Al-Waqi'a

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Sayyed Mohammad Reza Safavi
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Sayyed Mohammad Reza Safavi

 Play All
# Translation Ayah
1 آن گاه که حادثه قیامت رخ دهد، مؤمنان کامیاب و کافران زیانکار گردند. إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ
2 در وقوع این حادثه هیچ دروغ و خلاف گویی نیست. لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ
3 آن رویداد، نظام کنونی دنیا را زیر و رو می‌کند. خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ
4 آن گاه که زمین با لرزشی سخت لرزانده شود، إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا
5 و کوه‌ها به شدّت متلاشی و ذرّه ذرّه شوند، وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا
6 و غباری پراکنده گردند، فَكَانَتْ هَبَاء مُّنبَثًّا
7 و شما مردم سه گروه شوید. وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً
8 آن سه گروه عبارتند از: نیکبختان، نیکبختان کیانند! فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ
9 و تیره بختان، تیره بختان کیانند! وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ
10 و سبقت گیرندگان در کارهای نیک که به سوی آمرزش الهی و بهشت برین سبقت خواهند گرفت. وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ
11 آنان مقرّبان درگاه خدایند. أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ
12 که در بهشت‌های پرنعمت جای خواهند داشت. فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ
13 مقرّبان درگاه خدا گروهی انبوه از امّت‌های پیامبران پیشین‌اند. ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ
14 و گروهی اندک از امّت اسلام، این آخرین امّت. وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ
15 آنان بر تخت‌هایی بافته شده قرار دارند. عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ
16 و رو به روی یکدیگر با کمال اُلفت بر آنها تکیه زده‌اند. مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ
17 در آن جا پسرانی هماره نوجوان و شاداب، به خدمت بر گردشان می‌گردند. يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ
18 با جام‌هایی از نوشیدنی‌ها، و با آبریزها و جامی لبریز از باده زلال و روان. بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ
19 نه از نوشیدن آن سر درد گیرند و نه از آن مست و بی خرد شوند. لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ
20 آن پسرانِ خدمتگزار با هرگونه میوه که مقرّبان برگزینند، وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ
21 و با هر گوشت پرنده‌ای که بدان رغبت کنند، بر گردشان می‌گردند. وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ
22 مقرّبان را حوریانی است که چشمانی سیاه و درشت دارند. وَحُورٌ عِينٌ
23 حوریانی همچون مرواریدِ نهفته در صدف، درخشان و دور از دست. كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ
24 این نعمت‌ها را به آنان ارزانی می‌داریم تا سزایی باشد برای کارهای پسندیده‌ای که می‌کردند. جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
25 در آن جا نه سخن بیهوده ای می‌شنوند و نه به ارتکاب گناهی متّهم می‌شوند. لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا
26 آنان جز سلام که در میانشان رایج است سخنی نمی‌شنوند. إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا
27 امّا اصحاب دست راست، همان نیکبختان، کیانند اصحاب دست راست؟! وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ
28 آنان زیر درختانِ کُنار بی خار جای می‌گیرند; فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ
29 زیر درختان موز که میوه آنها بر هم چیده شده است; وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ
30 زیر سایه‌ای همواره گسترده; وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ
31 و در کنار آبی ریزان و پیوسته روان; وَمَاء مَّسْكُوبٍ
32 و در میان میوه‌هایی فراوان، وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ
33 که نه پایان می‌پذیرد و نه منعی پدید می‌آید. لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ
34 در کنار همسرانی بلندمرتبه و زیبا. وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ
35 به یقین ما آنان را پدید آورده و به گونه‌ای پرورانده‌ایم که شادابی و زیبایی شان دگرگون نمی‌شود. إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء
36 و آنان را هماره دوشیزه گردانیده‌ایم. فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا
37 و دلباخته همسرانشان و همسن و سال آنان ساخته‌ایم. عُرُبًا أَتْرَابًا
38 اینها همه برای اصحاب دست راست است. لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ
39 آنان جمعیّتی انبوه از امّت‌های پیامبران گذشته‌اند. ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ
40 و نیز جمعیّتی انبوه از امّت اسلام، این آخرین امّت. وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ
41 و امّا اصحاب دست چپ، همان نامبارکانِ تیره بخت، و کیانند اصحاب دست چپ؟! وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ
42 آنان در میان حرارتی سوزان و آبی بس داغ و جوشان به سر می‌برند. فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ
43 و در سایه‌ای از دود سیاه; وَظِلٍّ مِّن يَحْمُومٍ
44 سایه‌ای که نه خنک است و نه خوش. لَّا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ
45 این بدان سبب است که آنان پیش از این در دنیا، در اثر نعمت‌های خدا سرمست شده و بخشنده نعمت را از یاد برده بودند. إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِينَ
46 و بر شکستن آن پیمان بزرگ (پرستش خدای یکتا) اصرار میورزیدند و بندگی او را گردن نمی‌نهادند. وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِيمِ
47 و می‌گفتند: آیا چون مُردیم و خاک گشتیم و چند استخوانی [پوسیده] شدیم، آیا به راستی دوباره برانگیخته می‌شویم؟ وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ
48 و آیا پدران نخستین ما که نابود شده‌اند، آنها هم برانگیخته می‌شوند؟ أَوَ آبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ
49 بگو: قطعاً مردم نخستین و آیندگان، قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ
50 برای موعدی معیّن که نزد خدا روزی معلوم است، گردآوری خواهند شد. لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ
51 پس شما ای کسانی که راه حق را گم کرده‌اید و آن را دروغ می‌انگارید، ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ
52 قطعاً از درخت زقّوم خواهید خورد. لَآكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ
53 و شکم هایتان را از آن پر خواهید کرد. فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ
54 آن گاه روی آن از آب جوش خواهید نوشید; فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ
55 آن را همچون نوشیدن شتران تشنه، می‌آشامید. فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ
56 این است آنچه در روز جزا بدان پذیرایی می‌شوند. هَذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ
57 ای منکران رستاخیز، ماییم که شما را آفریده‌ایم، پس چرا سخن ما را درباره رستاخیز باور نمی‌کنید؟ نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ
58 به من بگویید، این نطفه که در رحم‌ها می‌ریزید، أَفَرَأَيْتُم مَّا تُمْنُونَ
59 آیا شمایید که آن را به صورت انسان درمی آورید یا ماییم که آن را به صورت انسان درمی آوریم؟ أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ
60 ماییم که مرگ را میان شما مقدّر کرده‌ایم و ما در پدید آمدن مرگ، مغلوب اسباب ویرانگر حیات نیستیم. نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ
61 مرگ را میان شما مقدّر کردیم تا امثال شما را جایگزین شما سازیم و شما آدمیان را در آفرینش دیگری که از آن آگاهی ندارید درآوریم. عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ
62 به یقین، شما آفرینش نخست را که آفرینش این جهان است شناخته‌اید، پس چرا از این رهگذر امکان تحقق جهان دیگر بلکه ضرورت آن را درنمی یابید؟ وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَى فَلَوْلَا تَذكَّرُونَ
63 به من بگویید، آنچه را کِشت می‌کنید، أَفَرَأَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ
64 آیا شما آن را می‌رویانید و به ثمر می‌نشانید یا ما رویاننده و به ثمر نشاننده آنیم؟ أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ
65 اگر بخواهیم آن را به صورت خاشاک درمی آوریم، آن گاه شما از آنچه بر کِشتتان رسیده است شگفت زده درباره آن گفتوگو می‌کنید، لَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ
66 که به راستی که ما زیاندیده‌ایم، إِنَّا لَمُغْرَمُونَ
67 بلکه ما از رزق خود محروم شده‌ایم. بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ
68 به من بگویید، این آبی که می‌آشامید، أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاء الَّذِي تَشْرَبُونَ
69 آیا شما آن را از ابر فرود آورده‌اید یا ما فرودآورنده‌ایم؟ أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ
70 اگر بخواهیم آن را شور می‌گردانیم; پس چرا سپاس خدا نمی‌گزارید؟ لَوْ نَشَاء جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ
71 به من بگویید، این آتشی که شما با کشیدن شاخه دو درخت (مَرْخ و عَفار) به یکدیگر، می‌افروزید، أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ
72 آیا شما درخت آن را آفریده و پرورش داده‌اید یا ما آفریننده و پرورش دهنده آنیم؟ أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِؤُونَ
73 ما این آتش را مایه تذکّر و وسیله استفاده برای کسانی که در بیابان فرود می‌آیند قرار داده‌ایم. نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِينَ
74 پس نام پروردگارت را که بزرگ است به پاکی و پیراستگی از هر عیب و کاستی یاد کن. فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ
75 سوگند یاد می‌کنم به جایگاه‌های ستارگان در آسمان، فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ
76 و بی تردید این سوگند ـ اگر بدانید ـ سوگندی است بزرگ! وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ
77 که این کتاب، قرآنی گرانمایه و ارجمند است. إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ
78 و در لوحی که از هرگونه تغییر و دگرگونی مصون است قرار دارد. فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ
79 و جز پیراستگان از گناه هیچ کس به علم آن دسترسی نخواهد داشت. لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ
80 آن از نزد پروردگار جهانیان فرو فرستاده شده است. تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ
81 آیا این سخن را که از جانب خداست سبک می‌شمرید و به آن توجه نمی‌کنید. أَفَبِهَذَا الْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ
82 و نصیب خود را از آن، تنها این قرار می‌دهید که آن را دروغ بشمارید؟ وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ
83 اگر مرگ به تقدیر خدا نیست، چرا آن گاه که جانِ محتضر به گلو می‌رسد، فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ
84 و شما هنگام جان سپردنش او را می‌بینید، وَأَنتُمْ حِينَئِذٍ تَنظُرُونَ
85 و ما از شما به او نزدیک تریم ولی شما ما و فرشتگان ما را نمی‌بینید، وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَكِن لَّا تُبْصِرُونَ
86 اگر رستاخیز حقیقت ندارد و برای شما در برابر اعمالتان جزا و پاداشی نیست، فَلَوْلَا إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ
87 اگر راست می‌گویید که چنین روزی نیست چرا جانِ آن محتضر را به او باز نمی‌گردانید؟ تَرْجِعُونَهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
88 ما جان او را می‌ستانیم; پس اگر از مقرّبان باشد، فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ
89 پاداش او راحتی و رهایی از هر درد و اندوه، و بهشتی پر نعمت است. فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِيمٍ
90 و اگر از اصحاب دست راست [آن نیکبختان و خجستگان] باشد، وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ أَصْحَابِ الْيَمِينِ
91 از سوی دوستان و همدمان تو که همه از اصحاب دست راستند، برای تو جز خیر و سلامت نیست. فَسَلَامٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ
92 و امّا اگر آن کسی که جانش را می‌ستانیم از کسانی باشد که حق را دروغ انگاشته و گمراه بوده‌اند، وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ
93 با آبی جوشان پذیرایی خواهد شد. فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِيمٍ
94 و به آتش سوزان دوزخ درخواهد آمد. وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ
95 قطعاً این سخن که درباره گروه‌های سه گانه یادآور شدیم، راست و درست است و شکّ و تردیدی در آن نیست. إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ
96 پس نام پروردگار بزرگ خویش را به پاکی و پیراستگی از هر عیب و نقصی یاد کن. فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ
Next Surah Al-Hadid
;