As-Saffat

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Naser Makarem Shirazi
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Naser Makarem Shirazi

 Play All
# Translation Ayah
1 سوگند به (فرشتگان) صف‌کشیده (و منظّم) وَالصَّافَّاتِ صَفًّا
2 و به نهی‌کنندگان و (بازدارندگان) فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا
3 و تلاوت‌کنندگان پیاپی آیات الهی... فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا
4 که معبود شما یگانه است؛ إِنَّ إِلَهَكُمْ لَوَاحِدٌ
5 پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آنهاست، و پروردگار مشرقها! رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ
6 ما آسمان نزدیک [= پایین‌] را با ستارگان آراستیم، إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ
7 تا آن را از هر شیطان خبیثی حفظ کنیم! وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ
8 آنها نمی‌توانند به (سخنان) فرشتگان عالم بالا گوش فرادهند، (و هرگاه چنین کنند) از هر سو هدف قرارمی‌گیرند! لَا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ
9 آنها به شدّت به عقب رانده می‌شوند؛ و برای آنان مجازاتی دائم است! دُحُورًا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ
10 مگر آنها که در لحظه‌ای کوتاه برای استراق سمع به آسمان نزدیک شوند، که «شهاب ثاقب» آنها را تعقیب می‌کند! إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ
11 از آنان بپرس: «آیا آفرینش (و معاد) آنان سخت‌تر است یا آفرینش فرشتگان (و آسمانها و زمین)؟! ما آنان را از گل چسبنده‌ای آفریدیم! فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ
12 تو از انکارشان تعجّب می‌کنی، ولی آنها مسخره می‌کنند! بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ
13 و هنگامی که به آنان تذکّر داده شود، هرگز متذکّر نمی‌شوند! وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ
14 و هنگامی که معجزه‌ای را ببینند، دیگران را نیز به استهزا دعوت می‌کنند! وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ
15 و می‌گویند: «این فقط سحری آشکار است! وَقَالُوا إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ
16 آیا هنگامی که ما مُردیم و به خاک و استخوان مبدّل شدیم، بار دیگر برانگیخته خواهیم شد؟! أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ
17 یا پدران نخستین ما (بازمی‌گردند)؟!» أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ
18 بگو: «آری، همه شما زنده می‌شوید در حالی که خوار و کوچک خواهید بود! قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ
19 تنها یک صیحه عظیم واقع می‌شود، ناگهان همه (از قبرها برمی‌خیزند و) نگاه می‌کنند! فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ
20 و می‌گویند: «ای وای بر ما، این روز جزاست!» وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَذَا يَوْمُ الدِّينِ
21 (آری) این همان روز جدایی (حقّ از باطل) است که شما آن را تکذیب می‌کردید! هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ
22 (در این هنگام به فرشتگان دستور داده می‌شود:) ظالمان و همردیفانشان و آنچه را می‌پرستیدند... احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ
23 (آری آنچه را) جز خدا می‌پرستیدند جمع کنید و بسوی راه دوزخ هدایتشان کنید! مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَى صِرَاطِ الْجَحِيمِ
24 آنها را نگهدارید که باید بازپرسی شوند! وَقِفُوهُمْ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ
25 شما را چه شده که از هم یاری نمی‌طلبید؟! مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ
26 ولی آنان در آن روز تسلیم قدرت خداوندند! بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ
27 (و در این حال) رو به یکدیگر کرده و از هم می‌پرسند... وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ
28 گروهی (می‌گویند: «شما رهبران گمراهی بودید که به ظاهر) از طریق خیرخواهی و نیکی وارد شدید امّا جز فریب چیزی در کارتان نبود)!» قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ
29 (آنها در جواب) می‌گویند: «شما خودتان اهل ایمان نبودید (تقصیر ما چیست)؟! قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ
30 ما هیچ گونه سلطه‌ای بر شما نداشتیم، بلکه شما خود قومی طغیانگر بودید! وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ
31 اکنون فرمان پروردگارمان بر همه ما مسلّم شده، و همگی از عذاب او می‌چشیم! فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ
32 ما شما را گمراه کردیم، همان گونه که خود گمراه بودیم! فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ
33 (آری) همه آنها [= پیشوایان و پیروان گمراه‌] در آن روز در عذاب الهی مشترکند! فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ
34 ما این گونه با مجرمان رفتار می‌کنیم! إِنَّا كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ
35 چرا که وقتی به آنها گفته می‌شد: «معبودی جز خدا وجود ندارد»، تکبّر و سرکشی می‌کردند... إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ
36 و پیوسته می‌گفتند: «آیا ما معبودان خود را بخاطر شاعری دیوانه رها کنیم؟!» وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوا آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ
37 چنین نیست، او حقّ را آورده و پیامبران پیشین را تصدیق کرده است! بَلْ جَاء بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ
38 اما شما (مستکبران کوردل) بطور مسلّم عذاب دردناک (الهی) را خواهید چشید! إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ
39 و جز به آنچه انجام می‌دادید کیفر داده نمی‌شوید، وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
40 جز بندگان مخلص خدا (که از این کیفرها برکنارند)! إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
41 برای آنان [= بندگان مخلص‌] روزی معیّن و ویژه‌ای است، أُوْلَئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ
42 میوه‌ها (ی گوناگون پر ارزش)، و آنها گرامی داشته می‌شوند... فَوَاكِهُ وَهُم مُّكْرَمُونَ
43 در باغهای پر نعمت بهشت؛ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ
44 در حالی که بر تختها رو به روی یکدیگر تکیه زده‌اند، عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ
45 و گرداگردشان قدحهای لبریز از شراب طهور را می‌گردانند؛ يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِن مَّعِينٍ
46 شرابی سفید و درخشنده، و لذّتبخش برای نوشندگان؛ بَيْضَاء لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ
47 شرابی که نه در آن مایه تباهی عقل است و نه از آن مست می‌شوند! لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ
48 و نزد آنها همسرانی زیبا چشم است که جز به شوهران خود عشق نمی‌ورزند. وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ
49 گویی از (لطافت و سفیدی) همچون تخم‌مرغهایی هستند که (در زیر بال و پر مرغ) پنهان مانده (و دست انسانی هرگز آن را لمس نکرده است)! كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ
50 (در حالی که آنها غرق گفتگو هستند) بعضی رو به بعضی دیگر کرده می‌پرسند... فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ
51 کسی از آنها می‌گوید: «من همنشینی داشتم... قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ
52 که پیوسته می‌گفت: آیا (به راستی) تو این سخن را باور کرده‌ای... يَقُولُ أَئِنَّكَ لَمِنْ الْمُصَدِّقِينَ
53 که وقتی ما مُردیم و به خاک و استخوان مبدّل شدیم، (بار دیگر) زنده می‌شویم و جزا داده خواهیم شد؟!» أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَدِينُونَ
54 (سپس) می‌گوید: «آیا شما می‌توانید از او خبری بگیرید؟» قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ
55 اینجاست که نگاهی می‌کند، ناگهان او را در میان دوزخ می‌بیند. فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاء الْجَحِيمِ
56 می‌گوید: «به خدا سوگند نزدیک بود مرا (نیز) به هلاکت بکشانی! قَالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدتَّ لَتُرْدِينِ
57 و اگر نعمت پروردگارم نبود، من نیز از احضارشدگان (در دوزخ) بودم! وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ
58 (سپس به یاران خود می‌گوید: ای دوستان!) آیا ما هرگز نمی‌میریم (و در بهشت جاودانه خواهیم بود)، أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ
59 و جز همان مرگ اول، مرگی به سراغ ما نخواهد آمد، و ما هرگز عذاب نخواهیم شد. إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ
60 راستی این همان پیروزی بزرگ است! إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
61 آری، برای مثل این، باید عمل‌کنندگان عمل کنند! لِمِثْلِ هَذَا فَلْيَعْمَلْ الْعَامِلُونَ
62 آیا این (نعمتهای جاویدان بهشتی) بهتر است یا درخت (نفرت‌انگیز) زقّوم؟! أَذَلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ
63 ما آن را مایه درد و رنج ظالمان قرار دادیم! إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ
64 آن درختی است که از قعر جهنّم می‌روید! إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ
65 شکوفه آن مانند سرهای شیاطین است! طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُؤُوسُ الشَّيَاطِينِ
66 آنها [= مجرمان‌] از آن می‌خورند و شکمها را از آن پر می‌کنند! فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ
67 سپس روی آن آب داغ متعفّنی می‌نوشند! ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ
68 سپس بازگشت آنها به سوی جهنّم است! ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ
69 چرا که آنها پدران خود را گمراه یافتند، إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءهُمْ ضَالِّينَ
70 با این حال به سرعت بدنبال آنان کشانده می‌شوند! فَهُمْ عَلَى آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ
71 و قبل از آنها بیشتر پیشینیان (نیز) گمراه شدند! وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ
72 ما در میان آنها انذارکنندگانی فرستادیم، وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ
73 ولی بنگر عاقبت انذارشوندگان چگونه بود! فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ
74 مگر بندگان مخلص خدا! إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
75 و نوح، ما را خواند (و ما دعای او را اجابت کردیم)؛ و چه خوب اجابت کننده‌ای هستیم! وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ
76 و او و خاندانش را از اندوه بزرگ رهایی بخشیدیم، وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ
77 و فرزندانش را همان بازماندگان (روی زمین) قرار دادیم، وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمْ الْبَاقِينَ
78 و نام نیک او را در میان امّتهای بعد باقی نهادیم. وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ
79 سلام بر نوح در میان جهانیان باد! سَلَامٌ عَلَى نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ
80 ما این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم! إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
81 چرا که او از بندگان باایمان ما بود! إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
82 سپس دیگران [= دشمنان او] را غرق کردیم! ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ
83 و از پیروان او ابراهیم بود؛ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ
84 (به خاطر بیاور) هنگامی را که با قلب سلیم به پیشگاه پروردگارش آمد؛ إِذْ جَاء رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ
85 هنگامی که به پدر و قومش گفت: «اینها چیست که می‌پرستید؟! إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ
86 آیا غیر از خدا به سراغ این معبودان دروغین می‌روید؟! أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ
87 شما درباره پروردگار عالمیان چه گمان می‌برید؟! فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ
88 (سپس) نگاهی به ستارگان افکند... فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ
89 و گفت: «من بیمارم (و با شما به مراسم جشن نمی‌آیم)!» فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ
90 آنها از او روی برتافته و به او پشت کردند (و بسرعت دور شدند.) فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ
91 (او وارد بتخانه شد) مخفیانه نگاهی به معبودانشان کرد و از روی تمسخر گفت: «چرا (از این غذاها) نمی‌خورید؟! فَرَاغَ إِلَى آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ
92 (اصلاً) چرا سخن نمی‌گویید؟!» مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ
93 سپس بسوی آنها رفت و ضربه‌ای محکم با دست راست بر پیکر آنها فرود آورد (و جز بت بزرگ، همه را درهم شکست). فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ
94 آنها با سرعت به او روی آوردند. فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ
95 گفت: «آیا چیزی را می‌پرستید که با دست خود می‌تراشید؟! قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ
96 با اینکه خداوند هم شما را آفریده و هم بتهایی که می‌سازید!» وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ
97 (بت‌پرستان) گفتند: «بنای مرتفعی برای او بسازید و او را در جهنّمی از آتش بیفکنید!» قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ
98 آنها طرحی برای نابودی ابراهیم ریخته بودند، ولی ما آنان را پست و مغلوب ساختیم! فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ
99 (او از این مهلکه بسلامت بیرون آمد) و گفت: «من به سوی پروردگارم می‌روم، او مرا هدایت خواهد کرد! وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَى رَبِّي سَيَهْدِينِ
100 پروردگارا! به من از صالحان [= فرزندان صالح‌] ببخش!» رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ
101 ما او [= ابراهیم‌] را به نوجوانی بردبار و صبور بشارت دادیم! فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ
102 هنگامی که با او به مقام سعی و کوشش رسید، گفت: «پسرم! من در خواب دیدم که تو را ذبح می‌کنم، نظر تو چیست؟» گفت «پدرم! هر چه دستور داری اجرا کن، به خواست خدا مرا از صابران خواهی یافت!» فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَى فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ
103 هنگامی که هر دو تسلیم شدند و ابراهیم جبین او را بر خاک نهاد... فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ
104 او را ندا دادیم که: «ای ابراهیم! وَنَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ
105 آن رؤیا را تحقق بخشیدی (و به مأموریت خود عمل کردی)!» ما این گونه، نیکوکاران را جزا می‌دهیم! قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
