At-Tur

Change Language
Change Surah
Change Recitation

Persian: AbdolMohammad Ayati

Play All
# Translation Ayah
1 قسم به كوه طور، وَالطُّورِ
2 و قسم به كتاب نوشته شده، وَكِتَابٍ مَّسْطُورٍ
3 در صفحه‌اى گشاده، فِي رَقٍّ مَّنشُورٍ
4 و قسم به بيت المعمور، وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ
5 و قسم به اين سقف برافراشته، وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ
6 و قسم به درياى مالامال، وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ
7 كه عذاب پروردگارت واقع شدنى است. إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ
8 و آن را دفع‌كننده‌اى نيست. مَا لَهُ مِن دَافِعٍ
9 روزى كه آسمان سخت بچرخد، يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاء مَوْرًا
10 و كوه‌ها به شتاب روان شوند، وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا
11 پس در آن روز، واى بر تكذيب‌كنندگان. فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
12 آنان كه سرگرم كارهاى باطل خويشند. الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ
13 روزى كه آنها را به قهر به جانب جهنم كشند. يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا
14 اين است آن آتشى كه دروغش مى‌انگاشتيد. هَذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ
15 آيا اين جادوست يا شما نمى‌بينيد؟ أَفَسِحْرٌ هَذَا أَمْ أَنتُمْ لَا تُبْصِرُونَ
16 به آتش درآييد. خواه بر آن صبر كنيد يا صبر نكنيد، تفاوتى نكند. شما را در برابر كارهايى كه مى‌كرده‌ايد، كيفر مى‌دهند. اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاء عَلَيْكُمْ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
17 پرهيزگاران در بهشتها و نعمتند. إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ
18 از آنچه پروردگارشان به آنها داده است شادمانند، و خدا آنها را از عذاب جهنم نگه داشته است. فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ
19 به پاداش كارهايى كه كرده‌ايد بخوريد و بياشاميد. گوارايتان باد. كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
20 بر آن تختهاى كنار هم چيده، تكيه مى‌زنند. حوريان را همسرشان مى‌گردانيم. مُتَّكِئِينَ عَلَى سُرُرٍ مَّصْفُوفَةٍ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ
21 كسانى كه خود ايمان آوردند و فرزندانشان در ايمان، پيرويشان كردند. فرزندانشان را به آنها ملحق مى‌كنيم و از پاداش عملشان هيچ نمى‌كاهيم كه هر كسى در گرو كار خويشتن است. وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَيْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ
22 و پيوسته از هر گونه كه بخواهند، ميوه و گوشت، عطايشان مى‌كنيم. وَأَمْدَدْنَاهُم بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ
23 در آنجا جام مى‌دهند و جام مى‌ستانند، كه در آن نه سخن بيهوده باشد و نه ارتكاب گناه. يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَّا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ
24 غلامانشان چون مرواريد پنهان در صدف، به گردشان مى‌چرخند. وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّكْنُونٌ
25 پرسش‌كنان روى به يكديگر مى‌كنند؛ وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ
26 مى‌گويند: پيش از اين در ميان كسانمان، تنها ما از خدا مى‌ترسيديم. قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ
27 پس خدا بر ما منت نهاد و ما را از عذاب سموم نگه داشت. فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ
28 ما پيش از اين او را مى‌خوانديم، كه او احسان‌كننده و مهربان است. إِنَّا كُنَّا مِن قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ
29 پندشان ده، كه تو به بركت نعمت پروردگارت نه كاهن هستى و نه مجنون. فَذَكِّرْ فَمَا أَنتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ
30 يا مى‌گويند: شاعرى است و ما براى وى منتظر حوادث روزگاريم. أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ
31 بگو: شما منتظر بمانيد كه من نيز با شما انتظار مى‌كشم. قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُتَرَبِّصِينَ
32 آيا آنان را رؤياهايشان به اين پندارها كشانده يا خود مردمى طاغى هستند. أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُم بِهَذَا أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ
33 يا مى‌گويند: قرآن را خود ساخته است. نه، آنها ايمان نمى‌آورند. أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَل لَّا يُؤْمِنُونَ
34 اگر راست مى‌گويند، سخنى مانند آن بياورند. فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِّثْلِهِ إِن كَانُوا صَادِقِينَ
35 آيا بى‌هيچ خالقى پديد آمده‌اند يا خود خالق خويشند؟ أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ
36 يا آسمانها و زمين را خلق كرده‌اند؟ نه، به يقين نرسيده‌اند. أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بَل لَّا يُوقِنُونَ
37 يا خزاين پروردگارت نزد آنهاست؟ يا بر چيزى تسلط يافته‌اند، أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ
38 يا نردبامى دارند كه از آن بالا مى‌روند و گوش فرامى‌دهند؟ پس آن كه گوش فراداده حجتى آشكار بياورد. أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ
39 يا خداوند را دختران است و شما را پسران؟ أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ
40 يا از آنها مزدى مى‌طلبى و پرداخت غرامت بر آنها دشوار است؟ أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ
41 يا علم غيب مى‌دانند و مى‌نويسند؟ أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ
42 يا مى‌خواهند حيلتى كنند؟ اما كافران خود به حيلت گرفتارند. أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ
43 يا آنها را خدايى است جز خداى يكتا؟ منزه است خداى يكتا از هر چه شريكش مى‌سازند. أَمْ لَهُمْ إِلَهٌ غَيْرُ اللَّهِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ
44 اگر بنگرند كه قطعه‌اى از آسمان فرومى‌افتد، مى‌گويند: ابرى است متراكم. وَإِن يَرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَاء سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْكُومٌ
45 پس آنها را واگذار تا روزى را كه در آن به هلاكت مى‌رسند بنگرند؛ فَذَرْهُمْ حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ
46 روزى كه مكرشان هيچ به حالشان سود نكند و كس به ياريشان برنخيزد. يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ
47 براى كسانى كه ستم مى‌كنند، باز هم عذابى است جز اين عذاب، ولى بيشترينشان نمى‌دانند. وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَلِكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
48 در برابر فرمان پروردگارت شكيبا باش كه تو تحت نظر مايى. و هنگامى كه برخاستى، به ستايش پرردگارت تسبيح گوى. وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ
49 و تسبيح گوى در پاره‌اى از شب و به هنگام ناپديد شدن ستارگان. وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ
;