Al-Haqqa

Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Abolfazl Bahrampour

Play All
# Translation Ayah
1 آن واقعه حتمى [رستاخيز] الْحَاقَّةُ
2 چيست آن واقعه حتمى مَا الْحَاقَّةُ
3 و تو چه دانى كه آن واقعه حتمى چيست وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ
4 ثمود و عاد، آن حادثه كوبنده را تكذيب كردند كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ
5 اما ثمود با صيحه طغيانگر به هلاكت رسيدند فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ
6 و امّا عاد، با تندبادى توفنده و سركش هلاك شدند وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ
7 [خدا] آن را هفت شب و هشت روز پياپى بر آنها مسلط كرد، كه آن قوم را در آن به خاك افتاده مى‌ديدى گويى آنها تنه‌هاى تو خالى و فرو افتاده‌ى نخلند سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَى كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ
8 پس آيا از آنها هيچ باقى مانده‌اى مى‌بينى فَهَلْ تَرَى لَهُم مِّن بَاقِيَةٍ
9 و فرعون و كسانى كه پيش از او بودند، و [مردم‌] شهرهاى سرنگون شده‌ى [قوم لوط] مرتكب خطا شدند وَجَاء فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ
10 و از فرمان فرستاده‌ى پروردگارشان سرپيچى كردند پس آنها را بكيفرى سخت بگرفت فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً
11 ما وقتى كه آب طغيان كرد، شما را بر كشتى سوار نموديم إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاء حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ
12 تا آن را براى شما [مايه‌] تذكّرى گردانيم و گوش‌هاى فرا گيرنده آن را نگاه دارد لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ
13 پس آنگاه كه در صور يك بار دميده شود فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ
14 و زمين و كوه‌ها از جاى خود برداشته شده، هر دوى آنها يكباره در هم كوبيده شوند وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً
15 آن روز است كه آن واقعه [عظيم‌] روى دهد فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ
16 و آسمان از هم بشكافد، پس در آن روز سست و متلاشى گردد وَانشَقَّتِ السَّمَاء فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ
17 و فرشتگان در اطراف [آسمان‌] اند، و عرش پروردگارت را آن روز هشت [فرشته‌] بر بالاى سر خود حمل مى‌كنند وَالْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ
18 در آن روز، [شما به پيشگاه خدا] عرضه مى‌شويد و هيچ [كار] پوشيده‌اى از شما پنهان نمى‌ماند يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنكُمْ خَافِيَةٌ
19 امّا كسى كه كارنامه‌اش به دست راستش داده شود، گويد: بياييد و نامه مرا بخوانيد فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِيهْ
20 همانا من باور داشتم كه با حساب خود رو به رو مى‌شوم إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيهْ
21 پس او در يك زندگى خوش باشد فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ
22 در بهشتى برين فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ
23 [كه‌] ميوه‌هايش در دسترس است قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ
24 بخوريد و بنوشيد، گوارايتان باد، به [پاداش‌] آنچه در روزهاى گذشته پيش فرستاده‌ايد كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ
25 و اما كسى كه كارنامه‌اش بدست چپ او داده شود، گويد: اى كاش نامه‌ام به من داده نمى‌شد وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيهْ
26 و نمى‌دانستم حسابم چيست وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيهْ
27 اى كاش آن [مرگ‌] پايان دهنده‌ى كار بود [و دوباره زنده نمى‌شدم‌] يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ
28 مال من چيزى از من دفع نكرد مَا أَغْنَى عَنِّي مَالِيهْ
29 قدرتم از دستم برفت هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيهْ
30 [پس فرمان رسد:] او را بگيريد و در زنجير كنيد خُذُوهُ فَغُلُّوهُ
31 آن‌گاه به دوزخش در آوريد ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ
32 سپس او را در زنجيرى كه طول آن هفتاد ذراع است در بند كشيد ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ
33 چرا كه او به خداى بزرگ ايمان نمى‌آورد إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ
34 و به اطعام مسكين ترغيب نمى‌كرد وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ
35 پس امروز او را در اين جا دوستى صميمى نيست فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ
36 و نه طعامى مگر از چرك و خون [دوزخيان‌] وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ
37 كه آن را جز خطاكاران نمى‌خورند لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِؤُونَ
38 پس سوگند به آنچه مى‌بينيد فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ
39 و آنچه نمى‌بينيد وَمَا لَا تُبْصِرُونَ
40 كه اين [قرآن‌] قطعا گفتار فرستاده‌اى بزرگوار است إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ
41 و آن گفتار يك شاعر نيست. اما كمتر ايمان مى‌آوريد وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ
42 و نه گفتار كاهنى. چه اندك متذكر مى‌شويد وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ
43 [بلكه‌] نازل شده از جانب پروردگار جهانيان است تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ
44 و اگر او حتى يك كلمه [از پيش خود] بر ما دروغ مى‌بست وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ
45 ما دست راست او را مى‌گرفتيم لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ
46 سپس شريان قلبش را قطع مى‌كرديم ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ
47 آن‌گاه احدى از شما مدافع او نبود فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ
48 همانا اين [قرآن‌] تذكارى براى پرهيزكاران است وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ
49 و ما بى‌ترديد مى‌دانيم كه برخى از شما تكذيب كنندگان [آن‌] هستيد وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ
50 و همين [تكذيب‌] مايه‌ى حسرتى براى كافران است وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ
51 و اين [قرآن‌]، بى‌شبهه، حقيقت ثابت است وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ
52 پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ
;