At-Tur

Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohsen Gharaati

Play All
# Translation Ayah
1 سوگند به [کوه] طور! وَالطُّورِ
2 و سوگند به کتابی نوشته شده، وَكِتَابٍ مَّسْطُورٍ
3 در صفحه‌ای گشوده! فِي رَقٍّ مَّنشُورٍ
4 و سوگند به آن خانه‌ی آباد، وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ
5 و سوگند به [آسمان،] این سقف برافراشته! وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ
6 و سوگند به دریای شعله‌ور! وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ
7 که عذاب پروردگارت قطعاً واقع‌شدنی است. إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ
8 بازدارنده‌ای ندارد. مَا لَهُ مِن دَافِعٍ
9 روزی که آسمان به شدّت در هم پیچیده شود. يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاء مَوْرًا
10 و کوه‌ها از جا کنده شده، [چون گرد و غبار] به شتاب روان گردند. وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا
11 پس در آن روز، وای بر تکذیب‌کنندگان! فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
12 آنان که در باطل فرو رفته‌اند و به یاوه‌سرایی [درباره‌ی آیات الهی] سرگرمند. الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ
13 روزی که به سختی به سوی آتش رانده می‌شوند. يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا
14 [و به آنان می‌گوییم:] «این همان آتشی است که پیوسته آن را تکذیب می‌کردید. هَذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ
15 پس آیا این [عذاب هم] جادوست؟ یا شما [درست‌] نمی‌بینید؟ أَفَسِحْرٌ هَذَا أَمْ أَنتُمْ لَا تُبْصِرُونَ
16 در آن وارد شوید و بسوزید! پس صبر کنید یا صبر نکنید، برای شما یکسان است، که تنها در برابر آنچه می‌کردید، جزا داده می‌شوید.» اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاء عَلَيْكُمْ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
17 بی‌گمان پرهیزکاران در باغ‌هایی [بهشتی] و نعمتی فراوانند. إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ
18 به آنچه پروردگارشان به آنان داده، شادمانند و پروردگارشان آنان را از عذاب دوزخ نگاه داشته است. فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ
19 [به آنان گفته می‌شود:] «به خاطر اعمالی که انجام می‌دادید، گوارا بخورید و بیاشامید!» كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
20 بر تخت‌های ردیف شده تکیه می‌کنند و زیبارویانی سیاه‌چشم را به همسری آنان در می‌آوریم. مُتَّكِئِينَ عَلَى سُرُرٍ مَّصْفُوفَةٍ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ
21 و کسانی که ایمان آوردند و فرزندانشان، در ایمان از آنان پیروی کردند، ما ذریه فرزندانشان را به آنان ملحق می‌کنیم و از [پاداش] عملشان هیچ نمی‌کاهیم. [آری!] هر کس در گرو اعمال خویش است. وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَيْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ
22 و پی‌درپی از میوه و گوشتی که بخواهند، به آنان می‌رسانیم. وَأَمْدَدْنَاهُم بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ
23 آنان در بهشت، جامی پر شراب را [دوستانه از هم می‌گیرند و] دست به دست می‌دهند که در [نوشیدن] آن نه بیهوده‌گویی است و نه گنهکاری. يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَّا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ
24 و [برای خدمت به آنان،] پیوسته نوجوانانی گردشان می‌چرخند، که همچون مروارید در صدفند. وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّكْنُونٌ
25 و به یکدیگر روی کرده، از [حال‌] هم می‌پرسند. وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ
26 می‌گویند: «ما پیش از این [در دنیا] نسبت به خانواده‌ی خویش خیرخواه بودیم. قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ
27 پس خداوند بر ما منّت نهاد و ما را از عذاب سوزان نگاه داشت. فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ
28 زیرا ما پیش از این همواره او را می‌خواندیم. همانا اوست نیکوکار مهربان.» إِنَّا كُنَّا مِن قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ
29 پس [ای پیامبر! به مردم] یادآوری کن، که به لطف پروردگارت تو نه کاهن و پیشگویی و نه دیوانه و جنّ‌زده. فَذَكِّرْ فَمَا أَنتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ
30 بلکه [کافران] می‌گویند: «او شاعری است که ما برای او چشم به راه حوادث تلخ و مرگ او هستیم.» أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ
31 [به آنان] بگو: «در انتظار باشید که من نیز با شما در انتظار می‌مانم. [شما در انتظار مرگ من و من در انتظار پیروزی بر شما.]» قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُتَرَبِّصِينَ
32 آیا خردهایشان آنان را به این [یاوه‌گویی‌ها] وامی‌دارد؟ یا آنان قومی سرکشند؟ أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُم بِهَذَا أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ
33 یا می‌گویند: «[محمّد، قرآن را خود ساخته و] به خدا نسبت داده است!» بلکه آنان [به سبب سرکشی و حسد،] ایمان نمی‌آورند. أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَل لَّا يُؤْمِنُونَ
34 پس اگر راستگویند، سخنی مانند آن بیاورند. فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِّثْلِهِ إِن كَانُوا صَادِقِينَ
35 آیا از هیچ آفریده شده‌اند؟ یا خود آفریدگار خویشند؟! أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ
36 آیا آسمان‌ها و زمین را آفریده‌اند؟! بلکه [حقّ این است که آنها] یقین ندارند. أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بَل لَّا يُوقِنُونَ
37 آیا گنجینه‌های پروردگارت نزد آنان است؟ یا آنها [براین عالم] چیرگی دارند؟ أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ
38 آیا نردبانی دارند که با آن [اسرار آسمان‌ها را] می‌شنوند؟ پس شنونده‌ی آنان دلیلی روشن بیاورد. أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ
39 آیا دختران [که از آنها بیزارید،] از آنِ خدا و پسران از آنِ شماست؟ أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ
40 آیا از آنان مزدی درخواست می‌کنی، که پرداخت آن بر آنان سنگین است؟ أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ
41 آیا غیب نزد آنان است و ایشان [هرچه را می‌خواهند، در لوح محفوظ] می‌نویسند؟ أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ
42 یا می‌خواهند [برای از بین بردن حقّ،] نیرنگی به کار برند؟ [پس بدانند که] کافران، خود گرفتار نیرنگ شده‌اند. أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ
43 یا آنان معبودی جز الله دارند؟ منزّه است خدا از آنچه برای او شریک قرار می‌دهند. أَمْ لَهُمْ إِلَهٌ غَيْرُ اللَّهِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ
44 آنها اگر ببینند پاره‌ای از آسمان فرو می‌افتد، [باز هم ایمان نمی‌آورند و] می‌گویند: «این ابری انباشته است.» وَإِن يَرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَاء سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْكُومٌ
45 پس آنان را [به حال خود] واگذار تا آن روزشان را ببینند که در آن گرفتار صاعقه می‌شوند. فَذَرْهُمْ حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ
46 روزی که نیرنگشان، به آنان هیچ سودی نمی‌بخشد و یاری نخواهند شد. يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ
47 و البتّه برای کسانی که ستم کردند، عذابی [دیگر] است جز این؛ ولی بیشتر آنان نمی‌دانند. وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَلِكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
48 و برای [انجام] فرمان پروردگارت صبر و پایداری کن، که تو در دید ما [و تحت حمایت ما] هستی و هنگامی که [از خواب] برمی‌خیزی، با ستایش پروردگارت، او را به پاکی ستایش کن! وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ
49 و پاسی از شب و [بامداد،] به هنگام ناپدید شدن ستارگان، خدا را تسبیح گوی! وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ
;