Al-Waqi'a

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Mohsen Gharaati
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohsen Gharaati

 Play All
# Translation Ayah
1 آن‌گاه که آن واقعه [عظیم قیامت] روی دهد، إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ
2 که در واقع شدن آن دروغی نیست [و سزا نیست کسی آن را دروغ بشمارد]. لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ
3 [آن واقعه] پست‌کننده [کافران] و بالابرنده [مؤمنان] است. خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ
4 آن‌گاه که زمین به سختی لرزانده شود. إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا
5 و کوه‌ها به شدّت متلاشی شوند. وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا
6 پس به حالت غبار پراکنده درآیند. فَكَانَتْ هَبَاء مُّنبَثًّا
7 و [در آن روز] شما سه گروه خواهید بود: وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً
8 پس [گروه نخست] سعادتمندانند، سعادتمندان چه گروهی هستند! فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ
9 و [دسته‌ی دوم] بدبختانند، چه گروهی هستند بدبختان! وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ
10 و [گروه سوم] پیشگامان [کارهای نیکند که درگرفتن پاداش نیز،] پیشگامند. وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ
11 آنان نزدیکان [درگاه خداوند] هستند. أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ
12 در باغ‌های پرنعمت خواهند بود. فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ
13 [آنان] گروه زیادی از پیشینیان خواهند بود [که هنگام دعوت پیامبران پیشین به آنها ایمان آوردند]. ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ
14 و گروه کمی از امّت آخرین [پیامبر که به او ایمان آوردند]. وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ
15 بر تخت‌هایی چیده شده و جواهرنشان، عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ
16 تکیه داده‌اند، در حالی که [شادمان و باصفا] روبروی یکدیگرند. مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ
17 بر گِردشان پسرانی همیشه نوجوان می‌گردند. يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ
18 با جام‌ها و آبریزها و پیاله‌ای از [نوشیدنی‌های گوارا و] روان [از آنان پذیرایی می‌کنند]. بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ
19 از آن [نوشیدنی‌ها] نه سردرد می‌گیرند و نه مست می‌شوند. لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ
20 و میوه‌هایی از هر چه انتخاب کنند. وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ
21 و گوشت پرنده از هر نوع که بخواهند. وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ
22 و همسرانی سپید روی، درشت چشم و زیبا، وَحُورٌ عِينٌ
23 همچون مروارید در صدف. كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ
24 پاداشی در برابر آنچه می‌کردند. جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
25 در آنجا نه سخن بیهوده‌ای می‌شنوند و نه نسبت گناهی به دیگری، لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا
26 تنها چیزی که می‌شنوند سلام است، سلام! إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا
27 و یاران [راست که کارنامه‌ی آنان را به دست راستشان می‌دهند]، چه [سعادتمندند] یاران راست! وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ
28 در کنار درختان سدر بی‌خار فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ
29 و درختان موز که میوه‌هایش خوشه خوشه روی هم چیده شده است، وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ
30 و سایه‌ای گسترده و پایدار، وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ
31 و آبی ریزان [از آبشارها]، وَمَاء مَّسْكُوبٍ
32 و میوه‌ای فراوان، وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ
33 که نه تمام می‌شود و نه کسی را از آن بازمی‌دارند. لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ
34 و همسرانی والا مرتبه، وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ
35 که ما آنان را به گونه‌ای ویژه پدید آوردیم. إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء
36 پس آنان را دوشیزه قرار دادیم. فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا
37 شوهر دوستانی خوش‌سخن و هم سن و سال. عُرُبًا أَتْرَابًا
38 برای یاران راست است. لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ
39 که گروهی از پیشینیان خواهند بود، ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ
40 و گروهی از امّت آخرین [پیامبر]. وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ
41 و یاران چپ [که کارنامه‌ی آنان را به دست چپشان می‌دهند]، چه [شوربختند] یاران چپ! وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ
42 در میان باد سوزان و آب داغ، فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ
43 و سایه‌ای از دود غلیظ و سیاهند. وَظِلٍّ مِّن يَحْمُومٍ
44 که نه خنک است و نه سودبخش. لَّا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ
45 البتّه آنان پیش از این نازپرورده و خوش‌گذران و سرکش بودند. إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِينَ
46 و همواره بر گناه بزرگ پافشاری می‌کردند. وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِيمِ
47 و پیوسته می‌گفتند: «آیا هنگامی که ما مردیم و خاک و استخوان‌هایی [پوسیده] شدیم. آیا ما برانگیخته می‌شویم؟ وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ
48 و آیا نیاکان ما [نیز برانگیخته می‌شوند]؟» أَوَ آبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ
49 بگو: «به راستی پیشینیان و آیندگان، قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ
50 حتماً برای وعده‌گاهِ روزی معین، گردآورده خواهند شد. لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ
51 سپس، شما ای گمراهان انکارکننده! ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ
52 حتماً از درخت زقّوم، خواهید خورد. لَآكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ
53 و شکم‌ها را از آن پر خواهید کرد. فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ
54 و روی آن، از آب جوشان می‌آشامید. فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ
55 پس مانند شتران عطش‌زده می‌نوشید.» فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ
56 این [نخستین] پذیرایی آنان در روز قیامت است. هَذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ
57 ما شما را آفریدیم، پس چرا تصدیق نمی‌کنید؟ نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ
58 آیا آنچه را [به صورت نطفه] فرومی‌ریزید، دیده‌اید؟ أَفَرَأَيْتُم مَّا تُمْنُونَ
59 آیا شما آن را [به صورت انسان] می‌آفرینید؟ یا ما آفریننده‌ایم؟ أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ
60 ماییم که مرگ را در میان شما مقدّر کردیم و هرگز کسی بر [قدرت] ما پیشی نگرفته است. نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ
61 تا همانندانتان را جانشین شما کنیم و شما را در جهانی که نمی‌دانید، پدیدار گردانیم. عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ
62 شما آفرینش نخستین را دانستید، پس چرا [به آفرینش دوباره] متذکر نمی‌شوید؟ وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَى فَلَوْلَا تَذكَّرُونَ
63 آیا آنچه را می‌کارید، دیده‌اید؟ أَفَرَأَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ
64 آیا شما آن را می‌رویانید؟ یا ما رویاننده‌ایم؟ أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ
65 اگر بخواهیم آن را خار و خاشاک می‌گردانیم، پس شما از روی تعجّب می‌گویید: لَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ
66 «ما زیان‌دیده‌ایم! إِنَّا لَمُغْرَمُونَ
67 بلکه محروم و بدبختیم!» بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ
68 آیا آبی را که می‌نوشید، دیده‌اید؟ أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاء الَّذِي تَشْرَبُونَ
69 آیا شما آن را از ابرِ باران‌زا فروآوردید؟ یا ما فروفرستنده‌ایم؟ أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ
70 اگر بخواهیم آن را شور و تلخ می‌گردانیم، پس چرا سپاسگزاری نمی‌کنید؟ لَوْ نَشَاء جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ
71 آیا آتشی را که می‌افروزید، دیده‌اید؟ أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ
72 آیا درخت آن را شما آفریده‌اید؟ یا ما آفریننده‌ایم؟ أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِؤُونَ
73 ما آن را مایه‌ی یادآوری [آتش قیامت] و نعمتی برای مسافران قرار داده‌ایم. نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِينَ
74 پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی! فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ
75 پس سوگند به جایگاه ستارگان! فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ
76 و اگر بدانید، این سوگندی است بزرگ. وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ
77 همانا آن، قرآن کریم است. إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ
78 که در کتابی پوشیده و پنهان جای دارد. فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ
79 جز پاک‌شدگان [از هر نوع آلودگی، دیگران] به [معارف] آن دسترسی ندارند. لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ
80 فرود آمده از سوی پروردگار جهانیان است. تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ
81 پس آیا این سخن [الهی] را سرسری می‌گیرید؟ أَفَبِهَذَا الْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ
82 و [نصیب و] روزی خود را تکذیب آن قرار می‌دهید؟ وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ
83 پس چرا آن‌گاه که [جان] به گلوگاه می‌رسد، فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ
84 و شما در آن هنگام می‌نگرید [و هیچ کاری از شما ساخته نیست]! وَأَنتُمْ حِينَئِذٍ تَنظُرُونَ
85 و ما از شما به آن [محتَضر] نزدیک‌تریم؛ ولی نمی‌بینید. وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَكِن لَّا تُبْصِرُونَ
86 پس اگر شما [در برابر کردارتان] کیفر‌شدنی نیستید، فَلَوْلَا إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ
87 اگر راست می‌گویید، چرا آن جان را [به محتضَر] برنمی‌گردانید؟ تَرْجِعُونَهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
88 پس اگر او از مقرّبان باشد، فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ
89 آسایش و رفاه و بهشت پر نعمت، برای او خواهد بود. فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِيمٍ
90 و امّا اگر از یاران راست باشد، وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ أَصْحَابِ الْيَمِينِ
91 [به او گفته می‌شود:] «از سوی یاران راست، به تو سلام باد!» فَسَلَامٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ
92 و امّا اگر از تکذیب‌کنندگان گمراه باشد، وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ
93 با آبی جوشان پذیرایی می‌شود. فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِيمٍ
94 و ورود به دوزخ [جزای اوست]. وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ
95 همانا این [مطلب]، حقّ و یقینی است. إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ
96 پس به نام پروردگار بزرگوارت تسبیح گوی! فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ
Next Surah Al-Hadid
;