Muhammad

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Mohsen Gharaati
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohsen Gharaati

 Play All
# Translation Ayah
1 کسانی که کفر ورزیدند و [مردم را] از راه خدا بازداشتند، [خداوند] اعمالشان را تباه گردانید. الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ
2 و کسانی که ایمان آورده و کارهای نیکو کرده‌اند و به آنچه بر محمّد نازل شده، که حقّ است و از جانب پروردگارشان است، ایمان آورده‌اند، بدی‌های آنان را پوشاند و کارشان را به سامان رساند. وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ
3 این [دوگونه سرانجام]، به خاطر آن است که کسانی که کافر شدند، از باطل پیروی کردند و کسانی که ایمان آوردند، از همان حقّی که از سوی پروردگارشان است، پیروی نمودند. این‌گونه خدا برای مردم، مثال حالشان را بیان می‌کند. ذَلِكَ بِأَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَأَنَّ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِن رَّبِّهِمْ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ لِلنَّاسِ أَمْثَالَهُمْ
4 پس هرگاه [در میدان جنگ،] با کافران روبرو شدید، گردن‌هایشان را بزنید تا آن که آنان را از پا درآورید. [و چون به دست شما اسیر شوند،] پس آنان را سخت ببندید، [تا نگریزند.] سپس، یا بر آنان منّت نهید [و آزادشان کنید،] و یا با گرفتن فدیه، رهایشان کنید تا هنگامی که جنگ، بارهای سنگین خود را بر زمین نهد. این است [فرمان خداوند] و اگر خداوند می‌خواست، [با دیگر بلایا،] از آن کافران انتقام می‌گرفت؛ ولی [فرمان جنگ داد] تا شما را با یکدیگر بیازماید و کسانی که در راه خدا کشته شدند، [خداوند] هرگز اعمالشان را از بین نمی‌برد. فَإِذا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّى إِذَا أَثْخَنتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاء حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ذَلِكَ وَلَوْ يَشَاء اللَّهُ لَانتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَكِن لِّيَبْلُوَ بَعْضَكُم بِبَعْضٍ وَالَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَلَن يُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ
5 [خداوند] به زودی آنان را [به مقامات والا] هدایت می‌کند و حال و کارشان را نیکو می‌گرداند. سَيَهْدِيهِمْ وَيُصْلِحُ بَالَهُمْ
6 و آنان را در بهشتی که به آنان شناسانده، وارد می‌سازد. وَيُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمْ
7 ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اگر خدا را یاری کنید، شما را یاری می‌کند و گام‌هایتان را استوار می‌سازد. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ
8 و کسانی که کفر ورزیدند، بر آنان نگون‌ساری [و مرگ‌] باد! و [خدا] اعمالشان را نابود گردانید. وَالَّذِينَ كَفَرُوا فَتَعْسًا لَّهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ
9 این [نابودی] برای آن است که آنان آنچه را خداوند فروفرستاده است، خوش نداشتند، پس [خدا] کارهایشان را تباه کرد. ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ
10 پس آیا در زمین نگشتند، تا بنگرند سرانجام کسانی که پیش از آنان بودند، چگونه بود؟ خداوند آنان را نابود کرد و برای این کافران نیز همانند آن کیفرها خواهد بود. أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَلِلْكَافِرِينَ أَمْثَالُهَا
11 این به خاطر آن است که خدا، سرپرست و یاور کسانی است که ایمان آورده‌اند و به راستی کافران سرپرست و یاوری ندارند. ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَأَنَّ الْكَافِرِينَ لَا مَوْلَى لَهُمْ
12 خداوند کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، به باغ‌هایی [از بهشت] که نهرها از زیر [درختان] آن جاری است، وارد می‌کند و کسانی که کافر شدند، همواره سرگرم بهره‌گیری از [لذّت‌های زودگذر] دنیایند و می‌خورند، همان‌گونه که چهارپایان می‌خورند و [سرانجام،] آتش، جایگاه آنهاست. إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يَتَمَتَّعُونَ وَيَأْكُلُونَ كَمَا تَأْكُلُ الْأَنْعَامُ وَالنَّارُ مَثْوًى لَّهُمْ
13 و چه بسیار شهرها که [مردمانش] از شهری که تو را [از آن] بیرون کردند، نیرومندتر بودند. ما آنان را نابود کردیم و آنان هیچ یاوری نداشتند. وَكَأَيِّن مِّن قَرْيَةٍ هِيَ أَشَدُّ قُوَّةً مِّن قَرْيَتِكَ الَّتِي أَخْرَجَتْكَ أَهْلَكْنَاهُمْ فَلَا نَاصِرَ لَهُمْ
