Al-Jathiya

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Mohsen Gharaati
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohsen Gharaati

 Play All
# Translation Ayah
1 حا، میم. حم
2 نازل شدن کتاب، از سوی خداوند شکست‌ناپذیر و حکیم است. تَنزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ
3 در آسمان‌ها و زمین، برای مؤمنان نشانه‌هایی است. إِنَّ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِّلْمُؤْمِنِينَ
4 و در آفرینش شما و جنبندگانی که [در هستی] پراکنده ساخته، برای اهل یقین، نشانه‌هایی [از قدرت الهی] است. وَفِي خَلْقِكُمْ وَمَا يَبُثُّ مِن دَابَّةٍ آيَاتٌ لِّقَوْمٍ يُوقِنُونَ
5 و شب و روز که در پی یکدیگر می‌آیند و آنچه از روزی که خداوند از آسمان فروفرستاده و زمین را با آن پس از پژمردگی‌اش، سبز و زنده نموده است و گردش بادها، برای کسانی که می‌اندیشند، نشانه‌هایی است. وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاء مِن رِّزْقٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ آيَاتٌ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ
6 این‌ها آیات الهی است که ما آنها را به حقّ بر تو تلاوت می‌کنیم، [اگر اینها را نپذیرند،] پس به کدام سخن بعد از [سخن] خدا و آیات او، ایمان می‌آورند؟ تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَآيَاتِهِ يُؤْمِنُونَ
7 وای بر هر دروغ‌پرداز گناه‌پیشه! وَيْلٌ لِّكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ
8 که آیات خدا را که پیوسته بر او تلاوت می‌شود، می‌شنود؛ ولی همچون کسی که آنها را نشنیده، متکبّرانه [بر انحراف خود] اصرار می‌ورزد. پس او را به عذابی دردناک بشارت بده! يَسْمَعُ آيَاتِ اللَّهِ تُتْلَى عَلَيْهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ يَسْمَعْهَا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ
9 و هرگاه از آیات ما چیزی بفهمد، آن را به مسخره می‌گیرد. آنانند که برایشان عذابی خفّت‌بار است. وَإِذَا عَلِمَ مِنْ آيَاتِنَا شَيْئًا اتَّخَذَهَا هُزُوًا أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ
10 دوزخ پیش روی آنهاست و دستاوردشان و سرورانی که به جای خداوند برگزیده‌اند، ذرّه‌ای آنان را بی‌نیاز نمی‌کند و عذابی بزرگ [در پیش] دارند. مِن وَرَائِهِمْ جَهَنَّمُ وَلَا يُغْنِي عَنْهُم مَّا كَسَبُوا شَيْئًا وَلَا مَا اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاء وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ
11 این [قرآن] مایه‌ی هدایت است و کسانی که به آیات پروردگارشان کفر ورزیدند، عذابی شدید و دردناک از هول و اضطراب خواهند داشت. هَذَا هُدًى وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَهُمْ عَذَابٌ مَّن رِّجْزٍ أَلِيمٌ
12 خداوند کسی است که دریا را برای شما رام کرد، تا به فرمان او کشتی‌ها در آن روان شوند و تا از فضل او [روزی] بجویید و شاید سپاسگزاری کنید. اللَّهُ الَّذِي سخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِيَ الْفُلْكُ فِيهِ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
13 و آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، همه از اوست که برای شما رام نمود. قطعاً در این، برای کسانی که فکر می‌کنند، نشانه‌هایی است. وَسَخَّرَ لَكُم مَّا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مِّنْهُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لَّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ
14 [ای پیامبر!] به کسانی که ایمان آورده‌اند، بگو: از کسانی که به روزهای خدا امید ندارند، درگذرند [و آنان را به خدا واگذارند،] تا [خداوند در قیامت] هر قومی را به آنچه همواره مرتکب می‌شوند، کیفر دهد. قُل لِّلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لا يَرْجُون أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِما كَانُوا يَكْسِبُونَ
