Al-Haqqa

Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohsen Gharaati

Play All
# Translation Ayah
1 آن روز راستین! الْحَاقَّةُ
2 چه روز راستین! مَا الْحَاقَّةُ
3 و چه می‌دانی آن روز راستین چیست؟ وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ
4 قوم ثَمود و عاد آن حادثه‌ی کوبنده را تکذیب کردند. كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ
5 پس قوم ثمود با عذابی سرکش، نابود شدند. فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ
6 و امّا قوم عاد با بادی سرد و سوزان و بنیان‌کن نابود شدند، وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ
7 خدا هفت شب و هشت روزِ پی‌درپی، آن را بر آنان مسلّط کرد. پس [اگر آنجا بودی،] می‌دیدی که در آن ایام، آن قوم از پا افتاده، گویا تنه‌های نخل توخالی هستند. سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَى كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ
8 پس آیا هیچ بازمانده‌ای برای آنان می‌بینی؟ فَهَلْ تَرَى لَهُم مِّن بَاقِيَةٍ
9 و فرعون و کسانی که پیش از او بودند و [مردم] شهرهای زیر و رو شده خطا کردند. وَجَاء فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ
10 پس فرستاده‌ی پروردگارشان را نافرمانی کردند و خداوند آنان را به قهری فزاینده و سخت گرفت. فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً
11 همانا [در زمان نوح،] چون [با اراده ما] آب طغیان کرد، شما را در آن کشتی روان سوار کردیم. إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاء حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ
12 تا آن را برای شما مایه‌ی تذکری قرار دهیم و گوشی که شنواست، آن را ضبط کند. لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ
13 پس آن‌گاه که در صور یک بار دمیده شود، فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ
14 و زمین و کوه‌ها [از جای] برداشته شوند و با یک [ضربه‌ی] خردکننده خرد و درهم کوبیده شوند، وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً
15 پس در آن روز، واقعه [بزرگ] روی خواهد داد. فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ
16 و آسمان می‌شکافد و در آن روز از متلاشی می‌گردد. وَانشَقَّتِ السَّمَاء فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ
17 و فرشتگان در اطراف آن هستند، [و منتظر فرمانند.] و آن روز عرش پروردگارت را هشت نفر بالای سر خود می‌برند. وَالْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ
18 آن روز شما [به پیشگاه خدا] عرضه می‌شوید، به‌گونه‌ای که هیچ چیز پوشیده‌ای از شما، پنهان نماند. يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنكُمْ خَافِيَةٌ
19 پس آن که کارنامه‌اش به دست راستش داده شود، می‌گوید: «[بیایید] کارنامه‌ی مرا بگیرید و بخوانید! فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِيهْ
20 من می‌دانستم که با حساب خود رو‌به‌رو خواهم شد.» إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيهْ
21 پس او در زندگی رضایت‌بخشی است. فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ
22 در بهشتی برین. فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ
23 که میوه‌هایش در دسترس است. قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ
24 بخورید و بیاشامید. گوارایتان باد! به پاداش کارهایی که در دوران گذشته کرده‌اید. كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ
25 و امّا آن که کارنامه‌اش به دست چپش داده شود، می‌گوید: «ای کاش کارنامه‌ام را به من نمی‌دادند، وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيهْ
26 و نمی‌دانستم حسابم چیست. وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيهْ
27 ای کاش مرگ پایان کارم بود. يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ
28 دارایی من به کارم نیامد. مَا أَغْنَى عَنِّي مَالِيهْ
29 قدرتم از دست رفت.» هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيهْ
30 ندا می‌رسد:] «او را بگیرید و در غل و زنجیرش بکشید! خُذُوهُ فَغُلُّوهُ
31 سپس او را در آتش شعله‌ور بیافکنید! ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ
32 سپس او را در زنجیری که درازایش هفتاد ذراع باشد، به بند کشید! ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ
33 که او به خدای بزرگ ایمان نمی‌آورد. إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ
34 و [مردم را] به غذا دادن نیازمندان تشویق نمی‌کرد. وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ
35 پس امروز در این جا دوستی صمیمی ندارد. فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ
36 و غذایی ندارد جز چرک و خونابه، وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ
37 که تنها خطاکاران آن را می‌خورند.» لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِؤُونَ
38 پس سوگند به آنچه می‌بینید، فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ
39 و آنچه نمی‌بینید، وَمَا لَا تُبْصِرُونَ
40 همانا آن [قرآن] گفتار فرستاده‌ای ارجمند است. إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ
41 و سخن یک شاعر نیست. چه کم ایمان می‌آورید! وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ
42 و سخن کاهن و پیشگو [هم] نیست. چه کم پند می‌پذیرید! وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ
43 [بلکه] فروفرستاده‌ای از جانب پروردگار جهانیان است. تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ
44 و اگر [پیامبر] پاره‌ای از گفته‌های ساختگی را به ما نسبت می‌داد، وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ
45 قطعاً او را با قدرت می‌گرفتیم. لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ
46 سپس رگ قلبش را قطع می‌کردیم. ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ
47 پس هیچ یک از شما نمی‌توانست سپر او شود. فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ
48 و به راستی این [قرآن مایه‌ی] یادآوری برای پرهیزکاران است. وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ
49 و ما خوب می‌دانیم که از میان شما انکارکنندگانی هستند. وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ
50 و بی‌شک [این انکار در قیامت] مایه‌ی حسرت کافران خواهد بود. وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ
51 و این که آن، حقیقت یقینی است. وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ
52 پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی! فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ
;