Al-Ma'arij

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Mohsen Gharaati
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohsen Gharaati

 Play All
# Translation Ayah
1 درخواست‌کننده‌ای، عذابی واقع‌شدنی را درخواست کرد، سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ
2 که برای کافران است و هیچ بازدارنده‌ای برای آن نیست. لِّلْكَافِرينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ
3 و از سوی خداوند صاحب درجات والاست. مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ
4 فرشتگان و روح، در روزی که مقدار آن پنجاه هزار سال است، به سوی او بالا می‌روند. تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ
5 پس صبر کن، صبری نیکو. فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا
6 آنان آن روز را دور می‌بینند. إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا
7 و ما آن را نزدیک می‌بینیم. وَنَرَاهُ قَرِيبًا
8 روزی که آسمان مانند مس گداخته شود. يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاء كَالْمُهْلِ
9 و کوه‌ها مانند پشمِ رنگین [حلاّجی شده] گردد. وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ
10 و هیچ دوستی از دوستش [احوالی] نپرسد. وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا
11 [خویشاوندان و دوستان] آنان را نشانشان می‌دهند. [ولی از شدّت هراس به آنان توجه نمی‌کنند!] آن روز گنهکار آرزو می‌کند که ای کاش می‌توانست فرزندانش را در برابر عذاب تاوان دهد و فدای خود کند! يُبَصَّرُونَهُمْ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ
12 و نیز همسر و برادرش را! وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ
13 و بستگانش را که [در دنیا] به او پناه می‌دادند، وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْويهِ
14 [بلکه آرزو دارد] تمام مردم روی زمین را [فدا کند]، تا او را [از عذاب‌] برهاند. وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ
15 هرگز! همانا آن آتش شعله‌ور است، كَلَّا إِنَّهَا لَظَى
16 که پوست سر و بدن را به شدّت برمی‌کند. نَزَّاعَةً لِّلشَّوَى
17 هر کس را [به حقّ] پشت کرده و روی برتافته، فرامی‌خواند. تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى
18 و [نیز کسی را که مال] گرد آورده و انباشته است. وَجَمَعَ فَأَوْعَى
19 به راستی که انسان سخت آزمند [و بی‌تاب‌] آفریده شده است. إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا
20 هرگاه بدی به او برسد، نالان است. إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا
21 و هرگاه خیری به او برسد، بخیل است. وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا
22 مگر نمازگزاران. إِلَّا الْمُصَلِّينَ
23 آنان که بر نمازشان پیوسته و پایدارند. الَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ
24 و آنان که در اموالشان حقّی است معین. وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ
25 برای نیازمندِ خواهنده و بینوای درمانده. لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
26 و آنان که روز جزا را باور دارند. وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ
27 و آنان که از عذاب پروردگارشان بیمناکند. وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ
28 زیرا از عذاب پروردگارشان ایمنی نیست. إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ
29 و آنان که دامان خود را [از شهوت‌ها] نگه می‌دارند. وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ
30 مگر بر همسران یا کنیزانشان که [در این صورت،] مورد سرزنش نیستند. إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ
31 پس کسانی که [در بهره‌گیری جنسی] فراتر از این را بجویند، آنان همان تجاوزگرانند. فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاء ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ
32 و آنان که امانت‌ها و پیمان‌های خود را رعایت می‌کنند. وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ
33 و آنان که به [ادای] گواهی متعهد و پای‌بندند. وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ
34 و آنان که بر نمازشان مواظبت دارند. وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ
35 اینان در بهشت‌ها گرامی داشته می‌شوند. أُوْلَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ
36 پس کافران را چه شده که سراسیمه به سوی تو می‌شتابند؟ فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ
37 از راست و چپ، گروه گروه. عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ
38 آیا هر یک از آنان طمع دارد که به بهشتی پرنعمت درآید؟ أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ
39 هرگز! ما آنان را از آن چیز [پستی] که می‌دانند، آفریده‌ایم. كَلَّا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ
40 به پروردگار مشرق‌ها و مغرب‌ها سوگند می‌خورم که ما تواناییم، فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ
41 بر این که بهتر از آنان را به جای ایشان بیاوریم و هرگز کسی بر ما پیشی نگرفته و [در این کار] ناتوان نیستیم. عَلَى أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ
42 پس آنان را [به حال خود] واگذار، یاوه بگویند و بازی کنند، تا روزی را که وعده داده شده‌اند، ببینند. فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ
43 روزی که شتابان از قبرها بیرون می‌آیند، چنان که گویی به سوی نشان‌هایی نصب‌شده می‌دوند. يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ يُوفِضُونَ
44 چشمانشان فروافتاده و ذلّتی [وصف‌ناپذیر] آنان را فراگرفته است. این است آن روزی که به ایشان وعده داده می‌شد. خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذَلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ
Next Surah Nuh
;