Al-Ma'arij

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Abolfazl Bahrampour
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Abolfazl Bahrampour

 Play All
# Translation Ayah
1 سؤال كننده‌اى [از كفار] عذابى حتمى را درخواست كرد سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ
2 كه مخصوص كافران است و دفع كننده‌اى ندارد لِّلْكَافِرينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ
3 و از جانب خداى صاحب درجات است مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ
4 فرشتگان و روح، در روزى كه مقدارش پنجاه هزار سال است به سوى او بالا مى‌روند تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ
5 پس صبرى زيبا پيشه كن فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا
6 همانا آنها آن [روز] را دور مى‌بينند إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا
7 و ما نزديكش مى‌بينيم وَنَرَاهُ قَرِيبًا
8 روزى كه آسمان چون فلز گداخته شود يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاء كَالْمُهْلِ
9 و كوه‌ها چون پشم زده شده [متلاشى‌] گردد وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ
10 و هيچ دوست صميمى از دوست صميمى [حال‌] نپرسد وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا
11 دوستان صميمى به آنها نشان داده مى‌شوند، [ولى هر كسى گرفتار كار خويش است.] گناهكار دوست مى‌دارد كه كاش براى رهايى از عذاب آن روز پسران خود را عوض دهد يُبَصَّرُونَهُمْ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ
12 و [نيز] همسر و برادر خود را وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ
13 و اقوامش را كه به او پناه مى‌دادند وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْويهِ
14 و هر كه را كه در روى زمين است همه را [عوض مى‌داد] و آن‌گاه خود را [از عذاب‌] مى‌رهانيد وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ
15 نه، هرگز [نجاتى در كار نيست‌]. همانا آن آتشى شعله‌ور است كَلَّا إِنَّهَا لَظَى
16 بركننده‌ى پوست سر و اندام است نَزَّاعَةً لِّلشَّوَى
17 فرا مى‌خواند هر كه را پشت كرده و [از دعوت حق‌] روى برتافته تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى
18 و [مال‌] گردآورده و ذخيره نموده است وَجَمَعَ فَأَوْعَى
19 به راستى انسان بسيار حريص [و بى‌تاب‌] خلق شده است إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا
20 چون آسيبى به او رسد بى‌تاب است إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا
21 و چون خيرى به او رسد بخل ورز است وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا
22 غير از نمازگزاران إِلَّا الْمُصَلِّينَ
23 همان كسانى كه بر نمازشان پايدارند الَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ
24 و همانان كه در اموالشان حقى معين است وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ
25 براى سائل و محروم لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
26 و كسانى كه روز جزا را باور دارند وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ
27 و آنان كه از عذاب پروردگارشان بيمناكند وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ
28 چرا كه از عذاب پروردگارشان ايمنى نيست إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ
29 و كسانى كه شرمگاه خود را حفظ كنند وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ
30 مگر بر همسران خود يا كنيزانشان كه [در اين صورت‌] مورد نكوهش نيستند إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ
31 پس هر كه فراتر از اين جويد، آنها همان تجاوزكارانند فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاء ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ
32 و كسانى كه امانت‌ها و پيمان خود را مراعات كنند وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ
33 و آنان كه بر شهادت‌هاى خود ايستاده‌اند وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ
34 و كسانى كه بر نمازشان مواظبت دارند وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ
35 آنها هستند كه در باغ‌هايى [از بهشت‌] گرامى داشته مى‌شوند أُوْلَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ
36 پس چيست كافران را كه به سوى تو مى‌شتابند فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ
37 دسته دسته از راست و چپ [هجوم مى‌آورند] عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ
38 آيا هر كسى از آنها طمع دارد كه در بهشت پرنعمت در آورده شود أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ
39 حاشا! بى‌ترديد ما آنها را از آنچه مى‌دانند آفريده‌ايم كَلَّا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ
40 پس به پروردگار خاوران و باختران سوگند كه قطعا ما تواناييم فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ
41 بر اين كه به جاى آنها بهتر از ايشان را بياوريم و ما عقب نمى‌افتيم عَلَى أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ
42 پس بگذارشان در باطل فرو روند و بازى كنند تا روزشان را كه وعده داده مى‌شوند ديدار كنند فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ
43 روزى كه از گورها شتابان برآيند، گويى كه [چون تيرى‌] به سوى نشانه‌ها مى‌دوند يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ يُوفِضُونَ
44 در حالى كه ديدگانشان [هراسان‌] فرو افتاده، ذلت آنها را فرو گيرد. اين همان روزى است كه [به آن‌] وعده داده مى‌شدند خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذَلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ
Next Surah Nuh
;