Al-Hijr

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Mohammad Mahdi Fooladvand
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohammad Mahdi Fooladvand

 Play All
# Translation Ayah
1 الف، لام، راء. این است آیات کتاب [آسمانی‌] و قرآن روشنگر. الَرَ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْآنٍ مُّبِينٍ
2 چه بسا کسانی که کافر شدند آرزو کنند که کاش مسلمان بودند. رُّبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ كَانُواْ مُسْلِمِينَ
3 بگذارشان تا بخورند و برخوردار شوند و آرزو[ها] سرگرمشان کند، پس به زودی خواهند دانست. ذَرْهُمْ يَأْكُلُواْ وَيَتَمَتَّعُواْ وَيُلْهِهِمُ الأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ
4 و هیچ شهری را هلاک نکردیم مگر اینکه برای آن اجلی معیّن بود. وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلاَّ وَلَهَا كِتَابٌ مَّعْلُومٌ
5 هیچ امتی از اجل خویش نه پیش می‌افتد و نه پس می‌ماند. مَّا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ
6 و گفتند: «ای کسی که قرآن بر او نازل شده است، به یقین تو دیوانه‌ای. وَقَالُواْ يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ
7 اگر راست می‌گویی چرا فرشته‌ها را پیش ما نمی‌آوری؟» لَّوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلائِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
8 فرشتگان را جز به حق فرو نمی‌فرستیم، و در آن هنگام، دیگر مهلت نیابند. مَا نُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ إِلاَّ بِالحَقِّ وَمَا كَانُواْ إِذًا مُّنظَرِينَ
9 بی‌تردید، ما این قرآن را به تدریج نازل کرده‌ایم، و قطعاً نگهبان آن خواهیم بود. إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ
10 و به یقین، پیش از تو [نیز] در گروههای پیشینیان [پیامبرانی‌] فرستادیم. وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِي شِيَعِ الأَوَّلِينَ
11 و هیچ پیامبری برایشان نیامد جز آنکه او را به مسخره می‌گرفتند. وَمَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ
12 بدین گونه آن [استهزا] را در دل بزهکاران راه می‌دهیم، كَذَلِكَ نَسْلُكُهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ
13 [که‌] به او ایمان نمی‌آورند، و راه [و رسم‌] پیشینیان پیوسته چنین بوده است. لاَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الأَوَّلِينَ
14 و اگر دری از آسمان بر آنان می‌گشودیم که همواره از آن بالا می‌رفتند، وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا مِّنَ السَّمَاء فَظَلُّواْ فِيهِ يَعْرُجُونَ
15 قطعاً می‌گفتند: «در حقیقت، ما چشم‌بندی شده‌ایم، بلکه ما مردمی هستیم که افسون شده‌ایم.» لَقَالُواْ إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَّسْحُورُونَ
16 و به یقین، ما در آسمان بُرجهایی قرار دادیم و آن را برای تماشاگران آراستیم. وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاء بُرُوجًا وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ
17 و آن را از هر شیطان رانده‌شده‌ای حفظ کردیم. وَحَفِظْنَاهَا مِن كُلِّ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ
18 مگر آن کس که دزدیده گوش فرا دهد که شهابی روشن او را دنبال می‌کند. إِلاَّ مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُّبِينٌ
19 و زمین را گسترانیدیم و در آن کوههای استوار افکندیم و از هر چیز سنجیده‌ای در آن رویانیدیم. وَالأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْزُونٍ
20 و برای شما و هر کس که شما روزی‌دهنده او نیستید، در آن وسایل زندگی قرار دادیم. وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ وَمَن لَّسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِينَ
21 و هیچ چیز نیست مگر آنکه گنجینه‌های آن نزد ماست، و ما آن را جز به اندازه‌ای معین فرو نمی‌فرستیم. وَإِن مِّن شَيْءٍ إِلاَّ عِندَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ
22 و بادها را باردارکننده فرستادیم و از آسمان، آبی نازل کردیم، پس شما را بدان سیراب نمودیم، و شما خزانه‌دار آن نیستید. لَوَاقِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ وَمَا أَنتُمْ لَهُ بِخَازِنِينَ
23 و بی‌تردید، این ماییم که زنده می‌کنیم و می‌میرانیم، و ما وارث [همه‌] هستیم. وَإنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَنَحْنُ الْوَارِثُونَ
24 و به یقین، پیشینیان شما را شناخته‌ایم و آیندگان [شما را نیز] شناخته‌ایم. وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ
25 و مسلماً پروردگار توست که آنان را محشور خواهد کرد، چرا که او حکیم داناست. وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ
26 و در حقیقت، انسان را از گِلی خشک، از گِلی سیاه و بدبو، آفریدیم. وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ
27 و پیش از آن، جن را از آتشی سوزان و بی‌دود خلق کردیم. وَالْجَآنَّ خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ مِن نَّارِ السَّمُومِ
28 و [یاد کن‌] هنگامی را که پروردگار تو به فرشتگان گفت: «من بشری را از گِلی خشک، از گِلی سیاه و بدبو، خواهم آفرید. وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ
29 پس وقتی آن را درست کردم و از روح خود در آن دمیدم، پیش او به سجده درافتید. فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُواْ لَهُ سَاجِدِينَ
30 پس فرشتگان همگی یکسره سجده کردند، فَسَجَدَ الْمَلآئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ
31 جز ابلیس که خودداری کرد از اینکه با سجده‌کنندگان باشد. إِلاَّ إِبْلِيسَ أَبَى أَن يَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ
32 فرمود: «ای ابلیس، تو را چه شده است که با سجده‌کنندگان نیستی؟» قَالَ يَا إِبْلِيسُ مَا لَكَ أَلاَّ تَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ
33 گفت: «من آن نیستم که برای بشری که او را از گِلی خشک، از گِلی سیاه و بدبو، آفریده‌ای، سجده کنم.» قَالَ لَمْ أَكُن لِّأَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ
34 فرمود: «از این [مقام‌] بیرون شو که تو رانده‌شده‌ای. قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ
35 و تا روز جزا بر تو لعنت باشد. وَإِنَّ عَلَيْكَ اللَّعْنَةَ إِلَى يَوْمِ الدِّينِ
36 گفت: «پروردگارا، پس مرا تا روزی که برانگیخته خواهند شد مهلت ده.» قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ
37 فرمود: «تو از مهلت‌یافتگانی، قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ
38 تا روز [و] وقت معلوم. إِلَى يَومِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ
39 گفت: «پروردگارا، به سبب آنکه مرا گمراه ساختی، من [هم گناهانشان را] در زمین برایشان می‌آرایم و همه را گمراه خواهم ساخت، قَالَ رَبِّ بِمَا أَغْوَيْتَنِي لأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الأَرْضِ وَلأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ
40 مگر بندگان خالص تو از میان آنان را.» إِلاَّ عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ
41 فرمود: «این راهی است راست [که‌] به سوی من [منتهی می‌شود]. قَالَ هَذَا صِرَاطٌ عَلَيَّ مُسْتَقِيمٌ
42 در حقیقت، تو را بر بندگان من تسلّطی نیست، مگر کسانی از گمراهان که تو را پیروی کنند، إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ إِلاَّ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ
43 و قطعاً وعده‌گاه همه آنان دوزخ است، وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ
44 [دوزخی‌] که برای آن هفت در است، و از هر دری بخشی معین از آنان [وارد می‌شوند]. لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِّكُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُومٌ
45 بی‌گمان، پرهیزگاران در باغها و چشمه‌سارانند. إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
46 [به آنان گویند:] «با سلامت و ایمنی در آنجا داخل شوید.» ادْخُلُوهَا بِسَلاَمٍ آمِنِينَ
