Ash-Shu'araa

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Mohammad Mahdi Fooladvand
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohammad Mahdi Fooladvand

 Play All
# Translation Ayah
1 طا، سین، میم. طسم
2 این است آیه‌های کتاب روشنگر. تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ
3 شاید تو از اینکه [مشرکان‌] ایمان نمی‌آورند، جان خود را تباه سازی. لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ
4 اگر بخواهیم، معجزه‌ای از آسمان بر آنان فرود می‌آوریم، تا در برابر آن، گردنهایشان خاضع گردد. إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ
5 و هیچ تذکر جدیدی از سوی [خدای‌] رحمان برایشان نیامد جز اینکه همواره از آن روی برمی‌تافتند. وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ
6 [آنان‌] در حقیقت به تکذیب پرداختند، و به زودی خبر آنچه که بدان ریشخند می کردند، بدیشان خواهد رسید. فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاء مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون
7 مگر در زمین ننگریسته‌اند که چه قدر در آن از هر گونه جفتهای زیبا رویانیده‌ایم؟ أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ
8 قطعاً در این [هنرنمایی‌] عبرتی است و[لی‌] بیشترشان ایمان‌آورنده نیستند. إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
9 و در حقیقت، پروردگار تو همان شکست‌ناپذیر مهربان است. وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
10 و [یاد کن‌] هنگامی را که پروردگارت موسی را ندا درداد که به سوی قوم ستمکار برو: وَإِذْ نَادَى رَبُّكَ مُوسَى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ
11 قوم فرعون؛ آیا پروا ندارند؟! قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَلَا يَتَّقُونَ
12 گفت: «پروردگارا، می‌ترسم مرا تکذیب کنند، قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ
13 و سینه‌ام تنگ می‌گردد، و زبانم باز نمی‌شود، پس به سوی هارون بفرست. وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَى هَارُونَ
14 و [از طرفی‌] آنان بر [گردن‌] من خونی دارند و می‌ترسم مرا بکشند.» وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ
15 فرمود: «نه، چنین نیست؛ نشانه‌های ما را [برای آنان‌] بِبَرید که ما با شما شنونده‌ایم.» قَالَ كَلَّا فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ
16 پس به سوی فرعون بروید و بگویید: «ما پیامبر پروردگار جهانیانیم، فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ
17 فرزندان اسرائیل را با ما بفرست.» أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ
18 [فرعون‌] گفت: «آیا تو را از کودکی در میان خود نپروردیم و سالیانی چند از عمرت را پیش ما نماندی؟ قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ
19 و [سرانجام‌] کار خود را کردی، و تو از ناسپاسانی.» وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ
20 گفت: «آن را هنگامی مرتکب شدم که از گمراهان بودم، قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ
21 و چون از شما ترسیدم، از شما گریختم، تا پروردگارم به من دانش بخشید و مرا از پیامبران قرار داد. فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ
22 و [آیا] اینکه فرزندان اسرائیل را بنده [خود] ساخته‌ای نعمتی است که منّتش را بر من می‌نهی؟» وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ
23 فرعون گفت: «و پروردگار جهانیان چیست؟» قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ
24 گفت: «پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است-اگر اهل یقین باشید.» قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا إن كُنتُم مُّوقِنِينَ
25 [فرعون‌] به کسانی که پیرامونش بودند گفت: «آیا نمی‌شنوید؟» قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ
26 [موسی دوباره‌] گفت: «پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شما.» قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ
27 [فرعون‌] گفت: «واقعاً این پیامبری که به سوی شما فرستاده شده، سخت دیوانه است.» قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ
28 [موسی‌] گفت: «پروردگار خاور و باختر و آنچه میان آن دو است-اگر تعقّل کنید.» قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ
29 [فرعون‌] گفت: «اگر خدایی غیر از من اختیار کنی قطعاً تو را از [جمله‌] زندانیان خواهم ساخت.» قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ
30 گفت: «گر چه برای تو چیزی آشکار بیاورم؟» قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُّبِينٍ
31 گفت: «اگر راست می‌گویی آن را بیاور.» قَالَ فَأْتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
32 پس عصای خود بیفکند و بناگاه آن اژدری نمایان شد. فَأَلْقَى عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ
33 و دستش را بیرون کشید و بناگاه آن برای تماشاگران سپید می‌نمود. وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاء لِلنَّاظِرِينَ
34 [فرعون‌] به سرانی که پیرامونش بودند گفت: «واقعاً این ساحری بسیار داناست. قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ
35 می‌خواهد با سحر خود، شما را از سرزمینتان بیرون کند، اکنون چه رأی می‌دهید؟» يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ
36 گفتند: «او و برادرش را در بند دار و گردآورندگان را به شهرها بفرست، قَالُوا أَرْجِهِ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ
37 تا هر ساحر ماهری را نزد تو بیاورند.» يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ
38 پس ساحران برای موعدِ روزی معلوم گردآوری شدند. فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ
39 و به توده مردم گفته شد: «آیا شما هم جمع خواهید شد؟ وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ
40 بدین امید که اگر ساحران غالب شدند از آنان پیروی کنیم؟» لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ
41 و چون ساحران پیش فرعون آمدند، گفتند: «آیا اگر ما غالب آییم واقعاً برای ما مزدی خواهد بود؟» فَلَمَّا جَاء السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ
42 گفت: «آری، و در آن صورت شما حتماً از [زمره‌] مقرّبان خواهید شد.» قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِينَ
43 موسی به آنان گفت: «آنچه را شما می‌اندازید بیندازید.» قَالَ لَهُم مُّوسَى أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ
44 پس ریسمانها و چوبدستی‌هایشان را انداختند و گفتند: «به عزّت فرعون که ما حتماً پیروزیم.» فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ
45 پس موسی عصایش را انداخت و بناگاه هر چه را به دروغ برساخته بودند بلعید. فَأَلْقَى مُوسَى عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ
46 در نتیجه، ساحران به حالت سجده درافتادند. فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ
47 گفتند: «به پروردگار جهانیان ایمان آوردیم: قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ
48 پروردگار موسی و هارون.» رَبِّ مُوسَى وَهَارُونَ
49 گفت: « [آیا] پیش از آنکه به شما اجازه دهم به او ایمان آوردید؟ قطعاً او همان بزرگ شماست که به شما سحر آموخته است. به زودی خواهید دانست. حتماً دستها و پاهای شما را از چپ و راست خواهم برید و همه‌تان را به دار خواهم آویخت.» قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ
50 گفتند: «باکی نیست، ما روی به سوی پروردگار خود می‌آوریم. قَالُوا لَا ضَيْرَ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ
51 ما امیدواریم که پروردگارمان گناهانمان را بر ما ببخشاید، [چرا] که نخستین ایمان‌آورندگان بودیم.» إِنَّا نَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ
52 و به موسی وحی کردیم که: «بندگان مرا شبانه حرکت ده، زیرا شما مورد تعقیب قرار خواهید گرفت.» وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ
53 پس فرعون مأمورانِ جمع‌آوریِ [خود را] به شهرها فرستاد، فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ
54 [و گفت:] «اینها عده‌ای ناچیزند. إِنَّ هَؤُلَاء لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ
55 و راستی آنها ما را بر سر خشم آورده‌اند، وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ
56 و[لی‌] ما همگی به حال آماده‌باش درآمده‌ایم.» وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ
57 سرانجام، ما آنان را از باغستانها و چشمه‌سارها، فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
58 و گنجینه‌ها و جایگاه‌های پر ناز و نعمت بیرون کردیم. وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ
59 [اراده ما] چنین بود، و آن [نعمتها] را به فرزندان اسرائیل میراث دادیم. كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ
60 پس هنگام برآمدن آفتاب، آنها را تعقیب کردند. فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِينَ
61 چون دو گروه، همدیگر را دیدند، یاران موسی گفتند: «ما قطعاً گرفتار خواهیم شد.» فَلَمَّا تَرَاءى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَى إِنَّا لَمُدْرَكُونَ
62 گفت: «چنین نیست، زیرا پروردگارم با من است و به زودی مرا راهنمایی خواهد کرد.» قَالَ كَلَّا إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ
63 پس به موسی وحی کردیم: «با عصای خود بر این دریا بزن.» تا از هم شکافت، و هر پاره‌ای همچون کوهی سترگ بود. فَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ
64 و دیگران را بدانجا نزدیک گردانیدیم. وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ
65 و موسی و همه کسانی را که همراه او بودند نجات دادیم؛ وَأَنجَيْنَا مُوسَى وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِينَ
66 آنگاه دیگران را غرق کردیم. ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ
67 مسلماً در این [واقعه‌] عبرتی بود، و[لی‌] بیشترشان ایمان‌آورنده نبودند. إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
68 و قطعاً پروردگار تو همان شکست‌ناپذیر مهربان است. وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
69 و بر آنان گزارش ابراهیم را بخوان. وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ
70 آنگاه که به پدر خود و قومش گفت: «چه می‌پرستید؟» إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ
