Ad-Dukhan

Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohsen Gharaati

Play All
# Translation Ayah
1 حا، میم. حم
2 به کتاب روشنگر سوگند. وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ
3 ما آن را در شبی مبارک و فرخنده نازل کردیم. ما همواره هشداردهنده بوده‌ایم. إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ
4 در آن [شب مبارک]، هر امر استواری [طبق حکمت الهی] تفصیل و تبیین می‌شود. فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ
5 امری که از جانب ما است و ما فرستنده [آن] بودیم. أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ
6 [اینها همه] رحمت بزرگی از سوی پروردگار توست. او خود شنوای داناست. رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
7 پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست، اگر اهل یقین باشید. رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ
8 هیچ معبودی جز او نیست. اوست که زنده می‌کند و می‌میراند. پروردگار شما و پروردگار نیاکان شماست. لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ
9 [کافران این را باور ندارند،] بلکه آنان در شک و تردید خود سرگرمند. بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ
10 پس منتظر روزی باش که آسمان دودِ نمایانی را با خود می‌آورد. فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاء بِدُخَانٍ مُّبِينٍ
11 [دودی که] همه‌ی مردم را فرامی‌گیرد. این است عذابی دردناک! يَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ
12 [آن روز مردم می‌گویند:] «پروردگارا! عذاب را از ما دفع کن! ما ایمان می‌آوریم.» رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ
13 این پندپذیری و بیداری برای آنان چه سود؟ و حال آن که پیامبری روشنگر به سراغشان آمد. أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرَى وَقَدْ جَاءهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ
14 سپس از او روی گرداندند و گفتند: «او جنّ‌زده‌ای است که تعلیمش داده‌اند.» ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ
15 البتّه ما اندک زمانی عذاب را برطرف می‌کنیم، [امّا] شما باز [به کفر خود] برمی‌گردید! إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا إِنَّكُمْ عَائِدُونَ
16 روزی که [آنها را] با قدرتی بزرگ خواهیم گرفت، که ما انتقام گیرنده‌ایم. يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَى إِنَّا مُنتَقِمُونَ
17 و همانا ما پیش از این کافران، قوم فرعون را آزمودیم و پیامبری بزرگوار برای آنان آمد. وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ
18 [موسی به آنان گفت:] «بندگان خدا را به من بسپارید من برای شما پیامبری امین هستم. أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
19 و بر خداوند برتری نجویید! من برهانی آشکار برای شما آورده‌ام. وَأَنْ لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ إِنِّي آتِيكُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ
20 و از این که مرا سنگسار کنید، به پروردگار خود و پروردگار شما پناه می‌برم. وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ
21 و اگر به من ایمان نمی‌آورید، پس از من کناره بگیرید، و مرا به حال خود واگذارید.» وَإِنْ لَّمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ
22 پس [چون فرعونیان سخنش را نپذیرفتند،] پروردگارش را خواند «که آنان قومی گنه‌پیشه‌اند.» فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَؤُلَاء قَوْمٌ مُّجْرِمُونَ
23 پس [خداوند به او فرمود:] «بندگان مرا شبانه کوچ بده! زیرا که شما تحت تعقیب هستید. فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ
24 و از دریا آرام بگذر که آنان لشکری غرق شده خواهند بود.» وَاتْرُكْ الْبَحْرَ رَهْوًا إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقُونَ
25 چه بسیار باغ‌ها و چشمه‌ساران که آنان بر جای گذاشتند، كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
26 و کشت‌ها و جایگاه‌های عالی، وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ
27 و ناز و نعمتی که در آن خوش بودند. وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ
28 ما این‌گونه [همه را از آنان گرفتیم] و آنها را به قوم دیگر به میراث دادیم. كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ
29 پس نه آسمان بر آنان گریست، و نه زمین. و مهلت نیافتند. فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاء وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ
30 و به راستی ما بنی‌اسرائیل را از آن عذاب خوارکننده نجات دادیم. وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ
31 از [عذاب] فرعون، که برتری‌جو و از اسراف‌کاران بود. مِن فِرْعَوْنَ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِّنَ الْمُسْرِفِينَ
32 و همانا ما آنان را با علم [خود] بر جهانیانِ [هم‌عصرشان] برگزیدیم. وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَى عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ
33 و نشانه‌هایی [از قدرت خود] را به آنان دادیم که در آن آزمایشی آشکار بود. [اما چه سود؟ که آنان کافر شدند.] وَآتَيْنَاهُم مِّنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاء مُّبِينٌ
34 البتّه این مشرکان [روزگار تو] پیوسته می‌گویند: إِنَّ هَؤُلَاء لَيَقُولُونَ
35 «جز این مرگ نخستین ما، [چیز دیگری در کار] نیست. و ما بار دیگر زنده نخواهیم شد. إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ
36 پس اگر شما [پیامبران درباره‌ی معاد] راستگو هستید، پدران ما را بازآورید.» فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
37 آیا مشرکان مکه بهترند یا قوم تُبَّع و دیگرانی که پیش از آنان بودند؟ ما آنان را به خاطر آن که قومی تبهکار بودند، نابود کردیم. أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ أَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ
38 و ما آسمان‌ها و زمین، و آنچه را میان آنهاست، به بازی نیافریدیم. وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ
39 ما آنها را فقط بر اساس حقّ آفریدیم؛ ولی بیشتر مشرکان نمی‌دانند. مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
40 همانا روز جدایی [حقّ از باطل]، وعده‌گاه همه‌ی آنهاست. إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ
41 روزی که هیچ دوستی از دوست خود حمایتی نمی‌کند، و آنان یاری نمی‌شوند. يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ
42 جز کسی که خداوند او را مورد رحمت قرار دهد. اوست که پیروز و مهربان است. إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
43 بی‌گمان درخت زقّوم، إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ
44 خوراک گناهکاران است. طَعَامُ الْأَثِيمِ
45 همچون مس گداخته، در شکم آنها می‌جوشد. كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ
46 مانند جوشش آب داغ. كَغَلْيِ الْحَمِيمِ
47 [به مأموران دوزخ گفته می‌شود:] «این گنه‌کار را بگیرید، و او را به وسط آتش سوزان دوزخ بکشانید. خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاء الْجَحِيمِ
48 سپس از عذابِ آب سوزان، بر سرش بریزید. ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ
49 [به او با تمسخر گفته می‌شود:] «بچش! که تو همان عزیزِ بزرگواری! ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ
50 این همان است که همواره در آن تردید داشتید.» إِنَّ هَذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ
51 به راستی پرهیزکاران در جایگاهی امن هستند. إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ
52 در میان باغ‌ها و [کنار] چشمه‌ساران. فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
53 لباس‌های ابریشمی نازک و ضخیم می‌پوشند، در حالی که در برابر هم [بر تخت‌ها] نشسته‌اند. يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِينَ
54 این‌گونه [ما پاداش می‌دهیم.] و حوریان را به همسری آنان درمی‌آوریم. كَذَلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ
55 در آن [باغ‌ها]، هر میوه‌ای را [که بخواهند،] با آسودگی می‌طلبند. يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ
56 در بهشت، جز مرگ نخستین [که پشت سر گذاشته‌اند،] مرگی نخواهند چشید. و خداوند آنان را از عذاب سوزان نگاه داشته است. لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَى وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ
57 [اینها همه،] بخششی است از [سوی] پروردگارت. این است همان کامیابی بزرگ! فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
58 مسلماً ما قرآن را به زبان تو آسان ساختیم، تا شاید [آنان] پند گیرند. فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ
59 [ولی اگر پند نگرفتند،] پس منتظر [سرانجام کار] باش! که آنان نیز منتظرند. فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ
;