106 این مسلّماً همان امتحان آشکار است! إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْبَلَاء الْمُبِينُ
107 ما ذبح عظیمی را فدای او کردیم، وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ
108 و نام نیک او را در امّتهای بعد باقی نهادیم! وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ
109 سلام بر ابراهیم! سَلَامٌ عَلَى إِبْرَاهِيمَ
110 این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم! كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
111 او از بندگان باایمان ما است! إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
112 ما او را به اسحاق -پیامبری از شایستگان- بشارت دادیم! وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ
113 ما به او و اسحاق برکت دادیم؛ و از دودمان آن دو، افرادی بودند نیکوکار و افرادی آشکارا به خود ستم کردند! وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَى إِسْحَاقَ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ
114 ما به موسی و هارون نعمت بخشیدیم! وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ
115 و آن دو و قومشان را از اندوه بزرگ نجات دادیم! وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ
116 و آنها را یاری کردیم تا بر دشمنان خود پیروز شدند! وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ
117 ما به آن دو، کتاب روشنگر دادیم، وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ
118 و آن دو را به راه راست هدایت نمودیم! وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ
119 و نام نیکشان را در اقوام بعد باقی گذاردیم! وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ
120 سلام بر موسی و هارون! سَلَامٌ عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ
121 ما این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم! إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
122 آن دو از بندگان مؤمن ما بودند! إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
123 و الیاس از رسولان (ما) بود! وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنْ الْمُرْسَلِينَ
124 به خاطر بیاور هنگامی را که به قومش گفت: «آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟! إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ
125 آیا بت «بعل» را می‌خوانید و بهترین آفریدگارها را رها می‌سازید؟! أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ
126 خدایی که پروردگار شما و پروردگار نیاکان شماست!» وَاللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ
127 امّا آنها او را تکذیب کردند؛ ولی به یقین همگی (در دادگاه عدل الهی) احضار می‌شوند! فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
128 مگر بندگان مخلص خدا! إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
129 ما نام نیک او را در میان امّتهای بعد باقی گذاردیم! وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ
130 سلام بر الیاسین! سَلَامٌ عَلَى إِلْ يَاسِينَ
131 ما این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم! إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
132 او از بندگان مؤمن ما است! إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
133 و لوط از رسولان (ما) است! وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ
134 و به خاطر بیاور زمانی را که او و خاندانش را همگی نجات دادیم، إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ
135 مگر پیرزنی که از بازماندگان بود (و به سرنوشت آنان گرفتار شد)! إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ
136 سپس بقیه را نابود کردیم! ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ
137 و شما پیوسته صبحگاهان از کنار (ویرانه‌های شهرهای) آنها می‌گذرید... وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ
138 و (همچنین) شبانگاه؛ آیا نمی‌اندیشید؟! وَبِاللَّيْلِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ
139 و یونس از رسولان (ما) است! وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ
140 به خاطر بیاور زمانی را که به سوی کشتی پر (از جمعیّت و بار) فرار کرد. إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ
141 و با آنها قرعه افکند، (و قرعه به نام او افتاد و) مغلوب شد! فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنْ الْمُدْحَضِينَ
142 (او را به دریا افکندند) و ماهی عظیمی او را بلعید، در حالی که مستحقّ سرزنش بود! فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ
143 و اگر او از تسبیح‌کنندگان نبود... فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنْ الْمُسَبِّحِينَ
144 تا روز قیامت در شکم ماهی می‌ماند! لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ
145 (به هر حال ما او را رهایی بخشیدیم و) او را در یک سرزمین خشک خالی از گیاه افکندیم در حالی که بیمار بود! فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاء وَهُوَ سَقِيمٌ