71 گفتند: «بتانی را می‌پرستیم و همواره ملازم آنهاییم.» قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ
72 گفت: «آیا وقتی دعا می‌کنید، از شما می‌شنوند؟ قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ
73 یا به شما سود یا زیان می‌رسانند؟» أَوْ يَنفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ
74 گفتند: «نه، بلکه پدران خود را یافتیم که چنین می‌کردند.» قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءنَا كَذَلِكَ يَفْعَلُونَ
75 گفت: «آیا در آنچه می‌پرستیده‌اید تأمّل کرده‌اید؟ قَالَ أَفَرَأَيْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ
76 شما و پدران پیشین شما؟ أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ
77 قطعاً همه آنها -جز پروردگار جهانیان- دشمن منند. فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ
78 آن کس که مرا آفریده و همو راهنماییم می‌کند، الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ
79 و آن کس که او به من خوراک می‌دهد و سیرابم می‌گرداند، وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ
80 و چون بیمار شوم او مرا درمان می‌بخشد، وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ
81 و آن کس که مرا می‌میراند و سپس زنده‌ام می‌گرداند، وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ
82 و آن کس که امید دارم روز پاداش، گناهم را بر من ببخشاید.» وَالَّذِي أَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ
83 پروردگارا، به من دانش عطا کن و مرا به صالحان ملحق فرمای، رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ
84 و برای من در [میان‌] آیندگان آوازه نیکو گذار، وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ
85 و مرا از وارثان بهشت پر نعمت گردان، وَاجْعَلْنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ
86 و بر پدرم ببخشای که او از گمراهان بود، وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ
87 و روزی که [مردم‌] برانگیخته می‌شوند رسوایم مکن: وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ
88 روزی که هیچ مال و فرزندی سود نمی‌دهد، يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ
89 مگر کسی که دلی پاک به سوی خدا بیاورد. إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ
90 و [آن روز] بهشت برای پرهیزگاران نزدیک می‌گردد. وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ
91 و جهنم برای گمراهان نمودار می‌شود. وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ
92 و به آنان گفته می‌شود: «آنچه جز خدا می‌پرستیدید کجایند؟ وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ
93 آیا یاریتان می‌کنند یا خود را یاری می‌دهند؟ مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنصُرُونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُونَ
94 پس آنها و همه گمراهان در آن [آتش‌] افکنده می‌شوند، فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ
95 و [نیز] همه سپاهیان ابلیس. وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ
96 آنها در آنجا با یکدیگر ستیزه می‌کنند [و] می‌گویند: قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ
97 «سوگند به خدا که ما در گمراهی آشکاری بودیم، تَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ
98 آنگاه که شما را با پروردگار جهانیان برابر می‌کردیم، إِذْ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ
99 و جز تباهکاران ما را گمراه نکردند، وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ
100 در نتیجه شفاعتگرانی نداریم، فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ
101 و نه دوستی نزدیک. وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ
102 و ای کاش که بازگشتی برایِ ما بود و از مؤمنان می‌شدیم. فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
103 حقاً در این [سرگذشت درس‌] عبرتی است و[لی‌] بیشترشان مؤمن نبودند. إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
104 و در حقیقت، پروردگار تو همان شکست‌ناپذیر مهربان است. وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
105 قوم نوح پیامبران را تکذیب کردند. كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ
106 چون برادرشان نوح به آنان گفت: «آیا پروا ندارید؟ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
107 من برای شما فرستاده‌ای در خور اعتمادم؛ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
108 از خدا پروا کنید و فرمانم ببرید، فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
109 و بر این [رسالت‌] اجری از شما طلب نمی‌کنم. اجر من جز بر عهده پروردگار جهانیان نیست. وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
110 پس، از خدا پروا کنید و فرمانم ببرید.» فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
111 گفتند: «آیا به تو ایمان بیاوریم و حال آنکه فرومایگان از تو پیروی کرده‌اند؟» قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ
112 [نوح‌] گفت: «به [جزئیات‌] آنچه می‌کرده‌اند چه آگاهی دارم؟ قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