47 و آنچه کینه [و شائبه‌های نفسانی‌] در سینه‌های آنان است برکنیم؛ برادرانه بر تختهایی روبروی یکدیگر نشسته‌اند. وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ
48 نه رنجی در آنجا به آنان می‌رسد و نه از آنجا بیرون رانده می‌شوند. لاَ يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُم مِّنْهَا بِمُخْرَجِينَ
49 به بندگان من خبر ده که منم آمرزنده مهربان. نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
50 و اینکه عذاب من، عذابی است دردناک. وَ أَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الأَلِيمَ
51 و از مهمانان ابراهیم به آنان خبر ده، وَنَبِّئْهُمْ عَن ضَيْفِ إِ بْراَهِيمَ
52 هنگامی که بر او وارد شدند و سلام گفتند. [ابراهیم‌] گفت: «ما از شما بیمناکیم.» إِذْ دَخَلُواْ عَلَيْهِ فَقَالُواْ سَلامًا قَالَ إِنَّا مِنكُمْ وَجِلُونَ
53 گفتند: «مترس، که ما تو را به پسری دانا مژده می‌دهیم.» قَالُواْ لاَ تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلامٍ عَلِيمٍ
54 گفت: «آیا با اینکه مرا پیری فرا رسیده است بشارتم می‌دهید؟ به چه بشارت می‌دهید؟» قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِي عَلَى أَن مَّسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ
55 گفتند: «ما تو را به حق بشارت دادیم. پس، از نومیدان مباش.» قَالُواْ بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلاَ تَكُن مِّنَ الْقَانِطِينَ
56 گفت: «چه کسی -جز گمراهان- از رحمت پروردگارش نومید می‌شود؟» قَالَ وَمَن يَقْنَطُ مِن رَّحْمَةِ رَبِّهِ إِلاَّ الضَّآلُّونَ
57 [سپس‌] گفت: «ای فرشتگان، [دیگر] کارتان چیست؟» قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ
58 گفتند: «ما به سوی گروه مجرمان فرستاده شده‌ایم، قَالُواْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ
59 مگر خانواده لوط، که ما قطعاً همه آنان را نجات می‌دهیم، إِلاَّ آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ
60 جز زنش را که مقدر کردیم او از بازماندگان [در عذاب‌] باشد. إِلاَّ امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَا إِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِرِينَ
61 پس چون فرشتگان نزد خاندان لوط آمدند، فَلَمَّا جَاء آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ
62 [لوط] گفت: «شما مردمی ناشناس هستید.» قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ
63 گفتند: «[نه،] بلکه برای تو چیزی آورده‌ایم که در آن تردید می‌کردند، قَالُواْ بَلْ جِئْنَاكَ بِمَا كَانُواْ فِيهِ يَمْتَرُونَ
64 و حق را برای تو آورده‌ایم و قطعاً ما راستگویانیم، وَأَتَيْنَاكَ بَالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ
65 پس، پاسی از شب [گذشته‌] خانواده‌ات را حرکت ده و [خودت‌] به دنبال آنان برو، و هیچ یک از شما نباید به عقب بنگرد، و هر جا به شما دستور داده می‌شود بروید. فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلاَ يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ وَامْضُواْ حَيْثُ تُؤْمَرُونَ
66 و او را از این امر آگاه کردیم که ریشه آن گروه صبحگاهان بریده خواهد شد. وَقَضَيْنَا إِلَيْهِ ذَلِكَ الأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَؤُلاء مَقْطُوعٌ مُّصْبِحِينَ
67 و مردم شهر، شادی‌کنان روی آوردند. وَجَاء أَهْلُ الْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ
68 [لوط] گفت: «اینان مهمانان منند، مرا رسوا مکنید، قَالَ إِنَّ هَؤُلاء ضَيْفِي فَلاَ تَفْضَحُونِ
69 و از خدا پروا کنید و مرا خوار نسازید.» وَاتَّقُوا اللّهَ وَلاَ تُخْزُونِ
70 گفتند: «آیا تو را [از مهمان کردن‌] مردم بیگانه منع نکردیم؟» قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعَالَمِينَ
71 گفت: «اگر می‌خواهید [کاری مشروع‌] انجام دهید، اینان دختران منند [با آنان ازدواج کنید].» قَالَ هَؤُلاء بَنَاتِي إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ
72 به جان تو سوگند، که آنان در مستی خود سرگردان بودند. لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ
73 پس به هنگام طلوع آفتاب، فریاد [مرگبار] آنان را فرو گرفت. فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ
74 و آن [شهر] را زیر و زبر کردیم و بر آنان سنگهایی از سنگ گِل باراندیم. فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ
75 به یقین، در این [کیفر] برای هوشیاران عبرتهاست. إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِينَ
76 و [آثار] آن [شهر هنوز] بر سر راهی [دایر] برجاست. وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍ مُّقيمٍ
77 بی‌گمان، در این برای مؤمنان عبرتی است. إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّلْمُؤمِنِينَ
78 و راستی اهل «ایکه» ستمگر بودند. وَإِن كَانَ أَصْحَابُ الأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ
79 پس، از آنان انتقام گرفتیم، و آن دو [شهر، اکنون‌] بر سر راهی آشکاراست. فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِينٍ
80 و اهل «حِجر» [نیز] پیامبران [ما] را تکذیب کردند. وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ
81 و آیات خود را به آنان دادیم، و[لی‌] از آنها اعراض کردند. وَآتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِينَ
82 و [برای خود] از کوهها خانه‌هایی می‌تراشیدند که در امان بمانند. وَكَانُواْ يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا آمِنِينَ
83 پس صبحدم، فریاد [مرگبار]، آنان را فرو گرفت. فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ
84 و آنچه به دست می‌آوردند، به کارشان نخورد. فَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَكْسِبُونَ
85 و ما آسمانها و زمین و آنچه را که میان آن دو است جز به حق نیافریده‌ایم، و یقیناً قیامت فرا خواهد رسید. پس به خوبی صرف نظر کن، وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلاَّ بِالْحَقِّ وَإِنَّ السَّاعَةَ لآتِيَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ
86 زیرا پروردگار تو همان آفریننده داناست. إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلِيمُ
87 و به راستی، به تو سبع المثانی [=سوره فاتحه‌] و قرآن بزرگ را عطا کردیم. وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ
88 و به آنچه ما دسته‌هایی از آنان [=کافران‌] را بدان برخوردار ساخته‌ایم چشم مدوز، و بر ایشان اندوه مخور، و بال خویش برای مؤمنان فرو گستر. لاَ تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ
89 و بگو: «من همان هشداردهنده آشکارم.» وَقُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ
90 همان گونه که [عذاب را] بر تقسیم‌کنندگان نازل کردیم: كَمَا أَنزَلْنَا عَلَى المُقْتَسِمِينَ
91 همانان که قرآن را جزء جزء کردند [به برخی از آن عمل کردند و بعضی را رها نمودند]. الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ
92 پس سوگند به پروردگارت که از همه آنان خواهیم پرسید، فَوَرَبِّكَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِيْنَ
93 از آنچه انجام می‌دادند. عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ
94 پس آنچه را بدان مأموری آشکار کن و از مشرکان روی برتاب، فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ
95 که ما [شر] ریشخندگران را از تو برطرف خواهیم کرد. إِنَّا كَفَيْنَاكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ
96 همانان که با خدا معبودی دیگر قرار می‌دهند. پس به زودی [حقیقت را] خواهند دانست. الَّذِينَ يَجْعَلُونَ مَعَ اللّهِ إِلـهًا آخَرَ فَسَوْفَ يَعْمَلُونَ
97 و قطعاً می‌دانیم که سینه تو از آنچه می‌گویند تنگ می‌شود. وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ
98 پس با ستایش پروردگارت تسبیح گوی و از سجده‌کنندگان باش. فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ السَّاجِدِينَ
99 و پروردگارت را پرستش کن تا اینکه مرگ تو فرا رسد. وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ
Next Surah An-Nahl
;