار توست. وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنتَهَى
43 و هم اوست که می‌خنداند و می‌گریاند. وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَى
44 و هم اوست که می‌میراند و زنده می‌گرداند. وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا
45 و هم اوست که دو نوع می‌آفریند: نر و ماده، وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى
46 از نطفه‌ای چون فرو ریخته شود. مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى
47 و هم پدید آوردن [عالم‌] دیگر بر [عهده‌] اوست. وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى
48 و هم اوست که [شما را] بی‌نیاز کرد و سرمایه بخشید. وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَى وَأَقْنَى
49 و هم اوست پروردگار ستاره «شِعری». وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَى
50 و هم اوست که عادیان قدیم را هلاک کرد. وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَى
51 و ثمود را [نیز هلاک کرد] و [کسی را] باقی نگذاشت. وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَى
52 و پیشتر [از همه آنها] قوم نوح را، زیرا که آنان ستمگرتر و سرکش‌تر بودند. وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَى
53 و شهرها[ی سَدوم و عاموره‌] را فرو افکند. وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَى
54 پوشاند بر آن [دو شهر، از باران گوگردی‌] آنچه را پوشاند. فَغَشَّاهَا مَا غَشَّى
55 پس به کدام یک از نعمتهای پروردگارت تردید روا می‌داری؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكَ تَتَمَارَى
56 این [پیامبر نیز] بیم‌دهنده‌ای از [جمله‌] بیم‌دهندگان نخستین است. هَذَا نَذِيرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْأُولَى
57 [وه چه‌] نزدیک گشت قیامت. أَزِفَتْ الْآزِفَةُ
58 جز خدا کسی آشکارکننده آن نیست. لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ
59 آیا از این سخن عجب دارید؟ أَفَمِنْ هَذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ
60 و می‌خندید و نمی‌گریید؟ وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ
61 و شما در غفلتید. وَأَنتُمْ سَامِدُونَ
62 پس خدا را سجده کنید و بپرستید. فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا
Next Surah Al-Qamar
;