Al-Mulk

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Mohsen Gharaati
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohsen Gharaati

 Play All
# Translation Ayah
1 پر خیر و برکت و بلند مرتبه است آن [خدایی] که فرمانروایی به دست اوست و او بر هر کاری تواناست. تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
2 او که مرگ و زندگی را آفرید تا شما را بیازماید که کدام یک از شما کار بهتری می‌کنید و اوست عزیز و آمرزنده. الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ
3 همان کسی که هفت آسمان را بر فراز یکدیگر آفرید. در آفرینش [خداوند] رحمان هیچ نابسامانی و خللی نمی‌بینی. بار دیگر دیده باز کن، آیا هیچ شکاف و رخنه‌ای می‌بینی؟ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا مَّا تَرَى فِي خَلْقِ الرَّحْمَنِ مِن تَفَاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَى مِن فُطُورٍ
4 باز، پی در پی چشم خود را برگردان [خواهی دید که] چشم در حالی که خسته و ناتوان است، به سوی تو بازمی‌گردد [بی آن که نقص و خللی مشاهده کند]. ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِأً وَهُوَ حَسِيرٌ
5 و همانا ما آسمان دنیا را با چراغ‌هایی آراستیم و آن را وسیله‌ی راندن شیطان‌ها قرار دادیم و برای آنها عذاب فروزان آماده کردیم. وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّيَاطِينِ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ
6 و برای کسانی که به پروردگارشان کفر ورزند، عذاب جهنّم است که بد بازگشت‌گاهی است. وَلِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ
7 هنگامی که [کافران] به دوزخ پرتاب شوند، خروش هولناک و دلخراش آن را می‌شنوند، در حالی که جوشش و فوران دارد. إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ
8 نزدیک است [دوزخ] از شدّت خشم، پاره پاره شود. هرگاه گروهی [از دوزخیان] در آن افکنده شوند، نگهبانان دوزخ از آنان می‌پرسند: «آیا هشداردهنده‌ای به سراغ شما نیامد؟» تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ
9 [دوزخیان] می‌گویند: «چرا! به راستی هشداردهنده‌ای به سراغ ما آمد؛ ولی ما تکذیب کردیم و گفتیم: خداوند چیزی نازل نکرده است و شما فقط در گمراهی بزرگی هستید.» قَالُوا بَلَى قَدْ جَاءنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ
10 و می‌گویند: «اگر ما [دعوت پیامبران را] می‌شنیدیم، یا می‌اندیشیدیم، در میان اهل آتش نبودیم.» وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ
11 پس به گناه خود اعتراف می‌کنند، پس لعنت بر اهل آتش باد! فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ
12 همانا برای کسانی که از پروردگارشان در نهان می‌ترسند، آمرزش و پاداشی بزرگ است. إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ
13 گفتارتان را پنهان کنید یا آشکار سازید، او به آنچه در سینه‌هاست، داناست. وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
14 آیا کسی که آفرید، [از حالات آفریده‌ی خود] آگاه نیست؟ در حالی که او باریک‌بین و آگاه است. أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ
15 اوست که زمین را برای شما رام و آرام ساخت، پس بر شانه‌های آن گام نهید و از روزی خدا بخورید. [و بدانید که] برانگیخته شدن فقط به سوی اوست. هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِن رِّزْقِهِ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ
16 آیا خود را از [قهر] کسی که در آسمان است، ایمن می‌دانید که شما را در زمین فروبرد، پس ناگاه زمین به لرزه افتد؟ أَأَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاء أَن يَخْسِفَ بِكُمُ الأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ
17 یا خود را از [قهر] کسی که در آسمان است، ایمن می‌دانید که تندبادی از سنگریزه بر شما فروفرستد؟ پس به زودی خواهید دانست که هشدار من چگونه است. أَمْ أَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاء أَن يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ
18 همانا کسانی که پیش از آنان بودند، [پیامبران را] تکذیب کردند، پس [بنگر] کیفر من چگونه بود. وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ
19 آیا پرندگان را نمی‌بینند که بر فراز آنان، بال‌های خود را گسترده و [گاه] جمع می‌کنند؟ هیچ‌کس جز [خداوند] رحمان آنها را [در آسمان] نگاه نمی‌دارد. البتّه او به هر چیز بیناست. أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ
20 کیست آن کسی که سپاه شماست و شما را در برابر [قهر خداوند] رحمان یاری می‌دهد؟ کافران تنها دچار فریبند. أَمَّنْ هَذَا الَّذِي هُوَ جُندٌ لَّكُمْ يَنصُرُكُم مِّن دُونِ الرَّحْمَنِ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ
21 کیست آن که اگر خداوند روزی‌اش را بازدارد، به شما روزی دهد؟ بلکه آنان در سرکشی و فرار [از حقّ]، لجاجت می‌کنند. أَمَّنْ هَذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ بَل لَّجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ
22 پس آیا کسی که به رو افتاده [و خزیده] راه می‌رود، هدایت‌یافته‌تر است؟ یا کسی که ایستاده بر راه راست می‌رود؟ أَفَمَن يَمْشِي مُكِبًّا عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّن يَمْشِي سَوِيًّا عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ
23 [ای پیامبر!] بگو: «اوست کسی که شما را پدید آورد و برای شما گوش و چشم‌ها و دل‌ها قرار داد. چه اندک سپاسگزاری می‌کنید!» قُلْ هُوَ الَّذِي أَنشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ
24 بگو: «اوست کسی که شما را در زمین آفرید و به سوی او محشور می‌شوید.» قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ
25 و [کافران] می‌گویند: «اگر راست می‌گویید، این وعده کی فرامی‌رسد؟» وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
26 بگو: «علم [به زمان قیامت،] تنها نزد خداوند است و من تنها بیم‌دهنده‌ای آشکارم.» قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ
27 پس چون آن [دوزخ موعود] را نزدیک ببینند، چهره‌های کافران، زشت و گرفته گردد و [فرشتگان به آنها] می‌گویند: «این است آنچه [در دنیا به مسخره] می‌خواستید!» فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ
28 [ای پیامبر!] بگو: «به من خبر دهید، اگر خدا من و کسانی را که با من هستند، نابود کند، یا بر ما رحم نماید، چه کسی کافران را از عذابی دردناک پناه می‌دهد؟» قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَمَن مَّعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ
29 بگو: «او [خدای] رحمان است. ما به او ایمان آورده‌ایم و بر او توکل کرده‌ایم. پس به زودی خواهید دانست، کیست آن که در گمراهی آشکار است.» قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ
30 بگو: «به من خبر دهید اگر آب [مورد استفاده‌ی] شما در زمین فرو رود، کیست که آب روان و گوارا برای شما بیاورد؟» قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَن يَأْتِيكُم بِمَاء مَّعِينٍ
Next Surah Al-Qalam
;