Al-Qamar

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Abolfazl Bahrampour
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Abolfazl Bahrampour

 Play All
# Translation Ayah
1 قيامت نزديك شد و ماه بشكافت اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانشَقَّ الْقَمَرُ
2 و اگر معجزه‌اى ببينند، روى بگردانند و گويند: سحرى دائمى است وَإِن يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ
3 و [حقيقت را] تكذيب كردند و پيرو هوس‌هاى خود شدند، و هر امرى [به جاى خود] قرار گيرد [و حق و باطل روشن شود] وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ وَكُلُّ أَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ
4 و به تحقيق از اخبار [پيشينيان‌] آنچه در آن بازدارندگى است برايشان آمده است وَلَقَدْ جَاءهُم مِّنَ الْأَنبَاء مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ
5 [آيات الهى‌] حكمتى رساست، ليكن هشدارها [حق ناپذيران را] فايده نمى‌دهد حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ
6 پس از آنان روى برتاب [و منتظر باش‌] روزى را كه داعى [حق‌] به سوى امرى دهشتناك دعوت كند [و به پاى حساب بكشد] فَتَوَلَّ عَنْهُمْ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَى شَيْءٍ نُّكُرٍ
7 در حالى كه چشمانشان فرو شكسته، از قبرها بيرون مى‌آيند، گويى آنان ملخ‌هاى پراكنده‌اند خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنتَشِرٌ
8 گردن‌كشان به سرعت به سوى آن دعوتگر بشتابند كافران گويند: امروز روز سختى است مُّهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ يَقُولُ الْكَافِرُونَ هَذَا يَوْمٌ عَسِرٌ
9 پيش از آن قوم نوح تكذيب كردند و بنده‌ى ما را دروغگو خواندند و گفتند: ديوانه‌اى طرد شده [از اجتماع‌] است كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ
10 پس پروردگار خود را خواند كه: من مغلوبم پس انتقام گير فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ
11 پس درهاى آسمان را به آبى سيل آسا گشوديم فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاء بِمَاء مُّنْهَمِرٍ
12 و زمين را به صورت چشمه‌هايى شكافتيم تا آب [زمين و آسمان‌] براى امرى كه تقدير شده بود به هم پيوست وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُونًا فَالْتَقَى الْمَاء عَلَى أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ
13 و او را بر [كشتى ساخته شده‌] از تخته‌ها و ميخ‌ها حمل كرديم وَحَمَلْنَاهُ عَلَى ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ
14 [كشتى‌] زير نظر ما مى‌رفت، [اين‌] پاداش كسى بود كه مورد انكار واقع شده بود تَجْرِي بِأَعْيُنِنَا جَزَاء لِّمَن كَانَ كُفِرَ
15 و به راستى آن [سفينه‌] را بر جاى نهاديم تا عبرتى باشد، پس آيا پند گيرنده‌اى هست وَلَقَد تَّرَكْنَاهَا آيَةً فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ
16 پس چگونه بود عذاب من و هشدارهاى من فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
17 و قطعا قرآن را براى پند آموزى آسان كرديم، پس آيا پند گيرنده‌اى هست وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ
18 عاديان [هود را] تكذيب كردند، پس چگونه بود عذاب من و هشدارهاى من كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
19 همانا ما بر [سر] آنها تندبادى سوزان در روزى پيوسته شوم فرستاديم إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ
20 [كه‌] مردم را از جا مى‌كند، گويى تنه‌هاى نخلى بودند كه ريشه كن شده‌اند تَنزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ
21 پس [بنگر] چگونه بود عذاب من و هشدارهاى من فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
22 و قطعا قرآن را براى پندآموزى آسان كرديم، پس آيا پند گيرنده‌اى هست وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ
23 قوم ثمود بيم رسانان را تكذيب كردند كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ
24 پس گفتند: آيا بشرى يكه و تنها از خودمان را پيروى كنيم؟ در اين صورت ما واقعا در گمراهى و جنون خواهيم بود فَقَالُوا أَبَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ
25 آيا از ميان همه‌ى ما وحى بر او القا شده است؟ [نه،] بلكه او دروغگويى خودخواه است أَأُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِن بَيْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ
26 زودا كه فردا بدانند دروغگوى خودخواه كيست سَيَعْلَمُونَ غَدًا مَّنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ
27 [به صالح گفتيم:] همانا ما اين ماده شتر را به امتحانشان مى‌فرستيم، پس مراقبشان باش و صبورى كن إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ
28 و به آنان خبر ده كه آب، ميانشان [و ميان ناقه‌] تقسيم شده است، هر كدام در نوبت خود [بر سر آب‌] حاضر شود وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاء قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ
29 پس رفيقشان را ندا دادند و او شمشير كشيد و [ناقه را] پى كرد فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَى فَعَقَرَ
30 پس [بنگر] چگونه بود عذاب من و هشدارهاى من فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
31 همانا ما بر سرشان يك صيحه [ى مرگبار] فرستاديم و همگى چون علف خشك، خرد و ريز شدند إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ
32 و قطعا قرآن را براى پندآموزى آسان كرديم، پس آيا پند گيرنده‌اى هست وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ
33 قوم لوط بيم رسانان را تكذيب كردند كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ
34 همانا ما بر سر آنها طوفانى سنگبار فرو فرستاديم، بجز خاندان لوط كه به وقت سحر نجاتشان داديم إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ نَّجَّيْنَاهُم بِسَحَرٍ
35 [و اين‌] رحمتى از جانب ما بود. ما اين گونه هر كه را سپاس داشت پاداش مى‌دهيم نِعْمَةً مِّنْ عِندِنَا كَذَلِكَ نَجْزِي مَن شَكَرَ
36 و همانا [لوط] آنها را از عذاب سخت ما بيم داده بود، ولى با آن هشدارها به ستيزه برخاستند وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ
37 و از مهمانان او كام زشت خواستند، پس چشمانشان را كور كرديم [و گفتيم:] اينك بچشيد عذاب و هشدارهاى مرا وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَيْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ
38 و همانا سپيده دم عذابى پايدار و ثابت بر سرشان آمد وَلَقَدْ صَبَّحَهُم بُكْرَةً عَذَابٌ مُّسْتَقِرٌّ
39 پس عذاب و هشدارهاى مرا بچشيد فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ
40 و قطعا قرآن را براى پند آموزى آسان كرديم، پس آيا پند گيرنده‌اى هست وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ
41 و همانا بيم رسانان به جانب فرعونيان آمدند وَلَقَدْ جَاء آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ
42 [اما آنها] همه معجزات ما را تكذيب كردند، پس آنها را همچون گرفتن پيروزمندى مقتدر بگرفتيم كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُّقْتَدِرٍ
43 آيا كافران شما [اهل مكه‌] از آنها [كه برشمرديم‌] برترند، يا شما را در نوشته‌ها [ى آسمانى‌] امان نامه‌اى است أَكُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِّنْ أُوْلَئِكُمْ أَمْ لَكُم بَرَاءةٌ فِي الزُّبُرِ
44 يا مى‌گويند: ما جماعتى هستيم هميار و انتقامگير أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُّنتَصِرٌ
45 زودا كه اين جمع درهم شكسته شود و پشت كرده بگريزند سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ
46 بلكه موعدشان قيامت است، و [مجازات‌] قيامت هولناك‌تر و تلخ‌تر است بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَالسَّاعَةُ أَدْهَى وَأَمَرُّ
47 قطعا بزهكاران در گمراهى و شعله‌هاى آتشند إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ
48 روزى كه در آتش بر صورت‌هايشان كشانده شوند، [و گفته شود:] درد لمس كردن لهيب آتش را بچشيد يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلَى وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ
49 همانا ما هر چيزى را به اندازه آفريده‌ايم إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ
50 و فرمان ما جز يك فرمان نيست، چون چشم بر هم زدنى وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ
51 و همفكران شما را سخت به هلاكت رسانديم، پس آيا پند گيرنده‌اى هست وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ
52 و هر چه كرده‌اند در نامه‌ها [ى اعمال‌] ثبت است وَكُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ
53 و هر خرد و كلانى [از اعمال‌] به قلم رفته است وَكُلُّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ مُسْتَطَرٌ
54 محققا پارسايان در باغ‌ها و [كنار] نهرهايند إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ
55 در جايگاه صدق، نزد پادشاهى با اقتدار فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُّقْتَدِرٍ
Next Surah Ar-Rahman
;