As-Saffat

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Sayyed Mohammad Reza Safavi
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Sayyed Mohammad Reza Safavi

 Play All
# Translation Ayah
1 سوگند به آن فرشتگان صف کشیده، که در مسیر وحی به صف درآمده‌اند، وَالصَّافَّاتِ صَفًّا
2 پس به آن فرشتگان بازدارنده، که شیاطین را از تصرف در وحی بازمی دارند، فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا
3 پس به آن فرشتگان تلاوت کننده که قرآن، آن یادآور الهی را بر پیامبر می‌خوانند، فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا
4 به تمامی اینها سوگند که معبود همه شما قطعاً یکی است. إِنَّ إِلَهَكُمْ لَوَاحِدٌ
5 چرا که اوست پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است، و اوست پروردگار همه خاورها. رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ
6 هر آینه ما نزدیک‌ترین آسمان را، به این ستارگانِ زینت بخش آراستیم. إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ
7 و آن را از نفوذ هر جن شرور و پلیدی نگاه داشتیم. وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ
8 آنان از گوش فرا دادن به مجمع فرشتگانِ بزرگوار که ساکنان آسمان‌های بالا هستند و از خبرهای غیبی جهان گفتوگو دارند، بازداشته شده‌اند، و از هر سو به آنان تیر افکنده می‌شود، لَا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ
9 تا طرد شوند و به عالم فرشتگان راه نیابند، و برای آنان عذابی است پیوسته و دائم. دُحُورًا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ
10 مگر کسی که دزدانه گوش فرادهد و خبری برباید، که شهابی شکافنده که هدف را خطا نمی‌کند، در پی او خواهد افتاد. إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ
11 حال از مشرکان نظر بخواه که آیا آنان در خلقت استوارترند یا آسمان‌ها و زمین و فرشتگانی که پدید آورده‌ایم؟ ما انسان‌ها را از گِلی چسبنده آفریده‌ایم; از این رو آنها ضعیف ترند و هرگز بر ما چیره نخواهند شد. فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ
12 بلکه‌ای محمد، از این که پیام به حق تو را دروغ می‌شمرند تعجّب کرده‌ای، و آنان رسالت و دعوت تو را به مسخره می‌گیرند. بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ
13 و چون نشانه‌های توحید و دین حق را به آنان یادآور شوند، آگاهی نمی‌یابند. وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ
14 این مشرکان وقتی معجزه‌ای (چون قرآن و شکافته شدن ماه را) ببینند، آن را به ریشخند می‌گیرند. وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ
15 و می‌گویند: این چیزی که محمد آن را معجزه می‌خواند، جز افسونی آشکار نیست.‌ وَقَالُوا إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ
16 می‌گویند: آیا چون مُردیم و خاک گشتیم و استخوان‌هایی [پوسیده] شدیم، آیا به راستی برانگیخته می‌شویم؟! أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ
17 و آیا پدرانِ نخستین ما که نابود شده‌اند برانگیخته می‌شوند؟! أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ
18 ای پیامبر، بگو: آری، شما و پدرانتان زنده خواهید شد، در حالی که خوار و ذلیل هستید. قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ
19 چرا که آن حیاتِ دوباره تنها [در پی] یک بانگ است که آنان را از گورها به صحنه قیامت می‌آورد و ناگهان مبهوت و متحیّر می‌نگرند. فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ
20 و می‌گویند: ای وای بر ما که هلاک شدیم. این، روزِ جزاست. وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَذَا يَوْمُ الدِّينِ
21 آری، این است روز جدایی، که با داوری خداوند حق از باطل و مجرمان از مؤمنان جدا می‌شوند; همان روزی که پیوسته آن را دروغ می‌شمردید. هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ
22 پس به فرشتگان می‌گوییم: کسانی را که ستم کرده‌اند، به همراه شیاطینی که دمسازشان بودند از جایگاهشان به در آورید و نیز آنچه را عبادت می‌کردند، احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ
23 همان معبودانی که به جای خدا می‌پرستیدند، سپس آنها را یکجا به راه دوزخ برانید. مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِيمِ
24 و بر صراط دوزخ نگاهشان دارید، که آنان مورد بازخواست قرار می‌گیرند. وَقِفُوهُمْ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ
25 از آنان می‌پرسند: از چه رو در برابر حق گردنکشی می‌کردید، و اینک شما را چه شده است که در ستیز با حق، یکدیگر را یاری نمی‌کنید؟ مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ
26 نه، بلکه، آنان امروز تسلیم‌اند. بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ
27 برخی از آنان روی به برخی دیگر می‌آورند و پرخاشگرانه از یکدیگر پرس و جو می‌کنند. وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ
28 پیروان به سران خود می‌گویند: شما بودید که فریبکارانه از درِ راستی و خیرخواهی بر ما وارد می‌شدید و با این شیوه ما را از راه به در می‌کردید و ما را به این سرنوشت شوم افکندید. قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ
29 سران کفر می‌گویند: ما شما را از ایمان باز نداشتیم تا مسئول فرجام هلاکت بار شما باشیم، بلکه شما اصلاً ایمان نداشتید. قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ
30 ما بر شما هیچ گونه تسلطی نداشتیم تا شما را از ایمان به سوی کفر سوق دهیم، بلکه خودتان مردمی سرکش بودید; چنان که ما نیز گردنکشی می‌کردیم. وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ
31 پس سخن خداوند بر همه ما تثبیت شد که ما قطعاً چشندگان عذاب دوزخیم. فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ
32 در نتیجه ما شما را به بیراهه افکندیم، چرا که ما خود گمراه بودیم و گمراهان جز گمراهی به بار نمی‌آورند. فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ
33 پس در آن روز، پیشوایان شرک و کفر و پیروانشان، همه در عذاب دوزخ شریک یکدیگرند. فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ
34 به یقین، ما با همه مشرکان گناه پیشه همین گونه رفتار خواهیم کرد. إِنَّا كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ
35 زیرا هنگامی که به آنان گفته می‌شد: معبودی شایسته پرستش جز خدا نیست، بر گردنکشی خود اصرار میورزیدند. إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ
36 و می‌گفتند: آیا به راستی ما برای شاعری مجنون معبودانمان را رها سازیم؟! وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوا آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ
37 نه! محمد شاعر و مجنون نیست; او قرآن را که سراسر حق است آورده و پیامبران پیشین را تصدیق کرده است. بَلْ جَاء بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ
38 قطعاً شما به سزای گردنکشی و حق ناباوری خود عذاب دردناک دوزخ را خواهید چشید. إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ
39 و جز آنچه انجام می‌دادید سزا داده نمی‌شوید. وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
40 لیکن آنان که بندگی خدا کرده و برای او خالص شدند پس به غیر او دل نبستند، در آن جهان علاوه بر پاداش کردارشان پاداشی دیگر خواهند یافت. إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
41 برای آنان در بهشت رزقی معلوم (ویژه و ممتاز) است. أُوْلَئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ
42 میوه‌هایی [گوناگون]، در حالی که از کرامتی خاص نیز برخوردارند. فَوَاكِهُ وَهُم مُّكْرَمُونَ
43 در بهشت‌هایی پرنعمت اقامت دارند. فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ
44 بر تخت‌هایی ویژه رو به روی یکدیگر می‌نشینند. عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ
45 بر گرد آنان جام شرابی از باده زلال می‌گردانند; يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِن مَّعِينٍ
46 باده‌ای سفید و درخشان که برای نوشندگانش بسی خوشگوار است. بَيْضَاء لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ
47 نه زیانی دارد و نه ایشان از آن به مستی می‌افتند. لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ
48 و نزدشان حوریانی است چشم فرو هشته با نگاهی پرناز و کرشمه و چشمانی درشت و زیبا. وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ
49 آنها [به قدری سفید و شفّافند که] گویی تخم پرندگانند که پنهانشان کرده‌اند. كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ
50 بهشتیان، آن گاه که بر سریرها نشسته‌اند، برخی به برخی دیگر روی می‌آورند و از کاروبار یکدیگر پرسوجو می‌کنند. فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ
51 گوینده‌ای از میانشان می‌گوید: همانا مرا در دنیا همنشینی بود; قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ
52 که می‌گفت: آیا تو واقعاً از کسانی هستی که رستاخیز را باور دارند؟!‌ يَقُولُ أَئِنَّكَ لَمِنْ الْمُصَدِّقِينَ
53 می‌گفت: آیا وقتی مردیم و خاک گشتیم و استخوان‌هایی [پوسیده] شدیم، به راستی زنده می‌شویم و سزا می‌بینیم؟! أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَدِينُونَ
54 سپس آن مرد بهشتی به یاران خود می‌گوید: آیا شما [هم] به دوزخ سر می‌کشید تا همنشین مرا ببینید و فرجامش را بنگرید؟ قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ
55 پس او به آتش سر می‌کشد و همنشینش را در میانه دوزخ می‌بیند. فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاء الْجَحِيمِ
56 به او می‌گوید: به خدا سوگند، نزدیک بود مرا به دوزخ افکنی و به هلاکتم اندازی. قَالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدتَّ لَتُرْدِينِ
57 و اگر نعمت هدایت و توفیق پروردگارم نبود، قطعاً من نیز از کسانی بودم که برای عذاب احضار می‌شدم. وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ
58 آن گاه آن مرد بهشتی روی به یاران خود می‌کند و با شادی بسیار می‌گوید: ای یاران، آیا ما دیگر نخواهیم مُرد؟ أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ
59 آیا جز همان مرگ نخستینمان، مردنِ دیگری نخواهیم داشت؟ آیا ما گرفتار عذاب نمی‌شویم؟ إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ
60 آری، ما جاودانه‌ایم و رنجی نخواهیم دید. به راستی این همان رستگاری و سعادت بزرگ است. إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
61 پس اهل عمل باید در دنیا برای دستیابی به چنین پاداشی بکوشند. لِمِثْلِ هَذَا فَلْيَعْمَلْ الْعَامِلُونَ
62 آیا آن روزی نیکوی بهشتیان، برای پذیرایی خوب است یا درخت زقّوم که برای دوزخیان آماده شده است؟ أَذَلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ
63 به یقین، ما آن درخت را رنج و عذابی برای ستمکاران قرار دادیم. إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ
64 همانا زقّوم، درختی است که در قعر دوزخ می‌روید. إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ
65 خوشه اش از نهایت زشتی، گویی سرهای شیاطین است. طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُؤُوسُ الشَّيَاطِينِ
66 آن ستمکارانِ دوزخی سخت گرسنه‌اند و قطعاً از آن خواهند خورد و شکم‌های خود را از آن پر خواهند کرد. (۶ فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ
67 سپس برای آنان علاوه بر خوراک زقّوم آب جوشانی است که با آنچه خورده‌اند آمیخته می‌گردد. ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ
68 پس از نوشیدن آب جوشان، قطعاً به سوی دوزخ باز خواهند گشت. ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ
69 این کیفرها از آن روست که آنان پدرانشان را گمراه یافتند، إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءهُمْ ضَالِّينَ
70 ولی در پیروی از ایشان درنگ نکردند و شتابان در پی آنان رفتند. فَهُمْ عَلَى آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ
71 به یقین پیش از آنها بیشتر پیشینیان نیز گمراه شدند. وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ
72 و به راستی ما در میان مردمانِ نخستین، پیامبرانی فرستادیم تا هشدارشان دهند. وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ
73 پس بنگر فرجام هشدار داده شدگان چگونه شد; همگان به عذاب الهی گرفتار شدند و هلاک گشتند. فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ
74 فقط آنان که بندگی خدا کردند و برای او خالص شدند و دل به غیر او نبستند، نجات یافتند. إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
75 و همانا نوح ما را ندا داد و در برابر قوم ستم پیشه اش از ما یاری طلبید و ما خواسته او را اجابت کردیم و نیک اجابت کننده‌ایم. وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ
76 ما آنان را به طوفان گرفتار ساختیم و نوح و کسانش [خانواده و مؤمنان قومش] را از آن اندوه بزرگ رهانیدیم. وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ
77 و پس از آنان، تنها نسل او را باقی گذاشتیم و دیگر نسل‌ها را از میان بردیم. وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمْ الْبَاقِينَ
