Al-Hijr

  1. Home
  2. Translation
  3. Persian: Abolfazl Bahrampour
Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: Abolfazl Bahrampour

 Play All
# Translation Ayah
1 الف، لام، را. اين آيات كتاب و قرآن روشنگر است الَرَ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْآنٍ مُّبِينٍ
2 چه بسا كسانى كه كافر شدند آرزو مى‌كنند كه اى كاش مسلمان بودند رُّبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ كَانُواْ مُسْلِمِينَ
3 آنها را بگذار تا بخورند و بهره‌گيرند و آرزوها سرگرمشان كند، ولى به زودى خواهند دانست ذَرْهُمْ يَأْكُلُواْ وَيَتَمَتَّعُواْ وَيُلْهِهِمُ الأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ
4 و هيچ شهرى را هلاك نكرديم مگر اين كه براى آن اجلى معين بود وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلاَّ وَلَهَا كِتَابٌ مَّعْلُومٌ
5 هيچ امتى از اجل خويش نه پيش مى‌افتد و نه پس مى‌ماند مَّا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ
6 و گفتند: اى كسى كه قرآن بر او نازل شده، تو به يقين ديوانه‌اى وَقَالُواْ يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ
7 اگر راست مى‌گويى چرا فرشته‌ها را نزد ما نمى‌آورى لَّوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلائِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
8 ما فرشتگان را جز به حق نمى‌فرستيم و در آن هنگام ديگر مهلت داده نمى‌شوند مَا نُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ إِلاَّ بِالحَقِّ وَمَا كَانُواْ إِذًا مُّنظَرِينَ
9 بى‌ترديد ما خود اين قرآن را نازل كرديم و قطعا ما خود نگهدار آنيم إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ
10 و البته، پيش از تو نيز در ميان گروه‌هاى پيشينيان [پيامبرانى‌] فرستاديم وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِي شِيَعِ الأَوَّلِينَ
11 و هيچ پيامبرى برايشان نمى‌آمد جز آن كه او را مسخره مى‌كردند وَمَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ
12 بدين‌سان آن [قرآن‌] را در دل‌هاى مجرمان راه مى‌دهيم كَذَلِكَ نَسْلُكُهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ
13 [با اين حال‌] به آن ايمان نمى‌آورند، و روش پيشينيان نيز [بر اين‌] رفته است [كه پيامبران را تكذيب مى‌كردند] لاَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الأَوَّلِينَ
14 و اگر درى از آسمان بر آنان مى‌گشوديم كه در آن پيوسته بالا مى‌رفتند وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا مِّنَ السَّمَاء فَظَلُّواْ فِيهِ يَعْرُجُونَ
15 قطعا مى‌گفتند: جز اين نيست كه ما چشم‌بندى شده‌ايم، بلكه ما گروهى جادو زده‌ايم لَقَالُواْ إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَّسْحُورُونَ
16 و همانا ما در آسمان برج‌هايى قرار داديم و آن را براى تماشاگران آراستيم وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاء بُرُوجًا وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ
17 و آن را از [ورود] هر شيطان مطرودى نگاه داشتيم وَحَفِظْنَاهَا مِن كُلِّ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ
18 مگر آن كس كه دزديده گوش فرا دهد كه شهابى روشن او را دنبال مى‌كند إِلاَّ مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُّبِينٌ
19 و زمين را گسترديم و در آن كوه‌هاى استوار افكنديم و در آن از هر چيز متناسب [نياز انسان‌] رويانديم وَالأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْزُونٍ
20 و در آن براى شما و براى آن كه روزى رسان وى نيستيد اسباب زندگانى پديد آورديم وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ وَمَن لَّسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِينَ
21 و هر چه هست، خزينه‌هاى آن نزد ماست و ما آن را جز به اندازه‌ى معين نازل نمى‌كنيم وَإِن مِّن شَيْءٍ إِلاَّ عِندَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ
22 و بادها را بارور كننده فرستاديم و از آسمان آبى نازل كرديم و شما را بدان سيراب نموديم، در حالى كه شما ذخيره كننده‌ى آن نبوديد لَوَاقِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ وَمَا أَنتُمْ لَهُ بِخَازِنِينَ
23 و بى‌ترديد، اين ماييم كه زنده مى‌كنيم و مى‌ميرانيم و ما وارث [همه‌] هستيم وَإنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَنَحْنُ الْوَارِثُونَ
24 و ما به خوبى رفتگان شما را شناخته‌ايم و بازماندگان شما را نيز شناخته‌ايم وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ
25 و مسلما پروردگار تو هموست كه آنها را محشور خواهد كرد، [و] او حكيم داناست وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ
26 همانا انسان را از گلى خشكيده، از لجن مانده‌ى بدبوى آفريديم وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ
27 و جن را پيش از آن از آتش نافذ آفريديم وَالْجَآنَّ خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ مِن نَّارِ السَّمُومِ
28 و [ياد كن‌] هنگامى را كه پروردگار تو به فرشتگان گفت: من آفريننده بشرى از گل خشكيده، از لجن مانده‌ى بدبوى خواهم بود وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ
29 پس وقتى آن را پرداختم و از روح خود در آن دميدم براى او به سجده در افتيد فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُواْ لَهُ سَاجِدِينَ
30 پس فرشتگان همگى يكسره سجده كردند فَسَجَدَ الْمَلآئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ
31 جز ابليس كه سرباز زد از اين كه با سجده كنندگان باشد إِلاَّ إِبْلِيسَ أَبَى أَن يَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ
32 گفت: اى ابليس! تو را چه شده است كه با سجده كنندگان نباشى قَالَ يَا إِبْلِيسُ مَا لَكَ أَلاَّ تَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ
33 گفت: من آن نيستم كه براى بشرى كه او را از گلى خشك، از لجن مانده‌ى بدبوى آفريده‌اى سجده كنم قَالَ لَمْ أَكُن لِّأَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ
34 گفت: پس از آن جا بيرون شو كه بى‌شك تو مطرودى قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ
35 و بر توست لعنت و نفرين تا روز قيامت وَإِنَّ عَلَيْكَ اللَّعْنَةَ إِلَى يَوْمِ الدِّينِ
36 گفت: اى پروردگار من! پس تا روزى كه [مردم‌] برانگيخته مى‌شوند مهلتم ده قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ
37 گفت: تو از مهلت يافتگانى قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ
38 تا روز وقت معين إِلَى يَومِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ
39 گفت: پروردگارا! به سبب آن كه مرا گمراه كردى، من هم [باطل را] در روى زمين حتما برايشان مى‌آرايم و همه را گمراه مى‌كنم قَالَ رَبِّ بِمَا أَغْوَيْتَنِي لأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الأَرْضِ وَلأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ
40 مگر بندگان خالص شده‌ى تو را از ميان آنها إِلاَّ عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ
41 [خداى‌] گفت: اين سنت و راه راستى است بر عهده‌ى من قَالَ هَذَا صِرَاطٌ عَلَيَّ مُسْتَقِيمٌ
42 كه تو را بر بندگان من تسلطى نيست، جز كسانى از گمراهان كه تو را پيروى كنند إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ إِلاَّ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ
43 و قطعا جهنم وعده‌گاه همه آنهاست وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ
44 آن را هفت در است و براى هر درى، گروه معينى از آن [گمراه‌] ها تقسيم شده‌اند لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِّكُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُومٌ
45 بى‌گمان، پرهيزكاران در باغ‌ها و چشمه‌سارانند إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
46 [به آنها گويند] به سلامت و ايمنى داخل آن شويد ادْخُلُوهَا بِسَلاَمٍ آمِنِينَ
