As-Sajda

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Mohsen Gharaati
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Mohsen Gharaati

 Play All
# Translation Ayah
1 الف، لام، میم. الم
2 فروفرستادن این کتاب که شکی در آن نیست، از سوی پروردگارِ جهانیان است. تَنزِيلُ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ
3 آیا می‌گویند: «[محمّد] آن را به دروغ ساخته [و به خدا نسبت داده] است!» [چنین نیست،‌] بلکه آن همان حقّ است از سوی پروردگارت، تا قومی را که پیش از تو هیچ هشداردهنده‌ای برایشان نیامده است، بیم دهی، تا شاید هدایت یابند. أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أَتَاهُم مِّن نَّذِيرٍ مِّن قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ
4 خداوند، کسی است که آسمان‌ها و زمین و آنچه را میان آن دو است، در شش روز [و دوران] آفرید، سپس بر عرش [قدرت و تدبیر جهان] قرار گرفت. برای شما جز او هیچ یاور و شفاعت‌کننده‌ای نیست. پس آیا متذکر نمی‌شوید [و پند نمی‌گیرید]؟ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ
5 [خداوند] امر [این جهان] را از آسمان به سوی زمین تدبیر می‌کند، سپس در روزی که مقدار آن هزار سال از سال‌هایی است که می‌شمرید، [نظام این عالم برچیده می‌شود و] به سوی او بالا می‌رود. يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاء إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ
6 اوست [خداوندی] که از پنهان و آشکار آگاه، [و] شکست‌ناپذیر و مهربان است. ذَلِكَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
7 کسی که هر چه را آفرید، نیکو آفرید و آفرینش انسان را از گِل آغاز کرد. الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الْإِنسَانِ مِن طِينٍ
8 سپس نسل او را از عصاره‌ای از آب پست و بی‌مقدار مقرّر فرمود. ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلَالَةٍ مِّن مَّاء مَّهِينٍ
9 سپس [اندام] او را درست و تمام ساخت و از روح خویش در وی دمید و برای شما گوش و چشم‌ها و دل‌ها قرار داد، [ولی] اندکی از شما سپاس می‌گزارید. ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ
10 و گفتند: «آیا همین که در زمین [دفن و پوسیده و] گم شدیم، آفرینش تازه‌ای خواهیم یافت؟» آری، آنان به ملاقات پروردگارشان کافرند. وَقَالُوا أَئِذَا ضَلَلْنَا فِي الْأَرْضِ أَئِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ بَلْ هُم بِلِقَاء رَبِّهِمْ كَافِرُونَ
11 بگو: «فرشته‌ی مرگ که بر شما گمارده شده، جانتان را می‌گیرد، سپس به سوی پرودگارتان برگردانده می‌شوید.» قُلْ يَتَوَفَّاكُم مَّلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ
12 و اگر ببینی مجرمان را، هنگامی که نزد پروردگارشان سرهای خود را به زیر افکنده‌اند [و می‌گویند:] «پروردگارا! دیدیم و شنیدیم [آنچه را وعده کرده بودی]، پس ما را [به دنیا] بازگردان تا کاری شایسته کنیم، ما به یقین رسیدیم.» وَلَوْ تَرَى إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُؤُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ
13 و اگر می‌خواستیم، هر کس را [به اجبار] به هدایت می‌رساندیم؛ ولی [می‌خواهیم که هر کس، خود راهش را برگزیند.] اراده‌ی قطعی من چنین است که دوزخ را از جنّ و انس [که گمراهی را بر راه راست برگزیدند،] پر خواهم کرد. وَلَوْ شِئْنَا لَآتَيْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَلَكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ
14 پس [عذاب را] بچشید! به خاطر آن که دیدار چنین روزی را فراموش کردید، ما شما را به فراموشی سپردیم. و به خاطر آنچه می‌کردید، عذاب همیشگی را بچشید. فَذُوقُوا بِمَا نَسِيتُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا إِنَّا نَسِينَاكُمْ وَذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
15 تنها کسانی به آیات ما ایمان دارند که هرگاه این آیات به آنان یادآوری شود، به سجده می‌افتند و با ستایش پروردگارشان تسبیح می‌گویند، و آنان تکبّر نمی‌ورزند. إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ
16 مؤمنان، [به هنگام شب،] پهلوهایشان از بسترها دور می‌ماند، [برای عبادت برمی‌خیزند و] پروردگارشان را از روی بیم و امید می‌خوانند، و از آنچه به آنان روزی داده‌ایم، انفاق می‌کنند. تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ
17 هیچ‌کس نمی‌داند چه پاداش مهمّی که مایه‌ی روشنی چشم‌هاست، برای آنان نهفته است. این پاداش کارهایی است که می‌کرده‌اند. فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
18 پس آیا کسی که مؤمن است، مانند کسی است که فاسق است؟ [هرگز! این دو گروه] برابر نیستند. أَفَمَن كَانَ مُؤْمِنًا كَمَن كَانَ فَاسِقًا لَّا يَسْتَوُونَ
19 امّا کسانی که ایمان آوردند و کارهای نیکو کردند برای پذیرایی از آنها جایگاهی از باغ‌ها[ی بهشت فراهم] است، به خاطر آنچه می‌کرده‌اند. أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَى نُزُلًا بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
20 و امّا کسانی که [از مدار ایمان خارج و] فاسق شدند، پس جایگاهشان آتش است. هرگاه اراده کنند که از آن بیرون آیند، به آن بازگردانده می‌شوند و به آنان گفته می‌شود: «بچشید عذاب آتشی را که همواره تکذیبش می‌کردید.» وَأَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ كُلَّمَا أَرَادُوا أَن يَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِيدُوا فِيهَا وَقِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ
21 و البتّه غیر از آن عذاب بزرگ‌تر [در قیامت]، از عذاب نزدیک [در این دنیا نیز] به آنان می‌چشانیم، تا شاید به سوی خدا بازگردند. وَلَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَى دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
22 و کیست ستمکارتر از کسی که آیات پروردگارش را به او یادآوری کنند، ولی از آنها روی گرداند؟ البتّه ما از تبهکاران انتقام می‌گیریم. وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنتَقِمُونَ
23 و به راستی ما به موسی کتاب [تورات] دادیم، پس در دیدار او [و دریافت آیات الهی] شک نداشته باش، ما آن [کتاب] را برای بنی‌اسرائیل مایه‌ی هدایت قرار دادیم. وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَلَا تَكُن فِي مِرْيَةٍ مِّن لِّقَائِهِ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ
24 و از میان آنان پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما [مردم را] هدایت کنند. چون آنان، هم صبر کردند و هم به آیات ما همواره یقین داشتند. وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ
25 بی‌گمان پروردگارت در قیامت میان مردم، در آنچه همواره اختلاف داشتند، داوری خواهد کرد. إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ
26 آیا برایشان روشن نشده که ما نسل‌های بسیاری را پیش از ایشان نابود کردیم؟ با این که این‌ها در خانه‌های آن نابودشدگان رفت و آمد دارند. البتّه در این [هلاکت‌ها و جایگزین شدن‌ها، عبرت‌ها و] نشانه‌هایی است، آیا نمی‌شنوند؟ أَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ أَفَلَا يَسْمَعُونَ
27 آیا ندیدند که ما آب را به سوی زمین بی‌گیاه می‌رانیم، پس با آن، محصولاتی را می‌رویانیم تا چهارپایانشان و خودشان از آن بخورند؟ پس آیا نمی‌بینند؟ أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاء إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَأَنفُسُهُمْ أَفَلَا يُبْصِرُونَ
28 و کافران می‌گویند: «اگر راست می‌گویید، این پیروزی [شما] چه زمانی است؟!» وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
29 بگو: «روز پیروزی، ایمان آوردنِ کافران، به حالشان سودی نخواهد داشت، و به آنان مهلت داده نخواهد شد.» قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ
30 پس از آنان روی برگردان. و منتظر [فرارسیدن پیروزی‌] باش، که آنان نیز [به گمان خود] منتظرند [که بر شما پیروز شوند]. فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ
Next Surah Al-Ahzab
;