Al-Waqi'a

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Abolfazl Bahrampour
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Abolfazl Bahrampour

 Play All
# Translation Ayah
1 هنگامى كه آن واقعه (رستاخيز) رخ دهد إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ
2 [خواهيد ديد كه‌] در وقوع آن دروغى نيست لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ
3 پايين آورنده [ى گروهى‌] و بالا برنده [ى گروهى‌] است خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ
4 آن‌گاه كه زمين با تكان سختى لرزانده شود إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا
5 و كوه‌ها [به تمامى‌] خرد و ريز شوند وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا
6 و به صورت غبارى پراكنده گردند فَكَانَتْ هَبَاء مُّنبَثًّا
7 و شما سه دسته شويد وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً
8 پس [دسته‌اى‌] اهل سعادت، چه اهل سعادتى فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ
9 و [دسته‌اى‌] تيره بختان، چه تيره بختانى وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ
10 و پيشگامان كه پيشگامند وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ
11 آنها مقربانند أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ
12 در باغ‌هاى پرنعمت [بهشت جاى دارند] فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ
13 بسيارى، از امت‌هاى نخستين ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ
14 و اندكى، از متأخرانند (امت اسلام) وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ
15 بر تخت‌هايى زربافت جواهر نشان عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ
16 روياروى هم بر آنها تكيه داده‌اند مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ
17 بر گردشان پسرانى هميشگى [به خدمت‌] مى‌گردند يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ
18 با جام‌ها و ابريق‌ها و پياله‌اى از مى روان بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ
19 كه از آن نه سر درد گيرند و نه مست و بى‌خرد شوند لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ
20 و ميوه از هر چه اختيار كنند وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ
21 و از گوشت پرنده هر چه بخواهند وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ
22 و حوران درشت چشم وَحُورٌ عِينٌ
23 همچو مرواريد پنهان در صدف كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ
24 [اينها] پاداشى است به خاطر آنچه مى‌كردند جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
25 در آن جا نه سخن بيهوده شنوند و نه گناه آلود لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا
26 مگر سخنى كه سلام است و سلام إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا
27 و اهل سعادت، چه اهل سعادتى وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ
28 در [زير] درختان سدر بى‌خارند فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ
29 و درختان موز كه ميوه‌اش بر هم چيده است وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ
30 و سايه‌اى گسترده وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ
31 و [كنار] آبشارها وَمَاء مَّسْكُوبٍ
32 و ميوه‌هاى فراوان وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ
33 نه تمام شدنى و نه منع شدنى لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ
34 و همسرانى بلند [مرتبه‌] وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ
35 همانا آن زنان را به آفرينشى نو آفريديم إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء
36 و آنان را دوشيزه قرار داديم فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا
37 عشق ورزان [به همسر] و هم سنّ و سالند عُرُبًا أَتْرَابًا
38 [اينها همه‌] براى اهل سعادت است لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ
39 كه بسيارى از امت‌هاى نخستين ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ
40 و بسيارى از امت‌هاى متأخرند وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ
41 و تيره بختان چه تيره بختانى وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ
42 در [عذاب‌] باد سوزان و آب جوشانند فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ
43 و سايه‌اى از دود سياه وَظِلٍّ مِّن يَحْمُومٍ
44 نه خنك است و نه خوش لَّا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ
45 همانا آنان پيش از اين خوشگذران [و غافل از آخرت‌] بودند إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِينَ
46 و بر گناه بزرگ اصرار مى‌ورزيدند وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِيمِ
47 و مى‌گفتند: آيا وقتى مرديم و خاك و استخوان شديم، واقعا ما برانگيخته مى‌شويم وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ
48 همچنين نياكان ما أَوَ آبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ
49 بگو: يقينا اولين و آخرين قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ
50 بى‌ترديد جملگى در آن وعده‌گاه روز معلوم گردآورده مى‌شوند لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ
51 آن‌گاه شما اى گمراهان تكذيب كننده ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ
52 قطعا از درختى كه از زقّوم است خواهيد خورد لَآكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ
53 كه شكم‌ها از آن پر مى‌كنيد فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ
54 و بر سر آن از آب جوشان مى‌نوشيد فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ
55 پس مى‌نوشيد چون نوشيدن اشتران عطش زده فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ
56 اين است پذيرايى آنان در روز جزا هَذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ
57 ما شما را آفريده‌ايم، پس چرا [آفرينش جديد را] تصديق نمى‌كنيد نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ
58 آيا آنچه را [كه به صورت نطفه‌] فرو مى‌ريزيد ملاحظه كرده‌ايد أَفَرَأَيْتُم مَّا تُمْنُونَ
59 آيا شما آن را خلق مى‌كنيد يا ما آفريننده‌ايم أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ
60 ماييم كه ميان شما مرگ را مقدر كرده‌ايم و ما ناتوان نيستيم نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ
61 بر اين كه امثالثان را به جاى شما قرار دهيم و شما را در جهان ديگرى كه نمى‌دانيد آفرينش تازه‌اى بخشيم عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ
62 و همانا شما پيدايش نخستين خود را دانسته‌ايد [و زنده شدن دوباره مثل آن است‌]، پس چرا توجه نمى‌كنيد وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَى فَلَوْلَا تَذكَّرُونَ
63 آيا آنچه را كه مى‌كاريد ملاحظه كرده‌ايد أَفَرَأَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ
64 آيا شما آن را مى‌رويانيد يا ما روياننده‌ايم أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ
65 اگر مى‌خواستيم قطعا آن را خاشاك مى‌كرديم پس در شگفت مى‌شديد لَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ
66 [و مى‌گفتيد:] واقعا ما زيان ديده‌ايم إِنَّا لَمُغْرَمُونَ
67 بلكه ما [به كلى از رزق‌] محروم شده‌ايم بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ
68 آيا آبى را كه مى‌نوشيد ديده‌ايد أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاء الَّذِي تَشْرَبُونَ
69 آيا شما آن را از ابر فرو فرستاده‌ايد يا ما فرو فرستنده‌ايم أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ
70 اگر مى‌خواستيم آن را تلخ مى‌گردانديم پس چرا شكر نمى‌كنيد لَوْ نَشَاء جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ
71 آيا آن آتشى را كه بر مى‌افروزيد ديده‌ايد أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ
72 آيا درختش را شما پديد آورده‌ايد يا ما پديد آورنده‌ايم أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِؤُونَ
73 ما آن را يادآورى [براى آتش قيامت‌] و كالايى براى مسافران [و جويندگان آتش‌] قرار داده‌ايم نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِينَ
74 پس به نام پروردگار بزرگ خود تسبيح گوى فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ
75 پس سوگند به جايگاه‌هاى ستارگان فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ
76 و البته اگر مى‌دانستيد، اين سوگندى بزرگ است وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ
77 قطعا اين قرآنى كريم است إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ
78 كه در كتابى مستور [لوحى محفوظ] جاى دارد فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ
79 كه جز پاكان بر آن دست نيازند لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ
80 نازل شده‌اى از جانب پروردگار جهانيان است تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ
81 پس آيا شما اين سخن را سبك مى‌گيريد أَفَبِهَذَا الْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ
82 و نصيب خود را اين قرار مى‌دهيد كه آن را تكذيب كنيد وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ
83 پس چرا وقتى كه [جان‌] به گلوگاه مى‌رسد فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ
84 و شما در آن هنگام [تنها] نظاره گريد وَأَنتُمْ حِينَئِذٍ تَنظُرُونَ
85 و ما به آن [محتضر] از شما نزديك‌تريم و ليكن شما نمى‌بينيد وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَكِن لَّا تُبْصِرُونَ
86 پس اگر شما مجازات شدنى نيستيد [و معادى در كار نيست‌] فَلَوْلَا إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ
87 چرا او را بر نمى‌گردانيد اگر راست مى‌گوييد تَرْجِعُونَهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
88 و امّا اگر [محتضر] از مقربان باشد فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ
89 آسايش و راحتى و بهشت پرنعمت [براى او] است فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِيمٍ
90 و امّا اگر از اهل سعادت باشد وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ أَصْحَابِ الْيَمِينِ
91 پس [به او گفته شود:] تو را از جانب اهل سعادت سلامى است فَسَلَامٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ
92 و امّا اگر از تكذيب كنندگان گمراه باشد وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ
93 پس [وى را] ضيافتى از آب جوشان فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِيمٍ
94 و به دوزخ در آوردن است وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ
95 بى‌ترديد، اين همان حقيقت يقينى است إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ
96 پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ
Next Surah Al-Hadid
;