At-Tur

Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Baha'oddin Khorramshahi

Play All
# Translation Ayah
1 سوگند به [کوه‌] طور وَالطُّورِ
2 و به کتابی نوشته‌ وَكِتَابٍ مَّسْطُورٍ
3 در ورقی سرگشاده‌ فِي رَقٍّ مَّنشُورٍ
4 و به بیت‌المعمور وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ
5 و به سقف برافراشته‌ وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ
6 و به دریای سرشار [از آتش‌] وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ
7 که عذاب پروردگارت واقع شدنی است‌ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ
8 و برگردانی ندارد مَا لَهُ مِن دَافِعٍ
9 روزی که آسمان به شدت درهم گردد يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاء مَوْرًا
10 و کوهها به شدت روان شود وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا
11 آری در چنین روزی وای بر دروغ‌انگاران‌ فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
12 کسانی که به ژاژخایی سرگرمند الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ
13 روزی که به سوی آتش جهنم به شدت رانده شوند يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا
14 [و گویند] این همان آتشی است که آن را دروغ می‌انگاشتید هَذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ
15 آیا پس این جادوست، یا آنکه شما [به چشم بصیرت‌] نمی‌نگرید؟ أَفَسِحْرٌ هَذَا أَمْ أَنتُمْ لَا تُبْصِرُونَ
16 وارد آن شوید، و چه صبر کنید، چه صبر نکنید، برایتان یکسان است، فقط در برابر آنچه کرده‌اید جزا می‌یابید اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاء عَلَيْكُمْ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
17 پرهیزگاران در بوستانها و ناز و نعمت‌اند إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ
18 از آنچه پروردگارشان به آنان ارزانی داشته است، خرمند، و [از اینکه‌] پروردگارشان از عذاب جهنم در امانشان داشته است‌ فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ
19 به خاطر آنچه کرده‌اید، به گوارایی بخورید و بیاشامید كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
20 [آنان‌] بر تختهای رج زده تکیه زده‌اند و آنان را جفت حوریان درشت چشم گردانیم‌ مُتَّكِئِينَ عَلَى سُرُرٍ مَّصْفُوفَةٍ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ
21 و کسانی که ایمان آورده‌اند و زاد و رودشان در ایمان از ایشان پیروی کرده‌اند، زاد و رودشان را به ایشان ملحق سازیم، و چیزی از [جزای‌] عملشان نکاهیم، هر انسانی در گرو کار و کردار خویش است‌ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَيْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ
22 و ایشان را پی در پی از میوه‌ها و گوشت [پرندگانی‌] که خوش دارند می‌دهیم‌ وَأَمْدَدْنَاهُم بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ
23 در آنجا جامی را که نه مایه بیهوده‌گویی و نه گناه است، از دست هم می‌گیرند يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَّا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ
24 و بر گرداگرد آنان جوانان [خدمتکار]شان می‌گردند که گویی ایشان مروارید نهفته‌اند وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّكْنُونٌ
25 و بعضی از آنان به بعضی دیگر به همپرسی روی آورند وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ
26 گویند ما پیش از این، در میان خانواده‌مان بیمناک بودیم‌ قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ
27 سپس خداوند بر ما منت نهاد [و نعمت داد] و ما را از عذاب آتشباد [جهنم‌] در امان داشت‌ فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ
28 ما پیش از این او را [به دعا و نیایش‌] می‌خواندیم، اوست که نیکوکار مهربان است‌ إِنَّا كُنَّا مِن قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ
29 پس پند ده که تو به نعمت پروردگارت نه کاهنی و نه دیوانه‌ فَذَكِّرْ فَمَا أَنتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ
30 مگر گویند شاعری است که ما در حق او حوادث روزگار [/مرگ‌] را انتظار می‌کشیم‌ أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ
31 بگو منتظر باشید که من هم همراه شما از منتظرانم‌ قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُتَرَبِّصِينَ
32 یا مگر خردهایشان آنان را به این امر فرمان می‌دهد، یا مگر ایشان قومی طغیانگرند أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُم بِهَذَا أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ
33 یا گویند آن را از خود بربافته است، حق این است که ایمان نمی‌ورزند أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَل لَّا يُؤْمِنُونَ
34 پس اگر راستگو هستند سخنی مانند آن بیاورند فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِّثْلِهِ إِن كَانُوا صَادِقِينَ
35 یا از هیچ خلق شده‌اند، یا آنکه خودشان خالق [خود]اند؟ أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ
36 یا آسمانها و زمین را آفریده‌اند، حق این است که یقین نمی‌ورزند أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بَل لَّا يُوقِنُونَ
37 یا گنجینه‌های پروردگارت نزد آنهاست، یا آنان چیرگانند؟ أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ
38 یا نردبانی دارند که [بر آن بالا رفته‌] [اسرار را] با آن می‌شنوند، در این صورت شنونده آنان دلیلی آشکار بیاورد أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ
39 یا مگر او [خداوند] را دختران و شما را پسران است؟ أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ
40 یا مگر از ایشان مزدی می‌طلبی، و ایشان از تاوانی گرانبارند؟ أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ
41 یا مگر غیب در اختیار آنان است و ایشان [هر چه خواهند] می‌نویسند أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ
42 یا مگر نیرنگی در سر دارند، ولی کافران خود نیرنگ خورده‌اند أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ
43 یا مگر ایشان را خدایی غیر از خداوند است، منزه است خداوند از شریکی که می‌انگارند أَمْ لَهُمْ إِلَهٌ غَيْرُ اللَّهِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ
44 و چون پاره‌ای از آسمان را افتاده بینند، گویند ابری متراکم [و نعمت‌] است‌ وَإِن يَرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَاء سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْكُومٌ
45 پس ایشان را رها کن تا روز خاصشان را که در آن بیهوش کرده شوند، دیدار کنند فَذَرْهُمْ حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ
46 روزی که نیرنگشان به کار آنان نیاید و یاری نیابند يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ
47 و برای ستمکاران عذابی جز این است، ولی بیشترشان نمی‌دانند وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَلِكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
48 و تا رسیدن حکم پروردگارت شکیبایی کن، که تو زیر نظر مایی، و چون [از خواب‌] برخاستی سپاسگزارانه پروردگارت را تسبیح گوی‌ وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ
49 و در شب و به هنگام غائب شدن ستارگان نیز او را نیایش کن‌ وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ
;