14 پس آیا کسی که از سوی پروردگارش دلیل روشنی دارد، همچون کسی است که بدی کردارش در نظرش آراسته شده و از هوس‌هایش پیروی کرده است؟ أَفَمَن كَانَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ كَمَن زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ
15 وصف بهشتی که به پرهیزکاران وعده داده شده، [چنین است:] در آن نهرهایی است از آب که [رنگ و بو و طعمش] برنمی‌گردد و نهرهایی از شیر که مزه‌ی آن دگرگونی ندارد و نهرهایی از شراب که برای نوشندگان لذّت‌بخش است و نهرهایی از عسل ناب و در آنجا از هرگونه میوه برای آنان [فراهم‌] است و [از همه بالاتر،] آمرزشی از سوی پروردگارشان. [آیا اینان] همانند کسانی هستند که در آتش، جاودانه‌اند و آبی جوشان به خوردشان داده می‌شود که دل و روده‌هایشان را پاره پاره می‌کند و اندرونشان را می‌سوزاند؟ مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيهَا أَنْهَارٌ مِّن مَّاء غَيْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِن لَّبَنٍ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ وَأَنْهَارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى وَلَهُمْ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِي النَّارِ وَسُقُوا مَاء حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءهُمْ
16 و گروهی از آنان کسانی هستند که به [سخنان] تو گوش می‌سپارند، امّا همین که از نزد تو بیرون بروند، [از روی تمسخر] به دانش‌یافتگان می‌گویند: «او هم‌اکنون چه گفت؟ [ما که نفهمیدیم.]» آنان کسانی هستند که خداوند بر دل‌هایشان مهر نهاده و از هوای نفسشان پیروی کرده‌اند. وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ حَتَّى إِذَا خَرَجُوا مِنْ عِندِكَ قَالُوا لِلَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ مَاذَا قَالَ آنِفًا أُوْلَئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ
17 و کسانی که هدایت یافته‌اند، هدایتشان را می‌افزاید و روح پرهیزکاری به آنان عطا می‌کند. وَالَّذِينَ اهْتَدَوْا زَادَهُمْ هُدًى وَآتَاهُمْ تَقْواهُمْ
18 پس آیا [کافران] چشم به راه قیامت هستند، که ناگهان به سراغشان آید؟ در حالی که نشانه‌های آن آمده است. پس آن‌گاه که [رستاخیز] به سراغشان آید، متذکر شدن چه سودی برایشان خواهد داشت؟! فَهَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً فَقَدْ جَاء أَشْرَاطُهَا فَأَنَّى لَهُمْ إِذَا جَاءتْهُمْ ذِكْرَاهُمْ
19 پس بدان که هیچ معبودی جز اللّه نیست و برای گناه خود و مردان و زنان باایمان آمرزش بخواه و خدا، رفت و آمد و آرمیدن شما را می‌داند. فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنبِكَ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَمَثْوَاكُمْ
20 و کسانی که ایمان آورده‌اند، می‌گویند: «چرا سوره‌ای [برای جهاد] نازل نمی‌شود؟» پس هنگامی که سوره‌ای محکم و روشن نازل می‌گردد که در آن نامی از جنگ رفته است، بیماردلان را می‌بینی که به تو نگاه می‌کنند، مانند نگاه کردن کسی که از [ترس] مرگ بی‌هوش شده است. پس همان مرگ برایشان سزاوارتر است. وَيَقُولُ الَّذِينَ آمَنُوا لَوْلَا نُزِّلَتْ سُورَةٌ فَإِذَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ مُّحْكَمَةٌ وَذُكِرَ فِيهَا الْقِتَالُ رَأَيْتَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ يَنظُرُونَ إِلَيْكَ نَظَرَ الْمَغْشِيِّ عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَأَوْلَى لَهُمْ
21 فرمانبرداری و سخن سنجیده، [برای آنان شایسته است.] پس هنگامی که امر [کارزار] قطعی شد، اگر به خدا راست بگویند، [و صادقانه جهاد کنند،] قطعاً برایشان بهتر است. طَاعَةٌ وَقَوْلٌ مَّعْرُوفٌ فَإِذَا عَزَمَ الْأَمْرُ فَلَوْ صَدَقُوا اللَّهَ لَكَانَ خَيْرًا لَّهُمْ
22 پس [ای بیماردلانِ سست ایمان!] اگر روی گردانید، جز این از شما انتظار می‌رود که در زمین فساد کنید و پیوندهای خویشاوندی را بگسلید؟ فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِن تَوَلَّيْتُمْ أَن تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحَامَكُمْ
23 آنانند کسانی که خداوند از رحمت خویش دور و [گوششان را] کر و چشم‌هایشان را کور ساخته است. [نه حقّی می‌شنوند و نه حقّی می‌بینند.] أُوْلَئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَى أَبْصَارَهُمْ
24 آیا در قرآن تدبّر و تأمّل نمی‌کنند؟ یا بر دل‌هایشان قفل‌هایی خورده است؟ أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا
25 کسانی که پس از آن که راه هدایت برایشان روشن شد، به آن پشت کردند، شیطان [رفتار بدشان را] برایشان آراسته و آنان را با آرزوهای دراز فریفته است. إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَى لَهُمْ
