1 |
الف، لام، را. كتابى است كه آيات آن استحكام يافته، سپس از جانب حكيمى آگاه توضيح داده شده است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011001.mp3
|
الَر كِتَابٌ أُحْكِمَتْ آيَاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِن لَّدُنْ حَكِيمٍ خَبِيرٍ |
2 |
كه جز خدا را نپرستيد و من شما را از جانب او بيم دهنده و مژده رسانم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011002.mp3
|
أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ اللّهَ إِنَّنِي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ |
3 |
و ديگر اين كه از پروردگارتان آمرزش بخواهيد سپس به درگاه او روى كنيد تا شما را از بهرهاى نيكو تا مدتى معين بهرهمند سازد و به هر صاحب فضيلتى فضل او را [به تناسب كمالش] عطا كند. و اگر رويگردان شويد، من از عذاب روزى بزرگ بر شما بيمناكم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011003.mp3
|
وَأَنِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُم مَّتَاعًا حَسَنًا إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى وَيُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ وَإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنِّيَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ كَبِيرٍ |
4 |
بازگشت شما به سوى خداست و او بر هر چيزى تواناست |
/content/ayah/audio/hudhaify/011004.mp3
|
إِلَى اللّهِ مَرْجِعُكُمْ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ |
5 |
آگاه باش كه آنها سينههاى خود را خم مىكنند [و سر به زير مىاندازند] تا خود را از او [و شنيدن كلام خدا] پنهان دارند. آگاه باش، آنگاه كه جامههايشان را بر سر مىكشند [تا به خيال خود پنهان بمانند] خدا هر آنچه را نهان مىدارند يا عيان مىكنند، مىداند. |
/content/ayah/audio/hudhaify/011005.mp3
|
أَلا إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُواْ مِنْهُ أَلا حِينَ يَسْتَغْشُونَ ثِيَابَهُمْ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ |
6 |
و هيچ جنبندهاى در زمين نيست جز آن كه روزى آن بر خداست و قرارگاه اصلى و جايگاه موقت [و محل انتقال] آن را مىداند. همه در كتابى روشن موجود است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011006.mp3
|
وَمَا مِن دَآبَّةٍ فِي الأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللّهِ رِزْقُهَا وَيَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا كُلٌّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ |
7 |
و اوست كسى كه آسمانها و زمين را در شش روز آفريد و عرش او بر آب بود، تا بيازمايد كه كدام يك از شما نيكوكارتر است. و اگر بگويى: شما پس از مرگ زنده مىشويد، مسلما كسانى كه كافر شدند خواهند گفت: اين جز سحرى آشكار نيست |
/content/ayah/audio/hudhaify/011007.mp3
|
وَهُوَ الَّذِي خَلَق السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاء لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَـذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ |
8 |
و اگر عذاب را تا چند گاهى از آنان به تأخير اندازيم، [به ريشخند] خواهند گفت: چه چيزى مانع آن مىشود؟ آگاه باش، روزى كه عذابشان فرا رسد از آنها بازگردانده نشود، و آنچه مسخرهاش مىكردند آنها را فرا گيرد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011008.mp3
|
وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَى أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ لَّيَقُولُنَّ مَا يَحْبِسُهُ أَلاَ يَوْمَ يَأْتِيهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ |
9 |
و اگر از جانب خود رحمتى به انسان بچشانيم، سپس آن را از وى سلب كنيم بسيار مأيوس مىشود و كفران مىورزد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011009.mp3
|
وَلَئِنْ أَذَقْنَا الإِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَيَئُوسٌ كَفُورٌ |
10 |
و اگر پس از محنتى كه به او رسيده نعمتى به او بچشانيم، حتما خواهد گفت: گرفتارى ها از من دور شد [و ديگر بر نمىگردد] به راستى او سرمست و فخر فروش است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011010.mp3
|
وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ نَعْمَاء بَعْدَ ضَرَّاء مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّيِّئَاتُ عَنِّي إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ |
11 |
مگر كسانى كه شكيبايى كردند و كارهاى شايسته انجام دادند كه آنان را آمرزش و پاداشى بزرگ است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011011.mp3
|
إِلاَّ الَّذِينَ صَبَرُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أُوْلَـئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ |
12 |
چه بسا [ابلاغ] برخى آيات را كه به تو وحى مىشود [به خاطر عدم پذيرش آنها] ترك كنى و دلت از آن جهت كه مىگويند: چرا بر او گنجى فرستاده نشده يا فرشتهاى همراه او نيامده است، تنگ شود. ولى تو فقط هشدار دهندهاى و خدا بر همه چيز مراقب است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011012.mp3
|
فَلَعَلَّكَ تَارِكٌ بَعْضَ مَا يُوحَى إِلَيْكَ وَضَآئِقٌ بِهِ صَدْرُكَ أَن يَقُولُواْ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَيْهِ كَنزٌ أَوْ جَاء مَعَهُ مَلَكٌ إِنَّمَا أَنتَ نَذِيرٌ وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ |
13 |
آيا مىگويند: اين [قرآن] را به دروغ بافته است؟ بگو: اگر راست مىگوييد [شما هم] ده- سورهى ساخته شده همانند آن را بياوريد و غير از خدا هر كه را مىتوانيد فرا خوانيد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011013.mp3
|
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ فَأْتُواْ بِعَشْرِ سُوَرٍ مِّثْلِهِ مُفْتَرَيَاتٍ وَادْعُواْ مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ |
14 |
پس اگر پاسخ شما را ندادند، بدانيد كه آنچه نازل شده به علم خداست و هيچ معبودى جز او نيست، پس آيا تسليم مىشويد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011014.mp3
|
فَإِن لَّمْ يَسْتَجِيبُواْ لَكُمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّمَا أُنزِلِ بِعِلْمِ اللّهِ وَأَن لاَّ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ فَهَلْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ |
15 |
هر كه زندگى اين دنيا و تجمّل آن را بخواهد [مزد] اعمالشان را به تمامى در همين دنيا به آنها مىدهيم و چيزى از آن كم داده نمىشوند |
/content/ayah/audio/hudhaify/011015.mp3
|
مَن كَانَ يُرِيدُ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِيهَا وَهُمْ فِيهَا لاَ يُبْخَسُونَ |
16 |
اينان كسانى هستند كه در آخرت جز آتش برايشان نخواهد بود و آنچه در دنيا انجام دادهاند بر باد رفته و آنچه عمل مىكردند باطل است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011016.mp3
|
أُوْلَـئِكَ الَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الآخِرَةِ إِلاَّ النَّارُ وَحَبِطَ مَا صَنَعُواْ فِيهَا وَبَاطِلٌ مَّا كَانُواْ يَعْمَلُونَ |
17 |
آيا كسى كه از جانب پروردگارش بر حجّتى روشن است و شاهدى از [جانب خدا] در پى اوست، و پيش از او نيز كتاب موسى كه پيشوا و رحمتى بود [گواه او است، دروغ مىبافد]؟ آنها [كه در پى حقيقتاند] به آن ايمان مىآورند و هر كه از گروهها به آن كافر شود آتش وعدهگا |
/content/ayah/audio/hudhaify/011017.mp3
|
أَفَمَن كَانَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى إَمَامًا وَرَحْمَةً أُوْلَـئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَن يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلاَ تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يُؤْمِنُونَ |
18 |
و كيست ستمكارتر از آن كسى كه بر خدا دروغ بندد؟ آنان بر پروردگارشان عرضه مىشوند، و شاهدان مىگويند: همين كسانند كه بر پروردگارشان دروغ بستند. هان، لعنت خدا بر ظالمان باد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011018.mp3
|
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أُوْلَـئِكَ يُعْرَضُونَ عَلَى رَبِّهِمْ وَيَقُولُ الأَشْهَادُ هَـؤُلاء الَّذِينَ كَذَبُواْ عَلَى رَبِّهِمْ أَلاَ لَعْنَةُ اللّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ |
19 |
همانان كه [مردم را] از راه خدا باز مىدارند و راه خدا را منحرف مىخواهند و آخرت را هم باور ندارند |
/content/ayah/audio/hudhaify/011019.mp3
|
الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُم بِالآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ |
20 |
آنها در زمين عاجز كنندهى خدا نبودند و جز خدا سرپرستى نداشتند. عذاب براى آنان دو چندان مىشود، كه نه توان شنيدن [آيات حق را] داشتند و نه مىديدند |
/content/ayah/audio/hudhaify/011020.mp3
|
أُولَـئِكَ لَمْ يَكُونُواْ مُعْجِزِينَ فِي الأَرْضِ وَمَا كَانَ لَهُم مِّن دُونِ اللّهِ مِنْ أَوْلِيَاء يُضَاعَفُ لَهُمُ الْعَذَابُ مَا كَانُواْ يَسْتَطِيعُونَ السَّمْعَ وَمَا كَانُواْ يُبْصِرُونَ |
21 |
آنها هستند كه خويشتن را ارزان باختند و آنچه به دروغ برساخته بودند از دست دادند |
/content/ayah/audio/hudhaify/011021.mp3
|
أُوْلَـئِكَ الَّذِينَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ |
22 |
و ناگزير آنها در آخرت [از همه] زيانكارترند |
/content/ayah/audio/hudhaify/011022.mp3
|
لاَ جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي الآخِرَةِ هُمُ الأَخْسَرُونَ |
23 |
بىگمان كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردند و به پروردگارشان خاضعانه دل بستند، اهل بهشتند و در آن جاودانه خواهند بود |
/content/ayah/audio/hudhaify/011023.mp3
|
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَأَخْبَتُواْ إِلَى رَبِّهِمْ أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ الجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ |
24 |
مثل اين دو گروه مثل كور و كر و بينا و شنواست، آيا در مثل يكسانند؟ پس آيا پند نمىگيريد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011024.mp3
|
مَثَلُ الْفَرِيقَيْنِ كَالأَعْمَى وَالأَصَمِّ وَالْبَصِيرِ وَالسَّمِيعِ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلاً أَفَلاَ تَذَكَّرُونَ |
25 |
و به راستى نوح را به سوى قومش فرستاديم، [كه بگويد] من براى شما بيمرسانى آشكارم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011025.mp3
|
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُّبِينٌ |
26 |
كه جز خدا را نپرستيد همانا من از عذاب روزى دردناك بر شما بيمناكم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011026.mp3
|
أَن لاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ اللّهَ إِنِّيَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ أَلِيمٍ |
27 |
پس سران قومش كه كافر شدند، گفتند: ما تو را جز بشرى مثل خود نمىبينيم، و نمىبينيم كسى جز فرومايگان ما بدون تأمل از تو پيروى كرده باشد، و نمىبينيم كه شما را بر ما فضيلتى باشد، بلكه شما را دروغگو مىانگاريم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011027.mp3
|
فَقَالَ الْمَلأُ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قِوْمِهِ مَا نَرَاكَ إِلاَّ بَشَرًا مِّثْلَنَا وَمَا نَرَاكَ اتَّبَعَكَ إِلاَّ الَّذِينَ هُمْ أَرَاذِلُنَا بَادِيَ الرَّأْيِ وَمَا نَرَى لَكُمْ عَلَيْنَا مِن فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّكُمْ كَاذِبِينَ |
28 |
گفت: اى قوم من! به من بگوييد اگر از پروردگارم حجّتى روشن داشته باشم و مرا از نزد خود رحمتى داده باشد كه بر شما پوشيده است، [باز هم مرا انكار مىكنيد؟] آيا [مىتوانيم] شما را به [پذيرفتن] آن مجبور سازيم، در حالى كه از آن اكراه داريد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011028.mp3
|
قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّيَ وَآتَانِي رَحْمَةً مِّنْ عِندِهِ فَعُمِّيَتْ عَلَيْكُمْ أَنُلْزِمُكُمُوهَا وَأَنتُمْ لَهَا كَارِهُونَ |
29 |
و اى قوم من! بر اين [رسالت] مالى از شما درخواست نمىكنم، مزد من فقط با خداست، و كسانى را كه ايمان آوردهاند از خود نمىرانم [و] آنها قطعا خداى خويش را ملاقات خواهند كرد، و ليكن من شما را مردمى نادان مىبينم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011029.mp3
|
وَيَا قَوْمِ لا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مَالاً إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلَى اللّهِ وَمَا أَنَاْ بِطَارِدِ الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّهُم مُّلاَقُو رَبِّهِمْ وَلَـكِنِّيَ أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ |
30 |
و اى قوم من! اگر آنها را طرد كنم، چه كسى مرا در برابر خدا يارى خواهد كرد؟ آيا توجه نمىكنيد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011030.mp3
|
وَيَا قَوْمِ مَن يَنصُرُنِي مِنَ اللّهِ إِن طَرَدتُّهُمْ أَفَلاَ تَذَكَّرُونَ |
31 |
و به شما نمىگويم خزاين الهى نزد من است، و غيب هم نمىدانم و نمىگويم من فرشتهام، و در بارهى كسانى كه در چشم شما خوار مىآيند، [مثل شما] نمىگويم كه خدا هرگز خيرشان نخواهد داد. خدا به آنچه در ضمير آنهاست آگاهتر است. [پس اگر طردشان كنم] من در آن ص |
/content/ayah/audio/hudhaify/011031.mp3
|
وَلاَ أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَآئِنُ اللّهِ وَلاَ أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلاَ أَقُولُ إِنِّي مَلَكٌ وَلاَ أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزْدَرِي أَعْيُنُكُمْ لَن يُؤْتِيَهُمُ اللّهُ خَيْرًا اللّهُ أَعْلَمُ بِمَا فِي أَنفُسِهِمْ إِنِّي إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ |
32 |
گفتند: اى نوح! واقعا با ما جدال كردى، و بسيار هم جدال كردى پس اگر راست مىگويى آنچه را به ما وعده مىدهى بر سر ما بياور |
/content/ayah/audio/hudhaify/011032.mp3
|
قَالُواْ يَا نُوحُ قَدْ جَادَلْتَنَا فَأَكْثَرْتَ جِدَالَنَا فَأْتَنِا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ |
33 |
گفت: تنها خداست كه اگر بخواهد آن را براى شما مىآورد و شما عاجز كنندهى [او] نيستيد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011033.mp3
|
قَالَ إِنَّمَا يَأْتِيكُم بِهِ اللّهُ إِن شَاء وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ |
34 |
و اگر من بخواهم شما را اندرز دهم، در صورتى كه خداوند [به سزاى كفرتان] بخواهد گمراهتان كند، اندرز من شما را سودى نخواهد بخشيد. او پروردگار شماست و به سوى او بازگردانده مىشويد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011034.mp3
|
وَلاَ يَنفَعُكُمْ نُصْحِي إِنْ أَرَدتُّ أَنْ أَنصَحَ لَكُمْ إِن كَانَ اللّهُ يُرِيدُ أَن يُغْوِيَكُمْ هُوَ رَبُّكُمْ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ |
35 |
آيا [در بارهى قرآن] مىگويند: آن را خود بافته است؟ بگو: اگر آن را بافته باشم، گناهم بر عهدهى من است و من از گناهانى كه شما مىكنيد بيزارم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011035.mp3
|
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَعَلَيَّ إِجْرَامِي وَأَنَاْ بَرِيءٌ مِّمَّا تُجْرَمُونَ |
36 |
و به نوح وحى شد كه از قوم تو جز آنها كه [تاكنون] ايمان آوردهاند ديگر كسى ايمان نخواهد آورد، پس از آنچه مىكنند غمگين مباش |
/content/ayah/audio/hudhaify/011036.mp3
|
وَأُوحِيَ إِلَى نُوحٍ أَنَّهُ لَن يُؤْمِنَ مِن قَوْمِكَ إِلاَّ مَن قَدْ آمَنَ فَلاَ تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ |
37 |
و كشتى را زير نظر ما و به اشارهى ما بساز، و در بارهى كسانى كه ستم كردند با من سخن مگوى كه آنها غرق شدنى هستند |
/content/ayah/audio/hudhaify/011037.mp3
|
وَاصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا وَلاَ تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُواْ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ |
38 |
و [نوح] كشتى را مىساخت و هر بار كه اشرافى از قومش بر او مىگذشتند مسخرهاش مىكردند. گفت: اگر ما را مسخره كنيد، ما [نيز] شما را همانگونه كه مسخره مىكنيد مسخره خواهيم كرد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011038.mp3
|
وَيَصْنَعُ الْفُلْكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلأٌ مِّن قَوْمِهِ سَخِرُواْ مِنْهُ قَالَ إِن تَسْخَرُواْ مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَ |
39 |
به زودى خواهيد دانست كه عذاب [الهى] سراغ چه كسى مىآيد كه خوارش سازد و عذابى پايدار بر سرش فرود آيد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011039.mp3
|
فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُّقِيمٌ |
40 |
تا آنگاه كه فرمان ما در رسيد و تنور جوشيدن گرفت، فرموديم: از هر جفتى [از حيوانات] دو تا و خاندان خود را- مگر كسى كه قبلا در بارهى او حكم صادر شده- و نيز كسانى را كه ايمان آوردهاند در كشتى سوار كن و جز عدّهى كمى با او ايمان نياوردند |
/content/ayah/audio/hudhaify/011040.mp3
|
حَتَّى إِذَا جَاء أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلاَّ مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ وَمَنْ آمَنَ وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلاَّ قَلِيلٌ |
41 |
و [نوح] گفت: در آن سوار شويد. به نام خداست حركت آن و به نام خداست ايستادن آن [و] پروردگار من آمرزندهى مهربان است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011041.mp3
|
وَقَالَ ارْكَبُواْ فِيهَا بِسْمِ اللّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ |
42 |
و آن [كشتى] آنها را در ميان امواجى همچون كوهها مىبرد، و نوح پسرش را كه در كنارى بود صدا زد: اى پسرك من! با ما سوار شو و با كافران مباش |
/content/ayah/audio/hudhaify/011042.mp3
|
وَهِيَ تَجْرِي بِهِمْ فِي مَوْجٍ كَالْجِبَالِ وَنَادَى نُوحٌ ابْنَهُ وَكَانَ فِي مَعْزِلٍ يَا بُنَيَّ ارْكَب مَّعَنَا وَلاَ تَكُن مَّعَ الْكَافِرِينَ |
43 |
گفت: به زودى به كوهى پناه خواهم برد كه مرا از آب در امان نگاه دارد. [نوح] گفت: امروز از فرمان خداوند هيچ نگاه دارندهاى نيست مگر كسى كه [خدا بر او] رحم كند. و موج ميانشان حايل شد و از غرق شدگان گرديد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011043.mp3
|
قَالَ سَآوِي إِلَى جَبَلٍ يَعْصِمُنِي مِنَ الْمَاء قَالَ لاَ عَاصِمَ الْيَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ إِلاَّ مَن رَّحِمَ وَحَالَ بَيْنَهُمَا الْمَوْجُ فَكَانَ مِنَ الْمُغْرَقِينَ |
44 |
و گفته شد: اى زمين! آب خود فرو بر، و اى آسمان بازايست، و آب فروشد و كار پايان يافت و [كشتى] بر جودى قرار گرفت و گفته شد: مرگ بر ستمگران |
/content/ayah/audio/hudhaify/011044.mp3
|
وَقِيلَ يَا أَرْضُ ابْلَعِي مَاءكِ وَيَا سَمَاء أَقْلِعِي وَغِيضَ الْمَاء وَقُضِيَ الأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ وَقِيلَ بُعْداً لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ |
45 |
و نوح پروردگار خود را ندا كرد و گفت: پروردگارا! پسرم از خاندان من است و قطعا وعدهى تو راست است و تو بهترين داورانى |
/content/ayah/audio/hudhaify/011045.mp3
|
وَنَادَى نُوحٌ رَّبَّهُ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابُنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ |
46 |
فرمود: اى نوح! در حقيقت او از كسان تو نيست، او عملى ناصالح است، پس چيزى را كه بدان علم ندارى از من مخواه. من به تو اندرز مىدهم كه مبادا از جاهلان باشى |
/content/ayah/audio/hudhaify/011046.mp3
|
قَالَ يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ فَلاَ تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ |
47 |
گفت: پروردگارا! من به تو پناه مىبرم كه از تو چيزى بخواهم كه بدان علم ندارم، و اگر مرا نيامرزى و بر من ترحم نكنى از زيانكاران مىشوم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011047.mp3
|
قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَإِلاَّ تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِي أَكُن مِّنَ الْخَاسِرِينَ |
48 |
گفته شد: اى نوح! [از كشتى] فرود آى با سلامت و بركاتى از ما بر تو و بر گروههايى كه با تواند، و گروههايى نيز هستند كه برخوردارشان خواهيم كرد، آنگاه عذاب دردناكى از ما به آنها خواهد رسيد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011048.mp3
|
قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلاَمٍ مِّنَّا وَبَركَاتٍ عَلَيْكَ وَعَلَى أُمَمٍ مِّمَّن مَّعَكَ وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ |
49 |
اينها از خبرهاى غيب است كه به تو وحى مىكنيم. پيش از اين نه تو آن را مىدانستى و نه قوم تو. پس صبورى كن كه عاقبت [نيك] از آن پرهيزكاران است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011049.mp3
|
تِلْكَ مِنْ أَنبَاء الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ مَا كُنتَ تَعْلَمُهَا أَنتَ وَلاَ قَوْمُكَ مِن قَبْلِ هَـذَا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ |
50 |
و به سوى قوم عاد، برادرشان هود را [فرستاديم]. گفت: اى قوم من! خدا را بپرستيد كه شما را هيچ خدايى جز او نيست، [و] شما [در شرك به خدا] دروغبافانى بيش نيستيد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011050.mp3
|
وَإِلَى عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَيْرُهُ إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ مُفْتَرُونَ |
51 |
اى قوم من! براى اين كار از شما مزدى نمىخواهم. مزد من فقط با آن كسى است كه مرا آفريد. پس آيا تعقل نمىكنيد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011051.mp3
|
يَا قَوْمِ لا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلَى الَّذِي فَطَرَنِي أَفَلاَ تَعْقِلُونَ |
52 |
و اى قوم من! از پروردگار خويش آمرزش بخواهيد و به درگاه او توبه كنيد تا از آسمان بر شما باران پياپى فرستد و نيرويى بر نيروى شما بيفزايد، و خلافكارانه روى برمتابيد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011052.mp3
|
وَيَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّمَاء عَلَيْكُم مِّدْرَارًا وَيَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلَى قُوَّتِكُمْ وَلاَ تَتَوَلَّوْاْ مُجْرِمِينَ |
53 |
گفتند: اى هود! براى ما دليل روشنى نياوردهاى، و ما به گفته تو از خدايان خويش دست بردار نيستيم و ما هرگز تو را باور نداريم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011053.mp3
|
قَالُواْ يَا هُودُ مَا جِئْتَنَا بِبَيِّنَةٍ وَمَا نَحْنُ بِتَارِكِي آلِهَتِنَا عَن قَوْلِكَ وَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ |
54 |
[چيزى] جز اين نمىگوييم كه بعضى از خدايان ما به تو آسيب رساندهاند. گفت: من خدا را گواه مىگيرم و [شما نيز] شاهد باشيد كه من از آنچه شريك او مىكنيد بيزارم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011054.mp3
|
إِن نَّقُولُ إِلاَّ اعْتَرَاكَ بَعْضُ آلِهَتِنَا بِسُوَءٍ قَالَ إِنِّي أُشْهِدُ اللّهِ وَاشْهَدُواْ أَنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ |
55 |
پس همگى [در باره] من نيرنگ كنيد سپس مهلتم ندهيد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011055.mp3
|
مِن دُونِهِ فَكِيدُونِي جَمِيعًا ثُمَّ لاَ تُنظِرُونِ |
56 |
بىگمان، من بر خداوند كه پروردگار من و پروردگار شماست توكّل كردم. هيچ جنبندهاى نيست مگر اين كه خداوند گيرندهى زمام هستى اوست. به راستى پروردگار من بر راه راست است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011056.mp3
|
إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللّهِ رَبِّي وَرَبِّكُم مَّا مِن دَآبَّةٍ إِلاَّ هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا إِنَّ رَبِّي عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ |
57 |
پس اگر روى بگردانيد، به يقين [بدانيد] آنچه را كه به منظور آن به سوى شما فرستاده شدهام به شما رساندم و پروردگار من قومى غير از شما را جانشين [شما] خواهد كرد و به او ضررى نتوانيد زد. بىشك پروردگار من حافظ هر چيزى است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011057.mp3
|
فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقَدْ أَبْلَغْتُكُم مَّا أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَيْكُمْ وَيَسْتَخْلِفُ رَبِّي قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلاَ تَضُرُّونَهُ شَيْئًا إِنَّ رَبِّي عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ |
58 |
و چون فرمان ما در رسيد، هود و كسانى را كه با او گرويده بودند به رحمتى از جانب خود نجات داديم و آنها را از عذابى سخت رهانيديم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011058.mp3
|
وَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّيْنَا هُودًا وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَنَجَّيْنَاهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ |
59 |
و اين [قوم] عاد بودند كه آيات پروردگارشان را انكار كردند و فرستادگانش را نافرمانى نمودند و از فرمان هر جبّار دشمن حق پيروى كردند |
/content/ayah/audio/hudhaify/011059.mp3
|
