Ad-Dukhan

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Sayyed Mohammad Reza Safavi
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Sayyed Mohammad Reza Safavi

 Play All
# Translation Ayah
1 حا، میم. حم
2 سوگند به این کتاب روشنگر، وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ
3 که ما آن را در شبی پربرکت (شب قدر) فرو فرستادیم، چرا که ما همواره با فرستادن وحی به سوی پیامبران، مردم را هشدار داده‌ایم. إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ
4 در آن شب هر امر سربسته و مجملی که حدود آن نامشخص است باز و مشخص می‌گردد و قرآن نیز در چنین شبی از مرحله اجمال به مرحله تفصیل درآمده است. فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ
5 آری، قرآن به فرمانی از جانب ما فرود آمد، چرا که سنّت ما بر فرستادن پیامبران و ابلاغ وحی به آنان بوده است. أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ
6 قرآن نازل شد تا از جانب پروردگارت رحمتی برای مردم باشد; به یقین اوست که شنونده درخواست بندگان و دانا به نیازهای آنان است. رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
7 همان پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست. اهل یقین این حقیقت را دریافته‌اند. شما هم اگر اهل یقین باشید آن را درخواهید یافت. رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ
8 هیچ معبودی جز او نیست. همواره حیات می‌بخشد و می‌میراند. پروردگار شما و پروردگار پدران نخستین شماست. لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ
9 کفرپیشگان قریش، به قرآن و رسالت پیامبر ایمان نمی‌آورند، بلکه از آن در شک و تردید به سر می‌برند و با پرداختن به امور دنیا به بازی سرگرمند. بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ
10 پس در انتظار روزی باش که آسمان دودی آشکار برآورَد; فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاء بِدُخَانٍ مُّبِينٍ
11 دودی که این مردم را فرا می‌گیرد و مردم در آن روز می‌گویند: این عذابی است دردناک. يَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ
12 پروردگارا، این عذاب را از ما بگردان که ما ایمان می‌آوریم. رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ
13 از کجا آنان متذکّر می‌شوند و به حق اعتراف می‌کنند، در حالی که پیامبری به سویشان آمد که درستیِ رسالتش آشکار بود. أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرَى وَقَدْ جَاءهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ
14 ولی از او روی برتافتند و گفتند: او آموزش دیده و او عقل خود را از دست داده است. ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ
15 ما این عذاب را برای زمانی کوتاه از شما برمی داریم ولی در آخرت به سوی عذاب باز خواهید گشت، إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا إِنَّكُمْ عَائِدُونَ
16 در روزی که آنان را با آن گرفتنِ بزرگ بگیریم. ما قطعاً از آنان انتقام خواهیم گرفت. يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَى إِنَّا مُنتَقِمُونَ
17 و به یقین، پیش از آنان قوم فرعون را آزمودیم، بدین طریق که پیامبری بزرگوار برایشان آمد، وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ
18 با این پیام که: بنی اسرائیل را که بندگان خدایند به من بسپارید، زیرا من برای شما فرستاده‌ای امینم و نمی‌خواهم به کمک آنان بر شما شورش کنم. أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
19 و با دروغ انگاشتن رسالت من، بر خدا سرکشی مکنید که من برای شما حجّتی آشکار آورده‌ام. وَأَنْ لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ إِنِّي آتِيكُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ
20 و من به خدا که پروردگار من و پروردگار شماست پناه برده‌ام از این که سنگسارم کنید; پس شما را یارای این کار نیست. وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ
21 و اگر به من ایمان نمی‌آورید، از من کناره گیری کنید و کاری به من نداشته باشید. وَإِنْ لَّمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ
22 [فرعونیان رسالت موسی را نپذیرفتند.] پس موسی پروردگار خود را خواند که: اینان مردمی تبهکار و درخور هلاکت‌اند. فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَؤُلَاء قَوْمٌ مُّجْرِمُونَ
23 [خدا به او فرمود:] بندگانم (بنی اسرائیل) را شبانه به سوی دریا کوچ ده که شما قطعاً تعقیب خواهید شد. فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ
24 و چون دریا را با عصایت گشودی و از آن گذشتید، آن را همچنان باز بگذار تا فرعونیان به آن درآیند، که آنان لشکری هستند که قطعاً در آن غرق خواهند شد. وَاتْرُكْ الْبَحْرَ رَهْوًا إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقُونَ
25 چه بوستان‌های پر درخت و چشمه سارهایی که از خود برجای نهادند، كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
26 و کشتزارها و جایگاه‌هایی نیکو که در آنها کاخ‌ها و خانه‌های زیبا ساخته بودند، وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ
27 و نعمت‌هایی که در آن بسر می‌بردند و گفتگوهایی خوش داشتند. وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ
28 آری، ماجرا این گونه بود، و هنگامی که ما آنان را هلاک کردیم، همه آن نعمت‌ها را به مردمی دیگر (بنی اسرائیل) به میراث دادیم. كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ
29 و نه آسمان بر آنان گریه کرد و نه زمین (هلاکتشان در جهان هستی تأثیری نگذاشت) و چون فرمان خدا به نابودی آنان رفته بود مهلت نیافتند و بی درنگ نابود شدند. فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاء وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ
30 و به راستی بنی اسرائیل را از آن عذاب خفّت آور رهانیدیم; وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ
31 از اسارت فرعون که متکبّر و از تجاوزکاران بود. مِن فِرْعَوْنَ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِّنَ الْمُسْرِفِينَ
32 و قطعاً از روی آگاهی بنی اسرائیل را برگزیدیم و بر جهانیان برتری بخشیدیم. وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَى عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ
33 و به آنان از معجزات چیزهایی دادیم که در آنها آزمونی آشکار برای ایشان بود. وَآتَيْنَاهُم مِّنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاء مُّبِينٌ
34 همانا اینان (مشرکان مکّه و دیگر بت پرستان عرب) می‌گویند: إِنَّ هَؤُلَاء لَيَقُولُونَ
35 فرجام حیات ما جز همین مرگِ نخستین که با آن نابود می‌شویم چیزی نیست و ما قطعاً برانگیخته نخواهیم شد. إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ
36 اگر راست می‌گویید، پدران ما را زنده کنید و آنان را باز آورید. فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
37 آیا اینان بهترند یا قوم (تُبّع) پادشاه یمن، و کسانی که پیش از آنان بودند؟ ما قوم تبّع و امّت‌هایی را که پیش از آنان بودند هلاک ساختیم، زیرا آنها مردمی تبهکار بودند. أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ أَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ
38 [چگونه مرگ نابودی است؟ در صورتی که] ما آسمان‌ها و زمین و آنچه را که میان آن دو است نیافریدیم که بازی کرده باشیم. وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ
39 ما آنها را جز به حق (هدفدار) نیافریده‌ایم. این برای ضرورت برپایی رستاخیز برهانی روشن است ولی بیشترشان نمی‌دانند. مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
40 به یقین روز قیامت که روز جداسازی حق از باطل و تمایز تقواپیشگان از مجرمان است، میعاد همه آدمیان است. إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ
41 روزی که هیچ مهتری امرِ زیردست خویش را کفایت نمی‌کند و ذرّه‌ای از گرفتاری او را برطرف نمی‌سازد و آنان از سوی هیچ کس یاری نمی‌شوند. يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ
42 مگر کسی که خدا بر او رحمت آورَد و شفاعتِ شفاعت کننده‌ای را در حق او بپذیرد. همانا خداوند مقتدری شکست ناپذیر است و هر که را بخواهد مورد رحمت خود قرار می‌دهد. إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
43 به راستی درخت زقّوم، إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ
44 خوراک گناه پیشه است. طَعَامُ الْأَثِيمِ
45 همانند فلز ذوب شده است و در شکم‌ها می‌جوشد; كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ
46 همچون جوشیدن آب جوشان. كَغَلْيِ الْحَمِيمِ
47 ای فرشتگانِ مأمور دوزخ، آن گناه پیشه را بگیرید و به میانه دوزخ سوقش دهید. خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَى سَوَاء الْجَحِيمِ
48 سپس بر فراز سرش از آب جوشانی که بدان عذاب شود، فرو ریزید. ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ
49 و به او گویید: بچش! همانا تویی آن که خود را برای همیشه مقتدر و ارجمند پنداشتی. ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ
50 ای کفرپیشگان، این است آنچه در آن تردید روا می‌داشتید. إِنَّ هَذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ
51 به یقین تقواپیشگان در جایگاهی امن قرار دارند; إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ
52 در بوستان‌ها و در کنار چشمه سارانی. فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
53 آنان جامه‌هایی از حریرِ نازک و دیبای ضخیم بر تن می‌کنند و با اُنس و اُلفت رو به روی هم می‌نشینند. يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِينَ
54 آری، این گونه است; و آنان را با حوریانی که چشمانی سیاه و درشت دارند قرین می‌سازیم. كَذَلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ
55 در آن جا هر نوع میوه ای می‌طلبند و از زیانش در امانند. يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ
56 در آن جا [تلخی] مرگ را نمی‌چشند و برای همیشه زنده و جاویدند. مرگشان همان مرگِ نخستین بود که حیات دنیا را بدان سپری کردند، و هرگز تیره بخت نمی‌شوند، زیرا خدا آنان را از عذاب دوزخ مصون داشته است. لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَى وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ
57 تا از جانب پروردگارت بر تقواپیشگان تفضّلی باشد، و این است سعادت بزرگ. فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
58 جز این نیست که ما فهم مطالب قرآن را با نزول آن به زبان تو (زبان عربی) آسان ساختیم، باشد که قومت آنها را دریابند و متذکّر شوند. فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ
59 ولی آنان متذکّر نشدند; پس منتظر عذابی برای تکذیب کنندگان باش که آنان نیز در انتظار خواهند بود. فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ
Next Surah Al-Jathiya
;