47 و هر كينه‌اى را از سينه آنها برداشتيم، كه برادرانه بر تخت‌ها رو به روى هم قرار گيرند وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ
48 در آن جا رنجى به آنان نرسد و نه از آن بيرون رانده مى‌شوند لاَ يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُم مِّنْهَا بِمُخْرَجِينَ
49 به بندگان من خبر ده كه همانا من آمرزنده‌ى مهربانم نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
50 و اين كه عذاب من عذابى دردآور است وَ أَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الأَلِيمَ
51 و آنها را از مهمانان ابراهيم خبر كن وَنَبِّئْهُمْ عَن ضَيْفِ إِ بْراَهِيمَ
52 هنگامى كه بر او وارد شدند و سلام گفتند. گفت: همانا ما از شما بيمناكيم إِذْ دَخَلُواْ عَلَيْهِ فَقَالُواْ سَلامًا قَالَ إِنَّا مِنكُمْ وَجِلُونَ
53 گفتند: مترس كه ما تو را به پسرى دانا مژده مى‌دهيم قَالُواْ لاَ تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلامٍ عَلِيمٍ
54 گفت: آيا با اين كه مرا پيرى فرا رسيده است بشارتم مى‌دهيد؟ به چه بشارت مى‌دهيد قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِي عَلَى أَن مَّسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ
55 گفتند: ما تو را به حق بشارت داديم، پس از نوميدان مباش قَالُواْ بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلاَ تَكُن مِّنَ الْقَانِطِينَ
56 گفت: چه كسى جز گمراهان، از رحمت پروردگارش نوميد مى‌شود قَالَ وَمَن يَقْنَطُ مِن رَّحْمَةِ رَبِّهِ إِلاَّ الضَّآلُّونَ
57 گفت: اى فرستادگان! پس كار شما چيست قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ
58 گفتند: ما به سوى مردمى گناهكار فرستاده شده‌ايم قَالُواْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ
59 مگر خاندان لوط كه ما قطعا همه آنها را نجات مى‌دهيم إِلاَّ آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ
60 جز زنش را كه مقدّر كرده‌ايم وى از بازماندگان [در عذاب‌] باشد إِلاَّ امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَا إِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِرِينَ
61 پس چون فرستادگان نزد خاندان لوط آمدند فَلَمَّا جَاء آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ
62 لوط گفت: شما مردمى ناشناس هستيد قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ
63 گفتند: ما همان را براى تو آورده‌ايم كه در آن ترديد مى‌كردند [نزول عذاب را] قَالُواْ بَلْ جِئْنَاكَ بِمَا كَانُواْ فِيهِ يَمْتَرُونَ
64 و ما براى تو خبر راست آورده‌ايم و قطعا ما راست گوييم وَأَتَيْنَاكَ بَالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ
65 بنابر اين، در پاسى از شب خاندان خود را حركت ده و خود از پى ايشان روانه شو، و كسى از شما به پشت سر ننگرد، و همان جا كه دستور داده مى‌شويد برويد فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلاَ يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ وَامْضُواْ حَيْثُ تُؤْمَرُونَ
66 و او را از اين امر آگاه كرديم كه صبحگاهان همه آنها ريشه كن خواهند شد وَقَضَيْنَا إِلَيْهِ ذَلِكَ الأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَؤُلاء مَقْطُوعٌ مُّصْبِحِينَ
67 و اهل شهر شادى‌كنان سر رسيدند وَجَاء أَهْلُ الْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ
68 لوط گفت: اينان مهمانان منند، پس آبرويم مريزيد قَالَ إِنَّ هَؤُلاء ضَيْفِي فَلاَ تَفْضَحُونِ
69 و از خدا پروا كنيد و مرا خوار نسازيد وَاتَّقُوا اللّهَ وَلاَ تُخْزُونِ
70 گفتند: مگر تو را از [مهمانى و پناه دادن‌] مردمان منع نكرده‌ايم قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعَالَمِينَ
71 گفت: اينان دختران منند، [با آنها ازدواج نماييد] اگر كارى مى‌كنيد قَالَ هَؤُلاء بَنَاتِي إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ
72 به جان تو سوگند كه آنها در مستى خود سرگشته بودند لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ
73 پس به هنگام طلوع آفتاب [صيحه‌ى مرگبار] آنها را فرا گرفت فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ
74 پس آن شهر را زير و رو كرديم و بر آنان سنگ‌هايى از سجّيل بارانديم فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ
75 به يقين، در اين [كيفر] براى هوشياران عبرت‌هاست إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِينَ
76 و ويرانه‌هاى آن هنوز بر سر راهى است كه بر جاى مانده وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍ مُّقيمٍ
77 بى‌گمان، در اين براى مؤمنان عبرتى است إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّلْمُؤمِنِينَ
78 و به راستى اهل «ايكه» ستمگر بودند وَإِن كَانَ أَصْحَابُ الأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ
79 پس از آنها انتقام گرفتيم، و آن دو شهر اكنون بر رهگذرى آشكار است فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِينٍ
80 و اهل حجر (قوم صالح) نيز پيامبران را تكذيب كردند وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ
81 و آيات خود را به آنها داديم ولى از آن رويگردان بودند وَآتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِينَ
82 و براى خود از كوه‌ها خانه‌هايى مى‌تراشيدند كه در امان بمانند وَكَانُواْ يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا آمِنِينَ
83 پس صبحدم صيحه [مرگبار] آنها را در گرفت فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ
84 و آنچه [از امكانات‌] به دست آورده بودند به كارشان نيامد فَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَكْسِبُونَ
85 و ما آسمان‌ها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است جز به حق نيافريديم، و يقينا قيامت آمدنى است، پس [با آنها] بساز، سازشى نيكو وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلاَّ بِالْحَقِّ وَإِنَّ السَّاعَةَ لآتِيَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ
86 پروردگار تو همان آفريدگار آگاه است إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلِيمُ
87 و به راستى تو را سبع المثانى (سوره‌ى فاتحه) و قرآن بزرگ عطا كرديم وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ
88 چشمان خود را به امكاناتى كه به گروه‌هايى از آنها داده‌ايم خيره مكن، و براى ايشان اندوه مخور، و بال محبت خود را بر مؤمنان بگستر لاَ تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ
89 و بگو: من همان هشدار دهنده‌ى آشكارم [به عذابى سخت‌] وَقُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ
90 آن سان كه بر تجزيه گران [آيات الهى‌] نازل كرديم كَمَا أَنزَلْنَا عَلَى المُقْتَسِمِينَ
91 همانان كه قرآن را بخش بخش كردند [برخى را قبول، برخى را مردود و برخى را شعر يا سحر ناميدند] الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ
92 پس سوگند به پروردگارت كه همه آنها را بازخواست خواهيم كرد فَوَرَبِّكَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِيْنَ
93 از آنچه انجام مى‌دادند عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ
94 پس آنچه را بدان دستور مى‌يابى آشكار كن و از مشركان روى بگردان فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ
95 ما شرّ مسخره كنندگان را از تو دور مى‌سازيم إِنَّا كَفَيْنَاكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ
96 همانان كه با خدا معبود ديگرى قرار مى‌دهند، اما به زودى خواهند دانست الَّذِينَ يَجْعَلُونَ مَعَ اللّهِ إِلـهًا آخَرَ فَسَوْفَ يَعْمَلُونَ
97 و ما به خوبى مى‌دانيم كه تو از آنچه مى‌گويند دلتنگ مى‌شوى وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ
98 پس با ستايش پروردگارت تسبيح گوى و از سجده كنندگان باش فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ السَّاجِدِينَ
99 و پروردگارت را بندگى كن تا وقتى كه تو را مرگ فرا رسد وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ
Next Surah An-Nahl
;