146 و بوته کدوئی بر او رویاندیم (تا در سایه برگهای پهن و مرطوبش آرامش یابد)! وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ
147 و او را به سوی جمعیّت یکصد هزار نفری -یا بیشتر- فرستادیم! وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَى مِئَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ
148 آنها ایمان آوردند، از این رو تا مدّت معلومی آنان را از مواهب زندگی بهره‌مند ساختیم! فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِينٍ
149 از آنان بپرس: آیا پروردگارت دخترانی دارد و پسران از آن آنهاست؟! فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ
150 آیا ما فرشتگان را مؤنث آفریدیم و آنها ناظر بودند؟! أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ
151 بدانید آنها با این تهمت بزرگشان می‌گویند: أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ
152 «خداوند فرزند آورده!» ولی آنها به یقین دروغ می‌گویند! وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ
153 آیا دختران را بر پسران ترجیح داده است؟! أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ
154 شما را چه شده است؟! چگونه حکم می‌کنید؟! (هیچ می‌فهمید چه می‌گویید؟!) مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ
155 آیا متذکّر نمی‌شوید؟! أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
156 یا شما دلیل روشنی در این باره دارید؟ أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ
157 کتابتان را بیاورید اگر راست می‌گویید! فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
158 آنها [= مشرکان‌] میان او [= خداوند] و جنّ، (خویشاوندی و) نسبتی قائل شدند؛ در حالی که جنّیان بخوبی می‌دانند که این بت‌پرستان در دادگاه الهی احضار می‌شوند! وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
159 منزّه است خداوند از آنچه توصیف می‌کنند، سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ
160 مگر بندگان مخلص خدا! إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
161 شما و آنچه را پرستش می‌کنید، فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ
162 هرگز نمی‌توانید کسی را (با آن) فریب دهید، مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ
163 مگر آنها که در آتش دوزخ وارد می‌شوند! إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ
164 و هیچ یک از ما نیست جز آنکه مقام معلومی دارد؛ وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ
165 و ما همگی (برای اطاعت فرمان خداوند) به صف ایستاده‌ایم؛ وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ
166 و ما همه تسبیح‌گوی او هستیم! وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ
167 آنها پیوسته می‌گفتند: وَإِنْ كَانُوا لَيَقُولُونَ
168 «اگر یکی از کتابهای پیشینیان نزد ما بود، لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنْ الْأَوَّلِينَ
169 به یقین، ما بندگان مخلص خدا بودیم!» لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
170 (امّا هنگامی که این کتاب بزرگ آسمانی بر آنها نازل شد،) به آن کافر شدند؛ ولی بزودی (نتیجه کار خود را) خواهند دانست! فَكَفَرُوا بِهِ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ
171 وعده قطعی ما برای بندگان فرستاده ما از پیش مسلّم شده... وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ
172 که آنان یاری شدگانند، إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ
173 و لشکر ما پیروزند! وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ
174 از آنها [= کافران‌] روی بگردان تا زمان معیّنی (که فرمان جهاد فرارسد)! فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِينٍ
175 و وضع آنها را بنگر (چه بی‌محتواست) اما بزودی (نتیجه اعمال خود را) می‌بینند! وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ
176 آیا آنها برای عذاب ما شتاب می‌کنند؟! أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ
177 امّا هنگامی که عذاب ما در آستانه خانه‌هایشان فرود آید، انذارشدگان صبحگاه بدی خواهند داشت! فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاء صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ
178 از آنان روی بگردان تا زمان معیّنی! وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِينٍ
179 و وضع کارشان را ببین؛ آنها نیز به زودی (نتیجه اعمال خود را) می‌بینند! وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ
180 منزّه است پروردگار تو، پروردگار عزّت (و قدرت) از آنچه آنان توصیف می‌کنند. سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
181 و سلام بر رسولان! وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ
182 حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است! وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
Next Surah Sad
;