وَتِلْكَ عَادٌ جَحَدُواْ بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَعَصَوْاْ رُسُلَهُ وَاتَّبَعُواْ أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ |
60 |
و [سر انجام] در اين دنيا و روز قيامت با لعنت و نفرين بدرقه شدند. آگاه باشيد كه عاديان به پروردگارشان كافر شدند. اى طرد و هلاك باد بر عاديان، قوم هود |
/content/ayah/audio/hudhaify/011060.mp3
|
وَأُتْبِعُواْ فِي هَـذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلا إِنَّ عَادًا كَفَرُواْ رَبَّهُمْ أَلاَ بُعْدًا لِّعَادٍ قَوْمِ هُودٍ |
61 |
و به سوى [قوم] ثمود، برادرشان صالح را [فرستاديم]. گفت: اى قوم من! خدا را بپرستيد كه براى شما هيچ معبودى جز او نيست. اوست كه شما را از زمين پديد آورد و شما را به عمران آن وا داشت. پس از او آمرزش بخواهيد، آنگاه به درگاه او توبه كنيد كه پروردگار من [ |
/content/ayah/audio/hudhaify/011061.mp3
|
وَإِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَيْرُهُ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ الأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٌ مُّجِيبٌ |
62 |
گفتند: اى صالح! به راستى تو پيش از اين ميان ما مايه اميد بودى، آيا ما را از پرستش آنچه پدرانمان مىپرستيدند باز مىدارى؟ و بىگمان ما از آنچه تو ما را بدان مىخوانى سخت دچار شكّيم و [نسبت به آن] مردّديم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011062.mp3
|
قَالُواْ يَا صَالِحُ قَدْ كُنتَ فِينَا مَرْجُوًّا قَبْلَ هَـذَا أَتَنْهَانَا أَن نَّعْبُدَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ |
63 |
گفت: اى قوم من! چه مىگوييد اگر [در اين فراخوان] بر حجّتى روشن از پروردگار خود باشم و از جانب خود رحمتى به من داده باشد، چه كسى در برابر خدا مرا يارى مىكند اگر او را نافرمانى كنم؟ پس شما مرا جز خسارت نمىافزاييد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011063.mp3
|
قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَى بَيِّنَةً مِّن رَّبِّي وَآتَانِي مِنْهُ رَحْمَةً فَمَن يَنصُرُنِي مِنَ اللّهِ إِنْ عَصَيْتُهُ فَمَا تَزِيدُونَنِي غَيْرَ تَخْسِيرٍ |
64 |
و اى قوم من! اين ماده شتر خداست كه براى شما معجزهاى است. پس بگذاريدش در زمين خدا بچرد و آسيبش نرسانيد كه عذابى زودرس شما را فرا خواهد گرفت |
/content/ayah/audio/hudhaify/011064.mp3
|
وَيَا قَوْمِ هَـذِهِ نَاقَةُ اللّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللّهِ وَلاَ تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ قَرِيبٌ |
65 |
امّا آن شتر را پى كردند و [صالح] گفت: سه روز در خانههايتان بهره بريد [تا عذاب فرا رسد]. اين وعدهاى بىدروغ است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011065.mp3
|
فَعَقَرُوهَا فَقَالَ تَمَتَّعُواْ فِي دَارِكُمْ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ ذَلِكَ وَعْدٌ غَيْرُ مَكْذُوبٍ |
66 |
پس همين كه فرمان ما سر رسيد، صالح و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند به رحمت خود از بلا و رسوايى آن روز نجات داديم. به يقين پروردگار تو همو تواناى شكستناپذير است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011066.mp3
|
فَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّيْنَا صَالِحًا وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَمِنْ خِزْيِ يَوْمِئِذٍ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ |
67 |
و آن صيحه مرگبار كسانى را كه ستم كرده بودند فرا گرفت و در خانههايشان بر جاى مردند |
/content/ayah/audio/hudhaify/011067.mp3
|
وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُواْ الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُواْ فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ |
68 |
[چنان كه] گويا اصلا در آن جا نبودهاند. آگاه باشيد كه ثموديان به پروردگارشان كافر شدند. هان! طرد و هلاك باد ثموديان را |
/content/ayah/audio/hudhaify/011068.mp3
|
كَأَن لَّمْ يَغْنَوْاْ فِيهَا أَلاَ إِنَّ ثَمُودَ كَفرُواْ رَبَّهُمْ أَلاَ بُعْدًا لِّثَمُودَ |
69 |
و به راستى فرستادگان ما براى ابراهيم مژده آوردند. گفتند: سلام بر تو. [او نيز در جواب] گفت: سلام بر شما. و طولى نكشيد كه گوسالهاى بريان پيش آورد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011069.mp3
|
وَلَقَدْ جَاءتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُـشْرَى قَالُواْ سَلاَمًا قَالَ سَلاَمٌ فَمَا لَبِثَ أَن جَاء بِعِجْلٍ حَنِيذٍ |
70 |
و چون ديد دستشان به غذا نمىرود آنها را غير عادى يافت و از آنها احساس ترس كرد. گفتند: مترس كه ما به سوى قوم لوط فرستاده شدهايم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011070.mp3
|
فَلَمَّا رَأَى أَيْدِيَهُمْ لاَ تَصِلُ إِلَيْهِ نَكِرَهُمْ وَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُواْ لاَ تَخَفْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمِ لُوطٍ |
71 |
و زن او ايستاده بود. [از خوشحالى] بخنديد و ما وى را به اسحاق و از پى اسحاق به يعقوب مژده داديم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011071.mp3
|
وَامْرَأَتُهُ قَآئِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِإِسْحَاقَ وَمِن وَرَاء إِسْحَاقَ يَعْقُوبَ |
72 |
گفت: اى واى بر من! آيا من فرزند مىآورم در حالى كه پيرزنم و اين شوهرم پيرمرد است؟ واقعا اين چيز بسيار عجيبى است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011072.mp3
|
قَالَتْ يَا وَيْلَتَى أَأَلِدُ وَأَنَاْ عَجُوزٌ وَهَـذَا بَعْلِي شَيْخًا إِنَّ هَـذَا لَشَيْءٌ عَجِيبٌ |
73 |
گفتند: آيا از كار خدا تعجّب مىكنى؟ رحمت خدا و بركات او بر شما خانواده است. همانا او ستودهى بزرگوار است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011073.mp3
|
قَالُواْ أَتَعْجَبِينَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ رَحْمَتُ اللّهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَّجِيدٌ |
74 |
پس وقتى ترس از ابراهيم برفت و بشارت به او رسيد، در بارهى قوم لوط با ما [به قصد شفاعت] چون و چرا مىكرد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011074.mp3
|
فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ الرَّوْعُ وَجَاءتْهُ الْبُشْرَى يُجَادِلُنَا فِي قَوْمِ لُوطٍ |
75 |
همانا ابراهيم بردبار و بسيار نيايشگر و توبه كار بود |
