Al-Ma'arij

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Mahdi Elahi Ghomshei
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mahdi Elahi Ghomshei

 Play All
# Translation Ayah
1 سائلی از عذاب قیامت که وقوعش حتمی است (از رسول) پرسید (که آن عذاب چه مردمی راست). سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ
2 (بداند که) بر فرقه کافران است و هیچ کس از آنان دفع نتواند کرد. لِّلْكَافِرينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ
3 که آن عذاب از (قهر) خدای مالک آسمانهاست (یا مراد عذاب واقع بر نعمان بن حارث است که به نصب خلافت علی علیه السلام بر رسول صلی اللّه علیه و آله و سلّم اعتراض کرد، رسول صلّی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود: به امر خدا کردم. او گفت: اگر چنین است خدایا بر من عذابی فرست. فورا سنگی از آسمان بر فرقش رسید و هلاک شد). مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ
4 فرشتگان و روح الامین (برای اخذ فرمان) به سوی (عرش) خدا بالا روند در روزی که مدتش پنجاه هزار سال خواهد بود. تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ
5 پس صبر نیکو پیش گیر. فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا
6 که این مردم آن روز را بسیار دور (از امکان) بینند. إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا
7 و ما نزدیک (به وقوع) می‌بینیم. وَنَرَاهُ قَرِيبًا
8 روزی که آسمان چون فلز گداخته شود. يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاء كَالْمُهْلِ
9 و کوهها مانند پشم زده متلاشی گردند. وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ
10 و هیچ کس از خویش خود جویا نشود. وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا
11 چون حقیقت حالشان به آنها بنمایند آن روز کافر بدکار آرزو کند که کاش توانستی فرزندانش را فدای خود سازد و از عذاب برهد. يُبَصَّرُونَهُمْ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ
12 و هم زن و برادرش. وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ
13 و هم خویشان و قبیله‌اش را که همیشه حمایتش می‌کردند. وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْويهِ
14 و هر که را روی زمین است خواهد همه را فدای خویش گردند تا مگر او را (از آن عذاب) برهاند. وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ
15 و هرگز نجات نیابد که آتش دوزخ بر او شعله‌ور است. كَلَّا إِنَّهَا لَظَى
16 تا سر و صورت و اندمش پاک بسوزد. نَزَّاعَةً لِّلشَّوَى
17 دوزخ کسی را می‌خواند که از خدا رو گردانیده و با حق مخالفت کرده. تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى
18 و مال دنیا را جمع کرده و همه را ذخیره نموده است. وَجَمَعَ فَأَوْعَى
19 که انسان مخلوقی طبعا سخت حریص و بی‌صبر است. إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا
20 چون شر و زیانی به او رسد سخت جزع و بی‌قراری کند. إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا
21 و چون مال و دولتی به او رو کند منع (احسان) نماید. وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا
22 مگر نماز گزاران حقیقی. إِلَّا الْمُصَلِّينَ
23 آنان که دایم در نماز (و طاعت الهی) عمر گذرانند. الَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ
24 و آنان که در مال و دایی خود حقّی معیّن و معلوم گردانند. وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ
25 تا به فقیران سائل و فقیران آبرومند محروم رسانند. لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
26 و آنان که روز قیامت و جزا را تصدیق کنند. وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ
27 و آنان که از قهر و عذاب خدای خویش سخت ترسانند. وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ
28 که از عذاب خدا هیچ کس ایمن نتواند بود. إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ
29 و آنان که اندام خود را (از شهوت رانی) نگاه می‌دارند. وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ
30 مگر بر زنان حلال و کنیزان ملکی خویش که (از اعمال شهوت با آنها) هیچ ملامت ندارند. إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ
31 و هر که غیر از این جوید اینان به حقیقت متعدی و ستمکارند. فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاء ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ
32 و آنان که امانت و عهد و پیمانشان را رعایت کنند. وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ
33 و آنان که برای گواهی به حق قیام کنند. وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ
34 و آنان که نماز خود را (به وقت و شرایط و حضور قلب) محافظت کنند. وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ
35 آنان در باغها (ی بهشت ابد) با عزّت و احترام متنعّمند. أُوْلَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ
36 (ای رسول) چه شده است کافران را که (با تمسخر) به جانبت می‌شتابند؟! فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ
37 از راست و چپ گروه گروه (باز پراکنده می‌شوند و به دین خدا نمی‌گروند). عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ
38 آیا هر یک طمع دارند که باز آنها را در بهشت با ناز و نعمت داخل کنند؟! أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ
39 هرگز این نشود (چون) آنها خود می‌دانند که ما آنها را از چه (نطفه پستی) آفریده‌ایم (باز به آفریننده خود ایمان نمی‌آورند و به کفر می‌شتابند و طمع آن دارند که چون مؤمنان به بهشت روند). كَلَّا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ
40 چنین نیست، سوگند به خدای مشرق‌ها و مغرب‌ها که ما قادریم. فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ
41 که به جای آنها خلقی بهتر از آنها بیافرینیم و هرگز کسی (به قدرت و قوت) بر ما سبقت نخواهد یافت. عَلَى أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ
42 پس آنها را به کفر و ضلالت خود بگذار که به بازیچه دنیا دل بازند تا با روزی که وعده عذاب آنهاست رو به رو شوند. فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ
43 آن روزی که به سرعت سر از قبرها برآورده، گویی به سوی بتها (و نتیجه پرستش غیر خدا) می‌شتابند. يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ يُوفِضُونَ
44 در حالی که چشمهاشان (از هول و وحشت قیامت) به خواری فرو افتاده و ذلّت (کفر و عصیان) بر آنها احاطه کرده، این همان روزی است که به آنها وعده می‌دادند. خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذَلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ
Next Surah Nuh
;