15 هر کس کار شایسته‌ای کند، پس به سود خود اوست و هر کس کار بدی مرتکب شود، پس به زیان خود اوست. سپس به سوی پروردگارتان بازگردانده می‌شوید. مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ أَسَاء فَعَلَيْهَا ثُمَّ إِلَى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ
16 و ما به بنی‌اسرائیل کتاب و حکومت و نبوّت دادیم و از [خوردنی‌های] پاکیزه و دلپسند روزیشان کردیم و آنان را بر جهانیان [آن روزگار] برتری دادیم. وَلَقَدْ آتَيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ
17 و دلایل روشنی در امر [دین] به آنان دادیم، پس اختلاف نکردند، مگر پس از آن که حقیقت برایشان حاصل شد. [و این اختلاف] از روی حسادت و برتری‌جویی بود که میان آنان وجود داشت. بی‌تردید پروردگارت در قیامت درباره‌ی آنچه پیوسته اختلاف می‌کردند، میانشان داوری خواهد کرد. وَآتَيْنَاهُم بَيِّنَاتٍ مِّنَ الْأَمْرِ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمْ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ
18 سپس تو را در امر [دین‌]، بر شریعت و آیینی ویژه و کامل قرار دادیم، پس آن را پیروی کن و از هوس‌ها و خواسته‌های نادانان پیروی مکن! ثُمَّ جَعَلْنَاكَ عَلَى شَرِيعَةٍ مِّنَ الْأَمْرِ فَاتَّبِعْهَا وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاء الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ
19 آنان در برابر [عذاب] خداوند، هرگز از تو دفاع نمی‌کنند و البتّه ستمگران یاور یکدیگرند و خداوند یار پرهیزکاران است. إِنَّهُمْ لَن يُغْنُوا عَنكَ مِنَ اللَّهِ شَيئًا وإِنَّ الظَّالِمِينَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُتَّقِينَ
20 این [کتاب و آیین] برای مردم، وسیله‌ی بصیرت و هدایت و برای اهل یقین، مایه‌ی رحمت است. هَذَا بَصَائِرُ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّقَوْمِ يُوقِنُونَ
21 آیا کسانی که مرتکب کارهای بد شدند، گمان کردند که ما آنان را همچون کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، قرار خواهیم داد؟ و حیات و مرگشان یکسان است؟ چه بد داوری می‌کنند! أًمْ حَسِبَ الَّذِينَ اجْتَرَحُوا السَّيِّئَاتِ أّن نَّجْعَلَهُمْ كَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَوَاء مَّحْيَاهُم وَمَمَاتُهُمْ سَاء مَا يَحْكُمُونَ
22 و خداوند آسمان‌ها و زمین را به حقّ آفرید، تا هر کس به موجب آنچه کسب کرده است، پاداش داده شود و به آنان ستم نمی‌شود. وَخَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَلِتُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ
23 پس آیا دیدی [حال] کسی را که هوای [نفس] خویش را معبود خود قرار داده و خداوند او را با وجود آگاهیش به بیراهه گذاشت و بر گوش و قلبش مهر زد و بر چشمش پرده‌ای نهاد؟ پس بعد از خدا کیست که او را هدایت کند؟ پس آیا پند نمی‌گیرید؟ أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَى عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَى سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلَى بَصَرِهِ غِشَاوَةً فَمَن يَهْدِيهِ مِن بَعْدِ اللَّهِ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
24 وگفتند: «جز همین زندگی دنیایی، زندگی دیگری نیست. [گروهی] می‌میریم و [گروهی] زنده می‌شویم و ما را چیزی جز طبیعت و روزگار نابود نمی‌کند.» در حالی که هیچ‌گونه علمی بر این ادّعا ندارند. آنان تنها گروهی خیال‌بافند. وَقَالُوا مَا هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا يُهْلِكُنَا إِلَّا الدَّهْرُ وَمَا لَهُم بِذَلِكَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ
25 و هرگاه آیات روشن ما [درباره‌ی معاد] بر آنان تلاوت گردد، دلیل و حجّتی ندارند، مگر آن که می‌گویند: «اگر راست می‌گویید، پدران ما را [زنده کنید و] بیاورید!» وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ مَّا كَانَ حُجَّتَهُمْ إِلَّا أَن قَالُوا ائْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