/content/ayah/audio/hudhaify/011075.mp3
|
إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّاهٌ مُّنِيبٌ |
76 |
اى ابراهيم! از اين [درخواست] صرف نظر كن كه فرمان پروردگارت آمده و عذابى برگشت ناپذير به سراغشان خواهد آمد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011076.mp3
|
يَا إِبْرَاهِيمُ أَعْرِضْ عَنْ هَذَا إِنَّهُ قَدْ جَاء أَمْرُ رَبِّكَ وَإِنَّهُمْ آتِيهِمْ عَذَابٌ غَيْرُ مَرْدُودٍ |
77 |
و چون فرستادگان ما نزد لوط آمدند از [آمدن] آنان بدحال شد و در كارشان فرو ماند و گفت: امروز روز سختى است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011077.mp3
|
وَلَمَّا جَاءتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالَ هَـذَا يَوْمٌ عَصِيبٌ |
78 |
و قوم او شتابان [به قصد مزاحمت مهمانان] به سوى او هجوم آوردند، در حالى كه پيش از آن [هم] مرتكب زشتىها مىشدند. [لوط] گفت: اى قوم من! اينان دختران منند آنان براى شما پاكيزهترند [با آنها ازدواج كنيد]، پس از خدا بترسيد و مرا در كار مهمانانم رسوا مكن |
/content/ayah/audio/hudhaify/011078.mp3
|
وَجَاءهُ قَوْمُهُ يُهْرَعُونَ إِلَيْهِ وَمِن قَبْلُ كَانُواْ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ قَالَ يَا قَوْمِ هَـؤُلاء بَنَاتِي هُنَّ أَطْهَرُ لَكُمْ فَاتَّقُواْ اللّهَ وَلاَ تُخْزُونِ فِي ضَيْفِي أَلَيْسَ مِنكُمْ رَجُلٌ رَّشِيدٌ |
79 |
گفتند: تو خوب مىدانى كه ما را به دختران تو حاجتى نيست و تو خوب مىدانى كه ما چه مىخواهيم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011079.mp3
|
قَالُواْ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا لَنَا فِي بَنَاتِكَ مِنْ حَقٍّ وَإِنَّكَ لَتَعْلَمُ مَا نُرِيدُ |
80 |
[لوط] گفت: اى كاش در برابر شما قدرتى مىداشتم يا به تكيهگاهى قوى پناه مىبردم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011080.mp3
|
قَالَ لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَى رُكْنٍ شَدِيدٍ |
81 |
گفتند: اى لوط! ما فرستادگان پروردگار توييم. آنها هرگز به تو دست نخواهند يافت. پس پاسى از شب گذشته خانوادهات را حركت ده و كسى از شما پشت سرش را نگاه نكند مگر زنت را كه هر چه به آنها برسد به او نيز خواهد رسيد. همانا موعد آنها صبح است. آيا صبح نزديك ني |
/content/ayah/audio/hudhaify/011081.mp3
|
قَالُواْ يَا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَن يَصِلُواْ إِلَيْكَ فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَلاَ يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ إِلاَّ امْرَأَتَكَ إِنَّهُ مُصِيبُهَا مَا أَصَابَهُمْ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ |
82 |
پس چون فرمان ما آمد، آن [شهر] را زير و رو كرديم و بر آن سنگهايى از سجّيل پىدرپى بارانديم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011082.mp3
|
فَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهَا حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ مَّنضُودٍ |
83 |
[سنگهايى] كه نزد پروردگارت نشاندار بود و آن از [ساير] ستمگران به دور نيست |
/content/ayah/audio/hudhaify/011083.mp3
|
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ وَمَا هِيَ مِنَ الظَّالِمِينَ بِبَعِيدٍ |
84 |
و به سوى [اهل] مدين برادرشان شعيب را [فرستاديم]. گفت: اى قوم من! خداوند را بپرستيد كه براى شما جز او معبودى نيست، و پيمانه و ترازو را مكاهيد، به راستى شما را در نعمت و خوشى مىبينم، ولى از عذاب روزى فراگير بر شما بيمناكم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011084.mp3
|
وَإِلَى مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَيْرُهُ وَلاَ تَنقُصُواْ الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ إِنِّيَ أَرَاكُم بِخَيْرٍ وَإِنِّيَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ مُّحِيطٍ |
85 |
و اى قوم من! پيمانه و ترازو را به انصاف تمام دهيد و از اجناس مردم نكاهيد و در زمين سر به فساد بر مداريد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011085.mp3
|
وَيَا قَوْمِ أَوْفُواْ الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ وَلاَ تَبْخَسُواْ النَّاسَ أَشْيَاءهُمْ وَلاَ تَعْثَوْاْ فِي الأَرْضِ مُفْسِدِينَ
بَقِيَّةُ اللّهِ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ وَمَا أَنَاْ عَلَيْكُم بِحَفِيظٍ |
86 |
اگر مؤمن باشيد آنچه خدا [از كسب حلال] براى شما باقى گذارده بهتر است و من بر شما نگاهبان نيستم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011086.mp3
|
بَقِيَّةُ اللّهِ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ وَمَا أَنَاْ عَلَيْكُم بِحَفِيظٍ |
87 |
گفتند: اى شعيب! آيا نمازت تو را بر آن مىدارد كه آنچه را پدرانمان مىپرستيدند رها كنيم يا در اموال خود هر طور كه بخواهيم عمل نكنيم؟ همانا تو مردى بردبار و فرزانهاى [پس چرا ما را محدود مىكنى] |
/content/ayah/audio/hudhaify/011087.mp3
|
قَالُواْ يَا شُعَيْبُ أَصَلاَتُكَ تَأْمُرُكَ أَن نَّتْرُكَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا أَوْ أَن نَّفْعَلَ فِي أَمْوَالِنَا مَا نَشَاء إِنَّكَ لَأَنتَ الْحَلِيمُ الرَّشِيدُ |
88 |
گفت: اى قوم من! چه مىگوييد اگر از جانب پروردگارم دليلى روشن داشته باشم و او مرا موهبتى نيكو (نبوت) عطا كرده باشد [آيا مىتوانم از فرمانش سرپيچى كنم؟] من نمىخواهم در آنچه شما را از آن باز مىدارم خود خلاف آن كنم و تا آن جا كه بتوانم جز اصلاح نمىخوا |
/content/ayah/audio/hudhaify/011088.mp3
|
قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىَ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَرَزَقَنِي مِنْهُ رِزْقًا حَسَنًا وَمَا أُرِيدُ أَنْ أُخَالِفَكُمْ إِلَى مَا أَنْهَاكُمْ عَنْهُ إِنْ أُرِيدُ إِلاَّ الإِصْلاَحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلاَّ بِاللّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ |
89 |
و اى قوم من! دشمنى با من شما را بر آن ندارد [كارى كنيد] كه به شما آن رسد كه به قوم نوح يا قوم هود يا قوم صالح رسيد، و قوم لوط از شما چندان دور نيست |
/content/ayah/audio/hudhaify/011089.mp3
|
وَيَا قَوْمِ لاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شِقَاقِي أَن يُصِيبَكُم مِّثْلُ مَا أَصَابَ قَوْمَ نُوحٍ أَوْ قَوْمَ هُودٍ أَوْ قَوْمَ صَالِحٍ وَمَا قَوْمُ لُوطٍ مِّنكُم بِبَعِيدٍ |
