Qaf

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Mohsen Gharaati
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohsen Gharaati

 Play All
# Translation Ayah
1 قاف. سوگند به قرآن باشکوه [که پیامبری تو و برپایی قیامت حقّ است]. ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ
2 [آنان ایمان نیاوردند،] بلکه از آمدن پیامبری هشداردهنده از میان خودشان در شگفت شدند. پس کافران گفتند: «این [سخنان که از قیامت خبر می‌دهد،] چیز عجیبی است! بَلْ عَجِبُوا أَن جَاءهُمْ مُنذِرٌ مِّنْهُمْ فَقَالَ الْكَافِرُونَ هَذَا شَيْءٌ عَجِيبٌ
3 آیا هنگامی که مردیم و خاک شدیم، [دوباره زنده می‌شویم؟] این بازگشتی دور [از باور] است.» أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ذَلِكَ رَجْعٌ بَعِيدٌ
4 بی‌شک هر چه را زمین از [اجساد] آنان می‌کاهد، می‌دانیم و نزد ما کتابی است که [همه چیز را در خود] نگاه می‌دارد. قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ وَعِندَنَا كِتَابٌ حَفِيظٌ
5 بلکه سخن حقّ را چون به سراغشان آمد، تکذیب کردند، پس در کاری سردرگم و آشفته‌اند. بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءهُمْ فَهُمْ فِي أَمْرٍ مَّرِيجٍ
6 پس آیا به آسمانِ بالای سرشان نگاه نکرده‌اند که چگونه آن را ساختیم و آراستیم و آن را هیچ شکاف و خللی نیست؟ أَفَلَمْ يَنظُرُوا إِلَى السَّمَاء فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنَاهَا وَزَيَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِن فُرُوجٍ
7 و زمین را گستردیم و کوه‌های استوار در آن افکندیم و از هر نوع گیاه باطراوت در آن رویاندیم. وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ
8 تا برای هر بنده‌ای که [به سوی حقّ] روی می‌آورد، مایه‌ی بینش و پند باشد. تَبْصِرَةً وَذِكْرَى لِكُلِّ عَبْدٍ مُّنِيبٍ
9 و از آسمان، آبی پربرکت فروفرستادیم، پس با آن باغ‌ها و دانه‌های دروشدنی رویاندیم. وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاء مَاء مُّبَارَكًا فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ
10 و نیز درختان بلند خرما، با خوشه‌هایی پر و بر هم چیده [رویاندیم]. وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِيدٌ
11 تا روزی بندگان باشد و با آن سرزمین مرده‌ای را زنده کردیم. رستاخیز [نیز] این‌گونه است. رِزْقًا لِّلْعِبَادِ وَأَحْيَيْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا كَذَلِكَ الْخُرُوجُ
12 [ای پیامبر!] پیش از اینان، قوم نوح و اصحاب رَسّ و قوم ثمود، [نیز پیامبرانشان را] تکذیب کردند. كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَأَصْحَابُ الرَّسِّ وَثَمُودُ
13 و [نیز قوم] عاد و فرعون و برادران لوط. وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَانُ لُوطٍ
14 و اصحاب اَیکه و قوم تُبَّع، همگی پیامبران را تکذیب کردند، پس وعده‌ی عذاب من، بر آنان قطعی شد. وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ
15 مگر در آفرینش نخستین درماندیم [که از بازآفریدن در رستاخیز ناتوان باشیم؟ نه!] بلکه آنان درباره‌ی آفرینش جدید در تردیدند. أَفَعَيِينَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فِي لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ
16 و همانا ما انسان را آفریده‌ایم و هر چه را که نفسش به او وسوسه می‌کند، می‌دانیم و ما از رگ گردن به او نزدیک‌تریم. وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ
17 آن‌گاه که دو فرشته از راست و چپ، [در کمین] نشسته، [اعمال نیک و بد را] دریافت می‌کنند. إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ
18 [انسان] هیچ سخنی بر زبان نمی‌آورد، مگر آن که در کنارش [فرشته‌ی] نگهبانی حاضر و آماده [ثبت] است. مَا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ
19 و بی‌هوشی مرگ به راستی فرامی‌رسد [و به انسان می‌گویند:] «این همان است که همواره از آن می‌گریختی.» وَجَاءتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِكَ مَا كُنتَ مِنْهُ تَحِيدُ
20 و در صور [رستاخیز] دمیده شود: «این است روز تحقّق وعده‌ی عذاب!» وَنُفِخَ فِي الصُّورِ ذَلِكَ يَوْمُ الْوَعِيدِ
21 و هر کس [به صحنه‌ی قیامت] می‌آید، سوق‌دهنده‌ای و شاهدی با اوست. وَجَاءتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَائِقٌ وَشَهِيدٌ
22 [خدا به او می‌فرماید:] «همانا از این [روز] در غفلتی [عمیق] بودی، پس پرده‌ی [غفلت] تو را کنار زدیم و امروز چشمت تیزبین شده است.» لَقَدْ كُنتَ فِي غَفْلَةٍ مِّنْ هَذَا فَكَشَفْنَا عَنكَ غِطَاءكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ
23 و [فرشته‌ی] همراه او می‌گوید: «این [نامه‌ی اعمال اوست که] نزد من آماده است.» وَقَالَ قَرِينُهُ هَذَا مَا لَدَيَّ عَتِيدٌ
24 [خداوند می‌فرماید:] «هر کفرپیشه‌ی لجوجی را به دوزخ افکنید! أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ
25 [آن که] سخت مانع خیر است و متجاوز و شبهه‌‌افکن. مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُّرِيبٍ
26 آن که با خداوند یکتا، معبود دیگری قرار داد. پس او را در عذاب سخت بیافکنید!» الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فِي الْعَذَابِ الشَّدِيدِ
27 هم‌نشین او می‌گوید: «پروردگارا! من او را به سرکشی وادار نکردم، بلکه او خودش در گمراهی عمیق و دوری بود.» قَالَ قَرِينُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَيْتُهُ وَلَكِن كَانَ فِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ
28 [خداوند می‌فرماید:] «نزد من با یکدیگر مشاجره نکنید! من پیش از این وعده‌ی عذاب را به شما داده بودم. قَالَ لَا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُم بِالْوَعِيدِ
29 فرمان [افکندن کافر در دوزخ،] نزد من تغییر نمی‌یابد و من هرگز به بندگانم ستم نکنم.» مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ وَمَا أَنَا بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ
30 [یاد کن] روزی که به دوزخ می‌گوییم: «آیا پر شدی؟» و او می‌گوید: «آیا بیش از این هم هست؟» يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِن مَّزِيدٍ
31 و بهشت را برای تقواپیشگان نزدیک می‌آورند و فاصله‌ای از آنان ندارد. وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ
32 [به آنان می‌گویند:] این است آنچه به شما وعده داده می‌شد. [این پاداش] برای هر کسی است که [در دنیا به سوی خدا] بازگشته [و] حافظ و نگهبان [حدود الهی] بوده است. هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ
33 آن که در نهان از [خدای] رحمان ترسید و با دلی بازگشت‌کننده [به سوی خدا] آمد. مَنْ خَشِيَ الرَّحْمَن بِالْغَيْبِ وَجَاء بِقَلْبٍ مُّنِيبٍ
34 به سلامت وارد بهشت شوید! این روزِ جاودانگی است.» ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ
35 برای اهل بهشت در آنجا هر چه بخواهند آماده است و نزد ما [نعمت‌های] افزون‌تری هست. لَهُم مَّا يَشَاؤُونَ فِيهَا وَلَدَيْنَا مَزِيدٌ
36 و پیش از اینان چه بسیار نسل‌هایی را نابود کردیم که نیرومندتر از ایشان بودند و [با قدرت خود و کشورگشایی،] به شهرها نفوذ کردند. آیا [برای آنان] راه گریزی بود؟ وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُم بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِي الْبِلَادِ هَلْ مِن مَّحِيصٍ
37 در این [نابودی سرکشان]، پندی است برای کسی که دلی [بیدار] دارد، یا با حضور قلب، [به حقایق] گوش فرادهد. إِنَّ فِي ذَلِكَ لَذِكْرَى لِمَن كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ
38 و به راستی ما آسمان‌ها و زمین و آنچه را میان آنهاست، در شش روز [و دوران] آفریدیم و هیچ رنج و خستگی به ما نرسید. وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِن لُّغُوبٍ
39 پس بر آنچه [مخالفان] می‌گویند، شکیبا باش! و پیش از طلوع خورشید و پیش از غروب، پروردگارت را با سپاس و ستایش، تسبیح گوی! فَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ
40 و پاره‌ای از شب را به تسبیح او بپرداز و پس از سجده‌ها [نیز خدا را تسبیح گوی]. وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ
41 و گوش فرا ده و منتظر روزی باش که منادی از مکانی نزدیک ندا می‌دهد. وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ
42 روزی که آن صیحه‌ی راستین را [از صور اسرافیل] بشنوند. آن روز، روز رستاخیز است. يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ
43 ماییم که زنده می‌کنیم و می‌میرانیم و بازگشت [همه] به سوی ماست. إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَإِلَيْنَا الْمَصِيرُ
44 روزی که زمین به سرعت از روی [اجساد] آنان شکافته شود. [و از گورها بیرون آیند.] این حشر [و گردآوری همه انسان‌ها] بر ما آسان است. يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ذَلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌ
45 ما به آنچه [مخالفان] می‌گویند، آگاه‌تریم و تو بر آنان چیره نیستی، [تا آنان را با زور به راه راست درآوری.] پس هر که را از وعده‌ی عذاب من می‌ترسد، با قرآن پند بده! نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم بِجَبَّارٍ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن يَخَافُ وَعِيدِ
Next Surah Az-Zariyat
;