Al-Qamar

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Mohsen Gharaati
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohsen Gharaati

 Play All
# Translation Ayah
1 قیامت بسیار نزدیک شد و ماه از هم شکافت. اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانشَقَّ الْقَمَرُ
2 و اگر [کافران] معجزه‌ای بینند، روی می‌گردانند و می‌گویند: «این جادویی است پی‌درپی و همیشگی!» وَإِن يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ
3 و [تو و قرآن تو را] تکذیب کردند و از هوس‌های خود پیروی نمودند. در حالی که هر کاری [سرانجام در جایگاه خود] قرار می‌گیرد. [و حقّانیت تو آشکار خواهد شد.] وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ وَكُلُّ أَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ
4 و بی‌گمان از خبرهای مهمّ [گذشتگان]، آنچه مایه‌ی دست برداشتن [از کفر] است، برای آنان آمد. وَلَقَدْ جَاءهُم مِّنَ الْأَنبَاء مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ
5 [با این که آن خبرها،] حکمتی رسا بود؛ ولی هشدارها [برای افراد لجوج،] سودی نداشت. حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ
6 پس، از آنان روی بگردان! [منتظر باش] روزی را که آن دعوت‌کننده، [آنان را] به سوی چیزی ناخوش [و بس دشوار و هولناک] فرامی‌خواند. فَتَوَلَّ عَنْهُمْ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَى شَيْءٍ نُّكُرٍ
7 آنان در حالی که چشم‌هایشان [از ترس و وحشت] فروافتاده، همچون ملخ‌هایی پراکنده، از قبرها بیرون می‌آیند. خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنتَشِرٌ
8 سراسیمه به سوی دعوت‌کننده می‌دوند. کافران می‌گویند: این روزی بسیار سخت است!» مُّهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ يَقُولُ الْكَافِرُونَ هَذَا يَوْمٌ عَسِرٌ
9 پیش از اینان، قوم نوح [نیز نشانه‌های ما را] دروغ انگاشتند و بنده ما [نوح] را تکذیب کردند و گفتند: او دیوانه و جنّ‌زده‌ای است که [جنّ‌ها] آزارش داده‌اند. كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ
10 پس نوح پروردگارش را [چنین] خواند: «[پروردگارا!] من مغلوب شده‌ام، پس یاریم کن!» فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ
11 پس ما درهای آسمان را با آبی بسیار فراوان و ریزان گشودیم. فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاء بِمَاء مُّنْهَمِرٍ
12 و از زمین چشمه‌هایی جوشاندیم، پس آب [زمین و آسمان] بر اساس امری که مقدّر شده بود، به هم پیوست. وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُونًا فَالْتَقَى الْمَاء عَلَى أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ
13 و نوح را بر آن [کشتی] دارای تخته‌ها و میخ‌ها سوار کردیم. وَحَمَلْنَاهُ عَلَى ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ
14 کشتی زیر نظر ما به حرکت درآمد. [این،] پاداش پیامبری بود که به او کفر ورزیدند. تَجْرِي بِأَعْيُنِنَا جَزَاء لِّمَن كَانَ كُفِرَ
15 و همانا ما آن [کشتی] را به عنوان نشانه‌ای باقی گذاشتیم، پس آیا پندگیرنده‌ای هست؟ وَلَقَد تَّرَكْنَاهَا آيَةً فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ
16 پس عذاب و هشدار من چگونه بود؟ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
17 و به راستی ما قرآن را برای یادآوری [و پندپذیری]، آسان [و قابل فهم] کردیم، پس آیا پندپذیری هست؟ وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ
18 قوم عاد [پیامبر خود را] تکذیب کردند، پس عذاب و هشدار من چگونه بود؟ كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
19 ما بر آنان در روزی شوم و دنباله‌دار، تندبادی سخت و سرد فرستادیم. إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ
20 [تندبادی که] مردم [تنومند عاد] را همچون تنه‌های درخت خرمای ریشه‌کن شده از جا برمی‌کند. تَنزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ
21 پس عذاب و هشدار من چگونه بود؟ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
22 و به راستی ما قرآن را برای یادآوری [و پندپذیری]، آسان کردیم، پس آیا پندپذیری هست؟ وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ
23 قوم ثَمود، هشداردهندگان را تکذیب کردند. كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ
24 پس گفتند: «آیا از بشری تنها که از [میان] ماست، پیروی کنیم؟ در این صورت ما در گمراهی و دیوانگی خواهیم بود. فَقَالُوا أَبَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ
25 آیا از میان ما، وحی تنها بر صالح نازل شده است؟ بلکه او دروغگو و خودخواه است.» أَأُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِن بَيْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ
26 «[آنان] در آینده خواهند دانست که دروغگو و خودخواه کیست. سَيَعْلَمُونَ غَدًا مَّنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ
27 ما برای آزمایش آنان آن ماده شتر را می‌فرستیم. پس مراقب [پایان] کار آنان باش و شکیبایی پیشه کن. إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ
28 و به آنان خبر ده که آب، میان آنان و شتر تقسیم شده است. هر کدام در زمان نوبت خود بر سر آب حاضر شوند.» وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاء قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ
29 پس آنان رفیقشان را [که برای پی‌کردن ناقه گماشته بودند،] فراخواندند، پس دست به کار شد و شتر را از پای درآورد. فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَى فَعَقَرَ
30 پس عذاب و هشدار من چگونه بود؟ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
31 ما فقط یک صیحه [و صاعقه‌ای مرگبار] را فروفرستادیم، پس آنان مانند گیاه خشک و خردشده‌ای گشتند که [دامداران] در آغل می‌ریزند. إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ
32 و به راستی ما قرآن را برای یادآوری [و پندپذیری]، آسان [و قابل فهم] کردیم، پس آیا پندپذیری هست؟ وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ
33 قوم لوط [نیز] هشداردهندگان را تکذیب کردند. كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ
34 ما نیز بر آنان بادی همراه با سنگ فرستادیم، و فقط خانواده‌ی لوط را سحرگاهان نجات دادیم. إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ نَّجَّيْنَاهُم بِسَحَرٍ
35 [این نجات] نعمتی از سوی ما بود. ما این‌گونه هر که را شکر کند، پاداش می‌دهیم. نِعْمَةً مِّنْ عِندِنَا كَذَلِكَ نَجْزِي مَن شَكَرَ
36 [لوط،] مردم را از قهر ما هشدار داده بود، امّا در هشدارها جدال و ستیزه کردند. وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ
37 و مهمانانش را از او خواستند ولی ما چشمانشان را نابینا و محو کردیم. [و گفتیم:] «بچشید عذاب و هشدار مرا!» وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَيْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ
38 و صبحگاهان عذابی پایدار به سراغشان آمد. وَلَقَدْ صَبَّحَهُم بُكْرَةً عَذَابٌ مُّسْتَقِرٌّ
39 «پس بچشید عذاب و هشدار مرا!» فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ
40 و به راستی ما قرآن را برای یادآوری [و پندپذیری]، آسان کردیم، پس آیا پندپذیری هست؟ وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ
41 و همانا هشداردهندگان به سراغ فرعونیان آمدند. وَلَقَدْ جَاء آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ
42 [امّا آنان] همه‌ی معجزات ما را تکذیب کردند، پس ما آنان را [به قهر] گرفتیم، چون گرفتنِ زورمندی شکست‌ناپذیر. كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُّقْتَدِرٍ
43 آیا کافرانِ شما [مردم مکه] از آنان بهترند؟ یا برای شما امان‌نامه‌ای در کتاب‌های آسمانی است؟ أَكُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِّنْ أُوْلَئِكُمْ أَمْ لَكُم بَرَاءةٌ فِي الزُّبُرِ
44 یا می‌گویند: «ما همگی متّحد و پشتیبان یکدیگریم. [و هیچ قدرتی ما را شکست نخواهد داد.]» أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُّنتَصِرٌ
45 به زودی، [این] گروه در هم شکسته خواهد شد و همه پشت‌کنان خواهند گریخت. سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ
46 آری، قیامت وعده‌گاه آنان است و آن روز، سخت‌تر و تلخ‌تر است. بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَالسَّاعَةُ أَدْهَى وَأَمَرُّ
47 که گناهکاران در گمراهی و [آتش و] جنونند. إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ
48 روزی که به رو در آتش کشیده می‌شوند [و به آنان گفته می‌شود:] «سوزندگی و عذاب دردناک دوزخ را بچشید!» يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلَى وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ
49 ما هر چیز را به اندازه آفریده‌ایم. إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ
50 و فرمان ما تنها یک بار است، مانند یک چشم بر هم زدن. وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ
51 و بی‌تردید ما کسانی را [از پیشینیان] که مانند شما [کافر] بودند، نابود کردیم. پس آیا پندپذیری هست؟ وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ
52 و هر کاری که کرده‌اند، در نامه‌ها [ثبت] است. وَكُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ
53 و هرکوچک و بزرگی نوشته شده است. وَكُلُّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ مُسْتَطَرٌ
54 به راستی پرهیزکاران در باغ‌ها [ی بهشتی] و [کنار] جویبارها هستند، إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ
55 درجایگاهی راستین، نزد فرمانروایی مقتدر. فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُّقْتَدِرٍ
Next Surah Ar-Rahman
;