90 |
و از پروردگار خود آمرزش بخواهيد، سپس به سوى او بازگرديد كه پروردگار من مهربان و دوستدار [بندگان] است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011090.mp3
|
وَاسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي رَحِيمٌ وَدُودٌ |
91 |
گفتند: اى شعيب! بسيارى از آنچه را كه مىگويى نمىفهميم و ما به راستى تو را در ميان خود ناتوان مىبينيم، و اگر [به احترام] عشيرهات نبود سنگسارت مىكرديم، و تو بر ما غالب نيستى |
/content/ayah/audio/hudhaify/011091.mp3
|
قَالُواْ يَا شُعَيْبُ مَا نَفْقَهُ كَثِيراً مِّمَّا تَقُولُ وَإِنَّا لَنَرَاكَ فِينَا ضَعِيفًا وَلَوْلاَ رَهْطُكَ لَرَجَمْنَاكَ وَمَا أَنتَ عَلَيْنَا بِعَزِيزٍ |
92 |
گفت: اى قوم من! آيا عشيرهى من در نزد شما عزيزتر از خداست كه او را پشت سر نهادهايد؟ بىترديد پروردگار من به آنچه مىكنيد احاطه دارد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011092.mp3
|
قَالَ يَا قَوْمِ أَرَهْطِي أَعَزُّ عَلَيْكُم مِّنَ اللّهِ وَاتَّخَذْتُمُوهُ وَرَاءكُمْ ظِهْرِيًّا إِنَّ رَبِّي بِمَا تَعْمَلُونَ مُحِيطٌ |
93 |
و اى قوم من! شما هر چه در توان داريد عمل كنيد، من [نيز] عمل مىكنم. به زودى خواهيد دانست كه به چه كسى عذابى رسد كه رسوايش كند؟ و دروغگو كيست؟ منتظر باشيد كه من نيز با شما منتظرم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011093.mp3
|
وَيَا قَوْمِ اعْمَلُواْ عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَمَنْ هُوَ كَاذِبٌ وَارْتَقِبُواْ إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ |
94 |
و چون فرمان ما آمد، شعيب و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند به رحمت خويش نجات داديم و كسانى را كه ستم كرده بودند صيحه بگرفت و در خانههايشان به رو افتادند [و هلاك شدند] |
/content/ayah/audio/hudhaify/011094.mp3
|
وَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّيْنَا شُعَيْبًا وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مَّنَّا وَأَخَذَتِ الَّذِينَ ظَلَمُواْ الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُواْ فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ |
95 |
گويى هرگز در آن [خانهها] نبودهاند. هان كه طرد و هلاك باد [مردم] مدين را، همان گونه كه ثمود هلاك شدند |
/content/ayah/audio/hudhaify/011095.mp3
|
كَأَن لَّمْ يَغْنَوْاْ فِيهَا أَلاَ بُعْدًا لِّمَدْيَنَ كَمَا بَعِدَتْ ثَمُودُ |
96 |
و به راستى موسى را با آيات خود و حجتى روشن فرستاديم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011096.mp3
|
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ |
97 |
به سوى فرعون و سران قوم وى، ولى آنها از فرمان فرعون پيروى كردند و فرمان فرعون هدايتگر نبود |
/content/ayah/audio/hudhaify/011097.mp3
|
إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاتَّبَعُواْ أَمْرَ فِرْعَوْنَ وَمَا أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِيدٍ |
98 |
روز قيامت پيشاپيش قومش مىرود و آنها را به آتش وارد مىكند، و بد جاى ورودى است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011098.mp3
|
يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ |
99 |
و در اين دنيا و روز قيامت به لعنت بدرقه شدند، و بد عطايى نصيبشان شد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011099.mp3
|
وَأُتْبِعُواْ فِي هَـذِهِ لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ |
100 |
اين از خبرهاى آن شهرهاست كه آن را بر تو حكايت مىكنيم. برخى از آنها برپا هستند و برخى ويران شدهاند |
/content/ayah/audio/hudhaify/011100.mp3
|
ذَلِكَ مِنْ أَنبَاء الْقُرَى نَقُصُّهُ عَلَيْكَ مِنْهَا قَآئِمٌ وَحَصِيدٌ |
101 |
و ما به آنها ستم نكرديم، بلكه آنها [بودند كه] به خودشان ستم كردند. پس چون فرمان پروردگارت آمد، خدايانى كه به جاى خدا مىخواندند هيچ مشكلى را از آنها دور نكردند و جز بر هلاكشان نيفزودند |
/content/ayah/audio/hudhaify/011101.mp3
|
وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَـكِن ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ فَمَا أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتِي يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ مِن شَيْءٍ لِّمَّا جَاء أَمْرُ رَبِّكَ وَمَا زَادُوهُمْ غَيْرَ تَتْبِيبٍ |
102 |
و اين گونه است گرفتار كردن پروردگارت آنگاه كه مردم شهرها را به سزاى ظلمشان گرفتار مىكند. بىترديد مجازات خداوند دردناك و سخت است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011102.mp3
|
وَكَذَلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَى وَهِيَ ظَالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِيمٌ شَدِيدٌ |
103 |
قطعا در اين [يادآورىها] براى كسى كه از عذاب آخرت مىترسد عبرتى است. آن [روز] روزى است كه مردم براى آن گرد آورده شوند و آن [روز] روز حضور و شهود است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011103.mp3
|
إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّمَنْ خَافَ عَذَابَ الآخِرَةِ ذَلِكَ يَوْمٌ مَّجْمُوعٌ لَّهُ النَّاسُ وَذَلِكَ يَوْمٌ مَّشْهُودٌ |
104 |
و ما آن را جز تا زمانى محدود به تأخير نمىاندازيم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011104.mp3
|
وَمَا نُؤَخِّرُهُ إِلاَّ لِأَجَلٍ مَّعْدُودٍ |
105 |
روزى فرا رسد كه هيچ كس جز به اذن او سخن نگويد، پس بعضى از مردم تيرهبخت و برخى نيكبختاند |
/content/ayah/audio/hudhaify/011105.mp3
|
يَوْمَ يَأْتِ لاَ تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلاَّ بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَسَعِيدٌ |
106 |
اما كسانى كه تيرهبخت شدند، برايشان در آتش ضجّه و ناله است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011106.mp3
|
فَأَمَّا الَّذِينَ شَقُواْ فَفِي النَّارِ لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَشَهِيقٌ |
107 |
تا آسمانها و زمين برپاست در آن ماندگار خواهند بود، مگر آن كه پروردگار تو بخواهد، كه بىترديد خداى تو هر چه را خواهد كننده است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011107.mp3
|
خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّكَ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ |
108 |
و اما كسانى كه نيكبخت شدند، تا آسمانها و زمين برپاست جاودانه در بهشت خواهند بود، مگر آن كه پروردگارت بخواهد، كه اين عطايى قطع ناشدنى است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011108.mp3
|
وَأَمَّا الَّذِينَ سُعِدُواْ فَفِي الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّكَ عَطَاء غَيْرَ مَجْذُوذٍ |
109 |
پس در مورد آنچه ايشان مىپرستند در ترديد مباش. آنها جز مانند آنچه را كه پدرانشان قبلا مىپرستيدند نمىپرستند و ما قطعا بهرهى آنها را كامل و بىكم و كاست خواهيم داد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011109.mp3
|
فَلاَ تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّمَّا يَعْبُدُ هَـؤُلاء مَا يَعْبُدُونَ إِلاَّ كَمَا يَعْبُدُ آبَاؤُهُم مِّن قَبْلُ وَإِنَّا لَمُوَفُّوهُمْ نَصِيبَهُمْ غَيْرَ مَنقُوصٍ |
110 |
و همانا ما به موسى كتاب [آسمانى] داديم، پس در مورد آن اختلاف شد، و اگر پيشتر وعدهى [مهلت] از جانب خدا صادر نشده بود، حتما ميانشان داورى مىشد، و همانا ايشان در بارهى آن سخت در شكّ و ترديدند |
/content/ayah/audio/hudhaify/011110.mp3
|
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ وَلَوْلاَ كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ |
111 |
و قطعا پروردگارت [حاصل] اعمال همه را تماما به آنها خواهد داد، [و] او به آنچه مىكنند آگاه است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011111.mp3
|
وَإِنَّ كُـلاًّ لَّمَّا لَيُوَفِّيَنَّهُمْ رَبُّكَ أَعْمَالَهُمْ إِنَّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ خَبِيرٌ |
112 |
پس همان گونه كه فرمان يافتهاى پايدارى كن و نيز هر كه با تو رو به سوى خدا آورده است. و سركشى نكنيد كه او به آنچه مىكنيد بيناست |
/content/ayah/audio/hudhaify/011112.mp3
|
فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلاَ تَطْغَوْاْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ |
113 |
و به كسانى كه ستم كردهاند تمايل نشان ندهيد كه آتش [دوزخ] شما را مىگيرد در حالى كه غير از خدا شما را مولا و سرپرستى نيست و آنگاه يارى نخواهيد شد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011113.mp3
|
وَلاَ تَرْكَنُواْ إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللّهِ مِنْ أَوْلِيَاء ثُمَّ لاَ تُنصَرُونَ |
114 |
و در دو طرف روز و اوايل شب نماز را برپا دار، كه نيكىها بدىها را از بين مىبرد. اين تذكرى براى پند گيرندگان است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011114.mp3
|
وَأَقِمِ الصَّلاَةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّـيِّئَاتِ ذَلِكَ ذِكْرَى لِلذَّاكِرِينَ |
115 |
و صبر كن كه خدا پاداش نيكوكاران را ضايع نمىكند |
/content/ayah/audio/hudhaify/011115.mp3
|
وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ |
116 |
از چه رو در ميان نسلهاى پيش از شما خردمندانى نبودند كه [مردم را] از فساد در زمين نهى كنند [تا گرفتار عذاب نشوند]؟ جز اندكى از كسانى از آنها كه نجاتشان داديم (پيامبران و پيروانشان). و كسانى كه ستم كردند، [طبعا] به دنبال رفاه و خوشگذرانى رفتند و اهل |
/content/ayah/audio/hudhaify/011116.mp3
|
فَلَوْلاَ كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِن قَبْلِكُمْ أُوْلُواْ بَقِيَّةٍ يَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِي الأَرْضِ إِلاَّ قَلِيلاً مِّمَّنْ أَنجَيْنَا مِنْهُمْ وَاتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُواْ مَا أُتْرِفُواْ فِيهِ وَكَانُواْ مُجْرِمِينَ |
117 |
و از سنت خداى تو نبوده است كه شهرها را در حالى كه مردمش اصلاحگرند به ستم هلاك كند |
/content/ayah/audio/hudhaify/011117.mp3
|
وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهْلِكَ الْقُرَى بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا مُصْلِحُونَ |
118 |
و اگر پروردگار تو مىخواست، همه مردم را [به اجبار] يك امّت [و بر يك دين] قرار مىداد، و حال آن كه آنها همواره در اختلافند |
/content/ayah/audio/hudhaify/011118.mp3
|
وَلَوْ شَاء رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلاَ يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ |
119 |
مگر كسى كه پروردگارت به او مرحمتى كند، و براى همين آنان را خلق كرده است، و سخن پروردگارت بر اين رفته است كه حتما جهنم را از جنّ و انس [نافرمان] يكسره پر خواهم كرد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011119.mp3
|
إِلاَّ مَن رَّحِمَ رَبُّكَ وَلِذَلِكَ خَلَقَهُمْ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لأَمْلأنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ |
120 |
و هر كدام از سرگذشتهاى پيامبران را كه بر تو حكايت مىكنيم، چيزى است كه دلت را بدان استوار مىگردانيم، و در اين [سرگذشتها] حق براى تو آمده و مؤمنان را اندرز و تذكرى است |
/content/ayah/audio/hudhaify/011120.mp3
|
وَكُـلاًّ نَّقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنبَاء الرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِ فُؤَادَكَ وَجَاءكَ فِي هَـذِهِ الْحَقُّ وَمَوْعِظَةٌ وَذِكْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ |
121 |
و به كسانى كه ايمان نمىآورند بگو: با هر امكانى كه داريد عمل كنيد كه ما هم عمل خواهيم كرد |
/content/ayah/audio/hudhaify/011121.mp3
|
وَقُل لِّلَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ اعْمَلُواْ عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنَّا عَامِلُونَ |
122 |
و منتظر باشيد كه ما نيز منتظريم |
/content/ayah/audio/hudhaify/011122.mp3
|
وَانتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ |
123 |
و نهان آسمانها و زمين از آن خداست، و تمام كارها [سر انجام] به او بازگردانده مىشود. پس او را پرستش كن و بر او توكّل نماى، و پروردگار تو از آنچه مىكنيد غافل نيست |
/content/ayah/audio/hudhaify/011123.mp3
|
وَلِلّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَإِلَيْهِ يُرْجَعُ الأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَتَوَكَّلْ عَلَيْهِ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ |