Ar-Rahman

Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Sayyed Jalaloddin Mojtabavi

Play All
# Translation Ayah
1 خداى رحمان، الرَّحْمَنُ
2 قرآن را آموخت- به پيامبر عَلَّمَ الْقُرْآنَ
3 انسان را بيافريد خَلَقَ الْإِنسَانَ
4 او را سخن‌گفتن آموخت. عَلَّمَهُ الْبَيَانَ
5 خورشيد و ماه به حساب [معينى‌] در كارند. الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ
6 و گياه- گياه بى‌ساقه- و درخت سجده مى‌آرند. وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ
7 و آسمان را برافراشت و ترازو را- در ميان بندگان- بنهاد، وَالسَّمَاء رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ
8 كه در ترازو از حد مگذريد- تجاوز و خيانت مكنيد-. أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ
9 و سنجش را به داد و انصاف برپا داريد- ترازو را راست داريد- و ترازو را مكاهيد- در سنجيدن و وزن‌كردن با كم‌دادن خيانت مكنيد-. وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ
10 و زمين را براى آدميان بنهاد. وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ
11 در آن ميوه‌هاست و خرمابنهاى غلاف‌دار- كه ميوه‌اش در غلاف است-. فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ
12 و دانه‌هاى با برگ و كاه، و گياهان خوشبو. وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ
13 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را [اى پريان و آدميان،] دروغ مى‌انگاريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
14 آدمى را از گِلى خشك مانند سفال- گِل پخته كوزه‌گران- بيافريد. خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ
15 و پريان را از زبانه آتشى بى‌دود آفريد. وَخَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ
16 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
17 خداوند دوخاور و خداوند دو باختر. رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ
18 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
19 آن دو دريا- آب شيرين و آب شور- را راه داد كه به هم رسند. مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ
20 ميان آن دو حائلى است تا از حد نگذرند- به هم نياميزند-. بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ
21 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
22 از آن دو [دريا] مرواريد درشت و خرد بيرون مى‌آيد. يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ
23 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌پنداريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
24 و او راست كشتيهاى روان‌شده- يا بادبان برافراشته- در دريا همچون كوه‌ها- در بزرگى-. وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ
25 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
26 هر كه بر روى آن كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ
27 و ذات پروردگار تو، آن خداوند شكوه و ارجمندى، بماند. وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ
28 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
29 هر كه در آسمانها و زمين است از او [حاجت‌] مى‌خواهند هر روز وى در كارى است. يَسْأَلُهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ
30 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
31 اى پريان و آدميان، زودا كه به [حساب‌] شما پردازيم. سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَا الثَّقَلَانِ
32 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌پنداريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
33 اى گروه پريان و آدميان، اگر توانيد از مرزهاى آسمانها و زمين بگذريد- تا از حكم و قضاى من بگريزيد- پس بگذريد، نتوانيد گذشت مگر به توان و نيرويى- كه آن را نداريد-. يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانفُذُوا لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ
34 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
35 بر شما پاره‌اى از آتش و دودى- يا مسى گداخته- فرستاده شود پس دفاع از يكديگر نتوانيد. يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُوَاظٌ مِّن نَّارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنتَصِرَانِ
36 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
37 پس آنگاه كه آسمان شكافته شود، و همچون اديم سرخ‌فام گردد فَإِذَا انشَقَّتِ السَّمَاء فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ
38 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
39 پس در آن روز هيچ آدمى و پرى را از گناهش نپرسند- زيرا رخساره هر كس نماينده حال اوست-. فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُسْأَلُ عَن ذَنبِهِ إِنسٌ وَلَا جَانٌّ
40 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
41 بزهكاران به نشان رويشان- سياه رويى- شناخته شوند، پس به موهاى پيشانى و پاهاشان گرفته شوند. يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ
42 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
43 اين است دوزخى كه بزهكاران دروغش مى‌پنداشتند هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ
44 ميان دوزخ و ميان آب جوشان سوزان مى‌گردند. يَطُوفُونَ بَيْنَهَا وَبَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ
45 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
46 و براى كسى كه از ايستادن در پيشگاه پروردگار خويش- جايگاه حساب- بترسد دو بهشت است. وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ
47 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
48 كه پُر از شاخسارهايند- يا: داراى ميوه‌هاى گوناگون‌اند-. ذَوَاتَا أَفْنَانٍ
49 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌پنداريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
50 در آنها، دو چشمه روان است. فِيهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِ
51 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
52 در آنها، از هر ميوه‌اى دو گونه است. فِيهِمَا مِن كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِ
53 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
54 بر بالشها و بسترهايى تكيه زنند كه آستر آنها از ديباى ستبر است، و ميوه‌هاى آن دو بهشت نزديك و در دسترس است. مُتَّكِئِينَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَيْنِ دَانٍ
55 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
56 در آنها زنان فروهشته چشم باشند كه پيش از ايشان- بهشتيان- هيچ آدمى و پرى آنان را نسوده باشد. فِيهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ
57 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌پنداريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
58 گويى كه ايشان بسان ياقوت و مرجان‌اند- در سرخى و روشنى و سپيدى و درخشش-. كَأَنَّهُنَّ الْيَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ
59 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
60 آيا پاداش نيكوكارى جز نيكى‌كردن است؟ هَلْ جَزَاء الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ
61 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
62 و فروتر از آنها- نزديك آن دو بهشت- دو بهشت ديگر هست. وَمِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ
63 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
64 آنچنان سبز كه به سياهى زند- چنان پُردرخت است كه سبز سير مى‌نمايد. مُدْهَامَّتَانِ
65 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌پنداريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
66 در آنها دو چشمه جوشنده هست. فِيهِمَا عَيْنَانِ نَضَّاخَتَانِ
67 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
68 در آنها [درختان‌] ميوه و خرمابن و [درخت‌] انار هست. فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ
69 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
70 در آنها زنان گزيده نيكو و زيبا هستند. فِيهِنَّ خَيْرَاتٌ حِسَانٌ
71 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
72 حورانى- سياه چشمانى- دور از چشم بيگانگان در سراپرده‌ها هستند. حُورٌ مَّقْصُورَاتٌ فِي الْخِيَامِ
73 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌پنداريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
74 كه پيش از ايشان هيچ آدمى و پرى آنان را نسوده است. لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ
75 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را دروغ مى‌انگاريد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
76 بر بالشهاى سبز و فرشها و بسترهاى گرانمايه و نيكو تكيه زنند. مُتَّكِئِينَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِيٍّ حِسَانٍ
77 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ
78 بزرگ و والاست نام پروردگار تو، خداوند شكوه و ارجمندى. تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ
;