26 این، به خاطر آن است که [بیماردلان] به کسانی که از دستورات الهی ناخشنود بودند، گفتند: «ما در بعضی امور، از شما اطاعت خواهیم کرد.» در حالی که خداوند پنهان‌کاری آنان را می‌داند. ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لِلَّذِينَ كَرِهُوا مَا نَزَّلَ اللَّهُ سَنُطِيعُكُمْ فِي بَعْضِ الْأَمْرِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِسْرَارَهُمْ
27 پس [حال آنان] چگونه خواهد بود، آن‌گاه که فرشتگان جانشان را بازگیرند، در حالی که به صورت و پشت آنان می‌کوبند. فَكَيْفَ إِذَا تَوَفَّتْهُمْ الْمَلَائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ
28 این [نوع جان دادن] برای آن است که آنان از آنچه خداوند را به خشم می‌آورد، پیروی کردند و خشنودی خدا را خوش نداشتند، پس خداوند نیز اعمالشان را تباه کرد. ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ
29 آیا کسانی که در دل‌هایشان بیماری [نفاق و کفر] است، پنداشته‌اند که خداوند هیچ وقت کینه‌ها و حسادتشان را آشکار نخواهد کرد؟ أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَن لَّن يُخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ
30 و اگر بخواهیم، آنان را به تو می‌نمایانیم، آن‌گاه ایشان را به سیمایشان می‌شناسی و در آهنگ کلامشان آنان را خواهی شناخت و خداوند کارهایتان را می‌داند. وَلَوْ نَشَاء لَأَرَيْنَاكَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُم بِسِيمَاهُمْ وَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فِي لَحْنِ الْقَوْلِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ أَعْمَالَكُمْ
31 ما قطعاً شما را می‌آزماییم، تا از میان شما، مجاهدان و صابران را نشان دهیم و اخبار [و اعمالتان] را آزمایش خواهیم کرد. وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِينَ مِنكُمْ وَالصَّابِرِينَ وَنَبْلُوَ أَخْبَارَكُمْ
32 کسانی که کفر ورزیدند و [مردم را] از راه خدا بازداشتند و پس از آن که راه هدایت برایشان روشن شد، با پیامبر مخالفت کردند، هرگز به خداوند گزندی نمی‌رسانند و به زودی خداوند اعمال شما را تباه می‌سازد. إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَشَاقُّوا الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الهُدَى لَن يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئًا وَسَيُحْبِطُ أَعْمَالَهُمْ
33 ای کسانی که ایمان آورده‌اید! خدا را اطاعت کنید و از پیامبر پیروی نمایید و [با نافرمانی] کارهایتان را باطل مسازید. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَلَا تُبْطِلُوا أَعْمَالَكُمْ
34 کسانی که کافر شدند و [مردم را] از راه خدا بازداشتند، سپس در حال کفر از دنیا رفتند، خداوند هرگز آنان را نخواهد بخشید. إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ مَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ فَلَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ
35 پس سستی نورزید تا [دشمنان را] به صلح و سازش دعوت کنید، با این که شما برترید و خداوند با شماست و هرگز چیزی از [پاداش] اعمالتان را کم نمی‌کند. فَلَا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَاللَّهُ مَعَكُمْ وَلَن يَتِرَكُمْ أَعْمَالَكُمْ
36 زندگانی دنیا، تنها بازیچه و سرگرمی است و اگر ایمان بیاورید و تقوا پیشه کنید، خداوند به شما پاداش می‌دهد و همه‌ی اموالتان را از شما نمی‌خواهد. إِنَّمَا الحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَإِن تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا يُؤْتِكُمْ أُجُورَكُمْ وَلَا يَسْأَلْكُمْ أَمْوَالَكُمْ
37 اگر خداوند اموالتان را بخواهد و بر آن اصرار ورزد، بخل می‌ورزید و [خداوند] کینه‌های شما را آشکار می‌سازد. إِن يَسْأَلْكُمُوهَا فَيُحْفِكُمْ تَبْخَلُوا وَيُخْرِجْ أَضْغَانَكُمْ
38 آگاه باشید! شمایید که برای انفاق در راه خدا دعوت می‌شوید، پس برخی از شما بخل می‌ورزند و هر کس بخل پیشه کند، نسبت به [نیکبختی‌] خود بخل کرده است و خداوند غنی و بی‌نیاز است و شمایید نیازمندان! و اگر روی بگردانید، قومی جز شما را جایگزین می‌کند که همچون شما نباشند. هَاأَنتُمْ هَؤُلَاء تُدْعَوْنَ لِتُنفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَمِنكُم مَّن يَبْخَلُ وَمَن يَبْخَلْ فَإِنَّمَا يَبْخَلُ عَن نَّفْسِهِ وَاللَّهُ الْغَنِيُّ وَأَنتُمُ الْفُقَرَاء وَإِن تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ ثُمَّ لَا يَكُونُوا أَمْثَالَكُمْ
Next Surah Al-Fat-h
;