Al-Qalam

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Mohsen Gharaati
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohsen Gharaati

 Play All
# Translation Ayah
1 نون. به قلم و آنچه می‌نویسند، سوگند، ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ
2 که تو به لطف پروردگارت دیوانه نیستی. مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ
3 و همانا برای تو پاداشی بی‌پایان است. وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ
4 و راستی که تو اخلاق بسیار بزرگوارانه‌ای داری. وَإِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ
5 پس به زودی می‌بینی و آنها نیز می‌بینند، فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ
6 که کدام یک از شما گرفتار جنونید؟ [تو یا دشمنانت؟] بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ
7 بی‌تردید پروردگارت، خود بهتر می‌داند چه کسی از راه او گمراه شده و او به ره‌یافتگان داناتر است. إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ
8 پس، از تکذیب‌کنندگان اطاعت مکن! فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ
9 آنان دوست دارند که تو سازش کنی و آنان نیز با تو سازش کنند. وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ
10 و از هر فرومایه که بسیار سوگند یاد می‌کند، پیروی مکن! وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ
11 [آن که] عیب‌جوست و برای سخن‌چینی در جنب‌وجوش است. هَمَّازٍ مَّشَّاء بِنَمِيمٍ
12 سخت بازدارنده [مردم‌] از کار خیر و متجاوز و گنه‌کار است. مَنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ
13 از این‌ها گذشته، خشن و گستاخ و بی‌تبار است. عُتُلٍّ بَعْدَ ذَلِكَ زَنِيمٍ
14 به خاطر آن که او مال فراوان و فرزندان نیرومند دارد. أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ
15 هرگاه آیات ما بر او تلاوت شود، می‌گوید: «[این،] افسانه‌های پیشینیان است!» إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ
16 به زودی بر بینی‌اش مهر خواری می‌نهیم. سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ
17 ما مردم [مکه] را آزمودیم، همان گونه که صاحبان آن باغ را آزمودیم، آن‌گاه که سوگند یاد کردند، صبحگاهان میوه‌های باغ را بچینند. إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ
18 و چیزی را [برای نیازمندان] کنار نگذارند. وَلَا يَسْتَثْنُونَ
19 پس هنگامی که در خواب بودند، از سوی پروردگارت آفتی بر گرد آن [باغ] چرخید. فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ
20 پس به صورت باغی درآمد که میوه‌هایش چیده و درختانش سوخته است. فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ
21 بامدادان یکدیگر را ندا دادند فَتَنَادَوا مُصْبِحِينَ
22 که: «اگر قصد چیدن میوه دارید، به سوی کشت‌زار و باغتان حرکت کنید.» أَنِ اغْدُوا عَلَى حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ
23 پس به راه افتادند، در حالی که آهسته با یکدیگر می‌گفتند فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ
24 که: «مبادا امروز بینوایی در آن [باغ] بر شما وارد شود!» أَن لَّا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُم مِّسْكِينٌ
25 بامدادان، با این قرار که تهی‌دستان را محروم کنند، خود را [بر چیدن میوه‌ها] توانا می‌پنداشتند. وَغَدَوْا عَلَى حَرْدٍ قَادِرِينَ
26 پس چون [باغ را سوخته] دیدند، گفتند: «ما راه را گم کرده‌ایم. فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ
27 بلکه ما بی‌بهره مانده‌ایم!» بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ
28 عاقل‌ترینِ آنها گفت: «آیا به شما نگفتم چرا خدا را به پاکی نمی‌ستایید؟ [امّا شما پنداشتید خدا درمانده و شما همه‌کاره‌اید].» قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ
29 گفتند: «پروردگار ما منزّه است! قطعاً ما ستمکار بوده‌ایم.» قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ
30 پس به یکدیگر روی کردند، در حالی که به سرزنش هم می‌پرداختند. فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ
31 گفتند: «وای بر ما که سرکش بوده‌ایم! قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ
32 امید است پروردگارمان [ما را ببخشد و] بهتر از آن را برای ما جایگزین کند. ما به پروردگارمان امیدواریم.» عَسَى رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَى رَبِّنَا رَاغِبُونَ
33 این‌گونه است عذاب! و اگر بدانند، عذاب آخرت بزرگتر است. كَذَلِكَ الْعَذَابُ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ
34 پرهیزکاران نزد پروردگارشان باغ‌های پر نعمت دارند. إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ
35 پس آیا ما تسلیم‌شدگان را همچون گناهکاران قرار می‌دهیم؟ أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ
36 شما را چه شده؟ چگونه داوری می‌کنید؟ مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ
37 آیا شما کتابی دارید که در آن می‌خوانید، أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ
38 که در آن [جهان]، هر چه را شما بخواهید و برگزینید، برای شما خواهد بود؟ إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ
39 یا مگر برای شما پیمان‌هایی رسا به عهده‌ی ماست که تا روز قیامت، هر چه را حکم کنید، برای شما باشد؟ أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ
40 از آنان بپرس که کدام یک از آنان ضامن این [ادّعا] است؟ سَلْهُم أَيُّهُم بِذَلِكَ زَعِيمٌ
41 یا برای آنان شریکانی است [که در قیامت به دادشان برسند]؟ پس اگر راست‌گو هستند، شریکانشان را بیاورند. أَمْ لَهُمْ شُرَكَاء فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ
42 روزی که دشواری [کار بر آنان] آشکار شود و به سجده دعوت شوند؛ ولی نتوانند. يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ
43 دیدگانشان [از ترس] فروافتاده و خواری وجودشان را فراگرفته است. آنان [در دنیا] به سجده دعوت می‌شدند، در حالی که تندرست بودند. [ولی سجده نمی‌کردند.] خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ
44 پس مرا با کسی که [قرآن،] این سخن [خدا] را تکذیب می‌کند، واگذار! ما آنان را از راهی که نمی‌دانند، به تدریج [به سوی عذاب] پیش می‌بریم. فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِيثِ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ
45 و به آنان مهلت می‌دهم. البتّه تدبیر من محکم و استوار است. وَأُمْلِي لَهُمْ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ
46 آیا از آنان مزدی درخواست می‌کنی که پرداخت آن بر آنان سنگین است؟ أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ
47 یا [رازهای] نهان نزد آنهاست که آنان [از روی آن] می‌نویسند؟ أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ
48 پس برای [تحقّق] فرمان پروردگارت صبر کن و همانند [یونس،] همدم ماهی مباش، [که شتاب در عذاب قومش را خواست و در شکم ماهی گرفتار شد،] آن‌گاه که با دلی پر اندوه [خدا را] ندا داد. فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَى وَهُوَ مَكْظُومٌ
49 اگر رحمت و لطفی از سوی پروردگارش او را در نیافته بود، قطعاً نکوهش شده به صحرایی بی‌گیاه افکنده می‌شد. لَوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاء وَهُوَ مَذْمُومٌ
50 پس خداوند او را برگزید و او را از شایستگان قرار داد. فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ
51 و کافران، چون قرآن را می‌شنوند، نزدیک است تو را چشم بزنند و می‌گویند: «او دیوانه است.» وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ
52 درحالی که آن [قرآن] جز مایه‌ی تذکّر و پند برای جهانیان نیست. وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ
Next Surah Al-Haqqa
;