78 و پیامش را در میان امّت‌هایی که پس از او آمدند زنده نگاه داشتیم و تا قیامت نیز زنده نگاه خواهیم داشت. وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ
79 سلام بر نوح باد، سلامی از جانب همه امت‌های بشری تا روز رستاخیز سَلَامٌ عَلَى نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ
80 ما همه نیکوکاران را آن گونه که به نوح پاداش دادیم، جزا می‌دهیم. إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
81 او از بندگان حقیقی ما و از مؤمنان راستین بود. إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
82 اما دیگران را (= کافران قوم نوح را) به طوفان غرق کردیم. ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ
83 و به راستی ابراهیم از جمله پیروان مکتب نوح بود. وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ
84 آن گاه که با دلی پاک از هرگونه شرک و خوی ناپسند و کدورت گناه به سوی پروردگارش آمد و به او ایمان آورد. إِذْ جَاء رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ
85 [و] آن گاه که به پدر و قومش گفت: چه چیزی را می‌پرستید؟ إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ
86 آیا جز خدا معبودانی را می‌طلبید که شایستگی آنها برای پرستش دروغ محض است؟ أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ
87 با این وصف پندارتان درباره پروردگار جهانیان چیست؟ [گمان می‌کنید با شما چه خواهد کرد؟]. فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ
88 روزی مردم شهر برای مراسم عید آماده شدند و ابراهیم را نیز فراخواندند. او نگاهی به ستارگان انداخت، فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ
89 و گفت: من بیمارم و از حضور در این مراسم ناتوان. فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ
90 پس مردم از او روی گرداندند و خود از شهر بیرون شدند. فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ
91 ابراهیم به سوی معبودانشان رفت و با خشم گفت: چرا از این خوراکی‌ها که برای شما تهیّه دیده‌اند، نمی‌خورید؟ فَرَاغَ إِلَى آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ
92 شما را چه شده است که سخن نمی‌گویید و پاسخ مرا نمی‌دهید؟ مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ
93 سپس بر آنها تاخت و با دست راستش بر آنها نواخت. فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ
94 قوم ابراهیم از رخداد بُتکده آگاه شدند و شتابان به سوی او روی آوردند. فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ
95 ابراهیم را گرفتند و در حضور مردم، درباره شکننده بت‌ها از او سؤال کردند. ابراهیم گفت: آیا چیزی را که خود می‌تراشید می‌پرستید؟ قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ
96 با این که خدا شما و آنچه را می‌سازید، آفریده است. وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ
97 بت پرستان گفتند: بنایی برای او بسازید [و در آن آتش بیفروزید] سپس او را در آتش فروزان بیفکنید. قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ
98 آری، خواستند برای نابودی ابراهیم چاره‌ای کنند، ولی ما با سرد کردن آتش و تأمین سلامت او، آنان را پست‌ترین مردم قرار دادیم. فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ
99 و او به پدر و قوم خود گفت: همانا من به سوی پروردگارم روانه می‌شوم و به سرزمینی می‌روم که با آسودگی خاطر به عبادت او بپردازم و به درگاهش نیایش کنم; حتماً او مرا راهنمایی خواهد کرد. وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَى رَبِّي سَيَهْدِينِ
100 و در دعایش گفت: پروردگارا، فرزندی از زمره درستکاران به من عطا فرما. رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ
101 پس ما او را به پسری نوجوان و بردبار بشارت دادیم. فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ
102 آن گاه اسماعیل تولد یافت و رشد کرد و هنگامی که به سنّ جوانی رسید و توانست پا به پای پدرش ابراهیم به کار و تلاش روزانه بپردازد، ابراهیم گفت: پسرجانم، من مکرّر در خواب می‌بینم که تو را سر می‌بُرم، پس در این امر بیندیش و ببین نظرت چیست؟ اسماعیل گفت: ای پدر، آنچه را بدان مأمور می‌شوی انجام ده; اگر خدا بخواهد، مرا از صابران خواهی یافت. فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَى فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ
103 پس وقتی ابراهیم و فرزندش تسلیم فرمان خدا شدند و ابراهیم او را بر گونه اش به زمین انداخت، منظره‌ای سخت و ناگوار پدیدار شد. فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ
104 و ما او را ندا دادیم که‌ای ابراهیم، وَنَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ
105 همانا آن رؤیا را حقیقت بخشیدی و آنچه را مأمور شدی انجام دادی; ما همان گونه که ابراهیم را آزمودیم و پاداش دادیم، نیکوکاران را می‌آزماییم و پاداش می‌دهیم. قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
106 به یقین این فرمان، همان آزمونِ روشن بود. إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْبَلَاء الْمُبِينُ
107 و فرزندش اسماعیل را در برابر قربانی بزرگی باز خریدیم. وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ
108 و پیامش را در میان امت‌هایی که پس از او آمدند زنده نگاه داشتیم و تا قیامت نیز زنده نگاه خواهیم داشت. وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ
109 سلام خدا بر ابراهیم! سَلَامٌ عَلَى إِبْرَاهِيمَ
110 همه نیکوکاران را آن گونه که ابراهیم را پاداش دادیم، پاداش می‌دهیم. كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
111 او از بندگان واقعی ما و از مؤمنان راستین بود. إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
112 و او را به ولادت فرزندی دیگر به نام اسحاق که پیامبری از زمره درستکاران بود، بشارت دادیم. وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ
113 و در آنچه به او و اسحاق عطا کردیم، برکت نهادیم، و از نسل آن دو، گروهی نیکوکارند و گروهی با ارتکاب گناهانْ آشکارا بر خود ستم می‌کنند. وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَى إِسْحَاقَ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ
114 و به راستی به موسی و هارون نعمتی بزرگ عطا کردیم. وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ
115 و آن دو و قومشان را از آن اندوه بزرگ که فرعونیان برای آنان به وجود آورده بودند، رهایی بخشیدیم. وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ
116 و آنان را یاری کردیم، در نتیجه بر فرعونیان پیروز شدند. وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ
117 و به موسی و هارون آن کتاب را ارزانی داشتیم کتابی که نیازهای مادی و معنوی مردم را برایشان آشکار می‌ساخت و آنها را بیان می‌کرد. وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ
118 و آن دو را به راه راست که ضامن نیکبختی انسان هاست هدایت کردیم. وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ
119 و پیامشان را در میان امت‌هایی که پس از آنان آمدند زنده نگاه داشتیم و تا قیامت نیز زنده نگاه خواهیم داشت. وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ
120 سلام خدا بر موسی و هارون! سَلَامٌ عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ
121 ما همه نیکوکاران را بدین سان که آن دو را پاداش دادیم، پاداش می‌دهیم. (۱۲۱ إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
122 آنها از بندگان واقعی ما و از مؤمنان راستین بودند. إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
123 و الیاس نیز از فرستادگان ما بود. وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنْ الْمُرْسَلِينَ
124 یاد کن زمانی را که به قومش گفت: آیا [از عذاب خدا] نمی‌هراسید؟ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ
125 آیا (بَعْل) را می‌خوانید و به پرستش آن می‌پردازید و عبادت بهترین آفرینندگان را وامی گذارید؟ أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ
126 عبادت خدا را که پروردگار شما و پروردگار پدران نخستین شماست؟ وَاللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ
127 قوم الیاس بی درنگ او را تکذیب کردند، و قطعاً آنان در روز قیامت برای عذاب احضار خواهند شد. فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
128 لیکن از میان آنان، بندگانِ خالص شده برای خدا که بندگیِ او کردند و دل به غیر او نبستند، در آن روز عذابی نخواهند چشید. إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
129 ما پیام او را در میان امت‌هایی که پس از او آمدند زنده نگاه داشتیم و تا روز قیامت نیز زنده نگاه خواهیم داشت. وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ
130 سلام خدا بر الیاس! سَلَامٌ عَلَى إِلْ يَاسِينَ
131 ما همه نیکوکاران را آن گونه که به الیاس پاداش دادیم، پاداش می‌دهیم. إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
132 او از بندگان واقعی ما و از مؤمنان راستین بود. إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
133 و همانا لوط از فرستادگان ما بود. وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ
134 [یاد کن] وقتی را که او و همه خانواده اش را از عذاب رهایی بخشیدیم، إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ
135 بجز همسر پیرش که در زمره کسانی بود که در عذاب باقی ماندند و بدان هلاک گشتند. إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ
136 سپس دیگران را، همانان که لوط به سویشان فرستاده شد، هلاک کردیم. ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ
137 (سرزمین آنان در مسیر حجاز و شام است) و شما مردم حجاز قطعاً بر ویرانه‌های دیارشان صبحگاهان عبور می‌کنید; وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ
138 و نیز شامگاهان بر آن جا می‌گذرید; پس چرا خرد را به کار نمی‌گیرید و درنمی یابید؟ وَبِاللَّيْلِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ
139 و به یقین، یونس از فرستادگان ما بود. وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ
140 [یاد کن] زمانی را که او گریخت و به سوی کشتیِ انباشته از سرنشین رفت. إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ
141 کشتی در دریا حرکت کرد و ماهیِ بزرگی راه را بر کشتی بست; پس یونس با دیگر سرنشینان قرعه انداختند، قرعه به نام او درآمد و از شکست خوردگان شد. فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنْ الْمُدْحَضِينَ
142 یونس را بی درنگ به دریا انداختند و آن ماهی او را بلعید در حالی که نکوهیده بود. فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ
143 و اگر از زمره تسبیح گویان خدا نبود، فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنْ الْمُسَبِّحِينَ
144 قطعاً تا روزی که مردم از قبرها برانگیخته می‌شوند، در شکم ماهی می‌ماند و از آن جا برانگیخته می‌شد. لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ
145 آری، چون یونس را تسبیح گوی خویش یافتیم، او را در حالی که بیمار بود، از شکم ماهی به زمینی بی گیاه که سایبانی در آن یافت نمی‌شد، بیرون انداختیم. فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاء وَهُوَ سَقِيمٌ
146 و بر فراز او درختی از نوع کدو رویاندیم تا آن را سایبانِ خود گیرد. وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ
147 و او را به سوی قومش که یکصد هزار نفر بلکه افزون بر آن بودند، به رسالت فرستادیم. وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَى مِئَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ
148 پس به او ایمان آوردند، از این رو هلاکشان نساختیم و تا سرآمدی که برایشان مقرّر شده بود، آنان را از نعمت‌های دنیا برخوردار کردیم. فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِينٍ
149 مشرکان می‌پندارند فرشتگان دختران خدایند; ای پیامبر، از آنان جویا شو که آیا دختران برای پروردگارت و پسران برای آنان است؟! فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ
150 آیا فرشتگان را دختر آفریده‌ایم و ایشان آفرینش آنها را نظاره گر بودند؟! أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ
151 بدانید که آنان بر اثر دروغ پردازی‌های خود می‌گویند: أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ
152 خدا فرزند آورده است بی تردید آنان دروغگویانند. وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ
153 آیا خدا در گرفتنِ فرزند، دختران را بر پسران برگزیده است؟! أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ
154 شما را چه شده است؟! چگونه بی دلیل حکم می‌کنید؟! مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ
155 آیا درنمی یابید که خداوند از داشتن فرزند منزّه است؟! أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
156 آیا شما را کتابی آسمانی هست که مدعای شما در آن ثبت شده باشد و شما از برهانی روشن برخوردار باشید؟! أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ
157 اگر راست می‌گویید، کتابتان را بیاورید و آن را ارائه دهید. فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
158 و مشرکان میان خدا و جنیان نسبت خویشاوندی پنداشتند و آنها را فرزندان خدا شمردند، در حالی که جنّیان به خوبی می‌دانند که خودشان برای حساب و جزا احضار خواهند شد. آیا فرزندان خدا محاکمه می‌شوند؟! وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
159 منزّه است خدا از آنچه مشرکان او را بدان وصف می‌کنند و داشتن فرزند را به او نسبت می‌دهند. سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ
160 لیکن بندگانِ خالص شده برای خدا، که او را پرستش می‌کنند و دل به غیر او نمی‌بندند، خدا را به اوصافی که درخور اوست می‌ستایند. إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
161 قطعاً شما مشرکان و آنچه شما آن را می‌پرستید،‌ فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ
162 نمی‌توانید هیچ کس را بر ضد خدا گمراه کنید، مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ
163 مگر کسی را که خود از پی آتش دوزخ روانه است. إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ
164 جبریل و سایر فرشتگان سخنشان این است که: هیچ یک از ما نیست مگر این که مقام و منزلتی معین دارد و نمی‌تواند از آن تخطی کند. وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ
165 همانا ما به انتظار فرمان خدا در پیشگاه او صف کشیده‌ایم. وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ
166 و ما تسبیح گویان خداییم و ساحتش را از آنچه شایسته او نیست، منزّه می‌شمریم. وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ
167 به یقین، مشرکان قریش و هم مسلکانشان می‌گفتند: وَإِنْ كَانُوا لَيَقُولُونَ
168 اگر کتابی یادآور، از آن گونه که بر امّت‌های نخستین نازل شد، نزد ما بود، لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنْ الْأَوَّلِينَ
169 قطعاً ما راه می‌یافتیم و بندگانی می‌شدیم خالص شده برای خدا. لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
170 دیری نگذشت که ما قرآن را برایشان فرو فرستادیم، ولی آنان به گفته خود وفا نکردند و به آن کافر شدند; پس زود است که وِزر و وبال کفرشان را بدانند. فَكَفَرُوا بِهِ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ
171 همانا پیشتر سخن و قضای ما در حق آن بندگانی که آنان را به رسالت فرستادیم مقرّر و حتمی شد، وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ
172 که: آنان قطعاً بر دشمنانشان پیروز خواهند شد. إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ
173 و این که: گروه و لشکر ما، آن مؤمنانِ مجاهد، بر مخالفانشان چیره خواهندگردید. وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ
174 پس ای پیامبر، تا زمانی نه چندان طولانی، از مشرکان قوم خود روی بگردان و آنان را مهلت ده. فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِينٍ
175 در این مدت آنان را بنگر و انکار و دشمنی شان را نظاره کن; زود است که آنان نیز فرجام انکار و سرکشی خود را ببینند و بنگرند که چگونه به دست شما کشته و اسیر می‌گردند. وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ
176 پس آیا مشرکان خواهان آنند که هرچه زودتر عذاب ما به سراغشان بیاید؟ أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ
177 [بدانند] آن گاه که عذاب به درگاه خانه هایشان فرود آید و همگان را فراگیرد، بامداد کسانی که اخطار شده‌اند، بامداد بدی است. فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاء صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ
178 و تا مدتی از آنان روی بگردان و تا فرارسیدن اجلشان به آنان مهلت ده. وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِينٍ
179 و در این مدت، کفر و عصیان مردم را نظاره گر باش; دیری نمی‌گذرد که آنان فرجام شوم کفر و گناه خویش را که همان عذاب دوزخ است بنگرند. وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ
180 منزّه است پروردگار تو ـ پروردگار عزتمند ـ از آنچه مشرکان او را بدان وصف می‌کنند. سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
181 و سلام خدا بر همه فرستادگان. وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ
182 و سپاس خدای را که پروردگار جهانیان است. وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
Next Surah Sad
;