An-Najm

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Mohsen Gharaati
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohsen Gharaati

 Play All
# Translation Ayah
1 سوگند به ستاره، چون [در افق] فروشود. وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى
2 یار و همنشین شما [محمّد]، نه گمراه شده و نه منحرف گشته است. مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَى
3 و از روی هوای نفس سخن نمی‌گوید. وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَى
4 سخن او جز وحی که به او نازل می‌شود، نیست. إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى
5 [آن وحی که خدای] بسیار نیرومند به او آموخت. عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى
6 [همان که] درایت و توانمندی شگفتی دارد، پس چیره است. ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى
7 در حالی که او در افق برتر بود، وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى
8 سپس نزدیک و نزدیک‌تر شد. ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى
9 تا جایی که فاصله‌اش به اندازه‌ی دو کمان یا کمتر شد. فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى
10 پس به بنده‌ی خود وحی کرد، آنچه را وحی کرد. فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى
11 دل، آنچه را دید، دروغ نخواند. مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى
12 پس آیا بر سر آنچه می‌بیند، با وی بحث و جدال می‌کنید؟ أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا يَرَى
13 و بی‌گمان یک بار دیگر هم او را دیده است. وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى
14 نزد سدرة المنتهی. عِندَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى
15 که بهشتِ امن نزد آن است. عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى
16 آن‌گاه که سدرة المنتهی را پوشاند، آن [نوری] که می‌پوشاند. إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَى
17 دیده [پیامبر از حقیقت] منحرف نگشت و [از دیدن حقیقت] تجاوز نکرد. مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى
18 همانا او برخی از نشانه‌های بزرگ پروردگارش را دید. لَقَدْ رَأَى مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَى
19 آیا [بت‌های] لات و عزّی را دیده‌اید؟ أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى
20 و منات، آن سومین بت دیگر. وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى
21 آیا پسر برای شماست و دختر [که از آن بیزارید،] برای خداوند؟ أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنثَى
22 این، تقسیمی ناعادلانه است. تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَى
23 این بت‌ها، نام‌هایی بیش نیستند که شما و پدرانتان، نام‌گذاری کرده‌اید. خداوند هیچ‌گونه برهانی [بر حقانیت آنها] نفرستاده است. [مشرکان،] تنها از گمان و هوای نفس خود پیروی می‌کنند، در حالی که از سوی پروردگارشان، هدایت به سراغشان آمده است. إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاء سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ وَلَقَدْ جَاءهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَى
24 آیا انسان، به هر چه آرزو دارد، می‌رسد؟ [حتّی آرزویی چون شفاعت بت‌ها؟] أَمْ لِلْإِنسَانِ مَا تَمَنَّى
25 پس آخرت و دنیا برای خداوند است. فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى
26 و چه بسا فرشتگانی که در آسمان‌ها هستند، [ولی] شفاعت آنان سودی ندارد، مگر پس از آن که خداوند برای هر که بخواهد و بپسندد، اجازه شفاعت دهد. وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاء وَيَرْضَى
27 کسانی که به آخرت ایمان ندارند، فرشتگان را به نام دختران نام‌گذاری می‌کنند. إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنثَى
28 در حالی که آنان [به این امر] هیچ دانشی ندارند. آنان فقط از گمان پیروی می‌کنند و قطعاً گمان، [انسان را] از حقّ بی‌نیاز نمی‌کند. وَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا
29 پس، هر که از یاد ما روی گرداند و جز زندگی دنیا را خواستار نبود، از او روی بگردان. فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّى عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا
30 آن، آخرین درجه از علم و شناخت آنان است. پروردگارت کسانی را که از راه او گمراه شده‌اند، بهتر می‌شناسد و به کسانی که هدایت یافته‌اند، داناتر است. ذَلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَى
31 و آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، برای اوست، تا بدکاران را به آنچه کرده‌اند، کیفر دهد و کسانی را که نیکی کرده‌اند، به بهترین وجه پاداش دهد. وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاؤُوا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى
32 کسانی که از گناهان بزرگ و زشتی‌های آشکار، مگر گناهان ناخواسته، پرهیز می‌کنند، بی‌شک آمرزش پروردگارت گسترده است. او به شما داناتر است، آن‌گاه که شما را از زمین پدید آورد و آن‌گاه که شما در شکم مادرانتان جنین بودید. پس خود را بی‌عیب نشمارید که او به تقواپیشگان داناتر است. الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى
33 پس آیا دیدی آن که را [از حقّ] روی گرداند؟ أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّى
34 و اندکی بخشید و دست کشید؟ وَأَعْطَى قَلِيلًا وَأَكْدَى
35 آیا علم غیب نزد اوست و او می‌بیند [که اگر انفاق کند، فقیر می‌شود]؟ أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَى
36 آیا از آنچه در تورات موسی آمده، او را خبر نداده‌اند؟ أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَى
37 و [نیز صُحُفِ] ابراهیم که [حقّ را] به طور کامل ادا کرد؟ وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّى
38 که هیچ کس بار [گناه] دیگری را به دوش نخواهد گرفت. أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى
39 و این که برای انسان جز آنچه تلاش کرده، [بهره‌ی دیگری] نیست. وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى
40 و این که [بهره‌ی] تلاش و کوشش او به زودی دیده خواهد شد. وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى
41 سپس پاداش کامل آن را به او می‌دهند. ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاء الْأَوْفَى
42 و پایان و بازگشت همگان به سوی پروردگار توست. وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنتَهَى
43 و اوست که می‌خنداند و می‌گریاند. وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَى
44 و اوست که می‌میراند و زنده می‌کند. وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا
45 و اوست که دو زوجِ نر و ماده را آفرید، وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى
46 از نطفه‌ای آنگاه که ریخته می‌شود. مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى
47 و پدید آوردن [جهان] دیگر بر [عهده] اوست. وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى
48 و اوست که بی‌نیاز می‌کند و سرمایه می‌بخشد. وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَى وَأَقْنَى
49 و اوست پروردگار [ستاره] شِعری [که گروهی آن را می‌پرستیدند]. وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَى
50 و اوست که نسل پیشین عاد را نابود کرد. وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَى
51 و ثمود را، پس [احدی از آنان] باقی نگذاشت. وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَى
52 و پیش از آنان، قوم نوح را، که ستمکارتر و سرکش‌تر بوده‌اند. وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَى
53 و شهرها [ی قوم لوط] را زیر و رو کرد و فروریخت. وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَى
54 پس آن شهرها را چنان که باید، پوشیده داشت. فَغَشَّاهَا مَا غَشَّى
55 پس [ای انسان!] در کدام یک از نعمت‌های پروردگارت تردید می‌کنی؟ فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكَ تَتَمَارَى
56 این [پیامبر] هشداردهنده‌ای از هشداردهندگان پیشین است. هَذَا نَذِيرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْأُولَى
57 رستاخیز نزدیک شد. أَزِفَتْ الْآزِفَةُ
58 جز خداوند، کسی برطرف‌ کننده‌ی آن روز نیست. لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ
59 پس آیا از این سخن، تعجّب می‌کنید؟ أَفَمِنْ هَذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ
60 و می‌خندید و گریه نمی‌کنید؟ وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ
61 در حالی که شما غافل و هوسرانید. وَأَنتُمْ سَامِدُونَ
62 پس تنها خدا را سجده کنید و [او را] بپرستید. فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا
Next Surah Al-Qamar
;