113 حسابشان -اگر درمی‌یابید- جز با پروردگارم نیست. إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَى رَبِّي لَوْ تَشْعُرُونَ
114 و من طردکننده مؤمنان نیستم. وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ
115 من جز هشداردهنده‌ای آشکار [بیش‌] نیستم.» إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ
116 گفتند: «ای نوح، اگر دست برنداری قطعاً از [جمله‌] سنگسارشدگان خواهی بود.» قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ
117 گفت: «پروردگارا، قوم من مرا تکذیب کردند؛ قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ
118 میان من و آنان فیصله ده، و من و هر کس از مؤمنان را که با من است نجات بخش.» فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِي مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
119 پس او و هر که را در آن کشتی آکنده با او بود، رهانیدیم؛ فَأَنجَيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ
120 آنگاه باقی‌ماندگان را غرق کردیم. ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ
121 قطعاً در این [ماجرا درس‌] عبرتی بود، و[لی‌] بیشترشان ایمان‌آورنده نبودند. إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
122 و در حقیقت، پروردگار تو همان شکست‌ناپذیر مهربان است. وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
123 عادیان، پیامبران [خدا] را تکذیب کردند. كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ
124 آنگاه که برادرشان هود به آنان گفت: «آیا پروا ندارید؟ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ
125 من برای شما فرستاده‌ای در خور اعتمادم. إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
126 از خدا پروا کنید و فرمانم ببرید. فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
127 و بر این [رسالت‌] اجری از شما طلب نمی‌کنم. اجر من جز بر عهده پروردگار جهانیان نیست. وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
128 آیا بر هر تپه‌ای بنایی می‌سازید که [در آن‌] دست به بیهوده‌کاری زنید؟ أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ
129 و کاخهای استوار می‌گیرید به امید آنکه جاودانه بمانید؟ وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ
130 و چون حمله‌ور می‌شوید [چون‌] زورگویان حمله‌ور می‌شوید؟ وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ
131 پس، از خدا پروا دارید و فرمانم ببرید. فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
132 و از آن کس که شما را به آنچه می‌دانید مدد کرد پروا دارید: وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُم بِمَا تَعْلَمُونَ
133 شما را به [دادن‌] دامها و پسران مدد کرد، أَمَدَّكُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ
134 و به [دادن‌] باغها و چشمه‌ساران؛ وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
135 من از عذاب روزی هولناک بر شما می‌ترسم. إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ
136 گفتند: «خواه اندرز دهی و خواه از اندرزدهندگان نباشی برای ما یکسان است. قَالُوا سَوَاء عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن مِّنَ الْوَاعِظِينَ
137 این جز شیوه پیشینیان نیست. إِنْ هَذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ
138 و ما عذاب نخواهیم شد.» وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ
139 پس تکذیبش کردند و هلاکشان کردیم. قطعاً در این [ماجرا درس‌] عبرتی بود، و[لی‌] بیشترشان ایمان‌آورنده نبودند. فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
140 و در حقیقت، پروردگار تو همان شکست‌ناپذیر مهربان است. وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
141 ثمودیان، پیامبران [خدا] را تکذیب کردند؛ كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ
142 آنگاه که برادرشان صالح به آنان گفت: «آیا پروا ندارید؟ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ
143 من برای شما فرستاده‌ای در خور اعتمادم. إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
144 از خدا پروا کنید و فرمانم ببرید. فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
145 و بر این [رسالت‌] اجری از شما طلب نمی‌کنم. اجر من جز بر عهده پروردگار جهانیان نیست. وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
146 آیا شما را در آنچه اینجا دارید آسوده رها می‌کنند؟ أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ
147 در باغها و در کنار چشمه‌ساران، فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
148 و کشتزارها و خرمابنانی که شکوفه‌هایشان لطیف است؟ وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ
149 و هنرمندانه برای خود از کوهها خانه‌هایی می‌تراشید. وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ
150 از خدا پروا کنید و فرمانم ببرید. فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
151 و فرمان افراطگران را پیروی مکنید: وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ
152 آنان که در زمین فساد می‌کنند و اصلاح نمی‌کنند.» الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ
153 گفتند: «قطعاً تو از افسون‌شدگانی. قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ
154 تو جز بشری مانند ما [بیش‌] نیستی. اگر راست می‌گویی معجزه‌ای بیاور. مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
155 گفت: «این ماده‌شتری است که نوبتی از آب او راست و روزی معین نوبت آب شماست. قَالَ هَذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ
156 و به آن گزندی مرسانید که عذاب روزی هولناک شما را فرو می‌گیرد. وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ
157 پس آن را پی کردند و پشیمان گشتند. فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ
158 آنگاه آنان را عذاب فرو گرفت. قطعاً در این [ماجرا] عبرتی است، و[لی‌] بیشترشان ایمان‌آورنده نبودند. فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
159 و در حقیقت، پروردگار تو همان شکست‌ناپذیر مهربان است. وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
160 قوم لوط فرستادگان را تکذیب کردند. كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ
161 آنگاه برادرشان لوط به آنان گفت: «آیا پروا ندارید؟ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ
162 من برای شما فرستاده‌ای در خور اعتمادم. إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
163 از خدا پروا دارید و فرمانم ببرید. فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
164 و بر این [رسالت‌] اجری از شما طلب نمی‌کنم. اجر من جز بر عهده پروردگار جهانیان نیست. وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
165 آیا از میان مردم جهان، با مردها در می‌آمیزید؟ أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ
166 و آنچه را پروردگارتان از همسرانتان برای شما آفریده وامی‌گذارید؟ [نه،] بلکه شما مردمی تجاوزکارید. وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ
167 گفتند: «ای لوط، اگر دست برنداری، قطعاً از اخراج‌شدگان خواهی بود.» قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ
168 گفت: «به راستی من دشمن کردار شمایم. قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ الْقَالِينَ
169 پروردگارا، مرا و کسان مرا از آنچه انجام می‌دهند رهایی بخش.» رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ
170 پس او و کسانش را همگی، رهانیدیم- فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ
171 جز پیرزنی که از باقی‌ماندگان [در خاکستر آتش‌] بود. إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ
172 سپس دیگران را سخت هلاک کردیم. ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ
173 و بر [سر] آنان بارانی [از آتش گوگرد] فرو ریختیم. و چه بد بود باران بیم‌داده‌شدگان. وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا فَسَاء مَطَرُ الْمُنذَرِينَ
174 قطعاً در این [عقوبت‌] عبرتی است، و[لی‌] بیشترشان ایمان‌آورنده نبودند. إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
175 و در حقیقت، پروردگار تو همان شکست‌ناپذیر مهربان است. وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
176 اصحاب ایکه فرستادگان را تکذیب کردند. كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ
177 آنگاه که شعیب به آنان گفت: «آیا پروا ندارید؟ إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ
178 من برای شما فرستاده‌ای در خور اعتمادم. إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
179 از خدا پروا دارید و فرمانم ببرید. فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
180 و بر این [رسالت‌] اجری از شما طلب نمی‌کنم. اجر من جز بر عهده پروردگار جهانیان نیست. وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
181 پیمانه را تمام دهید و از کم‌فروشان مباشید. أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ
182 و با ترازوی درست بسنجید. وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ
183 و از ارزش اموال مردم مکاهید و در زمین سر به فساد بر مدارید. وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ
184 و از آن کس که شما و خلق [انبوه‌] گذشته را آفریده است پروا کنید.» وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ
185 گفتند: «تو واقعاً از افسون‌شدگانی.» قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ
186 «و تو جز بشری مانند ما [بیش‌] نیستی، و قطعاً تو را از دروغگویان می‌دانیم. وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ
187 پس اگر از راستگویانی، پاره‌ای از آسمان بر [سر] ما بیفکن.» فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاء إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
188 [شعیب‌] گفت: «پروردگارم به آنچه می‌کنید داناتر است.» قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ
189 پس او را تکذیب کردند، و عذابِ روزِ ابر [آتشبار] آنان را فرو گرفت. به راستی آن، عذاب روزی هولناک بود. فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ
190 قطعاً در این [عقوبت درسِ‌] عبرتی است، و[لی‌] بیشترشان ایمان آورنده نبودند. إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ
191 و در حقیقت، پروردگار تو همان شکست‌ناپذیر مهربان است. وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
192 و راستی که این [قرآن‌] وحی پروردگار جهانیان است. وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ
193 «روح الامین» آن را بر دلت نازل کرد، نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ
194 تا از [جمله‌] هشداردهندگان باشی؛ عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ
195 به زبان عربی روشن، بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ
196 و [وصف‌] آن در کتابهای پیشینیان آمده است. وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ
197 آیا برای آنان، این خود دلیلی روشن نیست که علمای بنی‌اسرائیل از آن اطّلاع دارند؟ أَوَلَمْ يَكُن لَّهُمْ آيَةً أَن يَعْلَمَهُ عُلَمَاء بَنِي إِسْرَائِيلَ
198 و اگر آن را بر برخی از غیر عرب زبانان نازل می‌کردیم، وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَى بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ
199 و پیامبر آن را برایشان می‌خواند به آن ایمان نمی‌آوردند. فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ
200 این گونه در دلهای گناهکاران، [انکار را] راه می‌دهیم: كَذَلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ
201 که به آن نگروند تا عذاب پردرد را ببینند، لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّى يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ
202 که به طور ناگهانی -در حالی که بی‌خبرند- بدیشان برسد. فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ
203 و بگویند: «آیا مهلت خواهیم یافت؟» فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ
204 پس آیا عذاب ما را به شتاب می‌خواهند؟ أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ
205 مگر نمی‌دانی که اگر سالها آنان را برخوردار کنیم، أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ
206 و آنگاه آنچه که [بدان‌] بیم داده می‌شوند بدیشان برسد، ثُمَّ جَاءهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ
207 آنچه از آن برخوردار می‌شدند، به کارشان نمی‌آید [و عذاب را از آنان دفع نمی‌کند]؟ مَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُوا يُمَتَّعُونَ
208 و هیچ شهری را هلاک نکردیم مگر آنکه برای آن هشداردهندگانی بود. وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ
209 [تا آنان را] تذکر [دهند]؛ و ما ستمکار نبوده‌ایم. ذِكْرَى وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ
210 و شیطانها آن را فرود نیاورده‌اند. وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ
211 و آنان را نسزد و نمی‌توانند [وحی کنند]. وَمَا يَنبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ
212 در حقیقت آنها از شنیدن، معزول [و محروم‌]اند. إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ
213 پس با خدا، خدای دیگر مخوان که از عذاب‌شدگان خواهی شد. فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ
214 و خویشان نزدیکت را هشدار ده. وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ
215 و برای آن مؤمنانی که تو را پیروی کرده‌اند، بال خود را فرو گستر. وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
216 و اگر تو را نافرمانی کردند، بگو: «من از آنچه می‌کنید بیزارم.» فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ
217 و بر [خدایِ‌] عزیزِ مهربان توکل کن، وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ
218 آن کس که چون [به نماز] برمی‌خیزی تو را می‌بیند، الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ
219 و حرکت تو را در میان سجده‌کنندگان [می‌نگرد]. وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ
220 او همان شنوای داناست. إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
221 آیا شما را خبر دهم که شیاطین بر چه کسی فرود می‌آیند؟ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَى مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ
222 بر هر دروغزن گناهکاری فرود می‌آیند، تَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ
223 که [دزدانه‌] گوش فرا می‌دارند و بیشترشان دروغگویند، يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ
224 و شاعران را گمراهان پیروی می‌کنند. وَالشُّعَرَاء يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ
225 آیا ندیده‌ای که آنان در هر وادیی سرگردانند؟ أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ
226 و آنانند که چیزهایی می‌گویند که انجام نمی‌دهند. وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ
227 مگر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده و خدا را بسیار به یاد آورده و پس از آنکه مورد ستم قرار گرفته‌اند یاری خواسته‌اند. و کسانی که ستم کرده‌اند به زودی خواهند دانست به کدام بازگشتگاه برخواهند گشت. إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيراً وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ
Next Surah An-Naml
;