Az-Zariyat

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Abolfazl Bahrampour
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Abolfazl Bahrampour

 Play All
# Translation Ayah
1 سوگند به بادهايى كه ابر و خاك را مى‌پراكنند وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا
2 و قسم به ابرهاى گرانبار [از باران‌] فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا
3 و قسم به كشتى‌ها كه به آسانى روانند فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا
4 و سوگند به [فرشتگان‌] تقسيم كننده‌ى كار فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا
5 كه آنچه وعده داده مى‌شويد حتما راست است إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ
6 و [روز] پاداش حتما واقع شدنى است وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ
7 سوگند به آسمان كه داراى مسيرها و زينت‌هاست وَالسَّمَاء ذَاتِ الْحُبُكِ
8 كه شما [در مورد پيام‌هاى قرآن‌] در گفتارى مختلف و گوناگونيد إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ
9 كسى از [ايمان به‌] آن منحرف مى‌شود كه [از حق‌] منحرف شده باشد يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ
10 مرگ بر دروغپردازان قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ
11 همانان كه در گرداب جهالت فرو رفته و بى‌خبرند الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ
12 مى‌پرسند: روز جزا چه وقت است يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ
13 روزى كه آنها بر آتش [عذاب‌] عقوبت مى‌شوند يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ
14 عذابتان را بچشيد، اين همان است كه بدان عجله مى‌كرديد ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ
15 همانا پرهيزگاران در باغ‌ها و چشمه‌سارانند إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
16 در حالى كه آنچه را پروردگارشان به آنها عطا فرموده دريافت مى‌كنند آنها پيش از اين نيكوكار بودند آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِينَ
17 و آنها كمى از شب را مى‌خفتند كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ
18 و در سحرگاهان استغفار مى‌كردند وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ
19 و در اموالشان سهمى براى سائل و محروم بود وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
20 و در زمين براى اهل يقين نشانه‌هايى است وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ
21 و نيز در وجود خودتان. پس آيا نمى‌بينيد وَفِي أَنفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ
22 و روزى شما و آنچه وعده داده مى‌شويد در آسمان است وَفِي السَّمَاء رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ
23 پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين كه اين سخن درست مثل اين كه شما سخن مى‌گوييد حق است فَوَرَبِّ السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ
24 آيا خبر مهمانان ارجمند ابراهيم به تو رسيده است هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ
25 آن‌گاه كه بر او وارد شدند پس گفتند سلام [بر تو]. گفت: سلام! [بر شما كه‌] گروهى ناشناسيد إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ
26 پس آهسته به سوى خانواده‌ى خويش رفت و گوساله‌اى فربه [و بريان‌] آورد فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاء بِعِجْلٍ سَمِينٍ
27 پس آن را به نزدشان برد [ولى با تعجب ديد دست به غذا نمى‌برند.] گفت: آيا غذا نمى‌خوريد فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ
28 پس [در دلش‌] از آنان بيمناك شد. گفتند: مترس، و او را به [تولد] پسرى دانا مژده دادند فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ
29 و زنش فريادكنان سر رسيد و بر صورت خود زد و گفت: زنى پير نازا [چگونه بزايد] فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ
30 گفتند: پروردگارت چنين گفته است. همانا او حكيم داناست قَالُوا كَذَلِكَ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ
31 [ابراهيم‌] گفت: اى فرستادگان [خدا]! مأموريت شما چيست قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ
32 گفتند: ما به سوى مردمى پليدكار فرستاده شده‌ايم قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ
33 تا سنگ‌هايى از گل بر سرشان فرو فرستيم لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ
34 [كه‌] نزد پروردگارت براى تجاوزكاران، نشاندار شده‌اند مُسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ
35 پس هر كه از مؤمنان در آن [شهرها] بود بيرون برديم فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
36 اما از مسلمانان جز يك خانه در آن جا نيافتيم فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ
37 و در آن جا براى آنها كه از عذاب دردناك مى‌ترسند نشانى بر جاى گذاشتيم وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ
38 و در [ماجراى‌] موسى [نيز نشانه و عبرتى است‌] آن‌گاه كه او را با حجتى آشكار به سوى فرعون فرستاديم وَفِي مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ
39 پس [فرعون‌] با اركان [و نيروى‌] خود روى برتافت و گفت: [اين شخص‌] ساحرى يا ديوانه‌اى است فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ
40 پس او و سپاهيانش را گرفتيم و آنها را در دريا افكنديم در حالى كه او [در آخرين لحظه‌] ملامتگر [خويش‌] بود فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ
41 و در [ماجراى‌] عاد [نيز عبرتى است‌] آن‌گاه كه بر سر آنها باد مهلك فرستاديم وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ
42 بر هيچ چيزى نمى‌گذشت مگر اين كه آن را چون استخوان پوسيده مى‌گرداند مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ
43 و در [ماجراى‌] ثمود [نيز عبرتى است‌] آن‌گاه كه به ايشان گفته شد: تا چندى برخوردار شويد [كه به حسابتان خواهيم رسيد] وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِينٍ
44 تا [آن كه‌] از فرمان پروردگار خود سر برتافتند، پس در حالى كه آنها مى‌نگريستند صاعقه آنها را گرفت فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ
45 [چنان بر زمين افتادند] كه نه توانستند برخيزند و نه از خود دفاع كنند فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ
46 و از پيش، قوم نوح را [كيفر نموديم، زيرا] آنان قومى نافرمان بودند وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ
47 و آسمان را با دستان [قدرت‌] خود بنا نهاديم و البته ما گسترش دهنده [ى آن‌] هستيم وَالسَّمَاء بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ
48 و زمين را گسترديم و نيكو گسترندگانى هستيم وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ
49 و از هر چيزى دو زوج آفريديم، اميد كه شما عبرت گيريد وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ
50 پس به سوى خدا بگريزيد كه من شما را از طرف او بيم دهنده‌اى آشكارم فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ
51 و با خدا معبود ديگرى قرار مدهيد به راستى من از جانب او براى شما هشدار دهنده‌اى آشكارم وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ
52 همچنين، براى كسانى كه پيش از آنها بودند هيچ پيامبرى نيامد جز اين كه گفتند: ساحرى يا ديوانه‌اى است كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ
53 آيا همديگر را به اين [سخن‌] سفارش كرده بودند؟ [نه،] بلكه آنان مردمى سركش بودند أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ
54 پس از آنها روى بگردان كه تو مورد ملامت نخواهى بود فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ
55 و اندرز ده كه اندرز، مؤمنان را سود مى‌بخشد وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ
56 و جن و انس را نيافريدم مگر براى اين كه مرا بندگى كنند وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ
57 از آنان هيچ روزيى نمى‌خواهم، و نمى‌خواهم كه مرا اطعام كنند مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ
58 همانا خداوند، خود روزى‌رسان و صاحب قدرت و توانمند است إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ
59 پس براى كسانى كه ستم كردند، سهم بزرگى از عذاب است همانند سهم يارانشان [از ستمگران گذشته‌]، بنابر اين عجله نكنند فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ
60 پس واى بر كسانى كه كافر شدند از آن روزشان كه وعده داده مى‌شوند فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ
Next Surah At-Tur
;