Al-Mulk

Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Abolfazl Bahrampour

Play All
# Translation Ayah
1 پرخير و پاينده است آن كه فرمانروايى به دست اوست و او بر هر چيزى تواناست تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
2 همان كه مرگ و زندگى را بيافريد تا شما را بيازمايد كه كدامتان به عمل نيكوتر است، و او شكست ناپذير آمرزنده است الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ
3 همان كه هفت آسمان را بالاى هم بيافريد. در آفرينش [آن خداى‌] هستى بخش هيچ گونه تفاوت و اختلافى نمى‌بينى. پس چشم بگردان، آيا خلل و نقصانى مى‌بينى الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا مَّا تَرَى فِي خَلْقِ الرَّحْمَنِ مِن تَفَاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَى مِن فُطُورٍ
4 باز دوباره چشم بگردان [و بنگر، ولى‌] چشم، ناكام و خسته [از يافتن عيب‌] به سوى تو باز مى‌گردد ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِأً وَهُوَ حَسِيرٌ
5 و همانا آسمان نزديك‌تر را با چراغ‌هايى زينت داديم و آنها را مايه‌ى راندن شياطين قرار داديم، و براى آنها عذاب آتش فروزان آماده كرده‌ايم وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّيَاطِينِ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ
6 و براى كسانى كه به پروردگارشان كافر شدند عذاب جهنم است، و بد سر انجامى است وَلِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ
7 چون در آن جا افكنده شوند، از آن در حالى كه فوران مى‌كند خروشى سهمگين مى‌شنوند إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ
8 نزديك است كه از خشم پاره پاره شود. هر بار كه گروهى در آن افكنده شوند، نگاهبانان آن از ايشان پرسند: آيا شما را هشدار دهنده‌اى نيامد تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ
9 گويند: چرا البته هشدار دهنده‌اى به سوى ما آمد، ولى تكذيب كرديم و گفتيم: خدا چيزى نفرستاده است جز اين نيست كه شما در گمراهى بزرگى هستيد قَالُوا بَلَى قَدْ جَاءنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ
10 و گويند: اگر مى‌شنيديم يا تعقل مى‌كرديم در زمره‌ى دوزخيان نبوديم وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ
11 آرى به گناه خود اعتراف مى‌كنند، پس طرد و هلاكت باد بر اهل جهنم فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ
12 كسانى كه در نهان از پروردگارشان مى‌ترسند، آنها را آمرزش و پاداشى بزرگ است إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ
13 و [اگر] گفتارتان را پنهان داريد يا آشكار نماييد، بى‌گمان او به راز دل‌ها آگاه است وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
14 آيا كسى كه آفريده است نمى‌داند؟ حال آن كه او باريك‌بين آگاه است أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ
15 او كسى است كه زمين را براى شما رام كرد، پس در اطراف و اكناف آن قدم برداريد و از روزى او بخوريد و [بدانيد كه‌] برانگيخته شدن [شما] به سوى اوست هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِن رِّزْقِهِ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ
16 آيا از آن كس كه در آسمان است ايمن شده‌ايد كه شما را به زمين فرو برد، پس به ناگاه زمين بلرزد أَأَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاء أَن يَخْسِفَ بِكُمُ الأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ
17 يا از آن كس كه در آسمان است ايمن شده‌ايد كه بر سر شما تندبادى سنگبار فرو فرستد؟ پس زودا كه بدانيد بيم دادن من چگونه است أَمْ أَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاء أَن يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ
18 و البته كسانى هم كه پيش از آنها بودند به تكذيب پرداختند، پس [بنگر] عذاب من چگونه بود وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ
19 آيا به پرندگان بالاى سرشان ننگريسته‌اند كه بال‌هايشان را باز و بسته مى‌كنند؟ آنها را جز [خداى‌] رحمان نگاه نمى‌دارد. مسلما او به هر چيزى بيناست أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ
20 آيا كيست آن كسى كه او سپاه [و پشتوانه‌] شماست و شما را در برابر [خداى‌] رحمان يارى مى‌كند؟ كافران جز دچار فريب نيستند أَمَّنْ هَذَا الَّذِي هُوَ جُندٌ لَّكُمْ يَنصُرُكُم مِّن دُونِ الرَّحْمَنِ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ
21 آيا كيست آن كه اگر [خدا] روزى خود را از شما باز دارد روزيتان مى‌دهد؟ [ولى آنها پند نمى‌گيرند،] بلكه در سركشى و فرار از حق اصرار مى‌ورزند أَمَّنْ هَذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ بَل لَّجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ
22 پس آيا آن كه نگونسار بر صورت خويش مى‌رود هدايت يافته‌تر است يا آن كسى كه راست قامت بر راه راست مى‌رود أَفَمَن يَمْشِي مُكِبًّا عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّن يَمْشِي سَوِيًّا عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ
23 بگو: اوست آن كس كه شما را آفريد و براى شما شنوايى و ديدگان و دل‌ها پديد آورد. [ولى‌] كم سپاس مى‌گزاريد قُلْ هُوَ الَّذِي أَنشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ
24 بگو: اوست كه شما را در زمين پراكنده ساخته و به سوى او محشور مى‌شويد قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ
25 و مى‌گويند: اين وعده كى خواهد بود اگر راست مى‌گوييد وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
26 بگو: علم آن فقط نزد خداست و من صرفا هشداردهنده‌اى آشكارم قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ
27 و چون آن [لحظه موعود] را نزديك ببينند، چهره‌هاى كسانى كه كافر شده‌اند درهم رود و گفته شود: اين همان چيزى است كه طلب مى‌كرديد فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ
28 بگو: به من خبر دهيد، اگر خدا مرا و هر كه را با من است هلاك كند يا ما را مورد رحمت قرار دهد، چه كسى كافران را از عذابى دردناك پناه مى‌دهد قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَمَن مَّعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ
29 بگو: او [خداى‌] رحمان است به او ايمان آورديم و تنها بر او توكل كرديم. پس به زودى خواهيد دانست چه كسى در گمراهى آشكار است قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ
30 بگو: به من خبر دهيد، اگر آب شما [در زمين‌] فرو رود، چه كسى آب روان برايتان خواهد آورد قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَن يَأْتِيكُم بِمَاء مَّعِينٍ
;