Al-Muddathth

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Baha'oddin Khorramshahi
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Baha'oddin Khorramshahi

 Play All
# Translation Ayah
1 ای مرد جامه بر خود پیچیده‌ يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ
2 برخیز و هشدار ده‌ قُمْ فَأَنذِرْ
3 و پروردگارت را تکبیر گوی‌ وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ
4 و دامنت را پاکیزه بدار وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ
5 و از آلایش [شرک‌] بپرهیز وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ
6 و بخششی مکن که پاداش [و پاسخ‌] بزرگتریابی‌ وَلَا تَمْنُن تَسْتَكْثِرُ
7 و در راه پروردگارت شکیبایی کن‌ وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ
8 و چون در صور دمیده شود فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ
9 بدین‌سان چنین روز، روزی دشوار است‌ فَذَلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ
10 [و] بر کافران آسان نیست‌ عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ
11 مرا با کسی که تنها آفریده‌ام واگذار ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا
12 و برای او مالی روزافزون قرار دادم‌ وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُودًا
13 و پسرانی حاضر و ناظر وَبَنِينَ شُهُودًا
14 و به او [چه بسیار] میدان [و امکان‌] دادم‌ وَمَهَّدتُّ لَهُ تَمْهِيدًا
15 باز طمع دارد که افزونتر کنم‌ ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ
16 حاشا، که او به آیات ما ستیزه‌جوست‌ كَلَّا إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا
17 زودا که مشقتی سنگین بر او تحمیل کنم‌ سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا
18 چرا که او اندیشید و سگالید إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ
19 پس مرگ بر او باد چگونه سگالید فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ
20 باز مرگ بر او باد چگونه سگالید ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ
21 سپس بازنگریست‌ ثُمَّ نَظَرَ
22 و آنگاه روی درهم کشید و ترشرویی کرد ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ
23 سپس روی برتافت و گردن کشید ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ
24 و گفت این جز جادویی فرا گرفته [از دیگران‌] نیست‌ فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ
25 این جز گفتار آدمی نیست‌ إِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ
26 زودا که به دوزخش در آوریم‌ سَأُصْلِيهِ سَقَرَ
27 و تو چه دانی که دوزخ چیست‌ وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ
28 نه باقی می‌گذارد، نه رها می‌کند لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ
29 گرداننده رنگ پوستهاست [با سوختن‌] لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ
30 بر آن نوزده [نگهبان‌] است‌ عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ
31 و ما نگهبانان آتش دوزخ را جز از فرشتگان نگماشته‌ایم، و شماره آنان را جز آزمونی برای کافران نگردانده‌ایم، تا سرانجام اهل کتاب یقینی افزونتر یابند، و اهل ایمان، بر ایمان خود بیفزایند، و اهل کتاب و مؤمنان [/مسلمانان‌] شک و شبهه نورزند، و تا سرانجام بیماردلان و کافران بگویند، خداوند از این توصیف چه می‌خواهد؟ بدین‌سان خداوند هر کس را بخواهد بیراه می‌گذارد، و هر کس را بخواهد به راه می‌آورد، و سپاهیان پروردگارت را کسی جز خود او نمی‌شناسد، و این جز پندآموزی برای بشر نیست‌ وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاء وَيَهْدِي مَن يَشَاء وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْبَشَرِ
32 چنین نیست [که گویند]، سوگند به ماه‌ كَلَّا وَالْقَمَرِ
33 و شب چون بگذرد وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ
34 [و] سوگند به صبح چون روشن شود وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ
35 آن یکی از سترگهاست‌ إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ
36 هشداردهنده بشر است‌ نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ
37 برای هر کس از شما که خواهد [در راه حق و ایمان‌] پیشتر آید، یا بازپس ماند لِمَن شَاء مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ
38 هر کس در گرو کردار خویش است‌ كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ
39 مگر اصحاب یمین‌ إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ
40 که در بوستانهایی [هستند و] همپرسی می‌کنند فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءلُونَ
41 از گناهکاران‌ عَنِ الْمُجْرِمِينَ
42 که چه چیزی شما را به راه دوزخ کشاند؟ مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ
43 گویند از نمازگزاران نبودیم‌ قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ
44 و بینوایان را هم اطعام نمی‌کردیم‌ وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ
45 و با ژاژخایان ژاژخایی می‌کردیم‌ وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ
46 و روز جزا را دروغ می‌انگاشتیم‌ وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ
47 تا آنکه مرگ به سراغمان آمد حَتَّى أَتَانَا الْيَقِينُ
48 حال شفاعت شفیعان سودشان ندهد فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ
49 ایشان را چه می‌شود که از اندرز رویگردانند فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ
50 گویی درازگوشانی رمانند كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنفِرَةٌ
51 که از شیر می‌گریزند فَرَّتْ مِن قَسْوَرَةٍ
52 بلکه هر یک از ایشان می‌خواهد که به او نامه‌هایی سرگشاده دهند بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُؤْتَى صُحُفًا مُّنَشَّرَةً
53 حاشا، حق این است که از آخرت نمی‌ترسند كَلَّا بَل لَا يَخَافُونَ الْآخِرَةَ
54 حاشا، آن پندآموزی است‌ كَلَّا إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ
55 و هر کس خواهد از آن پندگیرد فَمَن شَاء ذَكَرَهُ
56 و پند نگیرند مگر آنکه خدا خواهد، اوست که سزاوار پرهیز ورزیدن است، و سزاوار آمرزگاری‌ وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَن يَشَاء اللَّهُ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ
Next Surah Al-Qiyamat
;