As-Saffat

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Mohammad Mahdi Fooladvand
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohammad Mahdi Fooladvand

 Play All
# Translation Ayah
1 سوگند به صف بستگان -که صفی [با شکوه‌] بسته‌اند- وَالصَّافَّاتِ صَفًّا
2 و به زجرکنندگان -که به سختی زجر می‌کنند- فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا
3 و به تلاوت‌کنندگان [آیات الهی‌]! فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا
4 که قطعاً معبود شما یگانه است! إِنَّ إِلَهَكُمْ لَوَاحِدٌ
5 پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است، و پروردگار خاورها! رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ
6 ما آسمان این دنیا را به زیور اختران آراستیم! إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ
7 و [آن را] از هر شیطان سرکشی نگاه داشتیم! وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ
8 [به طوری که‌] نمی‌توانند به انبوه [فرشتگان‌] عالَم بالا گوش فرا دهند، و از هر سوی پرتاب می‌شوند. لَا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ
9 با شدت به دور رانده می‌شوند، و برایشان عذابی دایم است. دُحُورًا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ
10 مگر کسی که [از سخن بالاییان‌] یکباره استراق سمع کند، که شهابی شکافنده از پی او می‌تازد! إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ
11 پس، [از کافران‌] بپرس: آیا ایشان [از نظر] آفرینش سخت‌ترند یا کسانی که [در آسمانها] خلق کردیم؟ ما آنان را از گِلی چسبنده پدید آوردیم. فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ
12 بلکه عجب می‌داری و [آنها] ریشخند می‌کنند! بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ
13 و چون پند داده شوند عبرت نمی‌گیرند. وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ
14 و چون آیتی ببینند به ریشخند می‌پردازند! وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ
15 و می‌گویند: «این جز سحری آشکار نیست.» وَقَالُوا إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ
16 «آیا چون مردیم و خاک و استخوانهای [خُرد] گردیدیم، آیا راستی برانگیخته می‌شویم؟ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ
17 و همین طور پدران اوّلیه ما؟!» أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ
18 بگو: «آری! در حالی که شما خوارید!» قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ
19 و آن تنها یک فریاد است و بس! و بناگاه آنان به تماشا خیزند! فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ
20 و می‌گویند: «ای وای بر ما! این است روز جزا!» وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَذَا يَوْمُ الدِّينِ
21 این است همان روز داوری که آن را تکذیب می‌کردید! هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ
22 کسانی را که ستم کرده‌اند، با همردیفانشان و آنچه غیر از خدا می‌پرستیده‌اند، احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ
23 گِرد آورید و به سوی راه جهنم رهبری‌شان کنید! مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِيمِ
24 و بازداشتشان نمایید که آنها مسؤولند! وَقِفُوهُمْ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ
25 شما را چه شده است که همدیگر را یاری نمی‌کنید؟! مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ
26 [نه!] بلکه امروز آنان از در تسلیم درآمدگانند! بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ
27 و بعضی روی به بعضی دیگر می‌آورند [و] از یکدیگر می‌پرسند! وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ
28 [و] می‌گویند: «شما [ظاهراً] از درِ راستی با ما درمی‌آمدید [و خود را حق به جانب می‌نمودید]!» قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ
29 [متّهمان‌] می‌گویند: «[نه!] بلکه با ایمان نبودید. قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ
30 و ما را بر شما هیچ تسلطی نبود، بلکه خودتان سرکش بودید. وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ
31 پس فرمان پروردگارمان بر ما سزاوار آمد؛ ما واقعاً باید [عذاب را] بچشیم! فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ
32 و شما را گمراه کردیم، زیرا خودمان گمراه بودیم!» فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ
33 پس، در حقیقت، آنان در آن روز در عذاب شریک یکدیگرند! فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ
34 [آری،] ما با مجرمان چنین رفتار می‌کنیم! إِنَّا كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ
35 چرا که آنان بودند که وقتی به ایشان گفته می‌شد: «خدایی جز خدای یگانه نیست»، تکبر می‌ورزیدند! إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ
36 و می‌گفتند: «آیا ما برای شاعری دیوانه دست از خدایانمان برداریم؟!» وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوا آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ
37 ولی نه! [او] حقیقت را آورده و فرستادگان را تصدیق کرده است. بَلْ جَاء بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ
38 در واقع، شما عذاب پر درد را خواهید چشید! إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ
39 و جز آنچه می‌کردید جزا نمی‌یابید! وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
40 مگر بندگان پاکدل خدا! إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
41 آنان روزیِ معیّن خواهند داشت. أُوْلَئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ
42 [انواع‌] میوه‌ها! و آنان مورد احترام خواهند بود. فَوَاكِهُ وَهُم مُّكْرَمُونَ
43 در باغهای پر نعمت! فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ
44 بر سریرها در برابر همدیگر [می‌نشینند]. عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ
45 با جامی از باده ناب پیرامونشان به گردش درمی‌آیند؛ يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِن مَّعِينٍ
46 [باده‌ای‌] سخت سپید که نوشندگان را لذتی [خاص‌] می‌دهد؛ بَيْضَاء لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ
47 نه در آن فساد عقل است و نه ایشان از آن به بدمستی [و فرسودگی‌] می‌افتند! لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ
48 و نزدشان [دلبرانی‌] فروهشته‌نگاه و فراخ‌دیده باشند! وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ
49 [از شدّت سپیدی‌] گویی تخم شتر مرغ [زیر پَرَ]ند! كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ
50 پس برخی‌شان به برخی روی نموده و از همدیگر پرس‌وجو می‌کنند. فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ
51 گوینده‌ای از آنان می‌گوید: «راستی من [در دنیا] همنشینی داشتم، قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ
52 [که به من‌] می‌گفت: «آیا واقعاً تو از باوردارندگانی؟ يَقُولُ أَئِنَّكَ لَمِنْ الْمُصَدِّقِينَ
53 آیا وقتی مُردیم و خاک و [مشتی‌] استخوان شدیم، آیا واقعاً جزا می‌یابیم؟» أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَدِينُونَ
54 [مؤمن‌] می‌پرسد: «آیا شما اطلاع دارید [کجاست‌]؟» قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ
55 پس اطلاع حاصل می‌کند، و او را در میان آتش می‌بیند! فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاء الْجَحِيمِ
56 [و] می‌گوید: «به خدا سوگند، چیزی نمانده بود که تو مرا به هلاکت اندازی. قَالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدتَّ لَتُرْدِينِ
57 و اگر رحمت پروردگارم نبود، هرآینه من [نیز] از احضارشدگان بودم.» وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ
58 [و از روی شوق می‌گوید:] «آیا دیگر روی مرگ نمی‌بینیم، أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ
59 جز همان مرگ نخستین خود؟ و ما هرگز عذاب نخواهیم شد؟! إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ
60 راستی که این همان کامیابی بزرگ است!» إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
61 برای چنین [پاداشی‌] باید کوشندگان بکوشند. لِمِثْلِ هَذَا فَلْيَعْمَلْ الْعَامِلُونَ
62 آیا از نظر پذیرایی این بهتر است یا درخت زقوم؟! أَذَلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ
63 در حقیقت، ما آن را برای ستمگران [مایه آزمایش و] عذابی گردانیدیم. إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ
64 آن، درختی است که از قعر آتش سوزان می‌روید، إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ
65 میوه‌اش گویی چون کله‌های شیاطین است، طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُؤُوسُ الشَّيَاطِينِ
66 پس [دوزخیان‌] حتماً از آن می‌خورند و شکمها را از آن پر می‌کنند، فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ
67 سپس ایشان را بر سر آن، آمیغی از آب جوشان است؛ ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ
68 آنگاه بازگشتشان بی‌گمان به سوی دوزخ است. ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ
69 آنها پدران خود را گمراه یافتند، إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءهُمْ ضَالِّينَ
70 پس ایشان به دنبال آنها می‌شتابند! فَهُمْ عَلَى آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ
71 و قطعاً پیش از آنها بیشتر پیشینیان به گمراهی افتادند. وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ
72 و حال آنکه مسلماً در میانشان هشداردهندگانی فرستادیم. وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ
73 پس ببین فرجام هشدارداده‌شدگان چگونه بود! فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ
74 به استثنای بندگان پاکدل خدا! إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
75 و نوح، ما را ندا داد، و چه نیک اجابت‌کننده بودیم! وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ
76 و او و کسانش را از اندوه بزرگ رهانیدیم. وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ
77 و [تنها] نسل او را باقی گذاشتیم. وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمْ الْبَاقِينَ
78 و در میان آیندگان [آوازه نیک‌] او را بر جای گذاشتیم. وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ
79 درود بر نوح در میان جهانیان! سَلَامٌ عَلَى نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ
80 ما این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم. إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
81 به راستی او از بندگان مؤمن ما بود. إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
82 سپس دیگران را غرق کردیم. ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ
83 و بی‌گمان، ابراهیم از پیروان اوست. وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ
84 آنگاه که با دلی پاک به [پیشگاه‌] پروردگارش آمد. إِذْ جَاء رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ
85 چون به پدر[خوانده‌] و قوم خود گفت: «چه می‌پرستید؟ إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ
86 آیا غیر از آنها، به دروغ، خدایانی [دیگر] می‌خواهید؟! أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ
87 پس گمانتان به پروردگار جهانها چیست؟» فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ
88 پس نظری به ستارگان افکند، فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ
89 و گفت: «من کسالت دارم!» فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ
90 پس پشت‌کنان از او روی برتافتند! فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ
91 تا نهانی به سوی خدایانشان رفت و [به ریشخند] گفت: «آیا غذا نمی‌خورید؟ فَرَاغَ إِلَى آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ
92 شما را چه شده که سخن نمی‌گویید؟!» مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ
93 پس با دست راست، بر سر آنها زدن گرفت! فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ
94 تا دوان دوان سوی او روی‌آور شدند. فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ
95 [ابراهیم‌] گفت: «آیا آنچه را می‌تراشید، می‌پرستید؟ قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ
96 با اینکه خدا شما و آنچه را که برمی‌سازید آفریده است!» وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ
97 گفتند: «برایش [کوره‌]خانه‌ای بسازید و در آتشش بیندازید» قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ
98 پس خواستند به او نیرنگی زنند؛ و[لی‌] ما آنان را پست گردانیدیم. فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ
99 و [ابراهیم‌] گفت: «من به سوی پروردگارم رهسپارم، زودا که مرا راه نماید!» وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَى رَبِّي سَيَهْدِينِ
100 «ای پروردگار من! مرا [فرزندی‌] از شایستگان بخش.» رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ
101 پس او را به پسری بردبار مژده دادیم. فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ
102 و وقتی با او به جایگاه «سعی» رسید، گفت: «ای پسرک من! من در خواب [چنین‌] می‌بینم که تو را سَرْ می‌بُرم، پس ببین چه به نظرت می‌آید؟» گفت: «ای پدر من! آنچه را مأموری بکن! ان شاء الله مرا از شکیبایان خواهی یافت.» فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَى فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ
103 پس وقتی هر دو تن دردادند [و همدیگر را بدرود گفتند] و [پسر] را به پیشانی بر خاک افکند، فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ
104 او را ندا دادیم که ای ابراهیم! وَنَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ
105 رؤیا[ی خود] را حقیقت بخشیدی! ما نیکوکاران را چنین پاداش می‌دهیم! قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
106 راستی که این همان آزمایش آشکار بود! إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْبَلَاء الْمُبِينُ
107 و او را در ازای قربانی بزرگی باز رهانیدیم. وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ
108 و در [میان‌] آیندگان برای او [آوازه نیک‌] به جای گذاشتیم. وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ
109 درود بر ابراهیم! سَلَامٌ عَلَى إِبْرَاهِيمَ
110 نیکوکاران را چنین پاداش می‌دهیم. كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
111 در حقیقت، او از بندگان با ایمان ما بود. إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
112 و او را به اسحاق که پیامبری از [جمله‌] شایستگان است مژده دادیم. وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ
113 و به او و به اسحاق برکت دادیم، و از نسل آن دو برخی نیکوکار و [برخی‌] آشکارا به خود ستمکار بودند. وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَى إِسْحَاقَ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ
114 و در حقیقت، بر موسی و هارون منت نهادیم. وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ
115 و آن دو و قومشان را از اندوه بزرگ رهانیدیم. وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ
116 و آنان را یاری دادیم تا ایشان غالب آمدند. وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ
117 و آن دو را کتاب روشن دادیم. وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ
118 و هر دو را به راه راست هدایت کردیم. وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ
119 و برای آن دو در [میان‌] آیندگان [نام نیک‌] به جای گذاشتیم. وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ
120 درود بر موسی و هارون! سَلَامٌ عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ
121 ما نیکوکاران را چنین پاداش می‌دهیم، إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
122 زیرا آن دو از بندگان با ایمان ما بودند. إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
123 و به راستی الیاس از فرستادگان [ما] بود. وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنْ الْمُرْسَلِينَ
124 چون به قوم خود گفت: «آیا پروا نمی‌دارید؟ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ
125 آیا «بعل» را می‌پرستید و بهترین آفرینندگان را وامی‌گذارید؟! أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ
126 [یعنی:] خدا را که پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست؟! وَاللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ
127 پس او را دروغگو شمردند، و قطعاً آنها [در آتش‌] احضار خواهند شد- فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
128 مگر بندگان پاکدین خدا. إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
129 و برای او در [میان‌] آیندگان [آوازه نیک‌] به جای گذاشتیم. وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ
130 درود بر پیروان الیاس! سَلَامٌ عَلَى إِلْ يَاسِينَ
131 ما نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم، إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
132 زیرا او از بندگان با ایمان ما بود. إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
133 و در حقیقت، لوط از زمره فرستادگان بود. وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ
134 آنگاه که او و همه کسانش را رهانیدیم- إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ
135 جز پیرزنی که در میان باقی‌ماندگان [و خاکسترشدگان‌] بود- إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ
136 سپس دیگران را هلاک کردیم. ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ
137 و در حقیقت، شما بر آنان صبحگاهان وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ
138 و شامگاهان می‌گذرید! آیا به فکر فرو نمی‌روید؟! وَبِاللَّيْلِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ
139 و در حقیقت، یونس از زمره فرستادگان بود. وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ
140 آنگاه که به سوی کشتی پر، بگریخت! إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ
141 پس [سرنشینان‌] با هم قرعه انداختند و [یونس‌] از باختگان شد. فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنْ الْمُدْحَضِينَ
142 [او را به دریا افکندند] و عنبرماهی او را بلعید در حالی که او نکوهشگر خویش بود! فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ
143 و اگر او از زمره تسبیح‌کنندگان نبود، فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنْ الْمُسَبِّحِينَ
144 قطعاً تا روزی که برانگیخته می‌شوند، در شکم آن [ماهی‌] می‌ماند! لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ
145 پس او را در حالی که ناخوش بود به زمین خشکی افکندیم! فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاء وَهُوَ سَقِيمٌ
146 و بر بالای [سرِ] او درختی از [نوع‌] کدوبُن رویانیدیم. وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ
147 و او را به سوی یکصدهزار [نفر از ساکنان نینوا] یا بیشتر روانه کردیم. وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَى مِئَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ
148 پس ایمان آوردند و تا چندی برخوردارشان کردیم. فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِينٍ
149 پس، از مشرکان جویا شو: آیا پروردگارت را دختران و آنان را پسران است؟! فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ
150 یا فرشتگان را مادینه آفریدیم و آنان شاهد بودند؟ أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ
151 هش‌دار که اینان از دروغ پردازی خود قطعاً خواهند گفت: أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ
152 «خدا فرزند آورده!» در حالی که آنها قطعاً دروغگویانند! وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ
153 آیا [خدا] دختران را بر پسران برگزیده است؟ أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ
154 شما را چه شده؟ چگونه داوری می‌کنید؟ مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ
155 آیا سرِ پند گرفتن ندارید؟! أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
156 یا دلیلی آشکار [در دست‌] دارید؟ أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ
157 پس اگر راست می‌گویید کتابتان را بیاورید. فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
158 و میان خدا و جن‌ها پیوندی انگاشتند و حال آنکه جنیان نیک دانسته‌اند که [برای حساب پس‌دادن،] خودشان احضار خواهند شد. وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
159 خدا منزه است از آنچه در وصف می‌آورند. سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ
160 به استثنای بندگان پاکدل خدا. إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
161 در حقیقت، شما و آنچه [که شما آن را] می‌پرستید، فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ
162 بر ضد او گمراه‌گر نیستید، مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ
163 مگر کسی را که به دوزخ رفتنی است! إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ
164 و هیچ یک از ما [فرشتگان‌] نیست مگر [اینکه‌] برای او [مقام و] مرتبه‌ای معیّن است. وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ
165 و در حقیقت، ماییم که [برای انجام فرمان خدا] صف بسته‌ایم. وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ
166 و ماییم که خود تسبیح‌گویانیم. وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ
167 و [مشرکان‌] به تأکید می‌گفتند: وَإِنْ كَانُوا لَيَقُولُونَ
168 «اگر پند [نامه‌ا]ی از پیشینیان نزد ما بود، لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنْ الْأَوَّلِينَ
169 قطعاً از بندگان خالص خدا می‌شدیم!» لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
170 ولی [وقتی قرآن آمد] به آن کافر شدند، و زودا که بدانند! فَكَفَرُوا بِهِ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ
171 و قطعاً فرمان ما در باره بندگان فرستاده ما از پیش [چنین‌] رفته است: وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ
172 که آنان [بر دشمنان خودشان‌] حتماً پیروز خواهند شد. إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ
173 و سپاه ما هرآینه غالب‌آیندگانند. وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ
174 پس تا مدتی [معیّن‌] از آنان روی برتاب. فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِينٍ
175 و آنان را بنگر که خواهند دید. وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ
176 آیا عذاب ما را شتابزده خواستارند؟ أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ
177 [پس هشدارداده‌شدگان را] آنگاه که عذاب به خانه آنان فرود آید چه بد صبحگاهی است! فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاء صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ
178 و از ایشان تا مدتی [معیّن‌] روی برتاب. وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِينٍ
179 و بنگر که خواهند دید! وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ
180 منزه است پروردگار تو، پروردگار شکوهمند، از آنچه وصف می‌کنند. سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
181 و درود بر فرستادگان! وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ
182 و ستایش، ویژه خدا، پروردگار جهانهاست. وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
Next Surah Sad
;