26 بگو: «خداست که شما را زنده می‌کند، سپس می‌میراند و آن‌گاه برای روز قیامت که شکی در آن نیست، همه را گرد می‌آورد؛ ولی بیشتر مردم نمی‌دانند.» قُلِ اللَّهُ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يَجْمَعُكُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيبَ فِيهِ وَلَكِنَّ أَكَثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ
27 فرمانروایی آسمان‌ها و زمین مخصوص خداست و روزی که رستاخیز برپا شود، آن روز یاوه‌سرایان زیانکارند. وَلَلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرضِ وَيَومَ تَقُومُ السَّاعَةُ يَوْمَئِذٍ يَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ
28 و [در روز رستاخیز] هر امّتی را [از شدّت خضوع و وحشت] به زانو درآمده می‌بینی، در حالی که هر امّتی به سوی [کارنامه و] کتابش فراخوانده شده است. [و به آنان می‌گوییم:] «امروز آنچه را عمل می‌کردید، به شما پاداش می‌دهند. وَتَرَى كُلَّ أُمَّةٍ جَاثِيَةً كُلُّ أُمَّةٍ تُدْعَى إِلَى كِتَابِهَا الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
29 این است کتاب ما که به حقّ بر ضدّ شما سخن می‌گوید. [و کردار شما را بازگو می‌کند.] ما آنچه را انجام می‌دادید، نسخه‌برداری و ثبت می‌کردیم.» هَذَا كِتَابُنَا يَنطِقُ عَلَيْكُم بِالْحَقِّ إِنَّا كُنَّا نَسْتَنسِخُ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
30 پس کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته کرده‌اند، پروردگارشان آنان را در رحمت خویش وارد می‌کند. این است آن رستگاری آشکار! فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فِي رَحْمَتِهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ
31 و امّا کسانی که کافر شدند، [به آنان می‌گوییم:] مگر آیات من بر شما خوانده نشد؟ پس استکبار ورزیدید و گروهی گنهکار بودید. وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا أَفَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَكُنتُمْ قَوْمًا مُّجْرِمِينَ
32 و هرگاه گفته شد: «وعده‌ی خداوند حقّ است و در قیامت شکی نیست.» گفتید: «ما نمی‌دانیم قیامت چیست؟! ما تنها گمانی [ضعیف] در این‌باره داریم، و ما به هیچ وجه به یقین نرسیده‌ایم.» وَإِذَا قِيلَ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَالسَّاعَةُ لَا رَيْبَ فِيهَا قُلْتُم مَّا نَدْرِي مَا السَّاعَةُ إِن نَّظُنُّ إِلَّا ظَنًّا وَمَا نَحْنُ بِمُسْتَيْقِنِينَ
33 و [آن روز] بدی‌های اعمالشان برایشان روشن می‌شود و آنچه را به مسخره می‌گرفتند، آنان را فرامی‌گیرد. وَبَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون
34 و به آنان گفته شود: «امروز ما شما را به فراموشی می‌سپاریم، همان‌گونه که شما دیدار امروزتان را به فراموشی سپردید و جایگاه شما آتش است و برای شما هیچ یاوری نیست. وَقِيلَ الْيَوْمَ نَنسَاكُمْ كَمَا نَسِيتُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا وَمَأْوَاكُمْ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن نَّاصِرِينَ
35 این به خاطر آن است که شما آیات خدا را به مسخره گرفتید و زندگی دنیا فریبتان داد.» پس امروز نه از آن [دوزخ] بیرون آورده می‌شوند و نه عذرخواهی آنان را می‌پذیرند. ذَلِكُم بِأَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا وَغَرَّتْكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ لَا يُخْرَجُونَ مِنْهَا وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ
36 پس سپاس و ستایش مخصوص خداوند است، پروردگار آسمان‌ها و پروردگار زمین، پروردگار جهانیان. فَلِلَّهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَرَبِّ الْأَرْضِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
37 و بزرگی در آسمان‌ها و زمین مخصوص اوست و اوست خدای شکست‌ناپذیر و حکیم! وَلَهُ الْكِبْرِيَاء فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
Next Surah Al-Ahqaf
;